Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Η περίπτωση Παμπούκη

Από τη μία έχουμε ένα ημερολόγιο με 8 εγγραφές συναντήσεων ή απόπειρες συναντήσεων μεταξύ των οποίων και μία για ένα ευχετήριο τηλεγράφημα προς τον κ. Χριστοφοράκο, όπως αποτυπώνονται στην «Ελευθεροτυπία». Από την άλλη έχουμε τη διάψευση του κ. Παμπούκη με ένα πολύ προσεγμένο κείμενο στο οποίο μεταξύ άλλων τονίζεται ότι δεν πήρε δώρα από τη Siemens και άρα μπορεί να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον (σ.σ. κάτι που είναι ο πυρήνας της υπόθεσης που συζητάμε δύο χρόνια τώρα) ότι δεν είδε τον κ. Χριστοφοράκο στα γραφεία της Siemens η στο σπίτι του (σ.σ. του Χριστοφοράκου) και ότι δεν είχε επαγγελματική ή κοινωνική σχέση μαζί του.

Η εκδοχή του κ.Παμπούκη επιβεβαιώνεται από πρώην στελέχη της Siemens που επισημαίνουν ότι κάποια στιγμή μίλησαν με το γραφείο του για ένα ζήτημα αστικής διαφοράς που είχε η Siemens στις αρχές του 2004. Παρ όλα αυτά η συνεργασία δεν προχώρησε.Τιμολόγιο στο όνομα Παμπούκης δεν υπάρχει, όπως υπάρχει στο όνομα άλλης συνεργάτιδας του κ Παπανδρέου για νομικές υπηρεσίες τις οποίες παρείχε (ούτε και εδώ υπάρχει κάτι μεμπτό, στο κάτω-κάτω της γραφής ελεύθερο επάγγελμα ασκούσε εκείνη τη στιγμή η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής).


Το δικηγορικό γραφείο του κ.Παμπούκη έχει σαν μόττο του: «Η προληπτική παροχή υπηρεσιών είναι στο επίκεντρο της εταιρικής μας φιλοσοφίας». Ο κ Παμπούκης είναι πολιτικό στέλεχος μιας κυβέρνησης ενός κόμματος που ναι μεν έχει γράψει τη διαφάνεια και το τέλος της κλεπτοκρατικού συστήματος στις σημαίες της, από την άλλη όμως βαρύνεται από τρείς τουλάχιστον καταθέσεις πρώην στελεχών της Siemens (Κουτσενρώυτερ, Χριστοφοράκος, Σήκατσεκ) ότι είχε λάβει χρήματα από τα «μαύρα ταμεία» τουλάχιστον το 2004 για τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα όταν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ήδη αναλάβει πρόεδρος του κινήματος. Αυτό είναι το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς τη διαλεύκανση -αν τη θέλει και ο κ Παμπούκης διαβεβαιώνει ότι τη θέλει -ότι αυτή η διαλεύκανση απαιτεί και τον «αυτοχειριασμό» του κυβερνώντος κόμματος.

Μέχρι σήμερα ο κ. Παπανδρέου έχει δείξει ασυνήθιστη τόλμη, μάλλον εξ ανάγκης,στην υπόθεση Siemens. Τώρα κυβερνάει. Η απόφασή του να ορίσει τον κ. Παμπούκη εισηγητή στο θέμα αυτό στη συζήτηση της Βουλής για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής και η αποδοχή του κ Παμπούκη, προφανώς διότι αισθάνεται «ελεύθερος βαρών» να αναλάβει αυτή την αποστολή, δείχνει ένα κάποιο θάρρος. Αρκεί να έχουν συνειδητοποιήσει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο συνεργάτης του το διακύβευμα: Το πολιτικό σύστημα όπως το ξέρουμε από το 1975 και την παθογένεια της σχέσης του με την οικονομία. Αν δεν το έχουν καταλάβει το «παιχνίδι της διαφάνειας» μπορεί να γίνει θανατηφόρο σε μία περίοδο που το σύστημα της μεταπολίτευσης κινδυνεύει κυριολεκτικά με χρεωκοπία .
http://www.protagon.gr/