Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

«Βόμβα» Καστανίδη στο Μνημόνιο

http://img.protothema.gr/DAE075EDE89CC79596748730B7F3AAC7.jpgEπαναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα σε μακρύτερο χρόνο, λόγω και του μηνύματος των εκλογών, προτείνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χάρης Καστανίδης.

Σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο κ. Καστανίδης υπογράμμισε, μεταξύ άλλων: «Πρώτον, αυξήθηκε ο βαθμός αποχής και η αύξηση του βαθμού αποχής εξηγείται μόνο με την εκδήλωση αμφισβήτησης ενός μεγάλου τμήματος του εκλογικού συστήματος προς το πολιτικό σύστημα. Είναι προφανές ότι ο κόσμος δυσκολεύεται, έχει πολλά ερωτήματα. Επίσης, πρέπει να λάβει κανείς σοβαρά υπόψη του ότι η άθροιση του εκλογικού ποσοστού του δικομματισμού είναι πλέον χαμηλότερη, από ό,τι ήταν στις προηγούμενες εθνικές εκλογές και παλαιότερα».

«Άρα λοιπόν» συνέχισε, «επειδή στο δικομματισμό συμμετέχει, εκτός από την κυβέρνηση, και η αντιπολίτευση, αλλά ενδιαφέρει πρωτίστως την κυβέρνηση, θα πρέπει να σκεφτούμε εφεξής, εν μέσω πολύ σοβαρών υποχρεώσεων της χώρας και ειδικά της κυβέρνησης, τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε, για να αντιστοιχηθούμε προς το μήνυμα που μας στέλνουν οι εκλογείς».

«Αυτό το οποίο διάβασα» είπε ο υπουργός, «είναι ότι ο ελληνικός λαός αισθάνεται πως αναλαμβάνει υπέρμετρα βάρη στην προσπάθεια να βγει η χώρα από την κρίση, άρα, λοιπόν, αυτό το οποίο λένε -και δεν ερμηνεύω με βάση την κυβερνητική επιθυμία, προσπαθώ να ερμηνεύω ως πολιτικός που θέλει να διαβάσει καθαρά το μήνυμα- οι πολίτες ότι επιβαρυνόμαστε και δεν θέλουμε άλλη τέτοια επιβάρυνση».

«Από την πλευρά της κυβέρνησης, στο πλαίσιο των υποχρεώσεών μας με τους δανειστές μας, είναι να επαναδιαπραγματευτούμε συγκεκριμένους όρους του Μνημονίου. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: υπάρχει μια εμμονή, όχι τόσο από την πλευρά του ΔΝΤ, όσο από την πλευρά της Ευρώπης, να τηρηθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μέχρι το 2013, μείωσης του ελλείμματος. Αυτή η εμμονή οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση. Οσο, λοιπόν, πιέζουμε σε επιπλέον εισπρακτικά μέτρα και είμαστε στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, τόσα λιγότερα έσοδα θα έχουμε» εξήγησε ο υπουργός Δικαιοσύνης.

«Η επαναδιαπραγμάτευση του όρου του Μνημονίου είναι ότι ενδεχομένως χρειάζεται να γίνει με ηπιότερους ρυθμούς και σε μακρύτερο χρόνο η μείωση του ελλείμματος» κατέληξε, αναλύοντας το σκεπτικό του, ο κ. Καστανίδης.
protothema.gr

Ν(τώρα), ιδρύεται το "νέο" κόμμα.

Γ. Παπανδρέου: «Από αύριο συνεχίζουμε τη δουλειά μας»

http://www.skai.gr/files/temp/4E4A6C0610EDBFFF3A011907B18A6D15.jpg«Αυτή τη δύσκολη χρονιά τα καταφέραμε όλοι μαζί να διαψεύσουμε όσους θεωρούσαν ότι η χώρα δεν έχει μέλλον. Η προσπάθειά μας θα συνεχιστεί με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις... από αύριο συνεχίζουμε τη δουλειά μας», δήλωσε ο πρωθυπουργός.

«Μπροστά μας έχουμε βασικές προτεραιότητες: τάξη στα δημόσια οικονομικά, μείωση ελλειμμάτων και χρέους», είπε ο Γ. Παπανδρέου και πρόσθεσε: «Σας εγγυώμαι ότι θα στέκομαι δίπλα στον κάθε πολίτη... έχουμε και το σχέδιο και τη βούληση να πετύχουμε».

Ακόμα ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος και μαγικές συνταγές και τόνισε ότι το 2011 θα είναι η τελευταία χρονιά της ύφεσης.

Αναφερόμενος στα υψηλά ποσοστά αποχής, ο κ. Παπανδρέου σημείωσε: «Το μήνυμα που θέλω να δώσω σε όσους συνειδητά απείχαν, είναι ότι κάνουμε προσπάθεια να αλλάξουμε την Ελλάδα, να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα και όσα μας πληγώνουν».

Ο πρωθυπουργός κατέληξε λέγοντας: «Καλώ όλους τους Έλληνες να πάρουν μέρος στον αγώνα που δίνουμε... δε χωρούν μικροκομματικές αντιλήψεις... χρειαζόμαστε ενότητα και εθνική αλληλεγγύη για να πετύχουμε τους στόχους μας».

skai.gr

Kάνε κάτι!

Μένουν μόνο λίγες μέρες για τη μεγάλη νίκη, για τη μεγάλη ανατροπή. Δεν πρέπει να παραδώσουμε ξανά την Αθήνα σε αυτούς που την κατέστρεψαν και τώρα αναζητούν συνεργασίες στο μίσος και στα τηλεοπτικά πάνελ!

Κάνε κάτι κι εσύ!

Το απολίτικο μήνυμα της αποχής

Tου Πασχου Μανδραβελη
Πολλή κουβέντα γίνεται και πάλι για το πολιτικό μήνυμα που στέλνουν οι απέχοντες από τις εκλογές. Κάποιοι διαβάζουν μηνύματα απόγνωσης, άλλοι βλέπουν απόρριψη του δικομματισμού, κάποιοι τρίτοι διακρίνουν αποστροφή στο πολιτικό σύστημα συνολικά κ.λπ. Πιθανώς να είναι σωστά όλα αυτά. Αλλά πάλι, όταν κοιτάξουμε μια παρέα και δούμε κάποιον σιωπηλό δεν πρέπει να συμπεράνουμε αμέσως ότι είναι κουρασμένος. Μπορεί να είναι και μουγγός.
Το αστείο είναι ότι γίνονται αναλύσεις, αναγνώσεις, εκτιμήσεις για το πολιτικό μήνυμα της απουσίας. Αυτό μπορεί να γεμίζει τον ατέλειωτο τηλεοπτικό χρόνο και ίσως να επιβεβαιώνονται κάποιες προκαταλήψεις. Αλλά για να διαπιστωθεί πολιτική στάση εκείνων που απέχουν, πρέπει να ερωτηθούν οι απέχοντες. Διότι η αποχή δεν παράγει πολιτικά αποτελέσματα, αλλά και η σιωπή δεν προσφέρεται για ασφαλείς εκτιμήσεις. Το πολύ πολύ κάποιοι θα τη χρησιμοποιήσουν για να στηρίξουν τα δικά τους προειλημμένα συμπεράσματα..... Η κυβέρνηση, για παράδειγμα, μπορεί να ισχυριστεί ότι η αποχή είναι επιδοκιμασία της πολιτικής της (αυτοί που απέχουν δεν ενοχλούνται και συνεπώς δεν μπαίνουν στον κόπο να ψηφίσουν) και η αντιπολίτευση ως αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής (αυτοί που απέχουν ενοχλούνται τόσο πολύ που δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να καταψηφίσουν).
Αν σηκώσουμε τα μάτια από τον ομφαλό μας και κοιτάξουμε πέραν των ελληνικών συνόρων θα διαπιστώσουμε ότι η αποχή είναι μόνιμη σταθερά στις κοινωνίες της Δύσης. Παλιότερα, μάλιστα, χλευάζαμε τους Αμερικανούς που απέχουν κατά 60-65% από τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου. Δεν ψάχναμε το πολιτικό μήνυμα της αποχής εκείνων. Θεωρούσαμε δεδομένη την αδιαφορία τους για τα κοινά. Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και για τη δική μας αποχή; Μάλλον θεωρούμε ότι o περιούσιος ελληνικός λαός στέλνει πολιτικό μήνυμα ακόμη και από τις παραλίες. Οι άλλοι είναι απλώς αμερικανάκια.
Ενα από τα στερεότυπα που κυκλοφορούμε για πάρτη μας είναι του «πιο πολιτικοποιημένου λαού της οικουμένης». Δεν αναρωτηθήκαμε ποτέ πώς στοιχειοθετείται αυτό όταν η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη αναγνωσιμότητα εφημερίδων και τη μικρότερη διείσδυση του Διαδικτύου σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Δηλαδή, με ποιον τρόπο πολιτικοποιούνται οι κάτοικοί της; Διά της επιφοιτήσεως; Ναι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχαμε υψηλά ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές. Αλλά μήπως αυτά οφείλονταν στο γεγονός ότι αν δεν ψήφιζες δεν έπαιρνες διαβατήριο; Μήπως τώρα που ατόνησαν τα διοικητικά μέτρα γινόμαστε «αμερικανάκια» ως προς την εκλογική συμπεριφορά;
Είναι καιρός να αφήσουμε τον λαϊκισμό των περισπούδαστων αναλύσεων για το «πολιτικό μήνυμα της αποχής». Η αποχή έχει πολλούς πατέρες: είναι οι (ελάχιστοι) αναρχικοί που μπορούν να τεκμηριώσουν την αποχή τους, είναι άλλοι που έχουν αποδημήσει αλλά βρίσκονται σε εκλογικούς καταλόγους και άλλοι που ψηφίζουν μακριά. Κυρίως, υπάρχει η «ιδιωτεία» με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου. Αυτή διδάσκουμε στα νέα παιδιά όταν τους χαϊδεύουμε τα αυτιά, λέγοντάς τους ότι κάνουν ξεκούραστη επανάσταση στις παραλίες. Δεν τους διδάσκουμε ότι τα μύρια κακά του πολιτικού συστήματος δεν διορθώνονται διά της απολίτικης αποχής, αλλά διά της ενεργητικότερης συμμετοχής.        
ostria-gr

Τα βράδια οι νταβατζήδες τρώνε τον Γιωργάκη και στήνουν οικουμενικές!




Άρχισαν οι τελετές  βουντού της διαπλοκής.
Ο θόρυβος από τις  λιμουζίνες και οι μηχανές συνοδείας με τους γορίλες, κάνουν τα πουλιά να πετάγονται από τις φυλλωσιές της Φιλοθέης, καθώς οι νευρικοί και καχύποπτοι οδηγοί μαρσάρουν στις διασταυρώσεις, που τις θεωρούν «αδύνατα σημεία» της διαδρομής.
Το πολύτιμο φορτίο τους, έχει τα τελευταία βράδια όλο και πιο διαφορετικούς προορισμούς με τη σύνθεση της παρέας να εμπλουτίζεται.
Τα δείπνα στα σπίτια των επιχειρηματιών παρουσία πολιτικών και ανθρώπων των ΜΜΕ πυκνώνουν με δύο θέματα να μονοπωλούν το ενδιαφέρον: Το στήσιμο οικουμενικής κυβέρνησης και η διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ!
Η θεωρία της οικουμενικής, δηλαδή η ανυπαρξία κυβέρνησης, είναι κάτι που βολεύει αφάνταστα τους νταβατζήδες, παλαιούς και νέους, μικρούς και μεγάλους.
Τι σημαίνει οικουμενική;
Να συγκυβερνούν ο Ραγκούσης, με τον Κουβέλη, τη Νάντια Μπουλέ και τη Κατερίνα Λέχου.
Την επικινδυνότητα της οικουμενικής τη  βιώσαμε το 89, όπου τα ετερόκλητα ραμολί της εξουσίας άνοιξαν τα σκέλη τους στους πάσης φύσεως νταβατζήδες.
Για να σκεφθείτε πόσο αδίστακτοι είναι οι νταβατζήδες, δεν αρκούνται ούτε στο γη και ύδωρ που τους έδωσε ο σημερινός πρωθυπουργός, ο της ανομίας.
Οι νταβατζήδες απαιτούν από τον Γιώργο, αφού ξυρίσει το μουστάκι του να φορέσει το μαύρο κολλάν και να απομακρυνθεί με  γρήγορες ορθοπεταλιές  από τον ορίζοντα.
Εκεί καταντήσαμε μακάκα λαέ.
Όσο για τον διάδοχό του στο ΠΑΣΟΚ, αυτός είναι πρόσωπο έκπληξη: Η Άννα Νταλάρα…

Όλοι οι σταυροί προτίμησης στο Δήμο Κερκυραίων


alt
Δείτε τους σταυρούς προτίμησης για το Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας (λείπουν οι σταυροί από τα διαπόντια νησιά)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΕΠΕΚΛΗΣ - ΚΕΡΚΥΡΑ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΑΛΕΚΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ - ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ - ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΜΕΡΟΠΗ ΥΔΡΑΙΟΥ - ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΔΗΜΟΣ
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΑΜΟΪΛΗΣ - ΕΜΠΡΟΣ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
corfupress

Δηλώσεις του «κουρασμένου» για τον δεύτερο γύρο!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYaqb0lCFoqN_vfFMEfPUD9sms_nLWWDjNycPqicjxntphFtVI-ry2D5gCr9XBnttm52iTwHjvhjTBUJbNJOU-ODlv_7pIZqkgkODmGnO_oazYMG7bOzZf3hU5ysui38yfONL_ZYjJVI0/s400/Karaman+Gyros.jpg
greki-gr

 Οι μαθήσεως ανεπίδεκτοι και η ανάγκη για ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα

altΤου Γιώργου Σκλαβούνου
Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε με αφορμή τη μεγάλη αποχή που ζήσαμε στις εκλογές στις 7 Νοέμβρη.
Στοχεύει να καταστήσει όσο γίνεται σαφέστερα τα γενεσιουργά αίτια αυτής της αποχής.
Στοχεύει να αναδείξει τους κινδύνους για την οριστική κατάλυση της δημοκρατίας που έρχεται καλπάζοντας, για να διαδεχθεί την απαξίωση και τη παρακμή του θεσμού του κόμματος και της πολιτικής.
Σκοπεύει να καταδείξει ότι όλοι σχεδόν όσοι βρίσκουν νόημα ζωής, καταξίωση κλπ. από την υπάρχουσα κυρίαρχη νοοτροπία στα κόμματα και το πολιτικό σύστημα ,δεν εννοούν να συνέλθουν. Συνεχίζουν με τους ίδιους τρόπους, με τα ίδια μέσα, να τροφοδοτούν τη πορεία της παρακμής των κομμάτων και της Δημοκρατίας.
Πολλοί σε τοπικό και εθνικό επίπεδο μιλάνε για τη παρακμή των κομμάτων, για την απαξίωση της Πολιτικής. Βέβαια, άλλο το να μιλάς για το πρόβλημα και άλλο να το λύνεις.
Για μια ακόμα φορά η αποχή από τις εκλογές , κρούει σε ώτα μη ακουόντων. Για μια ακόμα φορά πολιτικοί , αναλυτές ,δημοσιογράφοι και διανοούμενοι, συζητούν για το πρόβλημα της αποχής.
Όμως κανένας ούτε από δεξιά , ούτε από αριστερά , ούτε σε τοπικό, ούτε σε εθνικό επίπεδο καλεί σε προσκλητήριο μάχης για την αποκάλυψη των αιτίων που γέννησαν και αναπαράγουν την αποχή.
Το πολιτικό μας σύστημα ( ο θεός να το κάνει πολιτικό σύστημα) προτιμάει τον αργό του θάνατο, παρά την αναγέννησή του.
Η αποκάλυψη των πραγματικών αιτίων της αποχής ,αναγκαστικά θα σημάνει την αναγνώριση της ανάγκης να τελειώνουμε εδώ και τώρα με το ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ τρόπο λειτουργίας των κομμάτων.
Ο τόπος έχει ανάγκη από κόμματα της πράξης . Τα κόμματα των διακηρύξεων ,έχουν από καιρό κλείσει το κύκλο της ζωής τους. Δεν προσφέρουν πιά ούτε διακίνηση ιδεών , ούτε πάλη ιδεών.
Δεν προσφέρουν ιδανικά ζωής, πρότυπα και παραδείγματα ζωής.
Δεν ηγούνται , δεν προπορεύονται της κοινωνίας.
Δεν αποτελούν κοινωνικές πρωτοπορίες, δεν αποτελούν μαγιές κοινωνικής, οικονομικής ανάπτυξης. Αποτελούν ακριβώς το αντίθετο.
Δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τα μέλη τους να συνεργαστούν πχ. Στον αγροτικό τομέα, στη μεταποίηση, να χτίσουν μια βιοτεχνική μονάδα, μια ομάδα παραγωγών, ένα συνεταιρισμό αλιέων, ένα συνεταιρισμό γυναικών, μια πρωτοποριακή ομάδα καλλιτεχνών, μια ομάδα νέων.
Σε όλα τα κόμματα:
Όταν η συντηρητική παράταξη δεν έχει ένα σαφές πλαίσιο αξιών ζωής, αρχών και στόχων, το οποίο υπηρετεί, το οποίο προτείνει ως άξιο να διατηρηθεί, ως άξιο να το παραλάβει και να το παραδώσει στα παιδιά της, τότε πως νομιμοποιεί τη πολιτική της έκφραση και την απαίτησή της να κυβερνήσει αυτό το τόπο;
Όταν ο φιλελεύθερος πολιτικός χώρος που υποτίθεται ότι επιθυμεί και προσβλέπει στην ελαχιστοποίηση του ρόλου του κράτους στην οικονομία αδυνατεί να συγκροτήσει στη θεωρία και στη πράξη, ένα μοντέλο τοπικής –περιφερειακής ανάπτυξης. Όταν δεν υπάρχει μια συγκροτημένη, λειτουργούσα ,τοπική οικονομική ηγεσία , με συγκεκριμένους αναπτυξιακούς στόχους, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, τότε πως μπορεί να υπάρχει πολιτική έκφράση ενός, ανύπαρκτου , ανοργάνωτου κοινωνικά, οικονομικά ,χώρου;; τότε με ποιόν και πως κάνει διάλογο το πολιτικό μας προσωπικό, η μας ηγεσία;
-2-

Όταν η τοπική πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να κάνει διάλογο με τη τοπική οικονομική ηγεσία και μάλιστα διαφανή, μέσα από φορείς, θεσμοθετημένα, αναγκαστικά θα κάνει το διάλογο, με πρόσωπα ,έξω από θεσμούς και έξω από διαδικασίες…..
Στο χώρο της ευρύτερης Δημοκρατικής παράταξης:
Αυτός ο χώρος που εκφραστήκαμε τα τελευταία χρόνια από την Ένωση Κέντρου και το ΠΑΣΟΚ και κάλυπτε τα μεσαία στρώματα και τους αγρότες βρίσκεται επίσης ιδεολογικά αποκληρωμένος, πολιτικά προδομένος, οργανωτικά εγκαταλελειμμένος .
Το όραμα και το πρόγραμμα της Οικονομικής, της Κοινωνικής , της Πολιτικής Δημοκρατίας ( όραμα της Σοσιαλδημοκρατίας αλλά και του Γέρου της Δημοκρατίας) πάντα επίκαιρο, έχει ολοκληρωτικά εγκαταλειφθεί από Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία.
Η στήριξη των μη προνομιούχων, η δωρεάν Παιδεία, το Κράτος Πρόνοιας μοιάζουν με ξεχασμένα όνειρα.
Το να βγούμε από το Μνημόνιο είναι αδήριτη ανάγκη, είναι αναγκαίος στόχος εθνικός, κοινωνικός, οικονομικός. Αν δεν μπορούμε να συμμετέχουμε τοπικά σε αυτή την έξοδο, τότε και εθνικά θα είναι αδύνατη.
Αυτός ο στόχος για να κατακτηθεί δεν χρειάζεται απλά και μόνο πανστρατιά. Για να καταστεί η πανστρατιά νικηφόρα,
Χρειάζεται να ξέρει ο Λαός μας, η κάθε τοπική κοινωνία και οικονομία, που θα πάει όταν θα βγει. Ποιοί θα είναι οι Εθνικοί και Κοινωνικοί μας στόχοι οι τοπικοί αναπτυξιακοί μας στόχοι, όταν θα βγούμε από το Μνημόνιο.
Ποιοι θεσμοί και ποιες κοινωνικές δυνάμεις με ποια οργάνωση, με ποιά ηθική και πολιτική θωράκιση, θα διασφαλίσουν ότι αυτή η έξοδος θα συνδυασθεί με την εδραίωση ενός κράτους ευνομίας, ισηγορίας, ισοπολιτείας.
Στην Ευρώπη και σε πολλές από τις χώρες της, διατηρείται μια πανίσχυρη κοινωνική, οικονομική ,πολιτική ιδεολογική βάση στη κατεύθυνση της οικονομικής Δημοκρατίας.
Για παράδειγμα το 1/3 των Τραπεζών (όχι μόνο ως αριθμός αλλά και ως επίπεδο οικονομικής δύναμης) είναι ιδιοκτησία του Γερμανικού Τραπεζικού συνεταιριστικού κινήματος.
Εμείς απαξιώσαμε , τσακίσαμε το αγροτικό συν/κό κίνημα και δεν αξιωθήκαμε να κάνουμε στο καταναλωτικό ή κάτι αξιόλογο στους πιστωτικούς συνεταιρισμούς.
Σήμερα ο χώρος της μεσαίας τάξης αλλά και της μικρομεσαίας επιχείρησης βρίσκεται χωρίς πνευματική ηγεσία, χωρίς πολιτικό όραμα, κατακερματισμένος οργανωτικά, εγκαταλελειμμένος από τη φιλελεύθερη δεξιά της Παγκοσμιοποίησης.
Δεν μπορεί να βρει στήριξη στο χώρο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης , βοήθεια θεσμικής οργανωτικής συγκρότησης.
Πραγματικό τοπικό πρόγραμμα επιβίωσης της μικρο-μεσαίας επιχείρησης δεν υπάρχει.
Αφθονία δελτίων τύπου και ανακοινώσεων υπέρ των μικρομεσαίων. Όμως η αλήθεια παραμένει ότι, η επέλαση των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων τσακίζει καθημερινά τους ανυπεράσπιστους μικρομεσαίους της τοπικής οικονομίας. Αυτό συμβαίνει και στο εμπόριο και στο τουρισμό.
Οργανωμένη προγραμματισμένη τοπική θέληση για μια αντεπίθεση επιβίωσης της μικρομεσαίας επιχείρησης δεν υπάρχει. Οι μικρομεσαίοι προλεταριοποιούνται μαζικά. Η μεσαία τάξη αργοπεθαίνει. Μαζί της και η Δημοκρατία.
Η παραδοσιακή αριστερά:
Η παραδοσιακή αριστερά αδυνατεί να προσφέρει διέξοδο και στα μεγάλα και στα μικρά προβλήματα.
Παραμένει ηθικολογικά, καταγγελτική, διαμαρτυρόμενη. Δεν μπορεί να ετοιμάζει, να κυοφορεί, τον κόσμο που ονειρεύεται, στη καρδιά του κόσμου τούτου.
-3-
Υπόσχεται να είναι αριστερά στα μεγάλα, χωρίς να έχει αριστερή πρόταση στη πράξη, για το χωριό, τη γειτονιά, το συνεταιρισμό. Χωρίς να δίνει αριστερό παράδειγμα ζωής, οργάνωσης, των μελών της.
Στην αναζήτηση Διεξόδου:
Με τα κόμματά μας όπως λειτουργούν ανίκανα να εμπνεύσουν ανάταση, δημιουργική συμμετοχή.
Με τη πνευματική μας ηγεσία απόμακρη, αμέτοχη, χωρίς ρόλο και λόγο στη πολιτική, χωρίς παρέμβαση στη κοινωνία. Τι μας μένει;;;
Όσες ζωντανές δυνάμεις και από δεξιά και αριστερά, επιβάλλεται να επιχειρήσουν ανασύνταξη ,για μια αναγεννητική προσπάθεια και στη Δεξιά και στο ΠΑΣΟΚ και στην Αριστερά.
Όσο η οικονομική κρίση θα βαθαίνει τόσο η διαχείριση θα αποδεικνύεται ανίκανη να δώσει διεξόδους. Τόσο τα κόμματα της πράξης, τα κόμματα του συναγωνισμού προσφοράς, τα κόμματα συμμετοχής, θα είναι αναγκαία για την έξοδο από τη κρίση.
Η συστράτευση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου είναι εθνική, κοινωνική ανάγκη.
Είθε οι εκλογές της Κυριακής να λειτουργήσουν ως η απαρχή σε αυτή τη συστράτευση. Η επόμενη Δευτέρα πρέπει να καταστεί το ξεκίνημα της Δημιουργικής Ανατροπής.

Δεν τους βγαίνει...

δημιουργός:Δον Ψυχώτης
Βασική προϋπόθεση για να κάνεις εκλογικές κουτοπονηριές είναι να μη σε πάρουν είδηση. Όταν τα σχέδια δημοσιοποιούνται, η σούπα χαλάει, πριν βγει από τη φωτιά
Λίγη ακόμα προϊστορία, πριν σας πούμε τι πήγε να παιχτεί.
Ο κ.Σπύρου ήταν βουλευτής ΝΔ στην Κέρκυρα,, όταν η ΝΔ έπαιρνε ποσοστά που κυμαίνονταν κάτω από 30%. Όταν το 2004 η ΝΔ πήρε 46%, εκλέχτηκαν Γεωργιάδης με 12.000 σταυρούς, Δένδιας με 9.500 σταυρούς και ο κ.Σπύρου έμεινε στους 5.000!
Εφθάρη, ως βουλευτής της αντιπολίτευσης!
Τι μυρίστηκαν οι νεοδημοκράτες και λοιποί ψηφοφόροι της Κέρκυρας και του επιφύλαξαν τέτοια υποδοχή;
Σύμφωνα με όσα κυκλοφορούν, ο κ.Σπύρου είχε στενή σχέση με τον κ.Δρυ και υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις αλληλοβοήθειας. Από το βουλευτικό πολιτικό σκηνικό των επόμενων χρόνων απουσιάζουν οι Δρυς και Σπύρου. Μπήκε ως ΠΕΣΥ, από το παράθυρο και χάρις στις ωραίες εσωκομματικές αντιλήψεις επιλογής, χρίστηκε υποψήφιος.
Στις προχτεσινές εκλογές, ενώ ο κορμός της οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ και η βουλευτής Κέρκυρας ψήφιζαν σιωπηλά ΚΚΕ, το σύστημα  Δρυ ψήφιζε το συνοθύλευμα των δημάρχων. Από κοντά και οι Καλούδης και  Φαναριώτης, που ψήφιζαν Καλούδη στην περιφέρεια -Αυλωνίτη στον Δήμο.  Αυτό ήταν και η αφορμή για την ανακοίνωση - καταγγελία του ΚΚΕ. Η οποία στην ουσία της είναι αληθινή.
Αυτά όλα και αρκετά άλλα ήταν όσα ηττήθηκαν στο πρόσωπο του Καλούδη, παρά την κερκυραϊκή "εντοπιότητα", αλλά οριακά έδωσαν "νίκη" στο ψηφοδέλτιο των δημάρχων. 
Να σημειώσουμε, πως αρκετοί υποψιασμένοι και αηδιασμένοι νεοδημοκράτες, στον πρώτο γύρο ψήφισαν, με ασταύρωτα ψηφοδέλτια  ...Μπεριάτο. Γνώριζαν το παιχνίδι που παίζεται , εδώ και χρόνια , στην Κέρκυρα, το οποίο έχει σαν στόχο τη νομή της εξουσίας και τη διανομή του χρήματος. Και δεν προβλέπεται να γυρίσουν στη βάση τους.
Οι παλιές παρέες, με την επανεμφάνιση Σπύρου στι προσκήνιο, αναθάρρησαν και μετά την αποτυχία Καλούδη, σκέφτηκαν πως είναι η σειρά τους να ξαναθυμηθούν τις παλιές παρέες.
Είναι ακόμα σε εξέλιξη προσπάθειες να αδειάσουν Τρεπεκλή στην Κέρκυρα και Μπεριάτο στην Περιφέρεια, ώστε να σμίξουν οι παλιές αγάπες.
Να υπενθυμίσουμε εδώ, πως εκτός από τους προεκλογικά καθορισμένους αντιπεριφερειάρχες, υπάρχουν κι άλλες θέσεις αντιπεριφερειαρχών, που μοιράζονται, μετά την εκλογή.
Πού σκοντάφτει το σχέδιο;
- Κυρίως, στις αντιστάσεις σε αμφότερα τα στρατόπεδα.
- Και , φυσικά, στη δημοσιοποίηση των παιχνιδιών.
Τα επιτελεία των δύο κομμάτων διαψεύδουν αυτές τις πληροφορίες και είναι προφανές γιατί.
Αυτά για την "ενημέρωση" σας, η οποία εύκολα και ευπρόσδεκτα μπορεί να διαψευστεί. Και λέμε "ευπρόσδεκτα", γιατί  μπορεί να είμαστε υπέρ της ανυπακοής στις επιλογές του ολιγαρχικού καθεστώτος, όμως, τα παιχνίδια χωρίς ηθικό έρεισμα δεν μας αρέσουν, όπου κι αν τα πετυχαίνουμε.
Όσα διαβάσατε είναι ένα "φανταστικό" σενάριο. Θα μπορούσε να είχε συμβεί, αλλά δεν θα συμβεί. Έχουν γνώσιν οι φύλακες.
Εμείς θα ψηφίσουμε ανυπακοή.
ithacanet