O Σαββόπουλος το έχει πει καθαρά, κι από χρόνια. «Το χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσουμε, γι΄ άλλα δέκα χρόνια άντε καθαρίσαμε». «Άντε», όμως. Για πάντα όχι. Γιατί θα είναι διαρκής αυτός ο αγώνας. Κι όσοι είδαν στις αρχές της εβδομάδας πίσω από τα μέτρα της κυβέρνησης να χειροτερεύει η ζωή τους, να γίνονται πιο σκοτεινά και πιο δύσκολα τα πράγματα, να σκεφτούν ότι αν δεν συνέβαινε αυτό, ίσως στο τέλος αυτού του χειμώνα να μην είχαν καν την πολυτέλεια να γκρινιάζουν. Θα μου πεις, εντάξει, αλλά είναι δυνατόν να πληρώνω κάθε φορά εγώ, και συνήθως μόνο εγώ; Στο κάτω κάτω της γραφής, γιατί; Μαζί τα κλέψαμε για να πληρώσουμε μαζί; Όχι, η αλήθεια είναι ότι δεν τα κλέψατε μαζί. Μόνοι τους τα έκλεψαν, μόνοι τους τα έφαγαν, και με τους φίλους, τους κολλητούς και τους κουμπάρους τα μοιράστηκαν. Εσύ δεν φταις. Ως προς αυτό τουλάχιστον. Αν έχεις μια ευθύνη, και θα στην πω, είναι ότι τους έκανες (τους άλλους) κυβέρνηση. Κι όχι μία φορά, δύο. Για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά το γνωστό ότι «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός (και γυναικός) σοφού»... Ο Γιώργος έχει «πέρασμα» παντού
Θυμάσαι που στα ΄λεγα και δεν με πίστευες; Να τώρα που καταντήσαμε «του κόσμου το περίγελο» που λέει και το γνωστό λαϊκό τραγούδι. Και δεν της πρέπει αυτής της χώρας τέτοια τύχη. Όχι. Έχει μια αξιοπρέπεια και έναν πολιτισμό, που δεν ταιριάζουν με όλη αυτή την κατάσταση, πώς το λένε. Ήμουν στο Παρίσι με τον Γιώργο. Ο Γιώργος έχει «πέρασμα» παντού, και στους ξένους πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι στους Έλληνες. Είδα με τα μάτια μου το πώς τον υποδέχθηκε μέσα στη χιονοθύελλα ο Σαρκοζί, έστω και χωρίς την περίφημη Κάρλα του. Και είδα και με τα μάτια μου επίσης πόσο φιλικά και εγκάρδια τον ξεπροβόδισε. Και την άλλη μέρα μου διάβασαν μια συνέντευξη του Τζακ Λανγκ που έλεγε πόσο έντιμος είναι αυτός ο άνθρωπος και πόσο τεράστιο είναι το βάρος που κληρονόμησε από τους προηγούμενους που κατέστρεψαν τη χώρα. Και ένα άρθρο της κομμουνιστικής «Ουμανιτέ», που προφανώς αγνοεί τον «Ριζοσπάστη» και την Αλέκα, που έλεγε ότι η «ενάρετη» Ευρώπη θα πρέπει να κάνει κάτι επιτέλους για μια χώρα που επιχειρούν να την καταστήσουν όμηρο οι κερδοσκόποι και να πληρώσουν την κρίση οι ίδιοι οι όμηροι. «Η Ελλάδα που επιμένει, η Ελλάδα που αγωνίζεται»...
Σκέψου το πάρτι όλα αυτά τα χρόνια
Η Ελλάδα, ο Γιώργος, οι πολίτες και η γκρίνια. Φυσικά δεν είναι και το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί, να σου βάζουν το χέρι στην τσέπη και να σου παίρνουν λεφτά που μέχρι χτες τα θεωρούσες δικά σου. Ασφαλώς και δεν μπορείς να δεχτείς εύκολα να περιορίσεις τη ζωή σου, σε τρόπο που να την κάνεις χειρότερη απ΄ό,τι ήταν. Και είναι λογικό. Αλλά σκέψου το πάρτι που έκανες όλα αυτά τα χρόνια. Ναι, ναι, κι εσύ ο μισθωτός. Τον άλλο τον γιατρό, τον δικηγόρο, τον υδραυλικό, τον ηλεκτρολόγο, τον μπογιατζή, τον ταβερνιάρη τους ξέρουμε και τους ξέρεις. Όμως κι εσύ πόσες φορές δεν πήγες στον γιατρό να σου γράψει μούφα φάρμακα για να πάρεις καλλυντικά από το φαρμακείο; Πόσα δεν δήλωσες από εκείνη τη δουλίτσα που έκανες το απόγευμα και που σου διπλασίαζε τον μισθό; Πόσα γλίτωσες με τις δωρεές και τις γονικές παροχές με τα χωράφια στο χωριό και το διαμερισματάκι στην πόλη; Πλήρωσες ποτέ σου κλήση όταν σε έγραφε η Τροχαία; Να σου πω εγώ τι έκανες, και μη σου κακοφαίνεται: ό,τι περνούσε απ΄ το χέρι σου έκανες για να μη δώσεις σ΄ αυτό το κράτος, από το οποίο ζεις κι εσύ κι εγώ κι όλοι μας, όσα όφειλες. Το θεωρούσες χρέος να το κλέψεις. Ε, τώρα μη διαμαρτύρεσαι. Ήρθε η ώρα να πληρώσεις. Κι εσύ, κι εγώ, κι όλοι μας...
Τυφλοί και επαγγελματίες «πατέρες» κάθε είδους
Ναι, ξέρω, είσαι κι εσύ της άποψης «την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία». Να την πληρώσει, δεν λέω. Και να την πληρώσει άγρια. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να την πληρώσουμε όλοι την κρίση. Γιατί όπως σου εξήγησα έχουμε βάλει όλοι από ένα λιθαράκι για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Κάποτε ήμουν της άποψης ότι το 40% της παραοικονομίας πρέπει να αφεθεί ελεύθερο να υπάρχει, γιατί χωρίς αυτό θα γέμιζε ο δρόμος φτωχούς και άστεγους. Ναι, δεν λέω, είναι κι αυτή μια πιθανή σοβαρή επίπτωση. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς, πια. Δεν πάει άλλο, πώς το λένε. Αν θέλουμε αύριο να υπάρχει αυτή η πατρίδα, πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα του το κακό. Δεν υπάρχει περιθώριο χρόνου για χάσιμο. Φτάσαμε στο μη περαιτέρω. Και μόνο τυφλοί δεν το βλέπουν πια. Τυφλοί και επαγγελματίες «πατέρες» κάθε είδους- εργατοπατέρες, αγροτοπατέρες κ.λπ. - δεν το βλέπουν. Αλλά αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, ζουν από αυτό, οπότε τι να σου πουν. Ότι τα μέτρα είναι αναγκαία; Δεν γίνεται...
Αν καταφέρει να κερδίσει αυτό το στοίχημα...
Εγώ πάντως θέλω να πω μια αλήθεια, που την πιστεύω πια βαθιά μέσα μου: αν η κρίση ξεπεραστεί, αν δηλαδή αποδώσουν αυτά που κάνει ο Γιώργος και η κυβέρνησή του, το καλό για τη χώρα θα είναι συνολικό. Όχι πρόσκαιρο και όχι για μερικούς. Και θες γιατί έχω επηρεαστεί από το γεγονός ότι αυτές τις μέρες είδα από κοντά να εξελίσσεται αυτή η προσπάθεια στο εξωτερικό, θες γιατί διαθέτω το... «κληρονομικό χάρισμα» που λένε, πιστεύω ότι αν ο Γιώργος καταφέρει να κερδίσει αυτό το στοίχημα θα μπορεί με περηφάνια να λέει ότι έσωσε τη χώρα. Γιατί αυτό είναι εξ ολοκλήρου ένα προσωπικό στοίχημα σε σχέση με την πρωθυπουργία- όχι να κάνει δυο δρόμους, ένα λιμάνι και τρεις γέφυρες. Αλλά το πώς θα σωθεί η Ελλάδα. Κόντρα σε όσους του λένε (και μερικοί δικοί του), ότι θα είναι ο δεύτερος μετά τον Χαρίλαο Τρικούπη στα χέρια του οποίου βούλιαξε η χώρα...
http://www.tanea.gr/
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου