Τις πρώτες «μερίδες» χοιρινού κρέατος κατάφεραν να παρασκευάσουν σε εργαστήριο Ολλανδοί επιστήμονες. Τελικός στόχος τους είναι η παραγωγή μπριζόλας και μπιφτεκιού, χωρίς τη σφαγή ζώου. Το επιστημονικό εγχείρημα έρχεται μετά από τη δημιουργία τεχνητού κρέατος ψαριού από μυϊκά κύτταρα ψαριού και η προσπάθεια, μάλιστα, στηρίζεται από την ολλανδική κυβέρνηση. Προς το παρόν, κανείς δεν έχει γευθεί το εργαστηριακό κρέας, αλλά οι ερευνητές ευελπιστούν ότι το τεχνητό κρέας θα μπορεί να διατεθεί προς πώληση στην αγορά σε περίπου μια πενταετία από σήμερα. Διάφορες οργανώσεις φυτοφάγων και προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων δήλωσαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη, και εξήγησαν ότι δεν έχουν «καμία ηθική αντίρρηση» να καταναλώσουν το κρέας, εφόσον δεν προέρχεται από νεκρό ζώο.Η εξέλιξη, εάν μπει σε γραμμή παραγωγής, αναμένεται να απαλλάξει την ανθρωπότητα από το πολλαπλό βάρος της εκτεταμένης κτηνοτροφίας και της βιομηχανικής εκτροφής ζώων, ενώ παράλληλα ευελπιστούν ότι το εργαστηριακό κρέας θα βοηθήσει στη διατροφή των πεινασμένων χωρών του πλανήτη. Όμως τα απίθανα αυτά σχέδια ανοίγουν νέες απρόσμενες δυνατότητες, που κάποτε θεωρούνταν ότι ανήκαν καθαρά στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας, ενώ φυσικά εγείρονται άλλα τεράστια ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο στο μέλλον μπορεί να ανακύψουν άλλα πολύ σοβαρότερα προβλήματα, από αυτά που υποτίθεται ότι οι σημερινές έρευνες για το τεχνητό κρέας προσδοκούν να επιλύσουν.
Πως γίνεται η «δημιουργία» κρέατος
Η πιο πολλά υποσχόμενη τεχνική για την παραγωγή εργαστηριακού κρέατος είναι μέσω βλαστοκυττάρων, που έχουν ληφθεί είτε από έμβρυα ζώων, είτε από άλλα δορυφορικά κύτταρα (τα βλαστοκύτταρα, όπως και στον άνθρωπο, μπορούν να μεταμορφωθούν σε άλλα είδη κυττάρων και έτσι να αναδημιουργήσουν έναν ιστό). Τα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα συνήθως τοποθετούνται σε τρισδιάστατους βιοδιασπώμενους συνθετικούς σκελετούς και στη συνέχεια κάνουν τα «μαγικά» τους, αναδομώντας π.χ. ένα μυ ζώου. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια χοιρινού μυ, σε μέγεθος περίπου μισού νυχιού.
Ακόμα όμως και αυτά τα μικρά κομμάτια κρέας θα μπορούσαν να περιληφθούν σε συνταγές για σε σάλτσες ή πίτσες, όπως ανέφεραν ο Ποστ και οι συνεργάτες του σε εργασία τους στο περιοδικό «Trends in Food Science & Technology». Οι ερευνητές εξήγαγαν κύτταρα από το μυ ενός ζωντανού χοίρου, τα οποία στη συνέχεια πολλαπλασίασαν και τελικά αναδημιούργησαν στο εργαστήριο νέο μυικό χοιρινό ιστό. Η αναδημιουργία όμως μιας τεχνητής μπριζόλας θα απαιτούσε μια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας εργαστηριακή παραγωγή, που προς το παρόν δεν είναι εφικτή. Οι εκτιμήσεις είναι ότι αν ποτέ καταστεί εφικτή η εργαστηριακή παραγωγή κρέατος σε μεγάλα μεγέθη και ποσότητες, οι επιστήμονες θα επιλέξουν κατ' αρχήν να δημιουργήσουν κρέας από μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι. Φυσικά, ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας (και όχι μόνο) θα μπορούσε να φανταστεί πολύ πιο σκοτεινές προοπτικές. Οι ολλανδοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπερπηδηθούν οι φόβοι και οι αντιρρήσεις των καταναλωτών για την αγορά εργαστηριακού κρέατος.
Αν, για παράδειγμα, όπως είπαν, στο μέλλον τα προϊόντα του φυσικού κρέατος, με βάση μια νέα νομοθεσία, φέρουν πάνω τους την ετικέτα προειδοποίησης «Προσοχή, έχουν θανατωθεί ζώα γι' αυτό το προϊόν», σταδιακά η νοοτροπία του κοινού θα άλλαζε υπέρ του εργαστηριακού κρέατος. Παραδέχτηκαν πάντως ότι θα χρειαστεί πολύς ακόμα χρόνος μέχρι να παραχθεί ένα προϊόν εργαστηριακού κρέατος που να είναι ανταγωνιστικό με το σημερινό φυσικό κρέας.
TA NEA
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου