Οι μέρες θυμίζουν τις τελευταίες μέρες του ΠΑΣΟΚ λίγο πριν την κυβέρνηση
Παπαδήμου. Ακινησία, μικροπολιτικές εξαγγελίες και διατάξεις που πάνε
και έρχονται μέσω twitter ή τηλε-παραθύρων, σε συνδυασμό με μία πλήρη
απουσία πολιτικού σχεδιασμού. Τα πάντα κινούνται με κεκτημένη ταχύτητα
προς μια ακόμα εκλογική «μάχη» όταν γίνει –δεν έχει σημασία αν θα γίνουν
διπλές ή τριπλές εκλογές- που το αποτέλεσμα θα αποδομήσει για άλλη μια
φορά την τηλεοπτική πραγματικότητα των καταλληλότερων και ικανών. Η ΝΔ
θα ακολουθήσει νομοτελειακά τον ίδιο δρόμο προς την απαξίωση όπως το
ΠΑΣΟΚ μιας και ήταν αδύνατο να προβεί σε μια πολιτική που θα ήταν
απέναντι στην πελατειακή βάση των κομμάτων εξουσίας όπως αυτά
δημιουργήθηκαν και εξελίχτηκαν από το 1974 και μετά. Δεν είναι χαμένη
ευκαιρία ή στοίχημα. Είναι αδυναμία λόγω «συστατικών».
Τα κόμματα που συγκυβερνούν όσο και αν πολώσουν το κλίμα ή βάλουν
διλήμματα δεν μπορούν να καταφέρουν το αναπόφευκτο. Οι λόγοι είναι απλοί
και δεν μπορούν να μασκαρευτούν με μακροοικονομικές αναλύσεις ή
καταστροφολογία μιας και δεν αφορούν την πλειοψηφία των ψηφοφόρων.