Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Όχι άλλη κοινωνιολογία!

Οι πολιτικοί της μπαρούφας – και έχουμε πολλούς- αναπτύσσουν συχνά τη θεωρία ότι τη λύση στα προβλήματα της χώρας θα την δώσει η κοινωνία και όχι η πολιτεία. Η φοροδιαφυγή, τα αυθαίρετα, το λάδωμα, οι μίζες, η εγκληματικότητα, η σωματεμπορία, ο χουλιγκανισμός, όλα, ακόμη και οι… χωματερές, έχουν «ανακηρυχθεί» σε προβλήματα που επιδέχονται μόνο κοινωνικές λύσεις. Ξεκινούν οι δυστυχείς μπαρουφολόγοι από την σωστή επισήμανση ότι όλα τα προβλήματα είναι (κατά βάθος) κοινωνικά και καταλήγουν στο λάθος συμπέρασμα ότι όλες οι λύσεις είναι πρωτευόντως  κοινωνικές. Που δεν είναι και εξηγούμαι.

Το πώς οδηγεί κάποιος στην άσφαλτο είναι όντως θέμα παιδείας. Το ότι οδηγούμε μεθυσμένοι, το ότι δεν σεβόμαστε τα όρια ταχύτητας και το ότι έχουμε τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα και τους περισσότερους αναπήρους στην Ευρώπη είναι όντως θέμα κοινωνικό. Η λύση όμως του προβλήματος δεν είναι κοινωνική, είναι απλώς … αστυνομική. Δεν θα βγει δηλαδή η κοινωνία τα μεσάνυχτα στους δρόμους να αλλάξει μυαλά στους μεθυσμένους και στους γκαζάκουλες που σακατεύουν παιδιά και ξεκληρίζουν οικογένειες. Γι' αυτό το σκοπό υπάρχει η Tροχαία. Αν κάθε βράδυ κατάσχει 100 διπλώματα, σε δέκα μέρες κανείς μεθυσμένος δεν θα τολμάει να οδηγήσει.

Ανάλογα είναι τα πράγματα και στο κέντρο της Αθήνας. Ότι οι μισοί «χουλιγκάνοι» κυνηγούν μετανάστες στην Πατησίων και οι άλλοι μισοί πετούν μολότοφ και καίνε μανάβηδες, είναι όντως ένα πρόβλημα με κοινωνικές προεκτάσεις, τη λύση όμως δεν θα την δώσουν οι… κοινωνιολόγοι. Αν η δικαιοσύνη πάει μέσα για κακούργημα (συμμορία κλπ) 20 κουκουλοφόρους από αυτούς που κυκλοφορούν με γκλομπ και σουγιάδες,  την επόμενη μέρα οι ομοϊδεάτες τους θα αφήσουν τα γκλομπ και τις μολότοφ και θα αρχίσουν το πλέξιμο. Παρεμπιπτόντως, διαμαρτύρονται ορισμένοι συνάδελφοι πως επιτρέπει η αστυνομία να κυκλοφορούν στα στενά της Πατησίων κουκουλοφόροι. Προσοχή, δεν διαμαρτύρονται επειδή κυκλοφορούν κουκουλοφόροι αλλά επειδή κυκλοφορούν κουκουλοφόροι στην Πλατεία Βικτωρίας, τον Άγιο Παντελεήμονα, την πλατεία Βάθης. Λες και υπάρχουν κουκουλοφοροδικαιώματα αλά καρτ. Κλείνει η παρένθεση, επιστρέφω στο θέμα μας.

Αν η πολιτεία είχε τιμωρήσει μέχρι εξαφανίσεως τους 2-3 προέδρους ομάδων που κατά την έναρξη του πρωταθλήματος προέτρεπαν τους φιλάθλους τους σε έκτροπα, δεν θα φτάναμε στην αθλιότητα του ποδοσφαιρικού τελικού κυπέλου και στην γελοιότητα του μπασκετικού τελικού κυπέλου, με τις άδειες κερκίδες.

Αν η χώρα είχε ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα και οι εφοριακοί τσίμπαγαν τόσα χρόνια τους φοροκλέφτες - και όχι τα φακελάκια των φοροκλεφτών – τώρα δεν θα είχαμε ανάγκη από άδικες έκτακτες εισφορές. Αν οι πρώτοι μιζαδόροι πολιτικοί είχαν καταλήξει στη φυλακή δεν θα παίρναμε κάθε χρόνο και μια ντουζίνα άχρηστα όπλα μόνο και μόνο για να πάρουν κάποιοι τις χρήσιμες προμήθειες.

Αν η χώρα είχε μεταναστευτική πολιτική και οι πολιτικοί είχαν τολμήσει να πάρουν 2-3 γενναίες αποφάσεις, δεν θα είχαμε τώρα το 50% του κόσμου να ζητάει (λίγη η πολλή) αυτοδικία.  Όμως επειδή ορισμένοι πολιτικοί δεν θέλουν  σήμερα – όπως και τόσα χρόνια -  να κάνουν τη δουλειά τους, είτε επειδή φοβούνται, είτε επειδή βαριούνται, είτε επειδή είναι ανίκανοι ή άσχετοι, μας πασάρουν τα προβλήματα,  προτρέποντας μας να βρούμε τις κοινωνικές λύσεις. Αν τα λύσουμε θα το οφείλουμε σε αυτούς (που μας σκέφθηκαν) αν δεν τα λύσουμε θα φταίμε εμείς.

Λύκος στα πρόβατα!!!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVYOZyv1itDPjatoz0uMgg-yikOKnGsj-16gF0zpoRYR22RTRWtuTotb2WDzNxeLXGu_WFOTu8bJ9yTNp9_F2LwmNyc5TXW33Zj2H7uuTRlfclmmJJzPDn-xugJLcmyU9azLyrhc5gS7s/s320/wolf300px.jpgΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Ενώ το περιφερειακό συμβούλιο περιφέρεται ως άρμα Θέσπιδος από νησί σε νησί, πιστό στην θεσμική του προϊστορία της... επικοινωνιακής αυτοδιοίκησης, τα γεγονότα εφορμούν ... να ξεσκίσουν τη δύσμοιρη την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Σε όποια προσέγγιση οικονομίας κλίμακας και να προστρέξουν οι ειδικοί, σε κάθε κλάδο και πεδίο της δημόσιας ζωής και της κρατικής λειτουργίας, η ΠΙΝ τους περισσεύει!
Η εγγύτητά των νησιών της με τις απέναντι ακτές τους κάνουν να θεωρούν ότι η υποστήριξη της ζωής και της οικονομίας σε αυτά, λύνεται φτηνότερα εφόσον ανατεθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα των Γιαννίνων και της Πάτρας.
Έτσι η αβελτηρία στην ανάδειξη των πλεονεκτημάτων μιας αμιγώς ελληνικής, νησιωτικής περιφέρειας στο αρχιπέλαγος του Ιονίου και της Αδριατικής, στο κέντρο του μεσογειακού θαλάσσιου χώρου, μετατρέπεται τώρα σε μειονέκτημα, που ζητάει να ακυρώσει όσα η θέση, η ιστορία, η οικονομία και ο πολιτισμός του προσέδωσαν.
Είναι οι απόγονοι των μυώπων της κουλτούρας που είχαν αποφανθεί παλαιότερα ότι δεν υφίσταται μουσική επτανησιακή σχολή αφού πρόκειται για δήθεν κακές αντιγραφές της ιταλικής. Κι έτσι καθάρισαν...
Είναι οι τεχνοκράτες εκείνοι, που αδυνατούν να συλλάβουν την αξία της πολιτικής θέσης κι έτσι την αναγκαιότητα να εδρεύει σε αυτήν ο ισχυρότερος πολιτικός θεσμός μετά αυτού του κράτους του ιδίου. Κι είναι οι πολιτικοί εκείνοι, που προκειμένου να κρύψουν τις διαχρονικές τους ευθύνες είναι έτοιμοι να αποτεφρώσουν τα πειστήρια του εγκλήματος, πανικόβλητοι.
Κι είμαστε και ‘μεις, οι γελαστούληδες και χαλαροί νησιώτες για τους οποίους θα πρέπει να λέχθηκε το γνωστόν, των οικιών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε!
enimerosi.com

Κτίσμα κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής;


Στοιχεία έρχονται στο φως για πανάρχαια μυστικά που κρύβονται στο υπέδαφος της γιγαντιαίας ηπείρου, καθώς ένας δορυφόρος εντόπισε ένα κτίσμα κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής, ηλικίας 12.000 ετών!
Τουλάχιστον έτσι, υποστηρίζεται σε δημοσίευμα των European Union Times, το οποίο κάνει λόγο για μια αρχαία κατασκευή ή συσκευή που βρίσκεται θαμμένη κάτω από τόνους πάγου της Ανταρκτικής και η οποία ανακαλύφθηκε τον Απρίλιο του 2001, από έναν κατασκοπευτικό δορυφόρο.
Ο στρατός των ΗΠΑ, αμέσως διέψευσε τις αναφορές. Αναφορές όμως εξακολουθούν να διαρρέουν σχετικά με ένα μυστικό πρόγραμμα ανασκαφών, το οποίο ξεκίνησε αμέσως μετά την ανακάλυψη.
“Αν πρόκειται για κάτι που κατασκεύασε ο στρατός των ΗΠΑ, τότε παραβιάζεται η διεθνής συνθήκη για την Ανταρκτική. Αν όχι, τότε πρόκειται για ένα κτίσμα τουλάχιστον 12.000 ετών, περίοδος που καλύπτεται η Ανταρκτική από πάγους. Θα αποτελεί λοιπόν το αρχαιότερο κτίσμα κατασκευασμένο από άνθρωπο στον πλανήτη” δήλωσε μια πηγή προσκείμενη στη Νικόλ Φοντέιν, η οποία ήταν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, όταν ανακαλύφθηκε η κατασκευή.
Το European Union Times συνεχίζει αναφέροντας ότι ένα τηλεοπτικό συνεργείο από την  Καλιφόρνια το οποίο διενεργούσε  γυρίσματα στην Ανταρκτική χάθηκε το Νοέμβριο του 2002.
Υποθετικά, ένα βίντεο ανακαλύφθηκε μεταξύ των προσωπικών ειδών του πληρώματος από μια ειδική ομάδα διάσωσης του Ναυτικού των ΗΠΑ με αποστολή να βρει τους σκηνοθέτες και επιβεβαίωσαν με αναφορές ότι μία τέραστια κατασκευή βρίσκεται θαμμένη κάτω από τον πάγο.
«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα επιδιώξει να μπλοκάρει το βίντεο από το κοινό, το οποίο βρέθηκε από τους διασώστες του Ναυτικού στην Ανταρκτική και το οποίο αποκαλύπτει ότι μια τεράστια αρχαιολογική ανασκαφή είναι σε εξέλιξη δύο μίλια κάτω από τον πάγο,» δήλωσε με ανακοινωθέν Τύπου που εμφανίστηκε εν συντομία στο δικτυακό τόπο του στούντιο.”
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Όμως είναι σίγουρο ότι η Ανταρκτική εισέρχεται στο ενδιαφέρον των ερευνητών, αλλά και των συνωμοσιολόγων.
agrinioart.gr

Ξαναγράφει την ιστορία το ΚΚΕ !!!

http://tvxs.gr/sites/default/files/images/story/textbooks_2.jpg 
του Τάσου Παππά
Οι συντονισμένες και με επιστημονικές προδιαγραφές κινήσεις που γίνονται από το ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα για να φωτιστούν πλευρές της πολυτάραχης πορείας του θα είχαν περιορισμένο ενδιαφέρον και θα αφορούσαν μόνο τα μέλη, τους φίλους του και τους μελετητές, αν περιορίζονταν στην ακαδημαϊκή διάσταση του θέματος.Εχουν ασφαλώς την αξία τους, τόσο η επιχείρηση πλήρους αποκατάστασης του Ν. Ζαχαριάδη, της πιο αμφιλεγόμενης ή της πιο εμβληματικής, σύμφωνα με την άποψη αρκετών, προσωπικότητας του εγχώριου κομμουνισμού, όσο και η προσπάθεια να ενταχθούν αρμονικά στο κομματικό σύμπαν και ο θύτης (Ζαχαριάδης), και τα θύματά του (Βελουχιώτης, Σιάντος, Πλουμπίδης, Καραγιώργης).
Θα προκαλέσει σίγουρα συζητήσεις σ' έναν μυημένο κύκλο ανθρώπων η διαφαινόμενη απόφαση να δικαιωθεί μεν πολιτικά ο Αρης επειδή διαφώνησε (σωστά κατά την ανάλυση του κόμματος) με τη συμφωνία της Βάρκιζας, όχι όμως και κομματικά. Κι αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί γιατί ο «αρχηγός των ατάκτων» εξέφρασε δημοσίως την αντίθεσή του και επιδίωξε να την επιβάλει στην πράξη. Επιδοκιμασία της στάσης του (κατάφωρη παραβίαση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού) θα αποτελούσε ευθεία αμφισβήτηση της γενέθλιας και διαχρονικής αρχής του ΚΚΕ «σωστό ή λάθος πάνω απ' όλα το κόμμα».
Ωστόσο, είναι φανερό ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια απόπειρα εκκαθάρισης των εκκρεμοτήτων γύρω από πρόσωπα και κορυφαίες επιλογές του παρελθόντος που δίχασαν μέχρι διασπάσεως την αριστερά. Προφανώς επιχειρείται το αποκαθαρμένο παρελθόν να γίνει το όχημα για το παρόν και ο οδηγός για το μέλλον. Με την έννοια της διδαχής , η οποία θα αποτρέψει μια νέα διολίσθηση σε αστοχίες σαν κι αυτές που καταδίκασαν το κίνημα σε ήττες το 1944 και το 1949.
Δεν είναι μόνο η επιμελής προσπάθεια να αναστηλωθεί ο Στάλιν που συνηγορεί υπέρ της παραπάνω εκτίμησης. Μια σειρά ενεργειών, η δημόσια ρητορική των στελεχών, το πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα που αποτυπώνεται στην αρθρογραφία και τη σχολιογραφία των κομματικών εντύπων έρχονται να την ενισχύσουν. Για παράδειγμα: Η περιγραφή του εμφυλίου ως «της κορυφαίας στιγμής του εργατικού επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα» («Ριζοσπάστης» 10/5/2011). Οι απαξιωτικές αναφορές στο αστικό Σύνταγμα και η μεθοδική σχετικοποίηση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και των εκλογών ως μορφών πάλης για την πολιτική αλλαγή. Οι συνεχείς προτροπές για μαζική ανυπακοή. Τα επίμονα προσκλητήρια στους εργαζόμενους να συνταχθούν με το κόμμα προκειμένου να τεθεί ζήτημα ανατροπής στο επίπεδο της εξουσίας. Και τέλος η πρόβλεψη ότι δεν είναι μακριά η ώρα της μεγάλης σύγκρουσης. Ενδεικτικά, η Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας την Τρίτη σε σπουδαστές σημείωσε ότι «αυτοί (σ.σ.: οι αντίπαλοι) πρέπει να είναι αδύναμοι και το λαϊκό κίνημα πρέπει να δυναμώνει. Θα φτάσει και κάποια στιγμή που θα υπάρχει και μια σχετική ισορροπία για την τελική αναμέτρηση ανάμεσά μας».
Με βάση τα προεκτεθέντα μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένες ερμηνείες: 1) Η ηγεσία του ΚΚΕ πιστεύει ότι βρισκόμαστε σε προεπαναστατική περίοδο και συνεπώς το καθήκον του κόμματος είναι να προετοιμαστεί για να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που σύντομα θα του παρουσιαστεί. Ανάλογη συζήτηση διεξαγόταν στο εσωτερικό του κόμματος το 1929, όταν και τότε είχε σχηματιστεί η βεβαιότητα πως ο καπιταλισμός κατέρρεε. 2) Η κλιμάκωση της επαναστατικής ρητορικής έχει περισσότερο εσωτερική στόχευση και η πρόθεση είναι να λειτουργήσει ως μέσο ενίσχυσης της ιδεολογικής καθαρότητας και της οργανωτικής συμπάγειας. 3) Πρέπει να αποδοθεί στην προσπάθεια της ηγεσίας ν' απαντήσει στους επικριτές της ότι δεν έχει στρατηγική πρόταση και ότι εξαντλείται στην καταγγελία και τις διαμαρτυρίες. 4) Το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο να «καλλιεργεί τον μύθο της επικείμενης επανάστασης» (Μ. Αναγνωστάκης), γιατί αυτή είναι η αποστολή του. Το έκανε ακόμη και σε συνθήκες βαριάς ήττας (μετά τον εμφύλιο), κόντρα στην κοινή λογική (το όπλο παρά πόδα), πόσω μάλλον σήμερα που υπάρχει μια πρωτοφανής κρίση και οι φορείς του αστισμού δυσκολεύονται να οργανώσουν τους μηχανισμούς χειραγώγησης.
Αν δεχθούμε ότι ισχύει η πρώτη εκδοχή, ότι δηλαδή, κατά το ΚΚΕ, βρισκόμαστε στη φάση που «οι από πάνω δεν μπορούν να κυβερνήσουν και οι από κάτω δεν θέλουν να κυβερνηθούν με τον τρόπο που γινόταν μέχρι τώρα», προκύπτει το ερώτημα: Με ποια πολιτική συμμαχιών θα πορευτεί το ΚΚΕ; Ποιες δυνάμεις έχουν τις προϋποθέσεις να συμμετάσχουν στο «αντικαπιταλιστικό μέτωπο» που θα θέσει θέμα εξουσίας;
Το ΚΚΕ είναι σαφές μόνο ως προς το ποιος δεν μπορεί: ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι άλλοι αριστεροί χώροι αποκλείονται, γιατί «αντικειμενικά προτείνουν σταθεροποίηση του καπιταλισμού στην Ελλάδα» («Ριζοσπάστης» 18/1/2011). Απομένει λοιπόν το νεφελώδες περί απεγκλωβισμού των λαϊκών μαζών από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τα οπορτουνιστικά κόμματα της λοιπής αριστεράς. Το σχήμα, όμως, εκτός από νεφελώδες είναι και πολύ στενό. Κι αυτό προδιαγράφει την τύχη του.
Του Τάσου Παππά από την Ελευθεροτυπία της 15/5/2011
tvxs

Κοίτα ν' αντέξεις !!!

http://www.protagon.gr/resources/2011-05/odyssrage-thumb-large.jpgτου Οδυσσέα Ιωάννου
Κρατήσου. Κοίτα ν΄ αντέξεις. Δεν σου δίνω οδηγίες, δεν πουλάω συμβουλές, ίσως δεν σου απευθύνομαι καν. Πες πως κρυφακούς ένα παραμιλητό. Κοίτα ν' αντέξεις. Όταν αισθάνεσαι τους κυνόδοντές σου να μεγαλώνουν,  πιες νερό, άσε το αίμα των ανθρώπων στη θέση του. Δεν είσαι εσύ αυτό.
Όταν ο θυμός σου σε πνίγει σαν αναρρόφηση από μεθύσι, μην γίνεσαι ο ίδιος το αλκοόλ. Μη μου μιλάς για επαναφορά θανατικής καταδίκης, για τους δολοφόνους του ανθρώπου στην 3ης Σεπτεμβρίου. Χάνονται οι μάχες, μη χαθεί και ο πόλεμος.  Mη χάσεις τον εαυτό σου.  
Όταν σκοτεινιάζει ο κόσμος στα δύο μέτρα και νιώθεις ζεστή πίσσα να σου φράζει τα πνευμόνια,  στην σκέψη μιας ανεργίας που θα σε κάνει επαίτη του επιούσιου για τις καρδιές σου - τα παιδιά σου, τους δικούς σου- έχεις ακόμη την αγάπη σου να τους δώσεις. Μην ξεχνιέσαι. Βγες να σε χτυπήσει ο αέρας και όταν γυρίσεις σπίτι, αγάπα τους, πάλι, από την αρχή. Πώς το λένε στα μαθηματικά; Μπορεί να μην είναι ικανή συνθήκη αλλά είναι αναγκαία.
Κρατήσου. Όταν αισθάνεσαι ικανός για ωμή και τυφλή βία αδιακρίτως, και αναρωτιέσαι πού πήγαν τόσα διαβάσματα, τόσες μουσικές, τόσα ποιήματα τώρα που τα θέλεις να πιαστείς για να μη γίνεις ζώο, ψάξε. Ψάξε καλά ρε γαμώτο. Δεν έχει πάει χαμένη όλη η μέχρι τώρα ζωή σου. Κάπου είναι όλα και είναι σωστά. Μη γίνεις λάθος.

Όταν ξέρεις πως η βία είναι η τελευταία γραμμή της άμυνάς σου – γιατί δεν είσαι και ο Γκάντι- κοίτα να την αθροίσεις στο ποτάμι που κατεβαίνει, οι προσωπικοί πόλεμοι είναι μόνο λογοτεχνικά σχήματα. Ρώτα τον Ράμπο.

Όταν δεν μπορείς να δεις πιο μακριά από μεθαύριο, όταν κανένα όνειρό σου δεν μπορεί να διαπεράσει έναν τοίχο που χτίστηκε  στην περίμετρο της σκιάς σου εν μία νυκτί, καβάλα τον Λυκαβηττό ή την Πεντέλη, χάζεψε λίγο την πόλη και σκέψου τί είχες τί έχασες μωρέ. Ήσουν ποτέ σίγουρος για το τι σου ξημέρωνε;  Στην πραγματικότητα πάντα τα όνειρά σου είχαν το μήκος της σκιάς σου.

Κρατήσου. Κοίτα ν' αντέξεις. Μη ζήσεις σαν να μην υπάρχει επόμενη μέρα. Πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Και θα περιμένει όσους καταφέρουν να περάσουν, χωρίς να γίνουν λύκοι, ή ποντίκια. Μην νομίσεις πως μπορείς να “αλλάξεις” για λίγο μέχρι να περάσει η μπόρα, και πως όποτε γουστάρεις θα φοράς λεοντή και όποτε γουστάρεις προβιά. Η μυρωδιά δεν θα φεύγει με τίποτα. Ακόμη κι αν δεν το ξέρουν οι άλλοι, θα το ξέρεις εσύ.

Λένε πως ο άνθρωπος προσαρμόζεται σε όλα. Αλήθεια είναι. Αλλά ας αφήσουμε απέξω τα σκατά...
protagon

Η Ελληνίδα των 12 εκατ. δολ. ετησίως που έκλεισε το κόλπο με Goldman Sachs


Μια Ελληνίδα από το Λονδίνο, η Αντιγόνη Λουδιάδη, φέρεται να είναι ο άνθρωπος που έκλεισε τις περιβόητες συμφωνίες swap το 2001 με την ελληνική κυβέρνηση.
Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η 46χρονη Αντιγόνη Λουδιάδη, γνωστή με το παρατσούκλι «Αντι», ήταν ο άνθρωπος που έκλεισε την αμφιλεγόμενη συμφωνία το 2001, από την οποία η Goldman Sachs έβγαλε σε προμήθειες έως και 300 εκατ. δολάρια.
Η Λουδιάδη μετακινήθηκε στην Goldman από την J.Ρ. Morgan το 1994 και το 2000 έγινε σημαίνον στέλεχος της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας στο Λονδίνο, με ετήσιες αποδοχές που έφταναν έως και τα 12 εκατ. δολάρια (!).
Η Λουδιάδη, που είναι σήμερα διευθύνουσα σύμβουλος στη Rothesay Life, ασφαλιστική εταιρεία που ανήκει στην Goldman Sachs, φέρεται να είχε καλές διασυνδέσεις στην Αθήνα και θεωρείται εξπέρ σε θέματα χρηματιστηριακών παραγώγων που έχουν σχέση με ομόλογα. Το δημοσίευμα κατονομάζει έναν ακόμη Ελληνα, τον Χάρη Ηλιάδη, διευθυντικό στέλεχος της Goldman Sachs, στον οποίο η Λουδιάδη είχε αναθέσει την εποπτεία των σχέσεων με την ελληνική κυβέρνηση.
Η Goldman Sachs δεν φαίνεται να είναι η μόνη τράπεζα που είχε αναμειχθεί σε συμφωνίες swap (ανταλλαγής χρέους) με την ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με χθεσινή ανταπόκριση του πρακτορείου Μπλούμπεργκ, τουλάχιστον 15 επενδυτικές τράπεζες είχαν κάνει ανάλογες συμφωνίες, πριν από το 2008. Οι 15 είναι μεταξύ των λεγόμενων «primary dealers», όπως αποκαλούνται στη χρηματιστηριακή ορολογία περιορισμένος αριθμός χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που είναι εξουσιοδοτημένα να αγοράζουν κρατικούς τίτλους απευθείας από το ενδιαφερόμενο κράτος. Είναι επίσης οι κύριοι διαπραγματευτές παλαιών κρατικών τίτλων.
Οπως αναφέρει το Μπλούμπεργκ, στην Ελλάδα πέρυσι υπήρχαν 21 τέτοιου είδους dealers, στους οποίους περιλαμβάνονται πολλές από τις «αμαρτωλές» τράπεζες που πρωτοστάτησαν στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, όπως η Citigroup, η Barclays και η Morgan Stanley.
Goldman: Το... πειράξαμε μόνο 1,6%
* Με επίσημη ανακοίνωση από το Λονδίνο, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της, η Goldman Sachs επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι μετείχε μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Ιουνίου 2001 σε συμφωνίες νομισματικών swaps. «Οι συναλλαγές αυτές μείωσαν το σε ξένο νόμισμα εξωτερικό χρέος κατά 2,36 δισ. ευρώ, με αντάλλαγμα τη μείωση του ελληνικού χρέους ως προς ποσοστό του ΑΕΠ σε μόλις κατά 1,6% από 105,3% σε 103,7%», αναφέρει η ανακοίνωση της Goldman, προσθέτοντας πως «η ελληνική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει (και εμείς συμφωνούμε) ότι οι συναλλαγές αυτές ήταν σύννομες με τις αρχές της Eurostat, που αφορούσαν τη χρήση τους και την εφαρμογή τους εκείνη την περίοδο».
Επειδή όμως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό, εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών θεωρεί ότι η χρήση παραγώγων από την ελληνική κυβέρνηση για την απόκρυψη του χρέους, θέτει ερωτήματα για το πώς ορίζεται η νομιμότητα του κρατικού χρέους. «Για το αν μπορεί ή όχι να ανακηρυχθεί μη νόμιμο, πρέπει να εξετάσεις τις νομικές πλευρές -το αν η κυβέρνηση έχει δράσει με διαφάνεια, αν ενημέρωσε τον λαό της, αν χρησιμοποίησε τις νόμιμες διαδικασίες, το αν ήταν για το καλό του κόσμου», επισημαίνει η Γιουέφεν Λι, επικεφαλής του τμήματος χρεών της Υπηρεσίας για την Ανάπττυξη και το Εμπόριο (UNCTAD) των Ηνωμένων Εθνών. 
enet.gr

Στη Βουλή η τροπολογία για την εξόφληση χρεών προς τους δήμους

Προς ψήφιση στη Βουλή κατατίθεται η τροπολογία του νομοσχεδίου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, σχετικά με τα κίνητρα που δίνονται στους οφειλέτες των δήμων να εξοφλήσουν τα χρέη τους, κάτι που έγραψε πρώτη η aftodioikisi.gr.(εδώ).
Ως εκ τούτου δύνανται να ρυθμίζονται και να εξοφλούνται κατόπιν αιτήσεως του υποχρέου, οι εξής οφειλές προς τους δήμους, εξαιρουμένων των προστίμων αυθαιρέτων κατασκευών:
α) πάσης φύσεως οφειλές που γεννήθηκαν ή βεβαιώθηκαν από 1-9-2009 και μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον έχει καταβληθεί μέχρι την υποβολή της αιτήσεως εκ μέρους του υπόχρεου ποσό ίσο με το 30% του συνόλου αυτών.
β) πάσης φύσεως οφειλές που γεννήθηκαν ή βεβαιώθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον μέρος ή το σύνολο αυτών είχαν υπαχθεί στη ρύθμιση του άρθρου 66 του ν.3801/2009 και έχει καταβληθεί το 30% της ρυθμισθείσας οφειλής.
γ) πάσης φύσεως οφειλές που γεννήθηκαν ή βεβαιώθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον μέρος ή το σύνολο αυτών είχαν τύχει διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής κατά το άρθρο 170 του ν.3463/2006 και έχει καταβληθεί το 30% του διακανονισθέντος ποσού.
Επισημαίνεται ότι οι εξόφληση των οφειλών θα πραγματοποιείται ως εξής:
α) εφάπαξ, με καταβολή της κύριας οφειλής, του δεκαπέντε τοις εκατό (15%) των προστίμων που αναλογούν σε αυτή, καθώς και του δεκαπέντε τοις εκατό (15%) των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής,
β) με καταβολή της κύριας οφειλής, του τριάντα τοις εκατό (30%) των προστίμων που αναλογούν σε αυτή, καθώς και του τριάντα τοις εκατό (30%) των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις.
Να σημειωθεί ότι η υπαγωγή στη εν λόγω ρύθμιση γίνεται ύστερα από αίτηση  που υποβάλλει ο οφειλέτης προς τον δήμο εντός τριών μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου.
Για να διαβάσετε ολόκληρη την ανακοίνωση του ΥΠ.ΕΣ. κάντε κλικ εδώ.