Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Ο ουρανός επάνω


Μετά την αποκάλυψη ότι οι σύμβουλοι γιατροί του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης, είχαν στο παρελθόν οικονομικές σχέσεις με τις φαρμακευτικές εταιρίες που πούλησαν φάρμακα και εμβόλια για τον ιό και μετά τη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι οι Πολυεθνικές είναι ισχυρότερες από ολόκληρα κράτη, είχα όλη μέρα μια ατονία.Κι ύστερα λες για Μαντέληδες και μαραγκούς. 
Αν δουλεύουν τα λαμόγια τον Π.Ο.Υ, σιγά μη δεν δουλέψουνε τον λαουτζίκο τα εντόπια λαμογιέν.Όσο γι αυτό που είπε ο ΓΑΠ, δεν είναι πως το αγνοούσα, αλλά δεν ξέρω, να, σήμερα το χώνεψα, που είχε σταθεί πεισματικά στον οισοφάγο.
Γιατί είμαι φύσει αισιόδοξη πως το καλό νικάει το κακό, και μετά κλείνω τον διακόπτη και πάω για ύπνο. 
Αν και τώρα που το λέω, δεν είμαι σίγουρη πως είναι αισιοδοξία και όχι ελπίδα αυτό που νιώθω, συχνά μπερδεύω τα δυο συναισθήματα.Βγήκα λοιπόν στο δρόμο να ξελαμπικάρω.
Συνειδητά δεν σκεφτόμουν τίποτα, υποσυνείδητα όμως αναζητούσα σταθερή να γαντζωθώ.
Πού να γατζωθείς όταν γύρω σου όλα στέκονται ξεκρέμαστα;
Κατηφείς οι περαστικοί, μισόξερα τα λουλούδια στα παρτέρια, γκαζιές τα αυτοκίνητα, ένας τεράστιος κώλος μέσα σε κολάν, και ένα βουητό της κόλασης.
Μέχρι που γύρισα το κεφάλι ψηλά και κοίταξα τον ουρανό.
Τον πενταγάλανο, διάφανο ουρανό της Αττικής γης.
Όπου κι αν έχω ταξιδέψει, τέτοιο ουρανό δεν είδα.
Παντού οι ουρανοί είναι χαμηλοί, κρέμονται πάνω απ΄το κεφάλι σου, κι αν είναι υπογαλάζιοι, σου προκαλούν κλειστοφοβία.
Αλλά ο ουρανός της Αττικής δεν τελειώνει πουθενά.
Ρουφάει το βλέμμα σου απαλά και σού το πάει στο σύμπαν.
Βελούδινο βαθύ γαλάζιο, να νιώθουν όλες σου οι αισθήσεις, να εισχωρεί γλυκά στα κύτταρα σου. 
Ένα σημείο να γαντζωθώ.Ο απέραντος αυτός ουρανός που μού χαρίστηκε από τη στιγμή που γεννήθηκα, και είναι εκεί πάντα για μένα, αληθινός, ατάραχος, αθώος, στοργικός.
Μετά τη μάνα σου, ή πριν κι από εκείνη, ο μόνος που μπορεί να σε βαστήξει.Γύρισα και τον κοίταξα πολλές φορές πριν πάω σπίτι.
Και ήμουν σίγουρη τι ένοιωθα μαζί του.
Πρώτη φορά ξεμπέρδεψα στο νου μου τις δυο έννοιες.
Ο ουρανός δεν δίνει ελπίδα, σού δίνει αισιοδοξία.Όμως πετάς ένα σκοινί, κι απλώνεις πάνω του ελπίδες.
Ο κόσμος δεν θα αλλάξει,
μα δεν θα αλλάξει κι ο ουρανός.
Πάντως, αν είναι να αλλάξει κάποιος, αυτός θα είναι ο κόσμος.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ...ΜΕΛΛΟΝ !...

Τέλος το «Ζenith» για τον Πειραιά!

Τίτλοι τέλους πέφτουν, ως φαίνεται, για τη δραστηριοποίηση του κρουαζιεροπλοίου «Ζenith» στην Ελλάδα, μετά την απόφαση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας να προχωρήσει την προσεχή Δευτέρα σε «ανάληψη συνδικαλιστικής δράσης», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφασή της, σε βάρος του παραπάνω κρουαζιερόπλοιου.Εμμέσως πλην σαφώς η ΠΝΟ στέλνει το μήνυμα στην εταιρεία που διαχειρίζεται το παραπάνω πλοίο ότι θα πρέπει να το απομακρύνει από την Ελλάδα και τον Πειραιά υποχρεώνοντάς την καταρχήν να αλλάξει το πρόγραμμα κατάπλου του πλοίου στο επίνειο, υπό τον φόβο κινητοποιήσεων, που ως στόχο θα έχουν να μην επιτρέψουν στους επιβάτες του πλοίου να αποβιβαστούν/επιβιβαστούν. 
bloggaroume 

5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος! Πράσινη ανάπτυξη ή πράσινα άλογα;;;

Μια πρόταση στη χώρα που μισούσε τους νέους...

Μόνο στους πολέμους οι παλιοί θυσιάζουν τους νέους τόσο οργανωμένα και τόσο ανάλγητα.
Εδώ και χρόνια προσπαθώ να καταλάβω γιατί αυτή η χώρα δεν ενδιαφέρεται για τους νέους της. Παλιότερα, η ηλικία των κυβερνώντων πρόσφερε μια εύκολη απάντηση: όταν, π.χ., το 1990 ανέλαβε πρωθυπουργός, ο Ξενοφών Ζολώτας ήταν μόλις... 86 ετών. Τα μέλη της «τρόικας» που τον περιέβαλλε (Μητσοτάκης, Φλωράκης, Α. Παπανδρέου) ήταν περίπου συνομήλικά του. Την ίδια χρονιά ορκίστηκε για δεύτερη φορά Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε ηλικία μόλις 83 ετών. Τα... τζόβενα που βρίσκονταν στην εξουσία προφανώς δεν είχαν πολλά νεολαιίστικα ερεθίσματα. Όμως, το 2004 ήρθε στα πράγματα ο 48χρονος Κώστας Καραμανλής, ένας από τους νεότερους σε ηλικία πρωθυπουργούς της Ελλάδας. Μάλιστα, χρέη πρωθυπουργού εκτελούσε ο Θ. Ρουσόπουλος, που ήταν ακόμη νεότερος. Παρ' όλα αυτά, ήταν σαν να κυβερνούσε ο Σουφλιάς.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στη Lifo στις 26.5.2010
Το πρόβλημα της γενιάς των 700 ευρώ κορυφώθηκε επί νεοδημοκρατικής πενταετίας, αλλά οι τότε κυβερνώντες δεν ήθελαν ούτε καν να το ακούσουν. Στις συζητήσεις που είχα το 2008 με τη διοίκηση της ΕΡΤ, που μου ζήτησε να μην προβάλω ένα ντοκιμαντέρ ακριβώς για τη γενιά των 700 ευρώ, επέμενα ότι έπρεπε να βγει μια κραυγή αγωνίας: αν δεν βελτιωνόταν η κατάσταση, τα καλύτερα μυαλά, η νεολαία, που δίνει ζωή σε μια χώρα, θα έφευγε στο εξωτερικό. Η απάντηση ήταν περίπου: ας φύγουν, γιατί εδώ μας δημιουργούν πρόβλημα.
Σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, περίπου 850.000 Έλληνες νέοι προτίμησαν την τελευταία δεκαετία να παραμείνουν στο εξωτερικό, όπου πολλοί έκαναν τις σπουδές τους, παρά να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Στην ουσία η χώρα υφίσταται μια άνευ προηγουμένου μετάλλαξη: εξάγει εγκεφάλους και εισάγει μετανάστες, οι οποίοι, αν και δεν φταίνε καθόλου γι' αυτό, δεν έχουν τελειώσει τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Περίμενε κανείς
ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα βελτίωνε την κατάσταση. Από τη στενή σχέση του πρωθυπουργού με το ίντερνετ (ο προκάτοχός του δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα sms από τα μπλογκ) μέχρι τους πολλούς νέους σε ηλικία υπουργούς, όλα δημιουργούσαν την εντύπωση ότι η νεολαία θα βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής. Βρέθηκε πράγματι, αλλά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Οι συνέπειες που θα έχει η θεραπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της κυρίας Μέρκελ στη νέα γενιά προκαλούν ανατριχίλα. Τα ποσοστά ανεργίας προβλέπεται να φτάσουν και το 30% στους νέους, οι οποίοι θα υποχρεωθούν να συμβιβαστούν με «θέσεις μαθητείας» που θα αμείβονται με 600 ευρώ τον μήνα.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα με τις συντάξεις: για να πάρουν οι σημερινοί νέοι σύνταξη πάνω από 1.000 ευρώ, θα πρέπει οι μέσες αποδοχές τους, όλα τα χρόνια που θα εργάζονται, να ξεπεράσουν τα 1.400 ευρώ και συγχρόνως να έχουν 35 χρόνια ένσημα. Στην πράξη, λοιπόν, καταργείται η έννοια της σύνταξης, ειδικά για τους ελαστικά εργαζόμενους: για να συμπληρώσει κάποιος νέος τόσα χρόνια εργασίας, θα πρέπει να φτάσει ως τα 75 και 80 έτη. Μάλλον θα πρόκειται για επίδομα κηδείας...
Ας μην προστεθεί σε όλα αυτά και η βαριά κληρονομιά: το χρέος, το κατεστραμμένο ασφαλιστικό σύστημα και το περιβάλλον ή η εικόνα της χώρας την οποία, όσοι προσπαθήσουν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, θα έχουν να αντιμετωπίσουν. Τι φταίνε οι νέοι να πληρώνουν τόσο ακριβά τις αμαρτίες των παλιών; Δεν ξέρω τι κάνει στην Ελλάδα τους παλιούς να θυσιάζουν τους νέους. Αλλά μόνο στους πολέμους συμβαίνει κάτι αντίστοιχο.
ΥΓ.: Η κυβέρνηση σίγουρα θα απαντήσει ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Υπάρχει, όμως, και μια πρόταση που έρχεται από το παρελθόν και μπορεί να αποτελέσει δείγμα καλών προθέσεων: ως νέοι δεν είχαμε συχνά λεφτά για διακοπές, είχαμε όμως τη δυνατότητα του ελεύθερου κάμπινγκ, που τώρα απαγορεύεται από τον νόμο. Δεν θα έπρεπε στις σημερινές συνθήκες να επιτραπεί ξανά, ως μια ελάχιστη χειρονομία κατανόησης και συμφιλίωσης;
tvxs

Αυταπάτες

του Γιώργου Λακόπουλου
«Πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή με το παρελθόν και να δούμε το μέλλον». Το έλεγε στην τηλεόραση προνομιούχο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, από αυτούς που πλησιάζουν στα εξήντα. Δηλαδή η γενιά που μπήκε στην πολιτική με το κομματικό ασανσέρ, που ανέλαβε από μικρή ηλικία αξιώματα στο κράτος, που εμφανίστηκε να εξαργυρώνει τις δάφνες μιας άλλης εποχής, που στήριξε το άστρο του Ανδρέα Παπανδρέου και στηρίχθηκε από αυτό.
Όταν αναφερόταν στη γραμμή με το παρελθόν το εν λόγω στέλεχος, εξαιρούσε τον εαυτό του από το παρελθόν και τον τοποθετούσε στο μέλλον. Δεν είναι ο μόνος. Είναι πολλοί αυτοί – από την ίδια γενιά – που ενώ φέρουν τις βαρύτερες ευθύνες για όσα προηγήθηκαν, ενώ ευνοήθηκαν από αυτά που προηγήθηκαν, σήμερα απειλούν να… ηγηθούν της προσπάθειας να ξεπεραστούν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Πιστεύουν ότι έχουν ακροατήριο και περιθώριο να ανανεώσουν την προοπτική τους στο καράβι της εξουσίας. Με τους ίδιους στη γέφυρα, βεβαίως.
Είναι η μεγάλη αυταπάτη αυτής της γενιάς- και ταυτόχρονα η ίδια είναι η γενιά της αυταπάτης.  Είναι τα παιδιά που παρέλαβαν τα κόμματα της Μεταπολίτευσης και από το ρομαντισμό και την επαναστατικότητα της εποχής τα οδήγησαν στην εύκολη ζωής της εξουσίας. Αυτό έκανε το ΠΑΣΟΚ, κυρίως. Μετέτρεψε μια ολόκληρη γενιά σε συντηρητική ομάδα διαχείρισης τους καθεστώτος που παρέλαβε, ενώ αρκετοί πήγαν πολύ παραπέρα και έβαλαν και το χέρι στο μέλι και σήμερα κυκλοφορούν λανσάροντας τα σύμβολα του πλούτου που απέκτησαν.

Τώρα που έρχεται η ώρα της κρίσης, αντί να βάλουν τα κεφάλια μέσα πιστεύουν ότι έχουν το περιθώριο να ξαναδοκιμάσουν να καταστήσουν και τις μελλοντικές γενιές στο ίδιο έργο θεατές. Δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι τελείωσαν μαζί με την εποχής τους. Όπως τελειώνει και οτιδήποτε γέννησε αυτή η εποχή. Η πολιτική, οι πολιτικοί, η δημοσιογραφία, οι δημοσιογράφοι, η διανόηση, οι διανοούμενοι κλπ.
Προσφέρουν κακή υπηρεσία όσο επιχειρούν να σταματήσουν τις εξελίξεις λανσάροντας ιδιοτελείς θεωρίες για γραμμές με το παρελθόν και αλλά γλυκανάλατα περί προστασίας του πολιτικού κόσμου και της ….Δημοκρατίας.
Μα η Δημοκρατία είναι αυτή που θέλει να ξεμπερδεύει μαζί τους. Η έννοια του πολιτικού κόσμου είναι αυτή που δεν τους χωράει, όπως δεν χωρούσε και το 1974 τα απομεινάρια της προ του 1967 περιόδου.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και το καλύτερο που έχει να κάνει αυτή η γενιά είναι να παραμερίσει και να αφήσει στους νέους το χειρισμό του μέλλοντος τους. Να τους ακολουθήσει σε ό,τι επιλέγουν. Και όχι να τους ζητάει να την ακολουθήσουν ο νέοι- που δεν σκοπεύουν να το κάνουν έτσι κι αλλιώς. Η αποχώρηση από το προσκήνιο θα είναι μια κίνηση αυτοπροστασίας, ατομικά και συλλογικά. Γιατί στο τέλος θα προκύψει ότι ήταν μια κάλπικη γενιά, με κάλπικη ιδεολογία και κάλπικη πολιτική. Κυρίως μια γενιά με κάλπικους ήρωες, κάλπικα πρόσωπα και κάλπικες προθέσεις.

Ηλιε ανάτειλε! Ηλιε λάμψε, ρε γαμώτο!

http://www.noitikiantistasis.com/images/sunrise01.jpg
Της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ

ΕΧΩ ΑΓΧΩΘΕΙ πάαααρα πολύ όμως. Πότε ποινικοποιήθηκαν τα ντουλάπια; Γιατί κι εμένα ο κυρ Βασίλης μού έβαλε το καλοκαίρι παραπάνω ντουλάπια στην κουζίνα για να χωρέσουν οι χύτρες, τα κατσαρολικά και τα τεντζερέδια. Λες να τον καλέσει ο Βαλυράκης στην Εξεταστική για τη Siemens, Παναγία μου; Καλά που ο κυρ Βασίλης δεν μου ΄στειλε mail. Στο όρθιο την κλείσαμε τη συμφωνία, στο όρθιο κάναμε τα παζάρια μας, πατ κιουτ και τέρμα! Α ρε, Ελλάδα αθάνατη!
Ασε που ο κυρ Βασίλης «μαραγκός» δηλώνει. Οχι «cabinet man». (Ούτε καν «carpenter», μη σου πω)! Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι τα έξτρα ντουλάπια βρίσκονται τώρα φόρα παρτίδα στην κουζίνα μου κι αποτελούν τεκμήριο του εγκλήματος!
Τουλάχιστον, με όλη αυτή την υπόθεση, φρεσκάραμε τα αγγλικά μας. Ο μισός πληθυσμός κάθεται τώρα ουρά για το Ρroficiency.
Cabinet είναι το υπουργείο, cabinet είναι το ντουλάπι, δεν ξέρω αν cabinet είναι και ο καμπινές: Τhe cabinet man = ο άνθρωπος του καμπινέ. Δις ιζ α ντογκ, δις ιζ α κατ, γουέαρ ιζ δε ντογκ, δε ντογκ ιζ ιν δε γκάρντεν.
ΕΧΩ ΑΓΧΩΘΕΙ πάααρα πολύ όμως! Γιατί δεν μου ΄φτανε η διαπλοκή με τα κατσαρόλια, πήγα ο μαλάκας πριν από δυο χρόνια κι αγόρασα τοστιέρα Siemens. 25,99 ευρώ έκανε αυτή τώρα, σαν χτες το θυμάμαι.
Βέβαια, το ζητούμενο είναι να το θυμάται «σαν χτες» και η υπάλληλος που μου την πούλησε. Γιατί πάει καιρός από τότε και την απόδειξη την πέταξα. (Τότε ακόμα δεν τις φυλάγαμε στη θυρίδα της τράπεζας. Τότε ακόμα δεν παίρναμε την απόδειξη για το κωλόχαρτο να την κάνουμε κορνίζα.
Αλλες εποχές, χαρά μου! Κι άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας!)
«Μάχη» τη λέγανε την πωλήτρια, σαν χτες τη θυμάμαι, καλέ! Κυρία Μάχη μου, στα πόδια σας προσπέφτω! Πείτε μου ότι δεν με έχετε ξεχάσει! Πείτε μου ότι έχω χαραχτεί με πύρινα γράμματα στη μνήμη σας.
Ξέρετε ποια είμαι, κυρία Μάχη μου; Μια ξανθιά τρελή με φουστάνι φλοράλ και το τσόκαρο τάκα τούκα; Που κοντοστάθηκα και σε άλλες μάρκες αλλά εσείς μου είπατε ότι κι εσείς αυτήν έχετε στο σπίτι σας και σας βγήκε καλή; Μήπως το κάνατε σκόπιμα, κυρία Μάχη μου; Μήπως παίρνετε μίζες απ΄ τον Χριστοφοράκο για να προωθείτε τις τοστιέρες του σε ηλίθιες ξανθιές; Μήπως όταν πάτε Ελβετία μένετε σε σαλέ και κυκλοφορείτε με λιμουζίνα, σαν τον Μαντέλη ένα πράμα; Μήπως ΕΙΣΤΕ ο Μαντέλης και μεταμφιεστήκατε σε πωλήτρια για να με παγιδέψετε; Ναι, το ομολογώ: μια μανία καταδίωξης την έχω πάθει!
Ενα μόνο σας λέω, κυρία Μάχη μου! Ο Θεός με φύλαξε με το ατμοσίδερο! Ο Μεγαλοδύναμος με λυπήθηκε και πήρα άλλη μάρκα! Κι όλες οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι μου καρατσεκαρισμένες είναι. Μόνο η τοστιέρα αποτελεί προϊόν εγκλήματος. Ε, πόσα χρόνια πια να φάω για μια κωλοτοστιέρα; Γιατί ο Ποινικός Κώδικας, άρθρο 364, παράγραφος 5 το γράφει καθαρά και ξάστερα: «Από τοστιέρα και κάτω, τσιμπάς αναστολή. Από μικροκυμάτων και πάνω, μετράει για κάθειρξη! Από μίζα εκατομμυρίων και πάνω, κρίνεσαι αθώος!».
ΕΧΩ ΑΓΧΩΘΕΙ πάαααρα πολύ όμως! Την Τρίτη έφτασε, λέει, στην Επιτροπή κι άλλο ένα ύποπτο mail με το περιεχόμενο: «Η τάβλα θα είναι έτοιμη σήμερα»! Ποια τάβλα, Βαγγελίστρα μου; Τι λένε, τι μολογάνε, τι κρύβεται πίσω απ΄ την τάβλα; Εγώ μόνο τα τραγούδια της τάβλας ήξερα μέχρι τώρα: «Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθεται έν΄ αητός, βρεμένος, χιονισμένος ο καημένος. Και παρακαλεί τον ήλιο ν΄ ανατείλει. “Ηλιε ανάτειλε, ήλιε λάμψε και δώσε για να λειώσουνε χιόνια απ΄ τα φτερά μου και τα κρούσταλλα απ΄ τα ακρόνυχά μου. Ηλιε ανάτειλε!”».
Αντε να δούμε αν η περίφημη Εξεταστική καταφέρει να ξεδιπλώσει το κουβάρι για να πλέξουμε κι εμείς κάποτε το πουλόβερ το ζακάρ. Αντε, γιατί πολύ φοβάμαι ότι θα μείνουμε πάλι με το κουβάρι στο χέρι!

Ηλιε ανάτειλε! Ηλιε λάμψε, ρε γαμώτο! 

Αντιπολίτευση χωρίς πρόταση

http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2009/12/GAPbouli231209.jpgΕίναι να απορεί κανείς με τα κόμματα και το είδος της αντιπολίτευσης που ασκούν. Οχι διότι η κυβέρνηση έχει πάντα δίκιο- το αντίθετο συμβαίνει πολύ συχνά- αλλά επειδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν προτείνουν τίποτε. Κραυγάζουν απλώς χωρίς πρόταση, χωρίς να προσφέρουν ούτε στη χώρα κάτι ούτε μια εναλλακτική διέξοδο στους πολίτες. Ποιο είναι το ζητούμενο σήμερα από τους πολίτες; Να βρεθεί μια λύση. Να συμμαζευτεί ο δημόσιος τομέας, να σταματήσει η λεηλασία των δημοσίων ταμείων και η σπατάλη, να δοθεί ρευστότητα στην αγορά για να σταματήσει το κλείσιμο των επιχειρήσεων και να μπορέσουμε ξανά να δανειστούμε από τις αγορές για να αποφύγουμε την πτώχευση. Αυτός είναι ο στόχος όλων μας και της κυβέρνησης, η οποία, επαναλαμβάνω, κάνει λάθη και κινείται αργά και πολλές φορές σε λάθος κατεύθυνση.
Τι κάνουν όμως τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Τίποτε. Δεν βοηθάνε την κατάσταση. Δεν φέρνουν εναλλακτικές προτάσεις καλύτερες από αυτές της κυβέρνησης. Δεν την πιέζουν να κινηθεί ταχύτερα. Δεν διευκολύνουν τη λειτουργία της οικονομίας. Δεν προσπαθούν να κατευνάσουν τα πνεύματα, αλλά αντίθετα προσπαθούν να ξεσηκώσουν τον λαό, έναν λαό που δείχνει μέχρι στιγμής ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και αποδέχεται τις θυσίες για να γλιτώσει η χώρα.
Ποτέ στην Ελλάδα η αντιπολίτευση δεν είχε την παραμικρή συμβολή στην πρόοδο της χώρας. Ούτε όταν η σημερινή κυβέρνηση ήταν αντιπολίτευση προσέφερε κάτι εποικοδομητικό. Πάντα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι η μοναδική τους δουλειά είναι να κραυγάζουν και να στρέφουν τον κόσμο εναντίον των κυβερνήσεων. Και το καταλαβαίνω αυτό για την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία βιάζεται να γίνει κυβέρνηση, αλλά αναρωτιέμαι: τι παριστάνουν τα μικρότερα κόμματα, τι επιδιώκουν, πού θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα;
Τα μικρά κόμματα πρέπει να επανεξετάσουν τον ρόλο τους και να δουν τι μπορούν να προσφέρουν στη χώρα. Εκτός βεβαίως του ΚΚΕ, το οποίο λειτουργεί σαν να βρίσκεται στην παρανομία και επιδιώκει, φανερά πλέον, τη διάλυση όλων των θεσμών. Και αυτό πρέπει να το κάνουν και οι ψηφοφόροι τους. Να σκεφτούν δηλαδή σοβαρά, τώρα που έπεσαν οι μάσκες, ποιους ψηφίζουν και αν αυτοί τους οποίους ψηφίζουν, εκφράζουν και τις δικές τους επιδιώξεις. Διότι οι ψηφοφόροι θα συνεχίσουν να υποφέρουν αλλά οι βουλευτές των μικρών κομμάτων θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα προνόμια των υψηλών αμοιβών χωρίς να κάνουν τίποτε, παρά μόνο να κραυγάζουν ακόμη και όταν έχει διαλυθεί και έχει πτωχεύσει η χώρα.  
tovima 


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=335686&ct=6&dt=0/06/2010#ixzz0pzID1ylf

Και το ιρλανδικό πλοίο που έπλεε προς την Γάζα κατέλαβαν οι Ισραηλινοί

http://www.digitaljournal.com/img/7/4/6/4/4/7/i/6/9/4/o/400px-MV_Rachel_Corrie_stern_view.jpgΟι ισραηλινές δυνάμεις κατέλαβαν το πλοίο Rachel Corrie, που μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια και κατευθυνόταν στη Λωρίδα της Γάζας, και εξασφάλισαν τον έλεγχο του πλοίου χωρίς βία, δήλωσε στρατιωτική εκπρόσωπος. «Οι δυνάμεις μας επιβιβάστηκαν στο σκάφος, και πήραν τον έλεγχο χωρίς καμία αντίσταση από το πλήρωμα και τους επιβάτες. Όλα έγιναν χωρίς βία», είπε η εκπρόσωπος στο Γαλλικό Πρακτορείο. Η επέμβαση στο πλοίο έγινε σε διεθνή ύδατα, διευκρίνισε η ίδια πηγή.Το Rachel Corrie κατευθύνεται στο ισραηλινό λιμάνι Ασντόντ. Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, το Rachel Corrie, που είχε ναυλωθεί από μια ιρλανδική οργάνωση, δεν απάντησε στα μηνύματα μέσω ασυρμάτου για να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί στο ισραηλινό λιμάνι του Ασντοντ, και θέλησε να φτάσει στη Γάζα, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις. Οι ισραηλινές αρχές είχαν επανειλημμένως δηλώσει την πρόθεσή τους να απαγορεύσουν την πρόσβαση στο λιμάνι της Γάζας του εν λόγω φορτίου.Το Rachel Corrie που μεταφέρει 15 άτομα, υπηκόους της Ιρλανδίας και της Μαλαισίας, καθώς και χίλιους τόνους βοήθειας, επρόκειτο αρχικά να αποτελέσει μέρος του διεθνούς ανθρωπιστικού στολίσκου που ακινητοποιήθηκε και κατελήφθη την Δευτέρα από τους Ισραηλινούς.Νωρίτερα, η παλαιστινιακή επιτροπή υποδοχής που περιμένει το πλοίο στη Γάζα, ανέφερε ότι το Rachel Corrie αναχαιτίσθηκε χωρίς βια περίπου 35 μίλια (65 χλμ) ανοιχτά της Γάζας.Την Παρασκευή ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Άβιγκντορ Λίμπερμαν δήλωσε πως «θα σταματήσουμε το πλοίο, και κάθε άλλο πλοίο που θα προσπαθήσει να παραβιάσει την εδαφική ακεραιότητα του Ισραήλ. Δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα το Ρέιτσελ Κόρι να φθάσει στις ακτές της Γάζας».Το πλοίο έχει πάρει το όνομά του από την Αμερικανίδα ακτιβίστρια η οποία σκοτώθηκε από μπουλντόζα του Ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας το 2003.Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, δια στόματος του Μάικ Χάμερ, εκπροσώπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, απηύθυνε «κατεπείγουσα έκκληση» προς τους επιβαίνοντες στο πλοίο να μην επιχειρήσουν να πλεύσουν ως τη Γάζα και να αποφύγουν μια «αναμέτρηση», για την «ασφάλεια όλων», και να μεταβούν στο Ασντόντ ώστε "να μεταφερθεί από εκεί η υλική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας.
http://www.seleo.gr

ΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ EXPOSED!!!

ΕΚΟΒΕ ΒΟΛΤΕΣ ΟΛΟΓΥΜΝΗ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ. ΕΤΣΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΧΩΡΙΣΜΟ ΤΗΣ
 


Ο μισός ανδρικός πληθυσμός που βρισκόταν το πρωί του Σαββάτου στην πισίνα γνωστού ξενοδοχείου της Λάρνακας λίγο έλειψε να πνιγεί. Στον άλλο μισό ανδρικό πληθυσμό του κόπηκε η ανάσα παρακολουθώντας την εκρηκτική Ρία Αντωνίου ολόγυμνη στο μπαλκόνι του δωματίου της. Κανείς δεν πίστευε στα μάτια του με το θέαμα που αντίκριζε και το gossip έκανε αστραπιαία τον γύρo του ξενοδοχείου. Ο φωτογράφος μς έκανε δεκάδες κλικ στο καλλίγραμμο σώμα του μοντέλου-τραγουδίστριας που κυριολεκτικά τρέλανε τους πάντες. Η Ρία έμεινε για 2-3 λεπτά στο μπαλκόνι της, μίλησε στο κινητό της τηλέφωνο και επέστρεψε στο εσωτερικό του δωματίου της. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους… Ρία γερά μας πήρες τα μυαλά.

Γιατί μπαμπά...?

Μπαμπά να σε ρωτήσω κάτι;
Εσύ δεν μου έλεγες ότι ο Χριστός είπε: "ο έχων δύο χιτώνες να δίδει τον ένα." ;
Και να σου πω... η εκκλησία δεν είναι ο Οίκος Του Θεού; Και σκοπός της δεν είναι να μεταφέρει και να διδάσκει τα λόγια του Χριστού στον κόσμο; 
Έτσι δεν είναι ρε μπαμπά...; Αυτά δεν μου λες τόσα χρόνια...; 
Έχω μια απορία όμως... Ακούω εδώ και πολλές μέρες στις ειδήσεις για την οικονομική κρίση και για το ότι ο κόσμος έχει φτάσει στα όρια της πείνας.
Άκουσα ότι μια από τις λύσεις που προτάθηκαν ήταν να φορολογηθεί η εκκλησία... 
Αλλά μετά έβλεπα τους παπάδες στην τηλεόραση να διαμαρτύρονται, γιατί λέει δεν θέλουν να φορολογηθεί η περιουσία της εκκλησίας. 
Δεν μπορώ να καταλάβω ... 
Από τη μια λένε για την αγάπη στον συνάνθρωπο και από την άλλη μόλις άκουσαν ότι θα φορολογηθούν, αντέδρασαν. 
Ρε μπαμπά... εσύ δεν με τρέχεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία και μάλιστα πληρώνουμε για τα κεριά; 
Πληρώνουμε για να ενισχύσουμε οικονομικά ποιόν; 
Την εκκλησία με την τεράστια περιουσία; 
Τώρα που είμαστε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, αυτοί δεν θα έπρεπε να μας βοηθήσουν; 
Μπαμπά να σου πω τι έχω καταλάβει; 
Είναι ψεύτες αυτοί που διοικούν την εκκλησία... 
Και εσύ μπαμπά είσαι χαζός που πιστεύεις ότι αυτοί είναι ικανοί να μεταδίδουν τον λόγο του Θεού.
Αντί να πουν από μόνοι τους ότι θα μοιράσουμε ένα μέρος της περιουσίας στον κόσμο που περνά δύσκολες στιγμές αυτή την περίοδο... αυτοί βγαίνουν στα παράθυρα και διαμαρτύρονται μην τους φορολογήσουν. 
Ε... λοιπόν εγώ μπαμπά δεν ξαναπάω στην εκκλησία... 
Και όταν έχω την ανάγκη να προσευχηθώ στην εκκλησία... θα πηγαίνω, αλλά δεν πρόκειται να τους ενισχύσω οικονομικά ποτέ ξανά... 
Αυτοί οι άνθρωποι με τον τρόπο που λειτουργούν, διώχνουν τον κόσμο από τον Οίκο Του Θεού. 
Να δεις που στο τέλος θα κάνουν όλοι αυτό που σου είπα εγώ και δεν θα πατάει κανένας στην εκκλησία πια.
tsigouinos