Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Με το twιtter στην τουαλέτα

http://www.protagon.gr/resources/2011-05/twixe-thumb-medium.jpgΚυκλοφορεί ένα πολύ γνωστό βίντεο στο οποίο ο Σλαβόι Ζίζεκ εξηγεί το πώς η χρήση της τουαλέτας δηλώνει βαθιές ιδεολογικές διαφορές. Το ανακάλυψα μέσω εκείνων των φίλων που ρουφούν εκστασιασμένοι κάθε λέξη που εκστομίζει ο Σλοβένος ψυχαναλυτής και φιλόσοφος και είναι πράγματι αρκετά διασκεδαστικό. Με τον χαρακτηριστικά λογικοφανή του τρόπο όπου ιδεολογία με πολιτισμικές συνήθειες συγχέονται ( εκ του πονηρού, βεβαίως), ο Ζίζεκ εξηγεί ότι ακόμα και οι πλέον καθημερινές συνήθειες είναι ιδεολογικές. Τη θυμάμαι συχνά τη διάλεξή του αυτή τελευταίως, όταν οι ακούω διάφορες κριτικές για τις συμπεριφορές στο twitter. Σύμφωνα με μία από αυτές, οι χρήστες των νέων μέσων δεν είναι τόσο ειλικρινείς γιατί ενώ στο διαδίκτυο μοιράζονται σχεδόν τα πάντα με τους άλλους και δηλώνουν ανά πάσα στιγμή τί κάνουν και που βρίσκονται, δεν λένε κουβέντα για το πότε βρίσκονται στην τουαλέτα και τί κάνουν εκεί. Κάποιοι δηλαδή, θεωρούν υποκριτικό το να μοιράζεσαι στιγμές με τους φίλους σου ή σχόλια από τον ιδιωτικό σου βίο αν ταυτόχρονα δεν μοιράζεσαι ό,τι κάνεις εκεί που λένε πως μέχρι και ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του.

Με διασκεδάζει ιδιαίτερα αυτή η κριτική γιατί είναι απόλυτα δηλωτική του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή στη δημόσια σφαίρα. Η αντίληψή μας για τον δημόσιο χώρο ελάχιστα ρυθμίζεται από τους θεσμούς και το πώς τοποθετούμαστε απέναντι στους μηχανισμούς εξουσίας της κοινωνίας. Αντιθέτως, ακριβώς επειδή είμαστε εντελώς απρόθυμοι να αποτινάξουμε από πάνω μας την ζωή στις κοινότητες των “οικείων” με τις δικές μας ιδέες, είναι οι πεποιθήσεις μας αυτές το μοναδικό μας κριτήριο αποτίμησης της πραγματικότητας που ζούμε. Πάμπολλα παραδείγματα συμπεριφορών αποδεικνύουν αυτό μου τον ισχυρισμό με κλασικότερο όλων αυτό της στάσης μας απέναντι στους πολιτικούς. Ενώ διαπιστώνουμε διαρκώς την αντίφαση ανάμεσα στο δημόσιο λόγο και τις πράξεις τους, τους εγκαλούμε και τους καταδικάζουμε, τους κράζουμε, επί το λαϊκότερο, μόνο για πράξεις και λάθη του ιδιωτικού τους βίου. Έχετε δει ποτέ σας πρωτοσέλιδο στο οποίο θα στιγματίζεται, γλαφυρά, η αντίφαση μεταξύ έργων και λόγων; Είναι μάλλον σπάνιο. Οι επιδόσεις τους προς το σεβασμό τους στους θεσμούς της πόλεως σπάνια γίνεται αντικείμενο κριτικής. Αντιθέτως, τους βαθμολογούμε και μάλιστα αυστηρά  για το κατά πόσο συμμορφώνονται προς τις πεποιθήσεις της πλειοψηφίας για το πώς πρέπει να ζει ο καθένας στην ιδιωτική του ζωή κι εδώ η επικαιρότητα μου επιβάλλει να διευκρινίσω ότι η προστασία της ιδιωτικότητας δεν έχει να κάνει με την ανοχή μας προς (τυχόν) εγκληματικές πράξεις..
Για την τυραννία των κοπαδιών των οικείων, δηλαδή, για τη λεγόμενη “τυραννία της οικειότητας”, έχουν γράψει άλλοι αρμοδιότεροι από μένα. Όμως, σημειολογικά μιλώντας, βρίσκω ενδιαφέρον το ότι αρνούμαστε ν’αντιληφθούμε πως η δοξασία ότι αληθινές κοινωνικές σχέσεις, σημαίνουν και πλήρη αποκάλυψη του προσώπου στο άλλο είναι αυτή που ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για τη λανθασμένη αντίληψή  μας για τους σκοπούς της οργανωμένης πόλης. Η Πόλις, ψηφιακή ή αναλογική,  είναι το εργαλείο της απρόσωπης ζωής, η μήτρα μέσα στην οποία αναπτύσσεται η πολυπλοκότητα προσώπων, συμφερόντων και γούστων και είναι αυτή η απρόσωπη πολυπλοκότητα που λειτουργεί ως εχέγγυο της ελευθερίας των ατόμων.
Η απαίτησή σου, να μοιράζομαι τις πιο ιδιωτικές πτυχές του βίου μου μόνο και μόνο για να καταφέρω να σε πείσω για την ειλικρινή μου διάθεση στη μεταξύ μας επικοινωνία, μόνον ως τεκμήριο μιας κοινωνίας που αρνείται πεισματικά να εκσυγχρονιστεί μπορεί να εκληφθεί.
Συζητώντας προχθές για το θέμα με τον φίλο και συνομιλητή Γιώργο Ψάλτη, μου έθεσε και μια άλλη παράμετρο που κάνει το μοίρασμα των στιγμών στο διαδίκτυο περίπλοκο και εγείρει το ζήτημα της ειλικρίνειας στην επικοινωνία: το oversharing στις λεπτομέρειες, στην πραγματικότητα θέλει να ελέγξει απόλυτα την εικόνα που έχουν για μας οι άλλοι, χωρίς να τους αφήσει το παραμικρό περιθώριο να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα αλλά αυτό είναι θέμα άλλου σημειώματος.  Για να διασκεδάσει λίγο τη φόρτιση που μου προκαλεί το συγκεκριμένο ζήτημα μου είπε ένα ανέκδοτο: Σ’ενα μικρό και αραιοκατοικημένο χωριό της χώρας, ο δάσκαλος, θέλει να διδάξει στα πιτσιρίκια τη χρήση της λέξης “προφανώς”. Χρησιμοποιεί λοιπόν το ακόλουθο παράδειγμα: “ Βλέπεις Νικολάκη την κυρά Μαρία να κατηφορίζει προς τη ραχούλα κρατώντας τους New York Times. Τί σκέφτεσαι; Ότι προφανώς πάει για χέσιμο”. Μόνο προφανώς; Προφανέστατα.

Οι τεμπέληδες νότιοι κι οι εργατικοί τεύτονες


pressinaction.gr | Ιστοσελίδα με άποψη
Ελπίζω να πρόκειται για μεταφραστικό λάθος. Εννοώ τις δηλώσεις που αποδίδονται στη γερμανίδα καγκελάριο Αγγελα Μέρκελ, σύμφωνα με τις οποίες οι κάτοικοι του ευρωπαϊκού νότου σχεδόν …κωλοβαράνε.
Η θεοσεβούμενη λοιπόν Αγγέλω προφανώς και διολισθαίνει σε προπολεμικές λογικές: εκείνες του Αδόλφου και των συν αυτώ τευτόνων για την άρεια φυλή και την κατωτερότητα όχι απλώς των μη κιτρινιάρηδων (των «λευκών» δηλαδή) αλλά των μελαχρινών και εν γένει όλων των «γουρουνιών». Τότε χρησιμοποιούσαν τη λέξη κανονικά, όχι στο αγγλικό αρκτικόλεξο όπως σήμερα, το P.I.G.S.: σβάιν.
Είπε λοιπόν και ούτε ένας από την ελληνική αντιπροσωπία στα ευρωπαϊκά όργανα δεν έβγαλε μιλιά. Ο πρωθυπουργός; Μη ρωτάτε. Είναι ευγενής.
Αν ήταν αγενής όπως οι υποψήφιοι δολοφόνοι του Πάγκαλου, οι ΣΥΡΙΖΙκοί και οι άλλοι εαμοβούλγαροι, θα μπορούσε να θυμίσει στην κυρία, η χώρα της οποίας έχει όλα τα ρεκόρ στην εξαπάτηση των ευρωπαϊκών οργάνων με προγράμματα μαϊμού, ότι οι έλληνες συνταξιοδοτούνται στα 61,9 χρόνια (λυπάμαι, η στατιστική έτσι είναι), περισσότερο δηλαδή από τους γερμανούς που αποχωρούν από την εργασία τους στα 61,8 χρόνια. Και δεν υπολογίζουμε τις αυξήσεις στα όρια ηλικία που θέσπισε η κυβέρνηση των νεοσοσιαλιστών (όπως λέμε νεοφιλελεύθεροι). Του χρόνου δηλαδή η ψαλίδα θα μεγαλώσει σε βάρος των ελλήνων εργαζομένων.
Δε θα αναφέρω τη διαφορά στις συντάξεις σε σχέση με αυτές που παίρνουν οι γερμανοί απόμαχοι, τι ποσοστό των αποδοχών τους είναι και ένα σωρό άλλους μύθους που πρόθυμα αναπαράγουν οι δούλοι των εργολάβων και λοιπών αρπακτικών που λυμαίνονται ό,τι περισσεύει από το δημόσιο πλούτο. Θα μείνω σ΄ αυτά που αναφέρθηκε η χριστιανοδημοκράτισσα θαυμάστρια του Πινοτσέτ.
Είπε λοιπόν ακόμη η γερμανίδα «νεοάρεια» ότι εμείς, οι έλληνες, κάνουμε περισσότερες διακοπές από τους γερμανούς.
Μύθοι για Megaλα παιδιά
Ε, λοιπόν, οι νέοι έλληνες εργαζόμενοι παίρνουν 22 εργάσιμες  μέρες άδεια το χρόνο και καταλήγουν μετά από 35 χρόνια, ανάλογα με τη συλλογική σύμβαση που είχαν (και δεν έχουν πια) το πολύ σε 30 μέρες, δηλαδή 6 εβδομάδες. Οι πλείστοι έλληνες εργαζόμενοι έχουν 24 -25 εργάσιμες μέρες άδεια το χρόνο. Δηλαδή η ελληνική άδεια είναι (για όσους δεν έχουν καταταγεί στην εκ περιτροπής εργασία) στις τέσσερις με πέντε εβδομάδες.
Μη ρωτάτε αν αυτό σημαίνει και αντίστοιχες διακοπές, όπως είπε η γερμανίδα γκαουλάιτερ. Μέσος όρος διακοπών πέρσι για τους έλληνες εργαζόμενους οι 8 μέρες.
Οι φίλοι μας λοιπόν οι γερμανοί έχουν κατά μέσο όρο 30 ημέρες άδεια -«χώρια τις δημόσιες αργίες», όπως σημειώνει και το κάθε άλλο παρά φιλελληνικό Spiegel, δηλαδή, με πενθήμερο, έξι εβδομάδες άδεια. Ενάμισο μήνα. Και κάποιοι –αρκετοί- φτάνουν τους δυο μήνες άδεια το χρόνο! 
Ε, δεν είναι να ντρέπεσαι που είσαι έλληνας, όταν ούτε ένας κυβερνητικός δε βγήκε να πει στη κυρά Αγγέλω να ξαναδεί τα στοιχεία που της δίνουνε και να αφήσει τις αηδίες.
Το μεγάλο πλιάτσικο
Εντάξει, δε λέω να της πούνε ότι αφού ρήμαξαν οι ιδεολογικοί της συγγενείς την Ελλάδα στα χρόνια της Κατοχής, λήστεψαν τους κατοίκους της, έκλεψαν όλο τον κινητό δημόσιο πλούτο (χρυσό και λοιπά αποθέματα), δεν είναι και τόσο κομψό να μας κάνουν μαθήματα. Ολη η γερμανική ευμάρεια οφείλεται στα όσα έκλεψαν από την υπόλοιπη Ευρώπη …χάνοντας τον πόλεμο και στα αμερικάνικα κονδύλια για να αποτελούν τη δύναμη αναχαίτισης του σοβιετικού επεκτατισμού.
Φεύγοντας από την Ελλάδα με την απελευθέρωση, οι γερμανοί πήραν μαζί τους ως και τα έπιπλα των σπιτιών που είχαν επιτάξει για να κάθονται οι κτηνώδεις αξιωματικοί τους. Οπως και τις υποδομές των εργοστασίων, βιοτεχνιών, λιμανιών κ.λπ.
Και ανατίναξαν ό,τι δεν μπόρεσαν να κλέψουν.
Και δεν πλήρωσαν ούτε φράγκο, χάρη στους έλληνες συνεργάτες τους που τα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια κυβέρνησαν τη χώρα με τις πλάτες και το χρήμα των άγγλων και εν συνεχεία των αμερικάνων προστατών.
Και όταν αυτοί ξαναστήσανε τις βιομηχανίες τους βρήκαν για νέους δούλους, δέκα χρόνια μετά το μεγάλο μακελειό, και πάλι τα γουρούνια του νότου που αφού τα είχαν καταστρέψει τους δίνανε τώρα ένα κομμάτι ψωμί για να οικοδομήσουν το οικονομικό τους θαύμα. Ναι, με τη μετανάστευση, αυτό που ο μεγαλύτερος τερατολόγος πολιτικός της Ελλάδας, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος βάφτισε «ευλογία» (όπως και τη Μακρόνησο «νέο Παρθενώνα»).
Κι οι μηδίσαντες
Φαντάζομαι πως ό,τι και να λέμε εμείς, κάποιοι θα νιώθουν περήφανοι που η μεγάλη γερμανίδα μας τα λέει χύμα γιατί παρασηκώσαμε κεφάλι, έχουμε απαίτηση να τρώμε δυο φορές τη μέρα, να μη μένουμε σε παράγκες και να σπουδάζουμε τα παιδιά μας.
Τα ακούμε καθημερινά από τα παπαγαλάκια των ληστών του δημόσιου πλούτου, μας τα λένε ελληνικά ή αγγλικά για να τα εμπεδώσουμε οι Παπανδρέου και Σαμαράς (από κοντά κι η Ντόρα αλλά κι οι ακροδεξιοί που μας γυρίζουν στην εποχή του homo erectus): Καλομάθαμε.
Δεν ξέρω για ποια σκλαβοπάζαρα προορίζουν τα παιδιά μας οι νεοδωσίλογοι. Ξέρω ότι πάλι «εθελοντικά» θα πάνε, σε χάιμ τύπου τολ θα κοιμούνται και το ακόρντ θα ανεβαίνει από μήνα σε μήνα.
Τα δικά τους παιδιά φυσικά στα Χάρβαρντ, Γέιλ, Ταφτ ή LSE.
Και αναρωτιόμαστε γιατί τόση βία; 

«Σε 20 ημέρες θα κριθεί η τύχη μας για τα επόμενα 20 χρόνια»

94EAE5874BBD27D8F498A7E352AB3935
Η τρόικα «πάγωσε» την πέμπτη δόση των 12 δισ.ευρώ από τη βοήθεια προς την Ελλάδα εξαντλώντας με αυτόν τον τρόπο την πίεση προς την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση για να συμφωνήσουν «εδώ και τώρα» στην εφαρμογή νέων μέτρων λιτότητας ύψους 6 δισ.ευρώ για το 2011 και να «κλειδώσουν» τους στόχους της οικονομικής πολιτικής ως και το 2015...
ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ νέας αυστηρής λιτότητας εισέρχεται το Δημόσιο με περικοπές αμοιβών και επιδομάτων για όλους τους υπαλλήλους, ακόμη και «κούρεμα» του 50% των μισθών των κληρικών, τους οποίους θα αναλάβει να καλύψει με δικούς της πόρους η Εκκλησία. Το νέο πακέτο μέτρων, το οποίο κατά τις πληροφορίες αποδέχθηκε η τρόικα και θα έρθει προς έγκριση στο Υπουργικό Συμβούλιο, προβλέπει πάγωμα κάθε πρόσληψης ως και το 2015, μείωση του αριθμού των εισακτέων στις αστυνομικές και στρατιωτικές σχολές από το 2012, σταδιακή αποχώρηση όλων των συμβασιούχων ως το 2015, κατάργηση μονίμων θέσεων στο Δημόσιο και κλείσιμο των ΔΕΚΟ και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που δεν θα κριθούν «βιώσιμα».
 Η δημοσιονομική κατάσταση θεωρείται τόσο σοβαρή που αποφασίστηκε ακόμη και η αναστολή της πληρωμής των ομολόγων που είχαν δοθεί στους δικαστικούς έναντι των αναδρομικών αυξήσεων στις αποδοχές τους, που είχαν κερδίσει (δικαστικά) το 2006. Το πακέτο των μέτρων λιτότητας περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες περικοπών (μισθοί, λειτουργικές δαπάνες και ΔΕΚΟ) που θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα με νόμο, όπως απαιτεί η τρόικα. Παρά την αυστηρότητά τους, κρίνονται από οικονομικούς κύκλους δίκαια μέτρα», στον βαθμό που δεν μεταφέρονται εκ νέου βάρη στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, αλλά επικεντρώνονται στη μείωση του κράτους # #

Η Ελλάδα θα αποφύγει ή όχι την χρεοκοπία – Η μάχη επιβίωσης των τραπεζών, ο κρίσιμος ρόλος της ΕΚΤ και οι αγορές προετοιμάζονται για το τελευταίο επεισόδιο του δράματος...
Νέο δάνειο ή αναδιάταξη; Πίεση στην Ελλάδα να προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις και στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ή χρεοκοπία;
Η χώρα θα διασωθεί ή θα χρεοκοπήσει;
Τα ερωτήματα αυτά κατά βάση μονοπωλούν το ενδιαφέρον όσων ασχολούνται με τα οικονομικά δρώμενα ή καλύτερα με την οικονομική στασιμότητα της χώρας.
Διερευνώντας το πολυσύνθετο ζήτημα της Ελλάδος το βασικό ερώτημα είναι ένα η Ελλάδα θα αποφύγει ή όχι την χρεοκοπία;
Η Ελλάδα έζησε για πολλά χρόνια στηριζόμενη σε ένα μοντέλο που περιείχε τους εξής άξονες.
Δανειζόταν για να καταναλώνει, χωρίς να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης άρα και να συντηρήσει τον χρόνο ευμάρειας της κοινωνίας.
Έφθασε το χρέος στα 340 δις ευρώ και η Ελλάδα διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να τα αποπληρώσει.
Το σοκ ήταν μεγάλο οι αγορές αιφνιδιάστηκαν και στο τέλος έθεσαν την χώρας εκτός αγορών.
Η ΕΕ και κυρίως το ΔΝΤ συνειδητοποιώντας ότι η Ελλάδα οδεύει προς χρεοκοπία έλαβαν την απόφαση να δανείσουν την Ελλάδα με 110 δις ευρώ για να μπορέσει να κερδίσει χρόνο και να αποπληρώσει μέρος του παλαιού χρέους.
Δηλαδή η Ελλάδα που βρέθηκε σε αδιέξοδο η ΕΕ και το ΔΝΤ την ξαναδάνεισαν...
Προφανώς πιέζουν την χώρα να προχωρήσει σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις αλλά προκύπτει ότι στην μεν εφαρμογή η χώρα λαμβάνει περίπου μηδέν στην δεν αποτελεσματικότητα επίσης περίπου μηδέν.
Φθάνοντας στο σήμερα η Ελλάδα η ΕΕ και το ΔΝΤ συνειδητοποίησαν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να τα καταφέρει και θα αποφασίσουν ένα νέο δάνειο 57 με 60 δις ευρώ.
Δηλαδή επιχειρείται να δοθεί μια λύση στο πρόβλημα ανακυκλώνοντας το πρόβλημα.
Τα δάνεια αντικαθίστανται με νέα δάνεια και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.
Η ΕΕ συνειδητοποιώντας ότι έμπλεξε σε ένα φαύλο κύκλο εξετάζει την αναδιάταξη του χρέους την επιμήκυνση του δηλαδή με στόχο να μεταφέρει αποπληρωμές για το μέλλον και να δώσει μεγαλύτερο χρόνο στην Ελλάδα.
Οι πολιτικοί της ΕΕ απέτυχαν να αξιολογήσουν την αποτυχία του μνημονίου κυρίως γιατί είχαν πειστεί ότι οι έλληνες πολιτικοί θα ήταν αποτελεσματικοί.
Η ΕΚΤ συνειδητοποιώντας ότι την υποχρέωσαν να φορτωθεί ελληνικό χρέος τα χειρότερα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ είναι ελληνικό χρέος – αγόρασε 48 δις ευρώ – ακολουθεί μια σκληρή γραμμή και θέτει βέτο σε οποιαδήποτε σενάριο αναδιάταξης ή αναδιάρθρωσης χρέους.
Όλα αυτά συνέβησαν μέχρι σήμερα...
Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί αύριο;
Την νέα εβδομάδα θα ανακοινωθεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και το μεγάλο πακέτο αποκρατικοποιήσεων.
Οι προσδοκίες είναι πολλές.
Αλλά και πάλι θα είναι πλασματικά όλα αυτά.
Η επιμήκυνση του παλαιού χρέους θα είναι μια λύση καθώς θα δώσει χρόνο στην Ελλάδα αλλά θα οδηγήσει σε καθεστώς selective default δηλαδή ελεγχόμενης – ήπιας χρεοκοπίας με βάση τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Δηλαδή η Ελλάδα θα είναι με όρους αγοράς χρεοκοπημένη χώρα.
Τότε θα πληρωθούν και τα CDS το παράγωγο των ομολόγων αν όχι όλα ένα μέρος αυτών. Τα CDS δημιουργήθηκαν ώστε να προστατεύουν τον κάτοχο και δανειστή και όχι τον εκδότη των ομολόγων.
Το ερώτημα όμως πρέπει να τεθεί εκ νέου τι θα συμβεί;
Η Ελλάδα πλησιάζει το σημείο μηδέν.
Η επικρατούσα αίσθηση είναι ότι κάθε μέρα η κατάσταση επιδεινώνεται και δεν βελτιώνεται.
Όλοι ποντάρουν στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Όμως η πλειοψηφία της αγοράς αρχίζει να πιστεύει μια νέα θεωρία.
Η Ελλάδα πλησιάζει το σημείο μηδέν.
Τι σημαίνει αυτό ότι πλησιάζουμε στο τέλος αυτής της απαξίωσης πλησιάζουμε στο τέλος.
Όμως ουδείς μπορεί να προβλέψει ακόμη τι θα περιλαμβάνει αυτό το τέλος, θα έχει και χρεοκοπία και διάλυση της αγοράς και πληρωμή CDS και όλα τα δεινά μαζί;
Θα έχει κάτι άλλο;
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι οι κρισιμότερες στην ιστορία του τόπου και μέχρι τώρα όσοι είναι επενδυτές, όσοι έχουν απομείνει απλά ας διαφυλάξουν το κεφάλαιο τους.
bankingnews.gr

«Αντώνη τα πράγματα είναι δύσκολα»

gap_samaras«Αντώνη, έχε υπόψη σου ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη». Με αυτά τα λόγια τα οποία συνιστούν ένα είδος έμμεσης προτροπής για αλλαγή στάσης από τη ΝΔ, Γ. Παπανδρέου επεσήμαινε προ ημερών στον Αντ. Σαμαρά την κρισιμότητα της κατάστασης.
Ήταν Τετάρτη 11 Μαΐου, μία ημέρα πριν από το «Ζάππειο 2», όπου ο πρόεδρος της ΝΔ θα παρουσίαζε την επικαιροποιημένη οικονομική πρόταση του κόμματός του.
Το τηλέφωνό του χτύπησε και στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν μια γνώριμη φωνή: αυτή του Πρωθυπουργού. Για μία ακόμη φορά οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, είχαν μια τηλεφωνική επικοινωνία, στην οποία συζήτησαν, χωρίς μεσολαβητές, τις τελευταίες εξελίξεις. Η συνομιλία τους, έγινε εν μέσω των πιέσεων για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης, και πυροδότησε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλά σενάρια, ενώ παράλληλα επιβεβαίωσε ότι οι κκ. Παπανδρέου και Σαμαράς έχουν ανοιχτή γραμμή, παρά τις κατά καιρούς αντιπαραθέσεις τους.
Το μνημόνιο σε συνδυασμό με τον πολιτικό ανταγωνισμό έχουν θέσει πολλά ερωτηματικά στη σχέση τους και η καλή προσωπική επαφή δεν αποκλείει το σκληρό πολιτικό ροκ. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν αυτή του κ. Π. Καμμένου που χαρακτήρισε τον Πρωθυπουργό «έμμισθο broker (μεσίτη)» των «διεθνών κερδοσκόπων», και οδήγησε στο «άδειασμα» του από τη ΝΔ, στελέχη της οποίας έλεγαν ότι κινήθηκε αυτοβούλως και δεν είχε την έγκριση του κόμματος. Πάντως, σε γενικές γραμμές δεν είναι λίγες οι φορές που ο ένας επιτίθεται στον άλλο, ενώ είναι ενδεικτικό ότι ο κ. Σαμαράς έχει επικρίνει τον Πρωθυπουργό για «πολιτική εξαπάτηση του λαού», καθώς και ότι έδεσε τη χώρα «χειροπόδαρα στο μνημόνιο».
Η επικοινωνία
Τον διάλογο της τηλεφωνικής επικοινωνίας των δύο αρχηγών παρουσιάζει με άρθρο του το Βήμα της Κυριακής. «Αντώνη, καταλαβαίνω ότι αύριο θα πεις πράγματα στο Ζάππειο» είπε ο Πρωθυπουργός στον κ. Σαμαρά, δίνοντάς του αφορμή να του αναφέρει τι πρόκειται να παρουσιάσει. «Ναι, αύριο θα καταθέσω μια ολοκληρωμένη πρόταση για έξοδο από την κρίση» φέρεται να του απάντησε ο πρόεδρος της ΝΔ και τον προέτρεψε να διαβάσει το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματός του, τονίζοντας τις λέξεις «κοστολογημένο», «εφαρμόσιμο» και «ρεαλιστικό» .
Στη συνέχεια ο κ. Παπανδρέου έκανε αναφορά στην οικονομική κατάσταση και στο πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται και επεσήμανε στον πρόεδρο της ΝΔ: «Έχε υπόψη σου ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη». Ο κ. Σαμαράς έκανε τη δική του ανάλυση και η συζήτηση συνεχίστηκε για αρκετά λεπτά, πάντοτε γύρω από την τρέχουσα επικαιρότητα. Η συζήτηση διεξήχθη σε χαλαρό τόνο, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες οι λέξεις «συναίνεση» ή «εθνική συνεννόηση» δεν ακούστηκαν, ενώ δεν υπήρξε και κάποια προτροπή από τον Πρωθυπουργό.
Επιλεκτική συναίνεση
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το δημοσίευμα, ο κ. Αντ. Σαμαράς αναμένεται να προσέλθει τα επόμενα εικοσιτετράωρα στο Μέγαρο Μαξίμου με «όπλο» την απόφαση του να συναινέσει σε ορισμένα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος, ενώ αναμένεται παράλληλα θα επισημάνει την πλήρη αντίθεσή του στο ακολουθούμενο μείγμα πολιτικής, το οποίο θεωρεί αναποτελεσματικό.
Ο αρχηγός της ΝΔ σε τελείως διαφορετική γραμμή από αυτήν στην οποία κινήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, εμφανίζεται πιο διαλλακτικός και, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης, αποφάσισε να δείξει στην πράξη ότι κινείται στη γραμμή της εθνικής συνεννόησης. Ύστερα από πολύωρες συσκέψεις ο κ. Σαμαράς αποφάσισε την la carte συναίνεση σε σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, τα οποία θεωρεί ότι συμβαδίζουν με τις «γαλάζιες» προτάσεις του «Ζαππείου 2» και εξυπηρετούν τη δημοσιονομική εξυγίανση. Επί της αρχής θα το καταψηφίσει και αρνείται να δεχθεί την οποιαδήποτε μορφή επέκτασης του υπάρχοντος μνημονίου, για το οποίο επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση των όρων του.
Οι δημοσκοπήσεις
Και ενώ βρισκόμαστε εν μέσω συζητήσεων και σημαντικών πολιτικών αποφάσεων έρχονται δύο δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται στην Real News και στο Παρόν, για να βάλουν "φωτιά" στο πολιτικό σκηνικό ανατρέποντας τα μέχρι στιγμής δεδομένα.
Σύμφωνα με μεγάλη δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό της Real News «η διαφορά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ μετά από 33 μήνες έφθασε στο μηδέν», καθώς οι δυο παρατάξεις συγκεντρώνουν από 21,5% στην πρόθεση ψήφου! Ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίζεται να προηγείται σε δημοτικότητα κατά 0,4%, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου έχει προβάδισμα 0,2% στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Παράλληλα «το 68% των πολιτών ζητά συναίνεση των πολιτικών κομμάτων για την αντιμετώπιση της κρίσης».
Την ίδια στιγμή και περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η δημοσκόπηση της εταιρείας Rass για την εφημερίδα «το Παρόν», δείχνοντας τη διαφορά ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να είναι απλώς μέσα στο πλαίσιο του στατιστικού λάθους, επί της ουσίας πάνε «χέρι-χέρι».
Στην πρόθεση ψήφου οι ψηφοφόροι μοιράζονται ως εξής:
ΠΑΣΟΚ 24,5%, ΝΔ 23,6%, ΚΚΕ 7,5%, ΛΑΟΣ 5,4%, ΣΥΡΙΖΑ 3,1%, Οικολόγοι Πράσινοι 3,2%, ΔΗΜΑΡ 1,8%, ΔΗΣΥ 1,9%, Π.ΑΡΜΑ 1,7%, άκυρο-λευκό 2,5%, αδιευκρίνιστη ψήφος 22,1%.
Καταλληλότερος πρωθυπουργός είναι ο Γ. Παπανδρέου αλλά με μία διαφορά 0,7% έναντι του Α. Σαμαρά.
Ενώ για την συναίνεση, το 62,4%, τη θεωρούν συνενοχή και μόνο το 32,8% εκτιμά ότι η κυβέρνηση θέλει τις συνεργασίες και έχει καλές προθέσεις.

Όνειρα τελικού για το Τσάμπιονς Λιγκ από Ιμπαγάσα! Εκτύπωση

ibagasaΟ Αριέλ Ιμπαγάσα σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα υπογράμμισε πως ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει όνειρα τελικού για το Τσάμπιονς Λιγκ της νέας χρονιάς!
Αναφορικά με τον φετινό τίτλο υποστήριξε πως «είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να κερδίζεις, πόσο μάλλον να κατακτάς έναν τίτλο. Νιώθεις ικανοποίηση για τη δουλειά σου. Είναι σαν επιβράβευση για μία προσπάθεια που ξεκινάει το καλοκαίρι και ολοκληρώνεται έναν χρόνο μετά». Επίσης ξεκαθάρισε πως MVP του φετινού Ολυμπιακού είναι γι' αυτόν «ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Μπορεί να είναι αμυντικός και να μη σκοράρει, αλλά θεωρώ ότι είναι η κολόνα της ομάδας. Αντιπροσωπεύει πολλά για τον Ολυμπιακό και είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής που βελτιώνεται καθημερινά. Θεωρώ ότι ο Αβραάμ θα μπορούσε εύκολα να κάνει καριέρα σε μία μεγάλη ομάδα της Αγγλίας, της Ισπανίας ή της Ιταλίας».

Ερωτηθείς για το γεγονός πως η ομάδα του ψάχνει έναν παίκτη που θα αγωνίζεται στη θέση του, είπε: «Αν η ομάδα κρίνει ότι χρειάζεται παίκτη στη θέση μου θα είναι καλό να τον αποκτήσει. Γνωρίζω και εγώ ότι περνάνε τα χρόνια... Φυσικά, βέβαια, μπορώ να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις της επόμενης σεζόν».

Για τον Γιάννη Φετφατζίδη επισήμανε: «Είναι καλό που τον συγκρίνουν με τον Λιονέλ Μέσι. Έχουν κάποια κοινά στοιχεία και η ηλικία τους δεν διαφέρει πολύ. Το θέμα είναι να πιστέψει ο ίδιος ότι είναι πολύ καλός και να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά, ούτως ώστε να κάνει την έκρηξη τη νέα σεζόν».

Καταλήγοντας μίλησε και για τον Βαγγέλη Μαρινάκη: «Είναι πολύ σοβαρός άνθρωπος και δείχνει ότι αγαπάει πολύ όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά και το ποδόσφαιρο. Είναι πάντα πρόθυμος να μας ακούσει και να μας βοηθήσει. Αυτό θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι είναι πολύ σημαντικό, διότι οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν να σκεφτούν μόνο το ποδόσφαιρο… Δεν έχουν κανένα άλλο πρόβλημα να διαχειριστούν, όπως οι ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων».
gazzetta.gr