Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Μόνη ελπίδα είναι η νέα γενιά

Προσπαθώντας να βρω την αισιοδοξία που πάντα σου δίνει τη δύναμη να δημιουργείς και να προσπαθείς, σκέφτομαι ότι πραγματική αλλαγή στην κοινωνία θα φέρουν μόνο οι νέοι. Τα πράγματα τώρα δεν αλλάζουν, οι νοοτροπίες θέλουν χρόνο να αναθεωρηθούν και να γίνουν πράξη καθημερινή. Πόσο σκληρή είναι η πραγματικότητα που κληροδότησαν οι μεγαλύτεροι για τα νέα παιδιά; Μια κοινωνία χωρίς ηθική, μια ζωή χωρίς χρώμα, οξυγόνο επικίνδυνο για την υγεία, συνθήκες ζωής με πολύ άγχος, αμέτρητες έννοιες και αβεβαιότητα. Ακόμα αυτοί που ευθύνονται κάνουν κουμάντο στον κόσμο, δεν έχει έρθει ακόμα η νέα γενιά να πάρει στα χέρια της το τιμόνι και να βγάλει από αυτή την κακή τροχιά την τύχη της. Οι μεγαλύτεροι δείχνουν δέσμιοι σε αυτόν τον κόσμο που δέχτηκαν να παίξουν, θέλησαν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους όμως οι βραχυπρόθεσμοι οραματισμοί τους νικήθηκαν από τη δύναμη του χρόνου και τώρα η πραγματικότητα τους γύρισε την πλάτη, ψάχνοντας και αυτή με τη σειρά της σωτήρες από τους μεγάλους ζημιωμένους της εποχής, τους νέους..


Το πρώτο πράγμα που ψάχνω να δω στη νέα γενιά είναι να σκοτώσει την υποκρισία της εποχής. Να κλείσει τα αυτιά της στη τρομολαγνία της εποχής και άφοβη να φερθεί ανθρώπινα, να φερθεί έτσι όπως έχει ανάγκη να της φερθεί και η κοινωνία που θα ζήσει. Να αγαπήσει τη φύση γιατί είναι η γενιά που θα αντιμετωπίσει τη σκληρή απάντηση της φύσης στην ανθρώπινη απερισκεψία. Θέλω να δω νέους που αγαπάνε τη φύση, που σέβονται τον διπλανό τους και που αναγνωρίζουν τις αξίες. Νέους που συγχαίρουν τον νικητή αλλά και αποδέχονται την ήττα τους με κατανόηση, κάνοντας κάθε ήττα προσπάθεια για βελτίωση.
Εάν οι νέοι συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι αυτό της κοινωνίας με τον τρόπο που οι μεγαλύτεροι τους το παρέδωσαν και τους δίδαξαν, δε χρειάζεται να σπαταλάμε ανούσια τη λέξη ελπίδα, γιατί και η ελπίδα κάποτε εγκαταλείπει και τότε η πραγματικότητα ωμή και σκληρή ξεδιπλώνεται.


Όλοι εσείς που τώρα μπαίνετε στη ζωή, που τώρα ξεκινάτε δουλειά, που πιάνεται τη ζωή στα χέρια σας και νιώθετε τη δίψα για ζωή και έναν καλύτερο κόσμο, μη ξεχνάτε ότι κάθε μέρα που περνάει είναι πολύτιμη... Η φλόγα της ελπίδας θέλει αέρα, αλλιώς θα σβήσει.


Σήμερα τι έκανες για να γίνει ο κόσμος σου καλύτερος;

http://dinatomirmigi.blogspot.com 
stavros-marinis