Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ....... ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ‏




Λοιπον μας πρηζουν που μας πρηζουν ας περασουμε και μερικες ημερες τρεξιματος,δουλεια δεν εχω ετσι κι'άλλοιως οποτε μπορω να το κανω,το γαμοτο ειναι οτι τρεχω επειδη καποιοι σαν τον Βενιζελο και τους υφισταμενους του ειναι τοσο ηλιθιοι που αναγκαστικα πρεπει να τρεξω για να καλυψω την ανικανοτητα τους.

Άρση του τραπεζικού απορρήτου για 11 βουλευτές που ξαφνικά έγιναν… φτωχοί - Πρόβλημα και με Άκη

Όπως προκύπτει από τα πόθεν έσχες των πολιτικών, 11 βουλευτές παρουσιάζουν μειώσεις των καταθέσεών τους ως και 400.000 ευρώ, χωρίς να υπάρχει κανένα παραστατικό αγοράς που να τις δικαιολογεί.

Εύλογα στη Βουλή ηγέρθησαν ερωτήματα, αν και κανένας πολιτικός δεν εμφανίζεται να έχει καταθέσεις σε Ελβετική Τράπεζα και δεν φαίνεται να υπάρχουν μεγάλα ποσά κατατεθειμένα...

σε ξένες τράπεζες.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ...

http://www.tanea.gr/files/1/Media/2011/11/13/111113a.jpg
tanea.gr

Ο Παπανδρέου στο δρόμο του Κερένσκι...


Του Θέμη Τζήμα

Ο Παπανδρέου εδώ και καιρό ακολουθούσε τη μοίρα- κατ' αναλογία του Κερένσκι. Εξελέγη με ένα προοδευτικό πρόγραμμα, ωστόσο επέλεξε να εφαρμόσει μια αντιδραστική, δεξιά στρατηγική, στον αντίποδα όλων εκείνων για τα οποία ο λαός εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση προκειμένου να υλοποιήσει αυτήν τη δεξιά πολιτική συμμάχησε όπως ήταν φυσικό με τις δυνάμεις της ντόπιας και ξένης αντίδρασης, του νεοφιλελευθερισμού, με τη δεξιά. Σύμμαχοι της κυβέρνησης ήταν όλο αυτό το διάστημα, το δεξιό, διαπλεκόμενο και αλλοτριωμένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, ο ΔΗΣΥ, σε ό,τι αφορά τους στρατηγικούς στόχους του μνημονίου η ΝΔ, η οποία διαφωνούσε μόνο στα επιμέρους και...
φυσικά η ντόπια, παρασιτική διαπλοκή, υπό την καθοδήγηση των γνωστών πια ξένων κέντρων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

Tα ποσοστά των κομμάτων μετά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης...

Tο τελευταίο της χαρτί της Ελλάδας...


Από το sofokleous10.gr

Οι ευρωπαίοι ηγέτες έστω και την ύστατη στιγμή πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και πέτυχαν την πολυπόθητη συμφωνία για «κούρεμα» 50% στα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές. Οι συζητήσεις κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης κράτησαν 10 ώρες και οι αξιωματούχοι κατέληξαν τελικά σε ένα σχέδιο που περιλαμβάνει συγκεκριμένα νούμερα για τους τρεις βασικούς στόχους του (το ελληνικό haircut, την ενίσχυση του μηχανισμού διάσωσης και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών), έστω και εάν οι περαιτέρω λεπτομέρειες μένουν να καθοριστούν. Οι ευρωπαίοι έπαιξαν πολύ καλά το παιχνίδι. Ηρέμησαν τις αγορές, τα spreads αποκλιμακώθηκαν και...
πρόλαβαν τα χειρότερα, δηλαδή τη «μόλυνση» της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Τι σχέδιο χάλασε ακριβώς το δημοψήφισμα;

Κάτσαμε λίγο και ψάξαμε, σκεφτήκαμε, συζητήσαμε γιατί τόση έντονη αντίδραση για το δημοψήφισμα. Και βλέποντας την ρητορική σχεδόν όλων των κομμάτων εναντίον της συμφωνίας των Βρυξελλών και την μετέπειτα αντίδραση στο δημοψήφισμα και τον Παπανδρέου προσωπικά καταλήξαμε σε μερικές λογικές σκέψεις :
Χωρίς δημοψήφισμα: τα χρεώνουμε όλοι στον Παπανδρέου, τον τρώμε, σκοτωνόμαστε μεταξύ μας περί εξουσίας και η ηγεσία ΠΑΣΟΚ που έρχεται θα μπορεί να φωνάζει στη ΝΔ που θα κερδίσει ότι εμείς είχαμε από τότε αντιρρήσεις, η ΝΔ θα λέει -μαζί με συμμάχους βέβαια στην κυβέρνηση- αυτό παραλάβαμε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε διαφορετικό και άρα θα κοιτάξουμε να μειώσουμε τις επιπτώσεις κλπ κλπ κλπ. Η αριστερά θα μπορεί να συνεχίσει την αντιπολίτευση με μούτζες, κράξιμο και απεργίες με βάση την «εικαζόμενη βούληση» ότι ο λαός δεν συναινεί.
Με δημοψήφισμα : Ο Παπανδρέου τελικά δεν ήταν προδότης, η ΝΔ θα έχει πάρει θέση υπέρ συμφωνίας αναγκαστικά -αλλιώς θα βάλει την χώρα σε περιπέτειες-, ΛΑΟΣ θα έχει πρόβλημα σε εκλογές μετά γιατί ποιο θα είναι το επιχείρημα και εναντίον ποιας πολιτικής αφού θα έχει συναινέσει η πλειοψηφία και η Αριστερά έχει το πιο μεγάλο πρόβλημα γιατί πρέπει να παράξει ποια επιχειρήματα ως προς το πακέτο και όχι ως προς τα πρόσωπα και τον λαϊκισμό. Ακόμη και αν κάποια από αυτές τις δυνάμεις επιλέξει αποχή θα την χρεωθεί στις εκλογές. Η επερχόμενη και αναμένουσα ομάδα εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ θα έχει δεσμευτεί στον ηγετικό ρόλο Παπανδρέου και δύσκολα θα μπορέσει να επιβάλλει συσχετισμούς με βάση παλιές έριδες που μάλλον θα τις έχει ανάγκη.
Αυτοί είναι πάνω κάτω οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί. Και πάνω σε αυτούς έρχονται τώρα και τα συμφέροντα που δίνουν την δική τους μάχη. Και που φυσικά δεν θέλουν αποτέλεσμα που να εκφράζει αυθεντικά την λαϊκή βούληση και που δύσκολα θα ανατραπεί. Τα συμφέροντα αυτά έχουν ήδη εκδηλωθεί : τράπεζες και κυρίως εξαγωγικές επιχειρήσεις που βολεύονται με την δραχμή (θυμηθείτε οι παλιοί την δεκαετία του ’80 με τις υποτιμήσεις και ποιος κέρδιζε), άνθρωποι με επιρροή και χρέη που στο χάος μάλλον θα γλιτώσουν και τέλος εργολάβοι του δημοσίου που θέλουν πιο «βολική» κυβέρνηση. Με λίγα λόγια μια ελίτ που το τελευταίο που θέλει είναι λαϊκή έκφραση αυθεντικά και άνευ ενδιάμεσων.
Υπάρχουν όμως και οι αστάθμητοι παράγοντες. Το πρώτο είναι οι Κάννες. Δεν είναι τυπικό το ραντεβού. Αντίθετα το διακύβευμα είναι μεγάλο. Η Ευρώπη πάει να πείσει Ινδία, Κίνα, Βραζιλία, Νότιο Κορέα, να βάλουν λεφτά στο EFSF. Αυτό όμως απαιτεί αρραγές ευρωπαϊκό μέτωπο. Ο Παπανδρέου λοιπόν έχει χαλάσει την εικόνα. Οι άλλοι εταίροι στην Ευρώπη αγχώνονται ακόμη και οι εκτός ευρώ. Και οι χώρες εκτός Ευρώπης θα βάλουν ερωτήματα για την βιωσιμότητα τόσο της λύσης της 26ης Οκτωβρίου όσο και του EFSF. Και εκεί λοιπόν το δημοψήφισμα πάει να χαλάσει ένα σχέδιο. Και μάλιστα ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ.
Θα δούμε πολλά να παίζονται τις επόμενες ημέρες.            
Smartpost    

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ζήσε τον μύθο σου Ελλάδα

http://www.protagon.gr/resources/2011-11/alexamyth1-thumb-medium.jpg


του Βασίλη Αλεξάκη
Η ελληνική κρίση εμένα μου θυμίζει τα μαθητικά μου χρόνια. Το γεγονός ας πούμε πως τα ταμεία του κράτους τα γεμίζουμε με ξένο χρήμα και αδειάζουν αμέσως, μου φέρνει στο μυαλό τον Πίθο των Δαναΐδων.
Η Ευρώπη που εξασφάλισε την καλοπέραση των Ελλήνων για κάποιο χρονικό διάστημα έχει πάρει τώρα τη μορφή της Δαμόκλειας Σπάθης.

Η εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια που  πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός παραπέμπει στους άθλους του Ηρακλή και η διαφθορά που πρέπει να πατάξει στη Λερναία Ύδρα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να σκοτώσει το φάντασμα του πατέρα του που στην αρχή της δεκαετίας του ‘80 υποσχόταν ότι θα κάνει όλους τους Έλληνες πλούσιους ενώ τα ταμεία του κράτους ήταν άδεια. Μήπως χρειαζόμαστε μια κάθαρση μέσω ενός θεατρικού δράματος όπου η κυρία Μέρκελ θα παίζει τον ρόλο του Δία και οι αμερικανικοί Οίκοι Αξιολόγησης τον ρόλο του χορού;

Μήπως δηλαδή πρέπει να επιστρέψουμε στο χάος για να αρχίσουμε μια καινούργια ζωή;

Μας κατηγορούν ότι παραποιήσαμε τις στατιστικές για να γίνουμε δεκτοί στη ζώνη του ευρώ. Αλλά κατά τον ίδιο τρόπο ακριβώς ο Δίας κατάφερε να γοητεύσει την Ευρώπη μεταμορφωμένος σε ταύρο και κατόπιν σε αητό.

Τώρα ταξιδεύουμε στα τυφλά, όπως ο Οδυσσέας στο πλοίο του. Ελπίζω ο κύριος Παπανδρέου να έχει την καλή ιδέα να ζητήσει από τους υπουργούς του, να τον δέσουν στο κατάρτι για να μην ακούσει τις Σειρήνες που πλέκουν το εγκώμιο της απομόνωσης.

Η μοναξιά δεν ταιριάζει στη Ελλάδα … οφείλουμε απαραιτήτως να συνεχίσουμε τον διάλογο προς όλες τις κατευθύνσεις.

*O Βασίλης Αλεξάκης είναι συγγραφέας και μοιράζει τη ζωή και τη γλωσσική του έκφραση ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα. Δούλεψε επί σειρά ετών στον Monde des Livres. Το 2007 η Γαλλική Ακαδημία τον τίμησε με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του  "μ.Χ.".  Το πιο πρόσφατο έργο του "Η πρώτη λέξη" κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις "Εξάντας".
protagon.gr

Ψήφο εμπιστοσύνης έλαβε η κυβέρνηση- Επιστρέφει στην ΚΟ η Κατσέλη

Ψήφο εμπιστοσύνης έλαβε η κυβέρνηση, καθώς από τους 298 βουλευτές που παρίσταντο κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στη Βουλή επί της πρότασης του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, οι 153 ψήφισαν θετικά.

«Ναι» ψήφισαν οι κ.κ. Βάσω Παπανδρέου κι Εύα Καϊλή, που μέχρι και πριν από λίγες ώρες αμφισβητείτο για το αν θα στήριζαν την κυβέρνηση, ενώ απούσες από τη διαδικασία ήταν και οι κ.κ. Μιλένα Αποστολάκη κι Έλσα Παπαδημητρίου.

Μάλιστα, η Λούκα Κατσέλη που στήριξε με την ψήφο εμπιστοσύνης την κυβέρνηση, επανεντάχθηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ μετά από απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου. Η απόφαση του πρωθυπουργού έγινε γνωστή μετά από επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο. 
zougla.gr

Με προβλήματα ο Σαμαράς στην Κ.Ο.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM1lr511eMy5l6SjNb7lSQH9Ml2kSK6n878nMskk3VvOQ7EKualVCCqPRY5xcXKcStpvCjGMe9OvtYaG9CS8ucOXnwRqmWDzEVrCW79ggv5BecF9DlHfWgWAAXCmJmjARbvwGvBUpBYbE/s1600/%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%822.jpg 
Μεγάλη δυσφορία στην  Κ. Ο. της Νέας Δημοκρατίας για το πώς χειρίστηκε ο Σαμάρας την πρόταση του πρωθυπουργού.
Σε πηγαδάκια στην βουλή λένε ότι δεν είναι δυνατόν να απορρίπτει μια πρόταση χωρίς να την ακούσει. Οι επόμενες μέρες για τον κ. Σαμαρά θα είναι δύσκολες αν δεν αλλάξει στάση.

Τα συμφέροντα που δεν θέλουν το δημοψήφισμα

Στον παρακάτω πίνακα θα παρατηρήσετε ποιες ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί το μεγαλύτερο κούρεμα
Xreh
Αν συνυπολογίσετε τη χασούρα των εκδοτών και των μπαχαλάκηδων ΜΜΕ, έχετε τον κατάλογο των ντόπιων συμφερόντων που δεν θέλουν το δημοψήφισμα. Απλά και όμορφα.
Τώρα, αν θέλετε να δείτε και γιατί δεν θέλουν οι Ευρωπαίοι το δημοψήφισμα, μετρήστε Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες.
Απλά και όμορφα. 
nonpaper

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Λάτσης, Βαρδινογιάννης και το κούρεμα

http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRKURzM95cg_KvrdlcRvk1HcuIHMle8SOanmEbdcVAsUc3CSF4S
Tα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης, την ώρα που η κυβέρνηση δήλωνε την ικανοποίησή της για τη συμφωνία «κουρέματος» του ελληνικού χρέους κατά 50%, κάποιοι επιφανείς επιχειρηματίες και τραπεζίτες της χώρας διαπίστωναν με οδύνη και οργή ότι έχαναν οριστικά ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους. Η δύσκολη μάχη στη Σύνοδο Κορυφής για να κρατήσουν τουλάχιστον τον έλεγχο των τραπεζών χάθηκε και την επομένη ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος εξαπέλυσε νέα επίθεση δηλώνοντας ότι «μεταξύ τραπεζιτών και έθνους η κυβέρνηση επέλεξε το έθνος». Α πό το 2009 μέχρι σήμερα ορισμένες από τις ισχυρότερες επιχειρηματικές οικογένειες της Ελλάδας (Λάτσηδες, Βαρδινογιάννηδες, Κωστόπουλοι, του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου κ.ά.) μαζί με 600.000 ακόμη μικρομετόχους των ελληνικών τραπεζών παρακολουθούσαν την κρίση χρέους να εντείνεται και να εξαϋλώνει την περιουσία τους μέσα από το ταμπλό του Χρηματιστηρίου. Οι εκτιμήσεις είναι ότι ο κ. Σπύρος Λάτσης έχει υποστεί ζημία που ξεπερνάει κατά πολύ το 1 δισ. ευρώ από τη συμμετοχή του στη Eurobank. Η ίδια εικόνα υπάρχει σε όλες τις τράπεζες για τους σημαντικούς μετόχους τους. Για παράδειγμα, ζημίες άνω των 600 εκατ. ευρώ υπολογίζεται ότι έχει υποστεί η οικογένεια Βαρδή Βαρδινογιάννη, η οποία φέρεται να κατέχει άνω του 5% της Τράπεζας Πειραιώς. Μεγάλες κεφαλαιακές ζημίες έχει καταγράψει και η οικογένεια Κωστόπουλου της Αlpha Bank. Συνολικά, η οικογένεια μαζί με τα ιδρύματα ελέγχει το 9% της τράπεζας. Η αξία αυτού του ποσοστού το 2009 ήταν περίπου 390 εκατ. ευρώ, ενώ αυτή την εβδομάδα το 9% της τράπεζας κόστιζε κάτι λιγότερο από 50 εκατ. ευρώ. Εκτός από τους βασικούς μετόχους των τραπεζών μεγάλες είναι οι οικονομικές απώλειες και για τους τραπεζίτες. Ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας κατέχει το 1,4% του μετοχικού κεφαλαίου της. Οι μετοχές αυτές το 2009, που η κεφαλαιοποίηση της Πειραιώς ήταν 2,7 δισ. (και όχι την περίοδο της χρηματιστηριακής ευφορίας του 2006 που είχε φτάσει τα 7 δισ.), άξιζαν περίπου 38 εκατ. Σήμερα κοστίζουν 3,8 εκατ. ευρώ.
Σχόλιο: Πόλεμος με το κεφάλαιο; Παράπλευρη σύγκρουση; το σίγουρο είναι ο Παπανδρέου τα έβαλε με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού κεφαλαίου. Αν προσθέσουμε και τους εκδότες που δεν παίρνουν φράγκο, η σύγκρουση είναι μεγάλη και δικαιολογεί, εν μέρει, τον πανηγυρτζίδικο πόλεμο από το μιντιακό πόπολο.  
http://nonpaper.posterous.com

ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟ... ΜΠΟΥΤΟΝ!

ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥ MEGA ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Σύσσωμη η ιδιοκτησία του Mega το έχει αποφασίσει. Να πατήσει το μπουτόν και να εξαφανίσει τον Παπανδρέου στην αυριανή ψηφοφορία. Εάν δουν ότι δίνει γραπτές εγγυήσεις και ότι μετά...
την ψήφο εμπιστοσύνης θα αποχωρήσει όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, θα αφήσουν τους βουλευτές που ελέγχουν εντελώς... ελεύθερους. Εάν κατά τη διάρκεια της αυριανής ημέρας δεν δώσει αυτές τις εγγυήσεις ο πρωθυπουργός, θα πάει άκλαυτος μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής... 
fimotro

Για την αιφνίδια ΜΕΤΑΒΟΛΗ στη ΣΥΓΚΥΡΙΑ

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSOVJi-0zAeGUKuDfMO0dIOZGTpZ9SCYIz4rF8T-6V2-IfUoOPg

Σημείωμα:
-Για τους οπαδούς και τους ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ του Μνημονιακού συγκροτήματος και γενικά της ΚΑΤΑ-ΣΤΑΣΕΩΣ!! Και
-Για τους αγωνιστές κατά του ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ και της ΑΝΤΙ-ΣΤΑΣΕΩΣ !!
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ τόσο της διαπλοκής όσο και της αντιπολίτευσης ΓΙΑ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ Η ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕΤΕΩΡΟ Η ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ!
Ελεγχόμενοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με πλήρη έλεγχο της διαπλοκής ,προωθούν την αντικατάσταση του ΓΑΠ ως πρωθυπουργού με άλλον αχυρένιο, και με αίτημα ή έκλογές ή τη κυβέρνηση ...Εθνικής Σωτηρίας !... ή τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ.
ΠΑΣΟΚ! Πως μάζεψες τόσους δεξιούς , αναχρονιστές , σοσιαλ-φιλελεύθερους και αχυρένιους βουλευτές που να ζητάνε τέτοιες κυβερνήσεις !
Σε λιγότερο απο μια εβδομάδα επιδιώκουν την ανατροπή του ΓΑΠ, οι ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ, οι μεγαλομέτοχοι τραπεζών και επιχειρήσεων καυσίμων , φαρμάκων και οι λοιποί της ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ με ελεγχόμενους βουλευτές.
Από τη , Δευτέρα, 31 Οκτώβρη,στο ΜΕΓΑ πέρασαν , απο το ..πένθος στην υποκατάσταη της πολιτικής από τη διαπλοκή
Το ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ήταν που η Ντόρα Μπακογιάννη ζήτησε σήμερα απο τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ανατρέψουν τη κυβέρνηση!Και να ζητά και τη παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όλος ο εσμός μαζί με την ΑΚΡΟΔΕΞΙΆ του Καρατζαφέρη .
Και με το κατευθυνόμενο φανατισμό , νεόκοπων ριζοσπαστών -εκδικητών που ΔΕΝ ξέρουν που τελειώνει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ και που ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΌΣ
Ο ΓΑΠ άλλαξε τη πολιτική ατζέντα , ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης και πρότεινε Δημοψήφισμα.
Ανάλογα με τις ''εξελίξεις '' και τα ερωτήματα , θα υπάρξει όχι ή συγκατάθεση.
Το Σύνταγμα επιτάσσει ,υπό ορισμένες προυποθέσεις ,να αποτελούν δέσμευση ή ΟΧΙ τα αποτελέσματα των Δημοψηφισμάτων .
ΩΣΤΟΣΟ ΤΑ πραγματικά ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ των πολιτών ΘΑ ΟΞΥΝΟΝΤΑΙ :
Η ανεργία θα αυξάνεται
Η κατάρρευση εισοδημάτων θα συνεχίζεται
Η φτώχεια θα διευρύνεται
ΟΙ έντονοι κοινωνικοί και πολιτικοί ανταγωνισμοί θα οξύνονται
Και στην ΕΥΡΩΖΩΝΗ έρχεται καταιγίδα με την ΙΤΑΛΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ και τη ΓΑΛΛΙΑ να ακολουθει .
Η ΚΡΙΣΗ της Ελλάδας θα αποδειχθεί οτι ήταν και είναι πολύ υποδεέστερη υπόθεση σε σχέση με την υπερμεγένθυση που σκόπιμα προωθούσε ο νεοφιλελευθερος Θίασος της Κεντρικής Ευρώπης ,σε αγαστή συμπόρευση με το συγκρότημα του Μνημονίου , στην Αθήνα
Τώρα θα ''εξελιχθούν'' τα πιο μ ε γ ά λ α !
Η ΚΡΙΣΗ θα οξύνεται και θα ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !
Είμαστε μπροστά σε νέα δεδομένα, λόγω της ανατροπής της συγκυρίας.

Xaos, apeiles kai ekviasmoi !

Xaos, apeiles kai ekviasmoi
Και μόνο που στην Ευρώπη προκλήθηκε χάος, όπως έγραψε η Liberation, επιβεβαιώνει ένα μια μόνο πράγμα.  Ότι, όλο αυτό το διάστημα των δύο χρόνων που λέγαμε «ναι» σε όλα, υπήρχαν περιθώρια όχι μόνο διαπραγματεύσεων, αλλά γιατί όχι – ακόμη και εκβιασμών της Ευρωζώνης. Αντί αυτού, φοβική και υποτελής, από τη πρώτη στιγμή η κυβέρνηση υπέκυψε σε παράλογες απαιτήσεις και όρους  που κανένα όφελος δεν είχαν για τη χώρα, την οδήγησαν στην κατάρρευση και επί της ουσίας στη χρεοκοπία, αφού κανένας δημοσιονομικός στόχος δεν επετεύχθη.
Υπό άλλες συνθήκες θα ήμουν ευτυχής κα υπερήφανη που ο Έλληνας πρωθυπουργός σηκώνει επιτέλους το ανάστημά του απέναντι στους δανειστές, θα ήμουν ευτυχής και υπερήφανη για δημοσιεύματα όπως εκείνο του Spiegel, με το «μπράβο» που έδωσε στον Γιώργο Παπανδρέου.

 Υπό άλλες συνθήκες…. Αν ο πρωθυπουργός είχε φέρει από την αρχή την αναστάτωση στις αγορές. Αν από την αρχή, από τον Απρίλιο του 2010 είχε ζητήσει δημοψήφισμα ή εκλογές, σεβόμενος το λαό που κυβερνά και δίνοντάς του το δικαίωμα να αποφασίσει αν ήθελε να μπει στο ΔΝΤ και στη δίνη που ακολούθησε. Αν είχε σκεφτεί να κάνει δημοψήφισμα για το Μνημόνιο, για τη δανειακή σύμβαση που δεν πέρασε καν από τη Βουλή, για το Μεσοπρόθεσμο…
Ούτε σκέψη γι αυτά, προφανώς λόγω της σιγουριάς, της υπεροψίας και της αλαζονείας που προέκυπτε  από τα δημοσκοπικά αποτελέσματα, από τις ελεγχόμενες αντιδράσεις της κοινωνίας και από την πεποίθηση ότι έχεις να κάνεις με μια πλήρως χειραγωγούμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα που βάζει πάνω από τη συνείδησή της, τους βουλευτικούς θώκους και τα ποικίλα και προκλητικά προνόμιά της.

Μόλις αυτά ανετράπησαν, όταν ξεσηκώθηκε ο λαός, όταν άρχισε να φυλλορροεί η ΚΟ, όταν άρχισε ο δημοσκοπικός καταποντισμός, ξύπνησαν όψιμα οι δημοκρατικές ευαισθησίες του κ. Παπανδρέου . Ο πρωθυπουργός αίφνης θυμήθηκε την προεκλογική του εξαγγελία για δημοψήφισμα  και αποφάσισε επιτέλους να κάνει κοινωνό των αποφάσεων του τον κυρίαρχο λαό.  Όχι για να πιέσει τους δανειστές (άλλωστε και μόνο η αρχική δανειακή σύμβαση μας έχει δέσει χειροπόδαρα και έχει εκχωρήσει πλήρως την εθνική κυριαρχία), αλλά για να διασωθεί πολιτικά ο ίδιος.
Αποτέλεσμα, να μας απειλούν τώρα οι Ευρωπαίοι ότι αν δεν πει «ναι» ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα, τότε γιοκ 6η δόση, γιοκ «κούρεμα».

Μήπως αυτό επεδίωκε με την εκ πρώτης όψεως απερίσκεπτη απόφάσή του ο πρωθυπουργός; Μήπως επεδίωκε να πιέσει τους Έλληνες δια των απειλών των Ευρωπαίων για κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού, άρα δια της στάσης πληρωμών, άρα δια της χρεοκοπίας; Είναι ο μόνος τρόπος να ξεπεράσει τη λαϊκή κατακραυγή που έχει προκαλέσει η πολιτική του και να αποφύγει τη συντριβή στις εκλογές. Ή λέτε ναι στο δημοψήφισμα ή η χώρα βυθίζεται στο χάος και στη χρεοκοπία. Τόσο απλά!

Οδηγούμαι σε αυτό το συμπέρασμα, διότι δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι π Γιώργος Παπανδρέου, ξαφνικά όρθωσε το ανάστημά του και  συνειδητά δημιουργεί πρόβλημα στην Ευρωζώνη με την εμμονή του στο δημοψήφισμα, όπως έσπευσαν κάποιοι να υποστηρίξουν. Πολύ αργά για να είναι αληθινό.  Μόλις προ ημερών, ενώπιον των Γερμανών βιομηχάνων ευχαριστούσε τους δανειστές για την ...αλληλεγγύη τους και θυσίαζε την Ελλάδα στο βωμό της σωτηρίας του ευρώ. Κατόπιν αυτού, αν δεν πιστέψουμε ότι τα παίζει όλα για όλα για τη δική του πολιτική επιβίωση, τότε θα πρέπει να δούμε αν η στάση του υπαγορεύεται από τη δεύτερη πατρίδα του, την Αμερική. Άλλη ερμηνεία δεν μπορώ να δώσω στο απόλυτο παράλογο.
grafida.net

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Σε πρώτο ενικό. Οικονομία: Αλλαγή και όχι διαχείριση του συστήματος

ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΠΟΥΚΑ
Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές διαμαρτυρίας και αγανάκτησης του Λαού στις πλατείες των πόλεων, στα καφενεία της επικράτειας, στους εργασιακούς χώρους. Δίκαια.
Έχουμε την υποχρέωση να προσεγγίσουμε πολιτικά και ψύχραιμα την βαθειά κρίση που μαστίζει πολλά κράτη, πολλές κοινωνίες, εκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη μας, ώστε η πρότασή μας να έχει ρεαλιστικό στόχο και να είναι εφικτή, ώστε να ξεπεραστεί η κρίση.
“Ο καπιταλισμός δημιουργεί περιοδικές κρίσεις που προέρχονται από την συσσώρευση κεφαλαίου, ώστε να καταστρέψει μέρος του κεφαλαίου προς όφελος νέων, αναδυομένων κεφαλαίων” έγραφε ο Karl Marx στο ”Κεφάλαιο” του το 1894 (τρίτος τόμος).
Αυτές οι “κρίσεις” του καπιταλισμού όχι μόνο δεν προκαλούν αναθεώρηση ή κατάργηση, αλλά ενισχύουν το καπιταλιστικό σύστημα δημιουργώντας νέες αφετηρίες για μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου σε βάρος του κοινωνικού κράτους και της ποιότητας ζωής των εργαζομένων, αφαιρώντας αγοραστική δύναμη από το Λαό, σαρώνοντας εργασιακά δικαιώματα, εξαθλιώνοντας περισσότερους ανθρώπους οδηγώντας μεγάλες μάζες στην ανέχεια και την φτώχεια.
Πριν χρόνια η συσσώρευση κεφαλαίων γίνονταν μέσα από την υπεραξία δημιουργίας προϊόντων και το μέσο συναλλαγής, δηλαδή το χρήμα είχε αντιστοίχιση με το παραγόμενο προϊόν (σιτάρι, πετρέλαιο, τεχνολογία, καφές, λιγνίτης, κ.λ.π.). Την υπεραξία του προϊόντος εκμεταλλεύονταν οι κεφαλαιοκράτες σε βάρος των εργαζομένων.
Όταν οι περίφημες ”αγορές” έφθαναν σε σημεία υπερ-εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τότε είχαμε δυναμικές αντιδράσεις των συνδικάτων οι οποίες με τους αγώνες τους πίεζαν τις κυβερνήσεις και το κράτος παρενέβαινε με Νόμους και κανονιστικές διατάξεις, ώστε να μην φθάνουμε στην διαφαινόμενη αγριότητα και σύγκρουση κεφαλαίου και εργατικής δύναμης. Ζούσαμε δηλαδή τις ”ευτυχισμένες μέρες του καπιταλισμού του John Keynes” με την Κεϋνσιανή ρύθμιση, την αναδιανομή δηλαδή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις κατώτερες τάξεις, με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών, προκειμένου να αποφεύγεται η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι αναταραχές (στα φοιτητικά μας χρόνια αυτά το ονομάζαμε ”το κόκκαλο του καπιταλισμού”), όπως την θεμελιώνει στην «Γενική Θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος» (1936).
Με το “Δίκαιο κατά των περιορισμών του ανταγωνισμού” (Milton Friedman 1912 – 2006) την απελευθέρωση δηλαδή διακίνησης αγαθών και κεφαλαίων, την γνωστή σε όλους μας παγκοσμιοποίηση, η περίφημη “Σχολή του Σικάγου”, έπεισε για την εφαρμογή ακραίων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, δηλαδή της πλήρους αποστέωσης του κράτους και της θεοποίησης των αυτορρυθμιζόμενων αγορών χωρίς περιορισμούς.
Στο νέο αυτό καπιταλιστικό σύστημα που άρχισε να αναδύεται στο τέλος της δεκαετίας του ’40 έχουμε πρακτικές εφαρμογές στην Λατινική Αμερική (Χιλή, Αργεντινή) με κυρίαρχους πολιτικούς εκφραστές Ρήγκαν και Θάτσερ και πλήρη εφαρμογή του στο Αφγανιστάν και Ιράκ. Σήμερα επιχειρείται επίθεση κατά των κοινωνιών της Ευρώπης.
Χρηματοπιστωτικό σύστημα στην αρχή, επιθετικός καπιταλισμός στη συνέχεια του “πλασματικού κεφαλαίου” μέσα από εμφάνιση ειδικών χρηματοπιστωτικών “μέσων” και “παραγώγων” (options, futures, swaps, junk bonds, hedge funds, CDS, κ.ά.) και αντίστοιχων εξειδικευμένων εταιριών. Όλη αυτή η “οικονομία” δεν έχει καμία σχέση με παραγόμενα προϊόντα και καταναλωτικές ανάγκες. Ως εκ τούτου το χρήμα που κυκλοφορεί έχει γίνει πληθωριστικό.
Μια εικόνα της υπερ-συσσώρευσης πλασματικού κεφαλαίου, δίνει η σύγκριση μεταξύ ΑΕΠ και συνολικής αξίας χρηματοπιστωτικών “προϊόντων” στην παγκόσμια οικονομία.
Το 2009, ενώ το παγκόσμιο ΑΕΠ ανήλθε σε 55 τρις δολάρια, η συνολική αξία των χρηματοπιστωτικών “παραγώγων” ανήλθε σε 900 τρις δολάρια! Σχεδόν 15 φορές μεγαλύτερη, αποκαλύπτοντας το μέγεθος της “διόρθωσης” που πρέπει να γίνει, μέσω κρίσης.
Αντίστοιχα σε επίπεδο ΕΕ, ενώ το ΑΕΠ ήταν περίπου 9,3 τρις €, οι τράπεζες της ευρωζώνης κατείχαν ομόλογα 41 τρις € από τα οποία 29 τρις ήταν “τοξικά”.
Κατά συνέπεια στις σημερινές συνθήκες κρίσης μεγάλο μέρος του “πλασματικού κεφαλαίου” αναζητά εναγωνίως κερδοφορία, με “έξωθεν στήριξη” από το κράτος με πολιτικές βίαιης ανακατανομής εισοδήματος και πλούτου.
Αυτό εξηγεί και τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυρίαρχων ελίτ των χωρών, για τη στήριξη των τραπεζιτών και τόνωση της κερδοφορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Ωστόσο η συγκεκριμένη πολιτική γεννάει δημόσια ελλείμματα και χρέη, τροφοδοτεί χρόνια λιτότητα, ύφεση, ανεργία, φτώχεια και κοινωνική περιθωριοποίηση.
Για να αποκτήσει επομένως σχετική αξία το πλασματικό κεφάλαιο πρέπει να αντλήσει τεράστια ποσά από την πραγματική οικονομία. Αυτό ισοδυναμεί με περισσότερη εργασία, λιγότερη αμοιβή, μικρότεροι μισθοί και συντάξεις, περισσότεροι άνεργοι και φυσικά περικοπή των κοινωνικών δαπανών (υγεία, παιδεία).
Χωρίς φυσικά να επιζητώ διάχυση του προβλήματος, ώστε να ελαφρυνθεί η θέση της σημερινής κυβέρνησης, θεωρώ ότι το πρόβλημα δεν είναι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, Παπανδρέου ή Σαμαράς. Δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας ή Πορτογαλίας, της Ιταλίας ή Ισπανίας. Είναι πρόβλημα παγκόσμιο, είναι πρόβλημα εφαρμοζόμενου οικονομικού συστήματος.
Όσο οι πολιτικοί αναλώνονται στην διαχείριση του συστήματος, κυβερνήσεις και κυβερνήτες απανταχού της Ευρώπης θα αλλάζουν υποσχόμενοι στους Λαούς τους, αλλά αναπόφευκτα ερχόμενοι στην εξουσία θα εφαρμόζουν πλέον αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων. Χρειάζεται απαραιτήτως αλλαγή του εφαρμοζόμενου οικονομικού συστήματος. Και αυτό έχουν την δύναμη και την νομιμοποίηση να το πράξουν οι πολιτικοί απαλλαγμένοι από συμφέροντα και αποκρούοντας επιθέσεις μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με αιχμή του δόρατος τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που έχουν στην κατοχή τους. Πρέπει να γίνει με μεγάλες πολιτικές συμμαχίες ομοιόστροφων αντιλήψεων σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Δίκαια οι Λαοί των κρατών -και ο Ελληνικός Λαός- αγανακτούν, διαμαρτύρονται και ξεσηκώνονται με κυρίαρχο πολιτικό στόχο την πίεση των κυβερνήσεών τους να αγωνιστούν για την ανατροπή του Λαοκτόνου συστήματος.
Τελική μνεία για την πλήρη χαρτογράφηση των πραγμάτων, πρέπει να γίνει και στα πολιτικά πρόσωπα και κόμματα που ίππευσαν την συγκυρία και προσπαθούν να αλιεύσουν ψήφους και κομματική ισχύ και επιτίθενται στην κυβέρνηση, αλλά μέσα στο πλαίσιο της διαχείρισης του συστήματος. Κάνουν κακό στο Λαό!
Με άρμα την κρίση, που είναι μεγάλη και σε βάθος χρόνου, έως το πλασματικό κεφάλαιο αντλήσει τα προσδοκώμενα κέρδη από την πραγματική οικονομία, επιχειρείται προεκλογική εκστρατεία από πολιτικά πρόσωπα τα οποία χαρακτηρίζω χωρίς αναστολές ως σαλτιμπάγκους.
Η πίεση των Λαών είναι υγιής και προφανώς πιέζει τις πολιτικές ηγεσίες στην αλλαγή του συστήματος και όχι την διαχείρισή του. Αμήν!

Ο ξενοδόχος...

http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTEM0ToG-DgWEkcc0zqwV5Y3V1qWJEvSY4ODt4A30mGFXJ27wkuqA«Μπαίνουμε σε νέα εποχή» είπε από τις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός, αμέσως μετά τη συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής. Από όσα ακούστηκαν αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αλλά εκ των πραγμάτων γεννάται ένα ερώτημα: πώς ακριβώς θα είναι αυτή η εποχή; Πώς θα διαμορφωθεί εφεξής η καθημερινότητα των Ελλήνων; Υπάρχουν δύο διατυπώσεις που την προεξοφλούν. Η μία είναι ότι «από το 2012 η ελληνική οικονομία θα εμφανίζει πρωτογενή πλεονάσματα». Η δεύτερη διατύπωση εξειδικεύει την πρώτη: «δεν θα ξοδεύουμε περισσότερα από όσα κερδίζουμε».

Ακούγονται πολύ ωραία. Ποιος θα διαφωνήσει με την ανάγκη να ζούμε με όσα βγάζουμε. Και να περισσεύει και κάτι για να ξεπληρώνουμε τα χρέη. Γιατί, ας μην ξεχνάμε: και μετά τη συμφωνία η Ελλάδα παραμένει υπερχρεωμένη. Υπάρχουν πάντα δανειστές που πρέπει να αποπληρωθούν και κρατικά ομόλογα που λήγουν και πρέπει να εξοφληθούν. Το 120% του ΑΕΠ που τίθεται ως στόχος το... 2020 είναι ακόμη απλώς στόχος. Και σε κάθε περίπτωση είναι υψηλός. Δεδομένου ότι η χώρα πήγε σε διεθνή οικονομικό έλεγχο από τη σημερινή κυβέρνηση για χρέος 115% του ΑΕΠ που κατέλειπε η κυβέρνηση Καραμανλή.
Αυτά βεβαίως δείχνουν ότι υπάρχει ένας επιπλέον λόγος να έχουμε πλεονάσματα πρωτογενώς. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο τρόπους. Ο ένας είναι να παράγουμε περισσότερα. Ο δεύτερος να μειώσουμε όσα ξοδεύουμε. Και εδώ βρίσκεται το «μυστικό». Το διακύβευμα.
Αν μείωση σημαίνει και νέα αφαίρεση εισοδήματος από τους εργαζόμενους και περαιτέρω συρρίκνωση τους κράτους πρόνοιας, ο λογαριασμός γίνεται χωρίς τον ξενοδόχο. Αν αύξηση στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού σημαίνει νέους φόρους, ο ξενοδόχος πάλι θα διαφωνήσει. Αρα ο μόνος υγιής τρόπος για να υπάρχει πλεόνασμα είναι αυτός που ήταν πάντα: υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, σύλληψη της φοροδιαφυγής, καλή λειτουργία της κρατικής μηχανής.
Εδώ το θέμα γίνεται πολιτικό. Για να συμβούν όλα αυτά χρειάζεται κυβέρνηση με πολιτική ισχύ για να τα επιβάλει. Αν υπήρχαν δέκα λόγοι ως τώρα για νωπή λαϊκή εντολή, τώρα υπάρχουν εκατό. Για να είναι έγκυρος ο λογαριασμός πρέπει να γίνει από τον ξενοδόχο. Οσοι διαβάζουν την απόφαση των Βρυξελλών ως έπαθλο, απλώς κάνουν αυτό που από έλεγε ο άγγλος ιστορικός Αλαν Τέιλορ: «Από τα λάθη του παρελθόντος, έμαθαν πώς να κάνουν νέα λάθη».
ΤΑ ΝΕΑ

Οταν δεν σέβεσαι τον πολίτη να φοβάσαι τον όχλο !

του Γαλαξιάρχη
Συντεταγμένη διαμαρτυρία δεν υφίσταται, παρά μόνο σε αυστηρά επιβλεπόμενες -και παραδοσιακά ακίνδυνες- διαδηλώσεις (τύπου ΠΑΜΕ). Συντεταγμένο πλήθος, εκτός από τις παρελάσεις και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, θα το βρείτε μόνο στις κερκίδες ευγενικών αθλημάτων, όπως το τέννις. Το να μπερδεύεις όμως τις μαζικές αντιδράσεις με την οχλοκρατία σημαίνει ότι είτε είσαι εντελώς τυφλός, είτε… χεσμένος μέχρι κάλτσας.
Η σημερινή μαζική αυθόρμητη διαμαρτυρία σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας αναδεικνύει την οριζοντιοποίηση μίας αντιστασιακής διάθεσης, χωρίς όμως διακριτά πολιτικά χαρακτηριστικά (βλ. σημαίες και λάβαρα, και πατριωτικοί παιάνες αναμεμειγμένοι με συνθήματα λαοκρατίας). Από την άλλη, η παιδιάστικη αντίδραση για τη διακοπή της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, ενός εντελώς ξεμωραμένου υπερήλικα που αντιλαμβάνεται το θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας, σαν τον πάρεδρο επαρχιακού συλλόγου φίλων της γκλίτσας, δείχνει ότι η θεσμική διάβρωση της ελληνικής αστικής δημοκρατίας είναι πλέον μη αναστρέψιμη.
Ομολογώ ότι η ανυπαρξία ευρύτατων πολιτικών διεργασιών στη βάση με φοβίζει. Αυτό όμως που με φοβίζει περισσότερο είναι η εκνευριστική εμμονή της εξουσίας να παραγνωρίζει το λαϊκό παράγοντα των αντιδράσεων και να τις διαχειρίζεται επικοινωνιακά με καταστροφική μανία. Σε πυρομανία μόνο μπορεί να αποδοθεί η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να παραμείνει γατζωμένο στην εξουσία με κάθε μέσο και -στην καλύτερη περίπτωση- να ετοιμάζει τις διεργασίες μοιρασιάς της μεταξύ των δεξιών κομμάτων της βουλής (συμπεριλαμβανομένης και της Δημοκρατικής Αριστεράς, της οποίας ο σημερινός γεροντοκορίστικος αστικός συντηρητισμός είναι αποκαλυπτικός της πραγματικής της ταυτότητας).
Σε κατάσταση τυφλής μανίας, το σύστημα που μετέτρεψε την ελληνική κοινωνία σε έναν απέραντο μικροαστικό λαπά επί δύο δεκαετίες, ρίχνει το σπίρτο στη βενζίνη του εκφασισμού. Και το θλιβερότερο είναι ότι το κάνει, εμφανίζοντας τις αντιδράσεις ως έκφραση ακροδεξιού φανατισμού απέναντι σε μία προοδευτική πολιτική με στοιχεία από τους “Λαμπράκηδες”!
Αυτή η αποκορύφωση του κωμικοτραγικού γκεμπελισμού (σήμα κατατεθέν του εξωφρενικά λαϊκίστικου πασοκικού DNA) έχει καταντήσει να λειτουργεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Οι μονομανώς επικαλούμενοι το πατριωτικό καθήκον με ένα φριχτά μεταμοντέρνο λεξιλόγιο εθνικοφροσύνης, παραδίδουν τόσο εύκολα την κυριαρχία σε εξωχώριους παράγοντες, ώστε να δημιουργούν κατάσταση συλλογικής σχιζοφρένειας στην τρομοκρατημένη κοινωνία.
Φοβάμαι ότι, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και το σύστημα που με νύχια και με δόντια το συντηρεί στην εξουσία, όχι μόνο εκκολάπτει το αβγό του φιδιού, αλλά είναι ικανό να εκπαιδεύσει τα αυριανά Ες-Ες για να εξολοθρεύσει τα εξαγριωμένα Ες-Α που το ίδιο δημιούργησε με την τραγελαφική (ακροδεξιού τύπου) προπαγάνδα του.
Όσο η αριστερά κινείται σαν το εκκρεμές μεταξύ του ιδεολογικού σεχταρισμού και της πατριδοφρένειας προς άγραν κομματικής πελατείας, θα γίνεται συνένοχη σε έναν ενδεχόμενο ραγδαίο εκφασισμό. Κατανοώ ότι βρισκόμαστε πλέον σε συνθήκες υπαρκτών εθνικών ανταγωνισμών στο καπιταλιστικό πλαίσιο, οπότε πράγματι τίθενται πολύ σοβαρά ζητήματα “εθνικής” ανεξαρτησίας που δεν πρέπει να παραβλέψει (ως συνήθως) η διεθνιστική αριστερά, αλλά αλίμονο αν εκθρέψει έναν ανιστόρητο νεοΕΑΜισμό που θα μπορούσε να χαρίσει τα λαϊκά στρώματα στο αντίπαλο στρατόπεδο της συντήρησης και του ακραίου φανατισμού.
Ζαphod

Μπορείς να σκάσεις για λίγο, παρακαλώ;

Τα ξημερώματα που ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και οι σχετικοί όροι, η αριστεροδεξιά «ιντελιτζένσια» αφήνιασε. Πριν καν η Ευρώπη, ο υπόλοιπος κόσμος, οι τραπεζικοί κύκλοι, οι οικονομικοί αναλυτές, οι πολιτικοί επιστήμονες, οι ειδικοί διεθνών σχέσεων προλάβουν να βγάλουν ένα-δυο στοιχειώδη συμπεράσματα για το «κούρεμα», οι απανταχού αριστεροδεξιοί Ελληναράδες είχαν βγάλει ήδη το πόρισμα, τα νούμερα, τα συμπεράσματα και μας τα έτριβαν για ώρες στα μούτρα μας. Με κεφαλαία γράμματα, με βίντεο από τη γερμανική κατοχή και με το γνωστό πάθος, την ημιμάθεια και την κατινιά που εδώ και δύο χρόνια έχει μολύνει τον δημόσιο λόγο. Άλλοι έβριζαν και άλλοι πανηγύριζαν λες και έληξε κάποιο ματς με τελικό σκορ.
Άλλωστε, δυο χρόνια τώρα δεν κάνουμε και τίποτα άλλο. Βρίζουμε ή πανηγυρίζουμε σύμφωνα με το πώς αποκωδικοποιούμε ένα σύνθετο και δυναμικό γεγονός στην μονοδιάστατη αντίληψή μας. Έχουμε μάθει πως για όλα φταίει ο Γιωργάκης, και το ΔΝΤ. Τέλος. Πριν τον Γιωργάκη όλα ήταν ρόδινα, και το αύριο είναι ένας γκρεμός, άρα τι πιο βολικό από το να καθόμαστε να γκρινιάζουμε βουτηγμένοι στον ωκεανό της μιζέριας μας; Οι πολιτικοί φταίνε για το πριν, οι πολιτικοί θα φταίνε και για το αδιέξοδο. Το μόνο που απομένει είναι να καθόμαστε δέκα ώρες την ημέρα στο διαδίκτυο και μέσω emails και κοινωνικών δικτύων, να διαφωνούμε, να βγάζουμε το άχτι μας βρίζοντας, διαδίδοντας θεωρίες συνομωσίας, φορτώνοντας με απόψεις που χαϊδεύουν τα αφτιά μας και περιμένοντας το μάννα εξ ουρανού που θα μας επιστρέψει το δικαίωμα στα διακοποδάνεια.
Κάθε σημαντικό γεγονός, το κοιτάμε με καχυποψία, και αντί να εστιάζουμε στο γεγονός, περιμένουμε κάποια ατάκα από τον τάδε ή τον δείνα για να κουτσομπολέψουμε χαιρέκακα σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο. Πας στο γραφείο και το mailbox είναι γεμάτο chain mails με τον Γιωργάκη κρεμασμένο, τον Αντωνάκη με πιπίλα, τον Αλέξη έτσι, την Αλέκα αλλιώς και φυσικά την πιο πρόσφατη πρόβλεψη για την ημερομηνία χρεοκοπίας ή εκλογών. «Διαδώστε» αυτό, και «σοκαριστείτε» με το άλλο. Ότι κατεβάσει το κούφιο κεφάλι του κάθε Λωλοστεφανή, σκάει σαν μία σπουδαία δράση που θα γκρεμίσει το κατεστημένο και ως δια μαγείας θα εμφανίσει την λύση που δεν έχει σκεφτεί κανένας άλλος έως τώρα. «Την τάδε εβδομάδα δεν αγοράζουμε τίποτα», «την τάδε ημέρα σβήνουμε τα φώτα για να χρεοκοπήσει η ΔΕΗ», την επέτειο του «ΟΧΙ», κάνουμε πορεία μαζί με την μαθητιώσσα νεολαία. Οδηγίες για παντός τύπου σαμποτάζ εναντίον του Κράτους και της υπόλοιπης κοινωνίας που κάποιοι έκριναν ότι δεν μιζεριάζει και δεν παθιάζεται αρκετά. Βιντεάκια του Λαζόπουλου, του Τράγκα, και ποτ πουρί debtocracy – Άνθιμου – ακροδεξιών κωλοφυλλάδων και αριστερίστικων εξυπνακηδισμών, συνθέτουν πλέον τον καθημερινό σκουπιδότοπο της διαδικτυακής επικοινωνίας αλλά και των υπόλοιπων μέσων.
Οι πάλαι πότε αξιοσέβαστες εφημερίδες, ξεπέφτουν σε εσκεμμένα ψεύδη και συναισθηματισμούς για να συσπειρώσουν προς τι; Κάποια θετική δράση; Όχι. Σήμερα η μιζέρια, η τρομολαγνία και η απελπισία πουλάνε περισσότερο και από όσο πούλαγε ο υπερπατριωτισμός στις ΗΠΑ μετά την 9/11. Τα περισσότερα ΜΜΕ το γνωρίζουν και κάνουν το κομμάτι τους. Φαίνεται ότι το κάνουν μια χαρά.
Δύο χρόνια τώρα, κολλήσαμε στα στάδια της άρνησης και της οργής και ξεχάσαμε τα υπόλοιπα. Αυτά δηλαδή που επί του πρακτέου μπορούν να σημειώσουν κάποια πρόοδο ή να παράγουν έργο. Ο Φώτης Γεωργελές χρησιμοποιεί μία ωραία ορολογία. Αραιά πυκνά, μιλάει για τις «δυνάμεις της ακινησίας». Δεν έχει άδικο. Η ευκινησία, η πορεία προς τα κάπου περιλαμβάνει οπωσδήποτε έστω και μία μικρή πρέζα αισιοδοξίας, μαζί με ενέργεια για δημιουργία και ξεκόλλημα. Η προσήλωση στην μιζέρια εκτός από τον μίζερο, δεν ωφελεί ούτε τον περίγυρό του.
Σκάσε για λίγο. Ενημερώσου πιο σφαιρικά. Δες τι γίνεται δίπλα και παραδίπλα. Δες ποια είναι τα συγκρουόμενα συμφέροντα, και κυρίως άσε για λίγο την μοιρολατρία στο πρόσωπο των πολιτικών. Και αυτοί άλλωστε καθρέφτης της κοινωνίας είναι και τίποτα σπουδαιότερο. Δες πώς βοήθησες εσύ τον εαυτό σου και την κοινωνία σου σήμερα και αν σου μείνει χρόνος ασχολείσαι και με το πώς το έκαναν οι πολιτικοί. Όχι το αντίστροφο. Οι ικανοί πολιτικοί θα προκύψουν από μία υπεύθυνη κοινωνία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αν έχεις δουλειά, γίνε πιο παραγωγικός στη δουλειά σου, και βοήθα με κάθε τρόπο προσπάθειες κοινωνικής αλληλεγγύης. Αν δεν έχεις δουλειά, συνέχισε την προσπάθεια, δημιούργησε κάτι, δικτυώσου. Από την ακινησία και τη μιζέρια δεν μπορεί ποτέ να εμφανιστεί κάτι. Που να χτυπιέσαι και που να βρίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν δημιουργείς καμία θετική προϋπόθεση. Από την αισιοδοξία και τη δράση, ενδεχομένως και να πυροδοτήσεις κάτι. 

Αχ, πατρίδα μου, καημένη

http://www.protagon.gr/resources/2011-10/theoflag1-thumb-medium.jpgΟι μισοί θλίβονται και οι άλλοι μισοί χαίρονται. Και εγώ για άλλη μια φορά δεν μπορώ να είμαι ούτε με τους μεν ούτε με τους δε. Θα αρχίσω με τα εύκολα. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία αγανακτεί γιατί αμαυρώθηκε ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου. Γελάω για να μην πω κάτι βαρύτερο. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έχουν πολιτικούς που βαρύνονται με σωρεία σκανδάλων. Βίλες στην Ακρόπολη, βίλες στα βόρεια προάστια, προνομιούχα ρετιρέ στο Κολωνάκι, κοσμοπολίτικα εξοχικά, σκάφη πολυτελείας που δεν δικαιολογεί ούτε το δικό τους πόθεν έσχες, εμβάσματα σε νυν και πρώην συζύγους, καταθέσεις στο εξωτερικό και βέβαια πλούσιους συγγενείς. Είναι το κλασικό κόλπο των απανταχού «λαδωμένων». Επειδή τα λεφτά είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, «εφευρίσκονται» πλούσιοι θείοι, πλούσιες πεθερές, πλούσιοι κουνιάδοι, καμιά φορά και «πλούσια παιδιά». «Παιδιά θαύματα» δηλαδή που μετά από επαγγελματικές δραστηριότητες εξπρές, δύο ή τριών ετών, βρίσκονται με αμύθητες περιουσίες. Ίσως βέβαια να είναι ο ιονισμένος αέρας από τις λιμουζίνες των πατεράδων τους που τους κάνει Αϊνστάιν της επιχειρηματικότητας… ποιος ξέρει;  
Χαρακτηριστική περίπτωση ο Άκης Τσοχατζόπουλος ο οποίος έχει παραπεμφθεί για το σκάνδαλο των υποβρυχίων από την συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής. Σύμφωνα με την γερμανική Δικαιοσύνη (άσχετο: να που χρειάζονται και οι Γερμανοί) στην διάρκεια της υπουργείας του, δόθηκαν μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Τέτοιοι λοιπόν, υπουργοί Αμύνης (υπουργοί Εθνικής Οικονομίας, υπουργοί Μεταφορών, υπουργοί γενικώς) ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα στις μεγάλες παρελάσεις. Αυτοί πρωταγωνιστούσαν στις εξέδρες των επισήμων. Ποιοι τίμιοι «δημόσιοι άνδρες» (ναι υπάρχουν!) αντέδρασαν όλα αυτά τα χρόνια, έστω και μια φορά, σε αυτόν τον εξευτελισμό των παρελάσεων; Η κοινωνία βοούσε για μίζες και αυτοί απλώς χαριεντιζόντουσαν. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς της εξουσίας αλλά και στους πολιτικούς των μικροτέρων κομμάτων, τους Μητροπολίτες και τους τοπικούς «παράγοντες», που τόσα χρόνια «μοιράζονταν» τις εξέδρες των επισήμων με την «εξουσία», και φέτος, μόλις μυρίστηκαν μπαρούτι, έσπευσαν να εξαφανισθούν. Και τέλος πάντων ποιος προσβάλλει περισσότερο μια εθνική επέτειο; Αυτός που έχει ορκιστεί πίστη στους νόμους και το Σύνταγμα και πλουτίζει κλέβοντας ή αυτός που σε ένα ξέσπασμα του διαλύει μια παρέλαση; Μην τρελαθούμε κιόλας.
Πάμε όμως στα δυσκολότερα. Το ΚΚΕ και ο Σύριζα επιχαίρουν για την αναπάντεχη νεοελληνική Οκτωβριανή επανάσταση. Είναι γι' αυτούς το νέο μεγάλο ΟΧΙ του ελληνικού λαού, που άργησε 72 χρόνια. Εύκολο ΟΧΙ. Ούτε θυσίες, ούτε αίμα, ούτε τίποτα. Ένα ντου και δυο συνθήματα. Καταρχήν θα πρέπει να τους προβληματίσει (τους «συστημικούς αριστερούς») ότι την ίδια άποψη - περί «νέου ιστορικού ΟΧΙ» - έχουν και αρκετές ακροδεξιές ομάδες που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια. Ας το παραβλέψουμε όμως και ας ακούσουμε τις αριστερές ιαχές που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το συνονθύλευμα που διέλυσε τις παρελάσεις κρύβει επαναστατική υγεία.

Όταν βέβαια μαθεύτηκε ότι ο κόσμος φώναζε «Παπούλια προδότη» ο Σύριζα και (λιγότερο) το ΚΚΕ, έσπευσαν να προσθέσουν ότι οι βρισιές δεν τους εκφράζουν και τις απέδωσαν σε μειοψηφίες. Είναι δηλαδή με τους εξεγερμένους «α λα κάρτ». Με τους μαθητές διμοιρίτες που μούντζωσαν τις εξέδρες των επισήμων, είναι; Με τους απατημένους «Πασόκους» που βαράνε πισώπλατα βουλευτές; Με τους φραπέδες που εκτοξεύθηκαν από τα καφενεία; Με το κάψιμο των γερμανικών σημαιών; Με τα νέο πολιτικό σύνθημα «Δεν παρακαλάμε - γα*ιόντας θα σας πάμε»; Πού τελειώνει η (καλή) εξέγερση και πού αρχίζει ο χουλιγκανισμός; Για να τους βοηθήσω - και για να βοηθηθώ και εγώ να καταλάβω τι τους γοήτευσε – ας μεταφερθούμε στην «εξέγερση του Συντάγματος» που την έζησα από κοντά.

Οι δύο γωνίες (Βασιλέως Γεωργίου Α με Αμαλίας και Όθωνος με Αμαλίας) είχαν καταληφθεί με ένα χαρμάνι ανθρώπων που κατά διαστήματα φώναζε τα εξής συνθήματα (αρχίζω με τα πιο δημοφιλή και καταλήγω στα πιο σπάνια):

«Που*άνα -  κα*ιόλα - Διαμαντοπούλου». Σύντομο και σαφές. «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73». Το γνωστό ανιστόρητο (καθότι όντως η χούντα δεν τελείωσε το 73 αλλά το 74). «Στρίψε το κεφάλι αριστερά, δείξε το δρόμο για την λευτεριά». Τελευταίας εσοδείας που προσπαθεί να μυήσει τους μαθητές στον αριστερό επαναστατικό δρόμο. «Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη». Κάποτε τον φώναζαν μόνο οι Κνίτες, φέτος το ακούσαμε και από τον Λυμπερόπουλο. «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ Αλβανέ»: διαχρονικό σύνθημα που χρησιμοποιείται ως γαρνιτούρα σε όλες τις εθνικές επετείους. «ΚΚΕ βασανιστές»: Απόρροια μάλλον της αιματηρής σύγκρουσης του ΠΑΜΕ με τους «κουκουλοφόρους». «Μέρκελ θα έχεις την τύχη του Καντάφι»:  διεθνιστικό σύνθημα καθότι όσο νάναι ξέρουμε και τι συμβαίνει στο κόσμο. Βεβαίως όλοι, δεν φώναζαν όλα τα συνθήματα. Κάποιοι είχαν αδυναμία στα «αριστερά», άλλοι στα «δεξιά», κανένας όμως δεν αντέδρασε σε κάποιο από αυτά. Ακόμη και όταν το «πεζοδρόμιο» της Μεγάλης Βρετάνιας «φώναξε» το γνωστό σύνθημα για τους Αλβανούς, το «πεζοδρόμιο» της πλατείας Συντάγματος αρκέστηκε σε γελάκια (και η ουρά σε χειροκροτήματα). Κι αν τα στελέχη του ΚΚΕ και του Σύριζα έχουν οποιαδήποτε αμφιβολία για τα συνθήματα που παραθέτω δεν έχουν παρά να ζητήσουν τα αμοντάριστα πλάνα των καναλιών που προφανώς έχουν καταγράψει ολόκληρη τη διαμαρτυρία (άλλωστε δεν κράτησε περισσότερο από μια ώρα).
Και βέβαια δεν περιμένω από θυμωμένους ανθρώπους να διαδηλώνουν με το εγκόλπιο καλών τρόπων ανά χείρας. Αδυνατώ όμως να υπερασπιστώ ένα μίγμα αριστεροδεξιάς εξέγερσης με δόσεις ρατσισμού, φασισμού, σταλινισμού και σεξισμού επειδή απλά και μόνο, οι άνθρωποι αυτοί, δηλώνουν αντίπαλοι ενός συστήματος που καταρρέει.
Η χώρα είναι σε μεγάλη κατηφόρα και το μόνο που δεν χρειάζεται είναι ένα απολίτικο κίνημα χαβαλέ που περιλαμβάνει λίγο από όλα και τίποτα. Εκτός «αν οι Έλληνες πρέπει να ενωθούμε μπροστά στη Χούντα». Γιατί και αυτό το ακούσαμε και μάλιστα από ένα πάλαι ποτέ σοβαρό άνθρωπο. Αλλά τότε να φωνάξουμε και τον Ψωμιάδη ο οποίος επίσης μάχεται την χούντα. Έτσι δεν είπε; Τόσους μήνες στην παρανομία είναι, μπορεί να διεκδικήσει και θέση αρχηγού.
protagon.gr

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Φως στο τούνελ του χρέους

Συμφωνία - ανάσα για εθελοντική διαγραφή του 50% του ελληνικού χρέους έκλεισε τα ξημερώματα στις Βρυξέλλες, μετά από μαραθωνίες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Καγκελαρίου Μέρκελ, του γάλλου Προέδρου Σαρκοζί, της επικεφαλής του ΔΝΤ, Λαγκάρντ και του εκπροσώπου των τραπεζών, Τσαρλς Νταλάρα.
Με τη συμφωνία διαγράφονται 100 δισεκατομμύρια ελληνικού χρέους, με αντάλλαγμα σοβαρές δεσμεύσεις, που περιλαμβάνουν πολυετή λιτότητα, πιο εντατική επιτήρηση και ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Οι Ευρωπαίοι με επικεφαλής το δίδυμο του γαλλογερμανικού άξονα σε έναν πρωτοφανή μαραθώνιο διαπραγματεύσεων πέτυχαν να μειωθεί το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ, κάτι που για να γίνει - ουσιαστικά - θα έπρεπε να συμφωνηθεί κούρεμα 48%-50% των ομολόγων που κατέχουν οι ιδιώτες πιστωτές. Συζητήθηκε επίσης να λάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του δεύτερου πακέτου βοήθειας 130 δισ. ευρώ με χαμηλότερο επιτόκιο, από τα οποία τα 30 δισ. θα διοχετευτούν στις ελληνικές τράπεζες για την ενίσχυση των κεφαλαίων τους.
Η διαπραγμάτευση παρ' ολίγον να τιναχθεί στον αέρα τη νύχτα, όταν ο επικεφαλής διαπραγματευτής των τραπεζών Τσαρλς Νταλάρα δήλωσε ότι «δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία για την Ελλάδα ούτε συγκεκριμένο ποσοστό κουρέματος. Παραμένουμε ανοιχτοί στον διάλογο αναζητώντας μια συμφωνία σε εθελοντική βάση».
Εκείνο που όλοι επιθυμούσαν - τόσο οι ευρωπαϊκές χώρες όσο και οι τραπεζίτες - ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους να γίνει σε εθελοντική βάση ώστε να μην εκληφθεί από τις αγορές ως πιστωτικό γεγονός.
Πριν αρχίσει η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες και μετά την απαίτηση των Γερμανών να αυξηθεί το ποσοστό του κουρέματος τουλάχιστον σε 50% από 21% που είχε συμφωνηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου, οι πιστώτριες τράπεζες υπέβαλαν νέα πρόταση προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα και να υπάρξει συμφωνία.
Το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF) με επικεφαλής τον Τσαρλς Νταλάρα, που διαπραγματεύεται για λογαριασμό των ξένων τραπεζών, σε ανακοίνωσή του ανέφερε ότι υπέβαλε «σημαντική νέα πρόταση» για το κούρεμα χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το ποσοστό ή να αναφέρονται άλλες λεπτομέρειες.
τα νεα

«Γελοίοι οι ηγέτες της ΕΕ»

http://medias2.cafebabel.com/1002/thumb/355/-/suck-up-suck-up.jpgΣαρωτικός εναντίον των ηγετών της Ευρώπης και της οικονομικής πολιτικής που ακολουθούν στο θέμα της κρίσης ήταν στο τελευταίο του άρθρο που δημοσιεύθηκε προχτές στους "Τάιμς της Νέας Υόρκης" ο Αμερικανός νομπελίστας της Οικονομίας Πολ Κρούγκμαν. "Αν δεν ήταν τόσο τραγική, η τρέχουσα ευρωπαϊκή κρίση θα ήταν αστεία" γράφει αρχίζοντας το άρθρο του ο Κρούγκμαν και συνεχίζει με ιδιαίτερα σκληρούς χαρακτηρισμούς για τους ηγέτες της ΕΕ: Καθώς το ένα σχέδιο διάσωσης αποτυγχάνει μετά το άλλο, οι Πολύ Σοβαροί Ανθρωποι της Ευρώπης συνεχίζουν απλώς να φαίνονται όλο και περισσότερο γελοίοι" τονίζει.

Εξηγεί γιατί τους χαρακτηρίζει έτσι: "Σκεφθείτε χώρες σαν τη Βρετανία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν μεγάλο δημόσιο χρέος και ελλείμματα και παρ' όλα αυτά παραμένουν ικανές να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια.
Ποιο είναι το μυστικό τους; Η απάντηση, σε μεγάλο βαθμό, είναι ότι διατηρούν τα νομίσματά τους και οι επενδυτές γνωρίζουν ότι εν ανάγκη θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματά τους τυπώνοντας χρήμα (σ.σ.: όπως ήδη κάνουν και οι τρεις κατά κόρον, πρέπει να προσθέσουμε εμείς). Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επρόκειτο να στηρίξει κατά τον ίδιο τρόπο το ευρωπαϊκό δημόσιο χρέος, η κρίση θα χαλάρωνε δραματικά" υπογραμμίζει ο Αμερικανός νομπελίστας. Δεν παραλείπει μάλιστα να χαρακτηρίσει την υπόθεση της κρίσης της Ελλάδας "μακάβρια υπόθεση δευτερεύουσας σημασίας" και να επικεντρώσει την προσοχή του στην ουσία: "Ο καθαρός και παρών κίνδυνος προέρχεται αντιθέτως από ένα είδος εφόδου στις τράπεζες για αναλήψεις πανικού εκ μέρους των καταθετών στην Ιταλία, η οποία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης" υποστηρίζει.
Δεν είναι μόνο όμως ο Αμερικανός οικονομολόγος που επικρίνει τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης. "Μοιραίες ημέρες για το ευρωπαϊκό πεπρωμένο" ήταν ο χθεσινός κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας "Λε Μοντ", η οποία είχε αφιερώσει τις δέκα (!) πρώτες σελίδες της εξ ολοκλήρου στην κρίση που συγκλονίζει την Ευρωζώνη.
"Υπέρβαση ή χάος" ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος του πρωτοσέλιδου κύριου άρθρου της γαλλικής εφημερίδας. Ανάλογου πνεύματος και το περιεχόμενό του, όπου αναφερόταν μεταξύ άλλων:
"Η κρίση της Ευρώπης είναι σοβαρή, η πιο σοβαρή μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Είναι οικονομική και κοινωνική.
Η ύφεση απειλεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η κρίση είναι βαθιά πολιτική, πράγμα το οποίο μαρτυρούν τα κινήματα αμφισβήτησης, ακόμη και εξέγερσης που εκδηλώνονται τακτικά στη Γηραιά Ηπειρο. Το σπίτι μας έχει πάρει φωτιά... Αυτή η κρίση χρέους μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη στο χάος" γράφει η "Μοντ".
"Γελοίους" δεν αποκαλεί βεβαίως τους ηγέτες της ΕΕ η "Μοντ". Χαρακτηρίζει όμως "αξιοθρήνητες" τις διαπραγματεύσεις που εδώ και μήνες διεξάγονται ανάμεσα στο Βερολίνο και στο Παρίσι και τυπικά στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
"Από την κρίση του ευρώ στην κρίση της πολιτικής Ευρώπης" είναι ο... δεκάστηλος (!) τίτλος της ίδιας εφημερίδας στις σελίδες 2 και 3. "Μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξαφνικά άχρηστη" είναι ο τίτλος άλλου άρθρου του ίδιου αφιερώματος. "Η Κομισιόν φαίνεται να χάνει τον έλεγχο των γεγονότων... Οι Βρυξέλλες γίνονται αποκρουστικές, σύμβολο μιας εξουσίας χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση και ενός μοντέλου καθαρά νεοφιλελεύθερου, έτοιμου να επιβάλει τον σεβασμό των κανόνων της αγοράς, αλλά που απεχθάνεται να υλοποιεί φιλόδοξα προγράμματα στο κοινωνικό επίπεδο" τονίζεται στο άρθρο αυτό.
"Γινόμαστε αποικία των Βρυξελλών" είναι ο τίτλος μεγάλης ανάλυσης της "Μοντ" για την Ελλάδα. "Η Ελλάδα, φιλοευρωπαϊκή από τότε που η Γηραιά Ηπειρος τη βοήθησε να απελευθερωθεί από τον οθωμανικό ζυγό, αρχίζει να αμφιβάλλει" προσθέτει ο εύστοχος υπότιτλος της ανάλυσης.
Απαισιοδοξία
"Το ευρώ φαίνεται καταδικασμένο"
ΚΑΘΟΛΟΥ ελκτικό δεν είναι πλέον το ευρώ στις συνθήκες της κρίσης που βιώνει. "Το κοινό νόμισμα έχει χάσει όλο το σεξ-απίλ του" είναι ο τίτλος άρθρου της εφημερίδας "Μοντ" σε περίοπτη θέση. Πολύ πιο σκληρός είναι στο θέμα αυτό ο Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. "Η πικρή αλήθεια είναι ότι το σύστημα του ευρώ φαίνεται όλο και πιο πολύ ότι είναι καταδικασμένο" τονίζει χωρίς περιστροφές και συνεχίζει, κλείνοντας το άρθρο του: "Και η ακόμη πιο πικρή αλήθεια είναι ότι δεδομένου του τρόπου που έχει δράσει αυτό το σύστημα, η Ευρώπη μπορεί να είναι καλύτερα αν το σύστημα αυτό καταρρεύσει νωρίτερα μάλλον παρά αργότερα". Σε "θανάσιμη παγίδα" μετέτρεψε την Ευρωζώνη η "αλαζονεία της ευρωπαϊκής ελίτ" υποστηρίζει ο Κρούγκμαν.
ethnos.gr

Έμφραγμα υπέστη ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Γιώργος Γλυνός


Όπως ανέφερε ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, ο σύμβουλος του σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής Γιώργος Γλυνός υπέστη έμφραγμα λόγω της αυξημήνης πίεσης των συνεχών διαβουλεύσεων.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι καλύτερα και δεν εκφράζονται φόβοι για κάτι χειρότερο. Από τις παράπλευρες επιπτώσεις της Πολιτικής που λίγοι θα θυμούνται...
parapolitiki.com

Και τώρα η χώρα πρέπει να αποφασίσει, δηλαδή όλοι μας!!!

Η συμφωνία των κρατών μελών της ευρωζώνης, αλλά με την σύμφωνη γνώμη και των 27 από σύσκεψη που είχε προηγηθεί, βάζει την Ευρώπη και το  κάθε κράτος μέλος μπροστά στις ευθύνες του απέναντι στην Ενωμένη Ευρώπη, απέναντι στους διεθνείς δανειστές της και απέναντι στην διεθνή κοινότητα. Με βάση την κρίση χρέους που ξεκίνησε σαν πρόβλημα των τραπεζών το 2008 και μετατράπηκε σε κρίση κρατικού δανεισμού μπήκαν οι βάσεις για μια θεμελιώση αλλαγή.
Η αλλαγή συνίσταται στην απόφαση να αντιμετωπιστεί το χρέος και η κρίση απο κοινού και συντονισμένα. Οι λέξεις κλειδιά της συμφωνίας είναι: εγγύηση συνολικά του ευρωπαϊκού χρέους και επιτήρηση των οικονομιών των κρατών μελών. Η νομισματική ένωση τείνει να γίνει οικονομική ένωση. Και για να γίνει θέλει ενιαία μακρο-οικονομική διαχείριση και εναρμόνιση στα εργαλεία που τόσα χρόνια άφηναν την νομισματική ένωση λειψή. Και αυτά είναι η φορολογία και η διαχείριση- επίβλεψη των προϋπολογισμών.
Η χθεσινή συζήτηση που όπως αναμεταδόθηκε από τα διεθνή μέσα ήταν στην βάση του «Take it or break it», με άλλα λόγια ή αυτή η λύση ή το διαλύουμε, ήταν επίπονη και πολύωρη. Τελικά αποφάσισε η Ευρώπη να πάει όλη σαν σύνολο. Τουλάχιστον οι χώρες του ευρώ! Το ελληνικό χρέος λοιπόν δεν αντιμετωπίστηκε χωριστά γιατί μας ξεχώρισαν. Σε μια ενιαία οικονομική διαχείριση μιας ενιαίας Ευρώπης, αντιμετωπίστηκε σαν κρίση ενός συνόλου που επηρρεάζει τους πάντες. Και η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να πάει με το σύνολο. Επί της ουσίας δεν είχε και εναλλακτική λύση.
Τα προβλήματα που συζητιούνται από αυτή την λύση είναι 2 : το ένα η εποπτεία. Εδώ το ερώτημα ακούγεται αφελές αλλά είναι τόσο μα τόσο πρακτικό… αν πτώχευε ο Δήμος Αγρινίου δεν θα τον έβαζε σε επιτήρηση το ελληνικό δημόσιο; Θα τον άφηνε να πτωχεύσει; Θα έβαζε ορκωτούς λογιστές να δουν τι έγινε λάθος; Θα ζητούσε εξηγήσεις; Ή θα τον άφηνε στην τύχη του; Βέβαια εδώ επειδή είναι Γερμανοί, Γάλλοι κλπ υπάρχει και  το εθνικιστικό μας «συμφέρον». Και η ελληνική μοναδική αντίληψη ότι για όλα φταίνει οι άλλοι και  όχι εμείς! Μόνο που γίνεται ένα θεμελιώδες λάθος : δεν μας υποχρεώνουν να αλλάξουμε. Αν δεν θέλουμε παίρνουμε το κόστος να φύγουμε. Αν αποφασίσει ο ελληνικός λαός που είναι κυρίαρχος να πτωχεύσει εκτός ευρώ και Ευρώπης είναι πάντα στο χέρι του. Αλλά το να μείνουμε στην Ευρώπη, ενώ έχουμε φτάσει σε αδιέξοδο αφού έχουμε φάει τα λεφτά και από 3 ΚΠΣ και άπειρα δάνεια και να τους λέμε από πάνω κατοχικές δυνάμεις και όλα τα γραφικά, ε δεν νομίζω ότι αποτελεί λογική σκέψη.
Η δεύτερη λέξη κλειδί της συμφωνίας είναι η οικονομική διακυβέρνηση. Πολλοί λένε ότι είναι η ηγεμονία της Γερμανίας, η ήττα τουΣαρκοζύ κλπ. Από την άλλη η αριστερά θέλει έλεγχο σε τράπεζες και χρηματοκοινονομικό κατεστημένο. Η χθεσινή λοιπόν συμφωνία στηρίζετε ακριβώς σε αυτό : ότι οι κερδοσκοπικές τράπεζες θα πληρώσουν μέρος της απώλειας λόγω της απληστίας τους αλλά όχι σε βαθμο που θα τις διαλύσει. Από την άλλη η κίνηση των ευρωπαίων να πάνε σε μια  τέτοια ρύθμιση φέρνει την δυνατότητα εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό θα φανεί στην συνάντηση του G20 την επόμενη εβδομάδα στις Κάννες.
Σε όλα αυτά κάποιοι στην Ελλάδα επιλέγουν να ταυτιστούν με τον παραλογισμό να είμαστε εκτός των εξελίξεων, εκτός της ευρωζώνης, εκτός της…. συμπληρώστε ότι θέλετε. Μάλιστα κάποιοι λένε στο όριο της γραφικότητας ότι «πάμε με την Ρωσία, την Κίνα… την Ινδία..». Λες και την άλλη βδομάδα στο G 20 θα ασχοληθούν με την επαναδιαπραγμάτευση του Σαμαρά ή τις «ανησυχίες» του Καρατζαφέρη. Όσο για το ΚΚΕ; Πεδίο δόξης λαμπρόν για την διεθνή επανάσταση. Μόνο που το αδελφό ΚΚ Κίνας μάλλον θα επενδύσει το EFSF και έχει αγοράσει το λιμάνι του Πειραιά!
Συνεπώς για να μην κοροϊδευόμαστε η επιτυχία της κυβέρνησης δεν είναι κατ αρχήν το πόσα. Είναι το ότι σε μια κρίσιμη συνεδρίαση μείναμε στο παιχνίδι της Ευρώπης. Και η πιο στενή και αποφασισμένη Ευρώπη θα βάλει όρους και σκληρούς και ενιαίους! Όσοι τώρα επιθυμούν ή γνωρίζουν μια άλλη μέθοδο να επιβιώσει η χώρα μόνη της και στο να βουρλίζεται, όσο τριτοκοσμικό και αν ακούγεται, έχουν το δικαίωμα να πείσουν τον ελληνικό λαό και να το πετύχουν. Και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
smartpost.gr

Ορνεα

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQfylkv2z6fnMuGHcaEa6kRmKiflsb0gZ23vEAaJKMdIYWNDUud

του Δημήτρη Δανίκα
Αυτή την ύστατη στιγμή. Που στον αέρα χορεύουμε τον χορό του Ζαλόγγου όλοι μαζί. Τώρα δηλαδή. Καμιά αληθινή σωτηρία από την ρακένδυτη, διάτρητη, άχρηστη, αφασική και αυτιστική πολιτική σκηνή. Ολοι μα όλοι για το δικό τους, κομματικό, πολιτικό, υπαρξιακό συμφέρον εξακολουθούν να πορεύοντα σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα σ' αυτή την ταλαίπωρη ελληνική γη. Γιατί, ας πούμε, δεν συνεργάζεται η Νέα Δυστυχία με την Πασοκική κυβερνητική γραμμή;

Γιατί, λέει, όταν έρθει στην εξουσία όλα τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα θα τα επαναδιαπραματευθεί. Τρίχες κατσαρές για τσατσάρες αφρικανικές. Θα σας πω εγώ γιατί. Επειδή για να διατηρηθεί το υπάρχον σύστημα του δικομματισμού, πρέπει ο ένας εξ αυτών, να κραυγάζει τα ακριβώς αντίθετα από τον άλλο πρωταγωνιστή. Που σημαίνει ότι έτσι και οι δύο συνεργαστούν τότε αμφότεροι θα χρεοκοπήσουν και τότε πάπαλα ο δικομματισμός. Μια χρεοκοπία που μπορεί να αναδείξει τις αριστερές δυνάμεις πρώτες σε μια αναμέτρηση εκλογική. Αρα πρώτα η σωτηρία του συστήματος, αυτού του άχρηστου και αφερέγγυου και ύστερα, πολύ ύστερα η πατριωτική λογική. Πάμε τώρα στην Αριστερά.

Αφού λοιπόν και το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός πάνω κάτω είναι υπέρ της εξόδου από την ευρωπαϊκή Ενωση και της μονόπλευρης διαγραφής του χρέους, τότε γιατί δεν βάζουν τις τζίφρες τους μαζί για να σώσουν, όπως οι ίδιοι διακηρύσσουν, τον έλληνα φτωχό από τα σαγόνια του καρχαρία; Απλό. Επειδή η πρώτη και κορυφαία επιδίωξη της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι το μονοπώλιο στον χώρο αυτό. Μόνο εμείς οι καθαροί. Οι άλλοι ύπουλοι, καιροσκόποι και του συστήματος λαγοί. Πάμε τώρα στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Ο οποίος δεν συνεργάζεται με τον Συνασπισμό, γιατί λέει, αυτός είναι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τουτέστιν αριστερός και οπαδός του καλού καπιταλισμού. Θα τρελαθούμε εντελώς.

 Τι συμβαίνει ακριβώς; Πλιάτσικο μοναδικό. Ολοι μα όλοι, από τον Σαμαρά μέχρι την Αριστερά, έχουν πέσει σαν τα όρνεα να αρπάξουν ψήφους του ΠΑΣΟΚ. Οσο, σου λέει, ο Γιωργάκης, τρώει καρπαζιές, τόσο θα κερδίζουμε εμείς. Ετσι συμβαίνει το εξής παρανοϊκό. Ενώ τα κόμματα τσιμπολογάνε από το τυμπανιαίο πτώμα του ΠαΣοΚ, την ίδια στιγμή και κάθε λεπτό που περνάει, η χώρα πορεύεται σε πτώχευση και ολοκληρωτική καταστροφή. Πως το λένε αυτό; Γαία πυρί μειχθήτω. Αρκεί εγώ να βγω κερδισμένος από την καταστροφή! 
tovima.gr

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Γιούνκερ και Ρεν «δείχνουν» εκταμίευση

Αισιόδοξος ότι το σημερινό Eurogroup θα ανάψει το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της έκτης δόσης προς την Ελλάδα εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προσερχόμενος στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

«Θα συμφωνήσουμε στο Eurogroup, τουλάχιστον αυτό ελπίζω, για την έκτη δόση της βοήθειας στην Ελλάδα, βασιζόμενοι στην έκθεση της Τρόικας» δήλωσε.

Ο κ. Γιούνκερ τόνισε ωστόσο ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες στέλνουν «καταστροφικά σήματα» στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν τις μεταξύ τους διαφωνίες και να συμφωνήσουν πάνω σε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης χρέους.

Ο επικεφαλής του Eurogroup τόνισε πως «ο αντίκτυπος στο εξωτερικό είναι καταστροφικός» για την Ευρώπη. «Δεν δίνουμε πράγματι το παράδειγμα μιας ηγεσίας που λειτουργεί καλά» ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Καμπάνες» κατά Βερολίνου –Παρισίων

Την ίδια στιγμή ο επικεφαλής του eurogroup και πρωθυπουργός του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου εξαπέλυσε δριμεία κριτική για τους χειρισμούς της Γερμανίας και της Γαλλίας στο ζήτημα της επέκτασης του EFSF. Ο κ. Γιούνκερ μίλησε ανοιχτά για μια «αριστοκρατική διακυβέρνηση της Ευρώπης, καθώς δύο μόνο χώρες αποφασίζουν για ο μέλλον του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

«Για ποιόν λόγο πρέπει να θεωρηθεί αρκετή μια συμφωνία ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία;» αναρωτήθηκε δημοσίως ο απερχόμενος επικεφαλής του eurogroup, συνεχίζοντας «Στην ευρωζώνη έχουμε να κάνουμε με 17 κυβερνήσεις, με 17 κράτη και 17 εθνικά κοινοβούλια. Δεν γίνεται δύο χώρες να αποφασίζουν για τις υπόλοιπες, ούτε το Βερολίνο να λαμβάνει συνολικές αποφάσεις».

Αισιόδοξος και ο Επίτροπος Ρεν

Την πεποίθησή του ότι θα υπάρξει πρόοδος στο σημερινό Eurogroup, αλλά και στη Σύνοδο Κορυφής της Κυριακής, έτσι ώστε να ληφθούν την επόμενη εβδομάδα κρίσιμες αποφάσεις για την ευρωζώνη, εξέφρασε από την πλευρά του ο Επίτροπος Όλι Ρεν, προσερχόμενος στη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες.

«Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι δεν αρκεί πλέον μια αποσπασματική λύση. Χρειαζόμαστε ένα συνολικό πακέτο μέτρων, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα, την ενίσχυση των μηχανισμών προστασίας που σχετίζονται με το EFSF για να μην μεταδοθεί η κρίση» ανέφερε.

Τόνισε επίσης πως χρειάζεται μια συντονισμένη προσέγγιση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

«Αυτό είναι απαραίτητο και πιστεύω πως θα σημειώσουμε πρόοδο σήμερα και κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, έτσι ώστε να ληφθούν την επόμενη εβδομάδα οι αποφάσεις για τον οδικό χάρτη που πρότεινε η Κομισιόν την περασμένη εβδομάδα, για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη» τόνισε ο Ευρωπαίος Επίτροπος.

http://www.protothema.gr

Μυστήριο με το δεκάλογο της χειραγώγησης… «δεν είναι δικό μου», υποστηρίζει ο Τσόμσκι

Το κείμενο «οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης των μαζών» κυκλοφορεί μαζικά στο Διαδίκτυο σε διάφορες γλώσσες και αποδίδεται στον αμερικανό φιλόσοφο Noam Chomsky. Στις αρχές του 2010, μεταφράζεται και στα ελληνικά, δημοσιεύεται σε πολλά μπλόγκς και οι αναρτήσεις και τα likes δίνουν και παίρνουν. Το συγκεκριμένο κείμενο σε χρόνο ρεκόρ ανακηρύσσεται σ’ ένα από τα πιο δημοφιλή κείμενα της παγκόσμιας μπλογκόσφαιρας.
Πράγματι, διαβάζοντας το κανείς, δύσκολα θα μείνει ασυγκίνητος. Ο δεκάλογος περιλαμβάνει κοινές αλήθειες που όλοι έχουν  βιώσει στο πετσί τους όπως ότι το σύστημα γνωρίζει πολύ καλύτερα τα άτομα απ’όσο τα ίδια τα άτομα γνωρίζουν τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να τα ελέγχει περισσότερο απ’όσο τα ίδια μπορούν να ελέγχουν τον εαυτό τους.
Η πρωτοφανής επιτυχία αυτού του κειμένου οδήγησε τον Τσόμσκι στην επίσημη διάψευση της πνευματικής κυριότητας του. «Δεν το έχω γράψει αλλά σίγουρα είναι επηρεασμένο από τη σκέψη μου. Θα μπορούσα και να το έχω υπογράψει», δήλωσε χαρακτηριστικά. Εύλογη είναι η ερώτηση λοιπόν, τίνος είναι το κείμενο; Το κείμενο λοιπόν γράφτηκε απο την γαλλική αναρχική εφημερίδα Le Grand Soir. Διαβάστε τις και θα καταλάβετε τους τρόπους με τους οποίους, απο άνθρωποι μετατρεπόμαστε σε πρόβατα……
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.
Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει  καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά  τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

ΡΕ ΘΑ ΓΑΜΗΣΕΙ ΤΑ PANDA...

http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/298113_268122169886931_127114270654389_886936_562259993_n.jpg

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

"Σώθηκε" η Ελλάδα, χρεοκόπησαν οι Έλληνες

Αυξάνονται συνεχώς τα νοικοκυριά που "κηρύσσουν πτώχευση". Τη γη κάτω από τα πόδια τους έχουν χάσει οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πώς καταλήγουν οι υποθέσεις που οδηγούνται στα Ειρηνοδικεία.
Χιλιάδες πολίτες έχουν κηρύξει ήδη πτώχευση και αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς τις τράπεζες. Περίπου 40.000 νοικοκυριά έχουν ήδη βρεθεί σε δυσχερή θέση, με τις τράπεζες να ψάχνουν τρόπους για να εισπράξουν έστω και μικρό μέρος των οφειλών και τα δικαστήρια να παίρνουν αποφάσεις υπέρ οφειλετών που δεν μπορούν να πληρώσουν.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Έθνος", μέχρι στιγμής έχουν υποβληθεί πάνω από 30.000 αιτήσεις πτώχευσης ιδιωτών στο πλαίσιο του νόμου περί ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.
Από αυτές περίπου το 80% έχουν υποβληθεί από συνταξιούχους του ΙΚΑ, του Δημοσίου και άλλων Ταμείων, καθώς και από εν ενεργεία υπαλλήλους του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Οι συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και οι απανωτές φοροεπιδρομές, έχουν γονατίσει τις παραπάνω κοινωνικές ομάδες.
Ιδιαίτερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν σχεδιάσει αλλιώς τη ζωή τους και βρέθηκαν χρεωμένοι και με μικρότερο εισόδημα.
Το 1/3 περίπου όσων προχώρησαν σε αίτηση πτώχευσης, αφορά φυσικά πρόσωπα που έχουν σχέση εξαρτημένης εργασίας με το Δημόσιο.
Οι  περισσότεροι από αυτούς έχουν στην κατοχή τους πρώτη κατοικία την οποία απέκτησαν με δανεισμό από κάποια τράπεζα και προσπαθούν αν την διατηρήσουν.
Ο λόγος στα δικαστήρια
Όπως αναφέρει το "Έθνος", το 25% από  αυτές τις περιπτώσεις έχει καταλήξει στα Ειρηνοδικεία, καθώς οι τράπεζες αρνούνται να υποχωρήσουν.
Μέχρι στιγμής  έχουν υποβληθεί περίπου 7.500 αιτήσεις δικαστικού συμβιβασμού σε όλα τα Ειρηνοδικεία της χώρας, , από τις οποίες μέχρι στιγμής έχουν εκδικασθεί περισσότερες από 50.
Το 40% των αιτήσεων απορρίπτονται και το 60% γίνονται αποδεκτές με τα δικαστήρια να δέχονται την αδυναμία πληρωμής εκδίδοντας αποφάσεις διακανονισμού των χρεών, σε χαμηλότερο ύψος από το οφειλόμενο.
Στις περιπτώσεις που εγκρίνονται οι αιτήσεις από τα Ειρηνοδικεία, προβλέπεται η τετραετής αποπληρωμή μέρους των οφειλών σύμμετρα σε όλους τους πιστωτές, ανάλογα με τα μηνιαία έσοδα του αιτούντα, αφού πρώτα όμως αφαιρεθούν οι αναγκαίες δαπάνες διαβίωσης.
Εφόσον υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία κινητά και ακίνητα εκποιούνται και από το προϊόν της εκποίησης ικανοποιούνται οι πιστωτές.
Η πρώτη κατοικία προστατεύεται εφόσον ο πολίτης καταβάλλει στους πιστωτές του το 85% της εμπορικής αξίας έντοκα σε διάρκεια 20 ετών.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, τραπεζικοί κύκλοι εκτιμούν ότι μέχρι το τέλος του 2011 θα έχουν υποβληθεί άλλες 10.000 αιτήσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού, με το μέσο ύψος οφειλής ανά δανειολήπτη να υπολογίζεται σε 100.000 ευρώ.
news247.gr

Κωφή ακούει για πρώτη φορά τη φωνή της! [Video]


H Sloan Churman γεννήθηκε κωφή και για 29 ολόκληρα χρόνια βασιζόταν στο διάβασμα των χειλιών και σε πολύ μικρό βαθμό σε βοηθητικό εξοπλισμό ακοής.

Δύο μήνες πριν, δέχτηκε κοχλιακό εμφύτευμα (με την ονομασία Esteem Implant), το οποίο μέσω ηχητικών κυμάτων προκαλεί δονήσεις στο τύμπανο και επαναφέρει την ακοή. Μόλις άκουσε για πρώτη φορά τη φωνή της, η νεαρή γυναίκα δε μπορούσε να κρύψει τη χαρά και τη συγκίνησή της! Ο σύζυγος της κατέγραψε σε video τις αντιδράσεις της και μας τις παραθέτει:
techgear.gr

Σόιμπλε: Δεν δίνουμε άλλα λεφτά στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Το ενδεχόμενο αύξησης των γερμανικών εγγυήσεων στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας πέραν των 211 δισ. ευρώ απέκλεισε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

«Το Ταμείο έχει ένα πλαφόν 440 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα 211 από αυτά αντιστοιχούν στην Γερμανία. Αυτό είναι όλο. Τέλος. Με εξαίρεση τους τόκους που θα προστεθούν», τόνισε ο κ. Σόιμπλε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Super-Illu.

Η συμμετοχή της Γερμανίας προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που θα αντικαταστήσει το ΕΤΧΣ το αργότερο ως το 2013 θα είναι σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε λιγότερο σημαντική.

«Δεν υπάρχει λοιπόν άλλο θέμα πέραν των χρημάτων για τα οποία έχουμε εγγυηθεί», πρόσθεσε.

Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε τόνισε ότι τα κράτη που αντιμετωπίζουν την μεγαλύτερη κρίση χρέους (όπως η Ελλάδα) θα πρέπει να τεθούν υπό στενή επιτήρηση.

«Τα κράτη που επιθυμούν στο μέλλον να επωφεληθούν από την αλληλεγγύη του Ταμείου θα πρέπει να παραχωρήσουν στα ευρωπαϊκά όργανα το δικαίωμα της επέμβασης στις δημοσιονομικές αποφάσεις τους», γράφει στην εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung.

Εν τω μεταξύ από δημοσκόπηση της Bild που θα κυκλοφορήσει την Κυριακή, προκύπτει ότι η πλειονότητα των Γερμανών θεωρεί «λανθασμένη» τη διεύρυνση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Το 58% των ερωτηθέντων εκτιμούν πως η επέκταση των αρμοδιοτήτων και η διεύρυνση του Ταμείου είναι «λανθασμένες» και μόνο το 34% θεωρεί ότι είναι «κάτι καλό».

Επίσης, η πλειοψηφία των Γερμανών κρίνει ως «ελάχιστα αξιόπιστη» τη δέσμευση της κυβέρνησης Μέρκελ ότι οι γερμανικές εγγυήσεις προς το ΕΤΧΣ δεν θα αυξηθούν στο μέλλον.
ΤΑ ΝΕΑ