Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : "ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΜΕΡΟΣ 2ον
Στους : Τ. Παππά - Π. Σώκο
(από την Ελευθεροτυπία)
Με τη φράση «δεν ενδιαφέρομαι και δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ για τις τύχες του δικομματισμού...» απαντά ο Γ. Παπανδρέου στην κινητικότητα που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στα αριστερά και στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ με την ίδρυση νέων σχημάτων, που απειλούν τη...

συνοχή των δύο κομμάτων εξουσίας και τα οποία παρουσιάζουν ήδη ιστορικό χαμηλό στις δημοσκοπήσεις. Ο Γ. Παπανδρέου με τους δημοσιογράφους Τάσο Παππά στο κέντρο («Κ.Ε.») και Πάνο Σώκο δεξιά («Ε») Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του ο πρωθυπουργός: * Εξαπολύει σφοδρή επίθεση στη Ν.Δ. και στον Αντ. Σαμαρά, υποστηρίζοντας ότι το Μνημόνιο είναι το μνημόσυνο της πολιτικής που ακολούθησε η Ν.Δ. «Το στοίχημα είναι να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα και δεν βλέπω τη Ν.Δ. διατεθειμένη να βοηθήσει» είπε. * Κατηγορεί τον Κ. Καραμανλή ότι κινήθηκε επί πέντε χρόνια μεταξύ Ραφήνας και Μαξίμου, αδιαφορώντας για τη διεθνή εικόνα της χώρας και την οικονομία. * Καταγγέλλει το ΚΚΕ ότι στρέφεται «εναντίον των εργαζομένων, της κοινωνίας, της ίδιας της χώρας». «Κατανοώ τη διάθεσή τους να γίνει επανάσταση ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά όχι και να το πληρώσει ο λαός και η πατρίδα μας» είπε. * Επίσης, απαντώντας στην κριτική της Αριστεράς ότι είναι πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης, σημειώνει: «Οσοι κάνουν εύκολη κριτική από τα τηλεπαράθυρα και τα σαλόνια, δεν έχουν καταλάβει τι πέρασε η Ελλάδα και πόσο δύσκολη είναι ακόμα η θέση μας. Θεώρησα πατριωτικό μου καθήκον να σώσω τη χώρα και όχι να αποδεχθώ αμαχητί τη χρεοκοπία της». **Μιλώντας για πιθανές αλλαγές στην κυβέρνηση με αφορμή τις συχνές συγκρούσεις υπουργών και την έλλειψη συντονισμού είπε ότι «όλοι οι υπουργοί αξιολογούνται καθημερινά, αλλά οι ανασχηματισμοί δεν γίνονται κατά παραγγελία» αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο. Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης έχει ως εξής: Το σημερινό κυβερνητικό σχήμα χαρακτηρίζεται από πολλές ταχύτητες, απειρία στην αντιμετώπιση τόσο μεγάλων κρίσεων και έλλειμμα συνεννόησης και συντονισμού. Σκέφτεστε να κάνετε αλλαγές το επόμενο διάστημα με αφορμή και τις περιφερειακές εκλογές; «Σε κάθε κυβέρνηση, σε κάθε οργανισμό, σε κάθε φορέα, υπάρχει πάντα η δυνατότητα βελτίωσης, υπάρχει πάντα το καλύτερο. Η κριτική είναι πάντα ευπρόσδεκτη, αλλά σας καλώ να αναλογιστείτε την ιστορικότητα της στιγμής. Τι διαχειρίστηκε η παρούσα κυβέρνηση. Τι βάρος ανέλαβε. Ποιες πρωτοβουλίες και αποφάσεις κλήθηκε να λάβει, σε ποιες συνθήκες και με ποια ταχύτητα, ποιες μεγάλες τομές έχει ήδη δρομολογήσει. Και σας προκαλώ να κάνετε όποια σύγκριση θέλετε με το παρελθόν. Κατά τα άλλα, το έχω πει και το κάνουμε πράξη: όλοι αξιολογούνται καθημερινά, αλλά ανασχηματισμοί δεν γίνονται κατά παραγγελία». Μια και πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, στις οποίες συνήθως οι πολίτες τιμωρούν τις κυβερνήσεις, φοβάστε μία ψήφο αποδοκιμασίας; «Κάθε εκλογική διαδικασία έχει τη δική της σημασία. Η ψήφος στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ειδικά μετά και την εφαρμογή του "Καλλικράτη", αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Ο "Καλλικράτης", η νέα δηλαδή αρχιτεκτονική στην Αυτοδιοίκηση, θα αποτελέσει την πλατφόρμα πάνω στην οποία αμέσως μετά θα μεταφερθούν κρίσιμες αρμοδιότητες που αφορούν την ανάπτυξη της περιφέρειας, την Παιδεία, αλλά και την Υγεία, την κοινωνική πρόνοια. Οι μεγάλες αλλαγές στη δημόσια διοίκηση έχουν ως προϋπόθεση μία ισχυρή Αυτοδιοίκηση. Που να μπορεί να αναλαμβάνει την οργάνωση υπηρεσιών, αποτελεσματικά, με διαφάνεια και σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες που έχει η κάθε περιοχή, ο κάθε άνθρωπος, ώστε να έχει σωστές υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας. Και αυτά είναι κρίσιμα θέματα που ευνοούν την ανάπτυξη και την αλλαγή στο αναπτυξιακό πρότυπο. Με ελληνική και τοπική ταυτότητα, με καινοτομία και επένδυση στη Διά Βίου Μάθηση, με υποδομές που δημιουργούν ασφάλεια και που απελευθερώνουν από κεντρική και πελατειακή γραφειοκρατία. Αυτοί οι στόχοι, για τους οποίους υπενθυμίζω ότι δεσμευτήκαμε και προεκλογικά, είναι δύσκολα εγχειρήματα και χρειάζονται ικανούς και αφοσιωμένους ανθρώπους στην Αυτοδιοίκηση, που θα τους υλοποιήσουν. Γι' αυτό και στις εκλογές του Νοεμβρίου οι πολίτες θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε εκείνους που πιστεύουν στη νέα αντίληψη που φέρνει ο "Καλλικράτης", δηλαδή τη διαφάνεια, τη λογοδοσία στον πολίτη και την αποκέντρωση, και σε όσους θέλουν να κρατήσουν την Αυτοδιοίκηση καθηλωμένη στα σημερινά παλαιοκομματικά αδιέξοδα». Η Αριστερά σάς κατηγορεί ότι είστε «πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης λόγω Μνημονίου και ΔΝΤ». Πώς ακούγεται στα αυτιά σας αυτή η κριτική; «Είμαι ο πρωθυπουργός στον οποίο έλαχε ο κλήρος να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας μας. Στόχος μου, να απελευθερώσω την πατρίδα μας από δουλείες του παρελθόντος. Δουλείες που μας έκαναν εξαρτώμενους και επιτηρούμενους. Αυτό είναι το πατριωτικό μου καθήκον. Να βγάλω τη χώρα από την κρίση και την επιτήρηση. Οσοι αμφισβητούν ή κάνουν εύκολη κριτική από τα τηλεπαράθυρα και τα σαλόνια, δεν έχουν καταλάβει τι πέρασε η Ελλάδα και πόσο ακόμα δύσκολη είναι η θέση μας, ή κάνουν εύκολα τον τιμητή χωρίς ποτέ να παρουσιάζουν μία οποιαδήποτε σοβαρή και τεκμηριωμένη εναλλακτική πορεία. Διότι εμείς ξέρουμε καλά. Καθόλου πατριωτικό δεν θα ήταν αν είχαμε κηρύξει στάση πληρωμών. Αν δεν πληρώναμε καν συντάξεις και μισθούς. Με τους κερδοσκόπους που έχουν τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας να τρίβουν τα χέρια τους. Κανείς τους βέβαια δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν αφήναμε αυτά να συμβούν. Κανείς τους δεν μας εξηγεί πού θα βρίσκαμε τα 110 δισ. ευρώ για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της χώρας, που συσσωρεύτηκαν με την εγκληματική πολιτική, ειδικά των τελευταίων ετών. Τι θα συνέβαινε αν η πρώτη δόση του δανείου δεν ερχόταν στις 18 Μαΐου και στις 19 Μαΐου δεν αποπληρώναμε τα 10 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μας. Απαντώ λοιπόν σε αυτή την κριτική: θεώρησα πατριωτικό μου καθήκον να σώσω τη χώρα μου και όχι να αποδεχθώ αμαχητί τη χρεοκοπία της». Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς έχει δηλώσει ότι θα απαλλάξει τη χώρα από το Μνημόνιο. Είναι εφικτό αυτό που λέει; «Το Μνημόνιο είναι το μνημόσυνο της πολιτικής που ακολούθησε η Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια. Είναι η ταφόπλακα σε όλα αρνητικά που ανέδειξε η Ν.Δ.: την αδιαφάνεια, την ιδιοτέλεια και ιδιοποίηση του δημόσιου χρήματος, την αναξιοκρατία και πελατειακή διοίκηση από ημετέρους και κολλητούς. Αυτά καλείται να αποκηρύξει η Ν.Δ., αντί να τα δικαιολογεί και να τα καλύπτει. Θα έπρεπε να αλλάξει η ίδια. Να γίνει μία παραγωγική πολιτική δύναμη, μέσα από τη δική της ιδεολογία, αλλά να αποβάλει πρακτικές και αντιλήψεις που ανήκουν σε προηγούμενους αιώνες. Αν έκανε αυτό, τότε θα συνέβαλλε ουσιαστικά στην απαλλαγή μας από την επιτήρηση. Αν όμως κάνει απλώς μικροκομματική αντιπολίτευση, θέλοντας να εκμεταλλευτεί τις δυσκολίες που με δική της ευθύνη περνά η χώρα, τότε φοβάμαι ότι όχι μόνο δεν συμβάλλει, αλλά θα επιβαρύνει τη χώρα καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση σε πολλούς ότι τίποτα δεν χρειάζεται να αλλάξει. Το στοίχημα είναι να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα και δεν βλέπω τη Ν.Δ. διατεθειμένη να βοηθήσει, όταν καταψηφίζει νομοσχέδια που φέρνουν αξιοκρατία, αλλάζουν το διοικητικό μοντέλο ή και σώζουν τη χώρα από τη χρεοκοπία». Σας χαρακτήρισε επίσης και «περιπλανώμενο ταξιδιώτη» και είναι γεγονός ότι υπάρχει κόσμος που αναρωτιέται: γιατί χρειάζονται τόσο πολλά ταξίδια; «Οι πρωτοβουλίες μας είναι για την πατρίδα, ξεκινώντας από τον μηχανισμό στήριξης που δεν υπήρχε και χρειαζόταν υπερπροσπάθεια για να δημιουργηθεί. Φέραμε τα πάνω κάτω και τα καταφέραμε τελικά η Ε.Ε. να δείξει τη συνοχή και την αλληλεγγύη της. Ηταν απόλυτη η ανάγκη να αλλάξουμε την εικόνα της Ελλάδας από μια κυβέρνηση που είχε καταβαραθρώσει την αξιοπιστία της χώρας και την είχε βγάλει από το διεθνή χάρτη. Γι' αυτό και ήταν απαραίτητο να πάρουμε πρωτοβουλίες παντού, σε όλα τα μέτωπα, από το ζήτημα των Σκοπίων έως το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Να επιδιώξουμε επίσης να προσελκύσουμε επενδύσεις από τον αραβικό κόσμο και την Κίνα. Να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά τα αρνητικά στερεότυπα, ακόμη και ρατσιστικές απόψεις για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Αυτά χτυπούν την οικονομία και ιδιαίτερα τον τουρισμό μας. Καθήκον μας ήταν και είναι να ακουστεί ξανά η θετική φωνή της Ελλάδας και του Ελληνα και με προτάσεις για παγκόσμια ζητήματα, που όμως μας αφορούν άμεσα. Από την κλιματική αλλαγή, τη φτώχεια και την προσφυγιά, μέχρι και προτάσεις για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, όπως η επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές τύπου Tobin Tax για να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη. Αν είμαι εγώ αναγκασμένος να περιπλανώμαι ανά τον κόσμο υπερασπιζόμενος την Ελλάδα, είναι σίγουρο ότι παραπλανάται όποιος θεωρεί ότι σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης είναι να περιορίζεις τις πρωτοβουλίες σου μεταξύ Ραφήνας και Μαξίμου». Ζητάτε από τον τέως πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή να μιλήσει γιατί έχει μεγάλες ευθύνες. Ομως ο αντίλογος θα μπορούσε να είναι πως αυτός, τουλάχιστον προεκλογικά, είχε πει ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι άσχημη και είχε προτείνει πάγωμα μισθών κι άλλα σκληρά μέτρα. «Διαφωνώ. Παρά τις επανειλημμένες μου εκκλήσεις, ποτέ δεν μας έδωσε καθαρή εικόνα της πραγματικότητας. Ακόμα και δύο μέρες προ των εκλογών είχε αποστείλει η κυβέρνηση επίσημο έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο το έλλειμμα ήταν μόνο 6% του ΑΕΠ αντί για σχεδόν 14% που ήταν η πραγματικότητα. Το ήξερε και μάλιστα πολύ καλά. Και επαναλαμβάνω ότι το μεγαλύτερο έλλειμμά μας ήταν το έλλειμμα αξιοπιστίας μας που δημιούργησαν τέτοιου είδους πράξεις. Η επιτήρηση επιβλήθηκε στη χώρα μας, έγινε για δεύτερη φορά λόγω αυτής της κατάστασης που αποκαλύφθηκε για το 2009 και αφορούσε τα προηγούμενα χρόνια. Και οι εταίροι και δανειστές μας πολύ απλά δεν μας πίστευαν πια, δεν μας εμπιστεύονταν πια τα χρήματά τους. Τόσο καταστροφικά ήταν για τη χώρα μας τα ψέματα και η αναξιοπιστία, οι εγκληματικές πολιτικές που ακολουθήθηκαν». Πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια τα κόμματα εξουσίας αθροιστικά είναι κάτω από 40%. Προηγείται το κόμμα του «κανενός» και ο «κανένας» στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, ενώ οι πολίτες απαξιώνουν τους πολιτικούς αυτών των δύο κομμάτων. Αυτό συμβαίνει μόλις εννιά μήνες μετά τον εκλογικό σας θρίαμβο. Αυτή η γενικευμένη κρίση αξιοπιστίας θα επιφέρει αλλαγές στο πολιτικό σύστημα; «Είναι απολύτως φυσιολογικό ό,τι συμβαίνει σήμερα. Ολους αυτούς τους μήνες δίνουμε μια διττή μάχη αξιοπιστίας. Παλεύουμε να ξανακερδίσουμε τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας διεθνώς και συγχρόνως αγωνιζόμαστε για να κερδίσει το πολιτικό σύστημα ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Είναι απολύτως φυσιολογικό να έχει απογοητευθεί βαθιά ο Ελληνας πολίτης από ένα πολιτικό σύστημα που θεωρεί ότι τον πρόδωσε. Και είναι υγιές ότι ζητεί την αλλαγή. Και αυτή την εντολή λάβαμε και υλοποιούμε με σκληρή σύγκρουση απέναντι σε αντιλήψεις και συμφέροντα. Εχω πει ότι είναι ανάγκη να είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία. Ολες μας οι κινήσεις, οι πρωτοβουλίες, οι δράσεις, εκεί στοχεύουν. Είπαμε για διαφάνεια και την κάναμε πράξη με το νομοσχέδιο ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Είπαμε για αποκέντρωση και νέα αρχιτεκτονική της χώρας και το κάναμε πράξη με τον "Καλλικράτη". Είπαμε για ανακατανομή φορολογικών βαρών και το κάναμε. Μιλήσαμε για αξιοκρατία στις προσλήψεις και ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που κάναμε. Ναι, αντιλαμβάνομαι ότι οι πολίτες εξακολουθούν να είναι καχύποπτοι. Ναι, αντιλαμβάνομαι τη σύγχυσή τους στο μέσο της μεγαλύτερης καταιγίδας που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Χρέος μας είναι να βγάλουμε τη χώρα από την καταιγίδα αυτή, αλλάζοντας οριστικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε το κράτος αυτό επί δεκαετίες. Τότε και από αυτό θα κριθούμε». Στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ δημιουργήθηκε ήδη ένα νέο κόμμα, η «Δημοκρατική Αριστερά», ενώ νέο κόμμα εκκολάπτεται και στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ με την Ντόρα Μπακογιάννη. Αυτή η κινητικότητα μήπως λειτουργήσει σαν μεταδοτικό παράδειγμα και ενδεχομένως απειλήσει τη συνοχή του δικομματισμού; «Είναι φυσιολογικό να αυξάνεται η πολιτική κινητικότητα όταν η χώρα περνάει μια τόσο μεγάλη κρίση και ιδίως όταν οι θέσεις των κομμάτων δεν είναι καθαρές ή ακόμα υπεύθυνες και ψαρεύουν στα θολά νερά. Δεν θα ήθελα όμως, σε καμία περίπτωση, να εισέρθω στα εσωτερικά των άλλων κομμάτων. Το θέμα είναι να λειτουργεί η Δημοκρατία μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όχι το πόσα κόμματα έχουμε ή αν απειλείται ο δικομματισμός. Εξάλλου δεν ενδιαφέρομαι και δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ για τις τύχες του δικομματισμού. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το ΠΑΣΟΚ να εκφράζει και να υπηρετεί γνήσια τα συμφέροντα της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων, με τρόπο προοδευτικό, ανθρώπινο, δημοκρατικό και αποτελεσματικό». Η συνοχή του κόμματός σας σε αυτή τη ρευστή πολιτικά περίοδο δεν είναι η καλύτερη, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, και φαίνεται ότι όχι μόνο δεν λειτουργεί σαν αλεξικέραυνο για την κυβέρνηση μέσα κι από τα πρόσωπα που έχετε αναδείξει σε θέσεις ευθύνης, αλλά πολλοί κεραυνοί πέφτουν από το ίδιο το κόμμα, που αντιδρά. Δεν λειτουργεί διαλυτικά αυτό το φαινόμενο; «Θεωρώ άθλο χωρίς προηγούμενο, τουλάχιστον στη μεταπολίτευση, να έχει μία κοινοβουλευτική ομάδα να σηκώσει τόσο μεγάλες ευθύνες, να αποφασίζει για τόσο δύσκολα θέματα, να χρειάζεται να ξεχάσει το πρόσκαιρο όφελος και να κοιτά το συλλογικό συμφέρον μακριά από μικροκομματισμούς, και όμως, όχι μόνο να στέκεται όρθια αλλά και να συνεισφέρει ουσιαστικά σε έναν πολύτιμο διάλογο και διαβούλευση με την κοινωνία και την κυβέρνηση. Αυτή μας η κοινοβουλευτική ομάδα έχει επωμιστεί ιστορικές ευθύνες και ανταποκρίνεται στην εθνική αυτή πρόκληση με εντυπωσιακή συνοχή και βούληση. Και μη συγχέουμε τις εύλογες και καλοδεχούμενες παρατηρήσεις με τη διάλυση. Μην ποινικοποιούμε τον διάλογο που για εμάς είναι οξυγόνο. Η κυβέρνηση και η παράταξη αυτή διαχειρίζονται τη μεγαλύτερη κρίση της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Λειτουργούμε όλοι σε συνθήκες πρωτόγνωρης πίεσης, λαμβάνουμε ιστορικές αποφάσεις που ανταποκρίνονται στην έκτακτη ανάγκη που κληθήκαμε να διαχειριστούμε. Και τριβές και λάθη και παρεξηγήσεις θα γίνουν. Αυτό δεν αλλάζει τη συνολική μας πορεία που είναι σταθερή και μας ενώνει όλους. Με την ίδια αποφασιστικότητα που λάβαμε όλες τις αναγκαίες αποφάσεις για να αποφύγει η χώρα μας τη χρεοκοπία, εξίσου αταλάντευτα θα προχωρήσουμε στις μεγάλες αλλαγές που εγγυώνται ότι η χώρα μας ξεφεύγει από όλες τις παθογένειες που μας οδήγησαν σε αυτήν την άνευ προηγουμένου εθνική περιπέτεια». Παλιότερα είχατε απευθύνει προτάσεις για διάλογο με την Αριστερά. Σήμερα οι σχέσεις σας είναι μηδενικές. Ο Α. Αλαβάνος είπε ότι πρέπει να σας απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα, ο Α. Τσίπρας είπε ότι θα φύγετε νύχτα και η Αλέκα Παπαρήγα σάς έχει κηρύξει πόλεμο με το ΠΑΜΕ. Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι υπάρχει βάση συνεννόησης; «Η δική μας αντίληψη συνδυάζει την προστασία του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του νέου, του αδύναμου, με την επένδυση στην εξέλιξη, στην αλλαγή, στην καινοτομία. Χρειάζονται και τα δύο: και σιγουριά και αλλαγή. Οσοι μένουν όμως προσκολλημένοι στο χθες, είναι σαν να μας λένε ότι καθήκον μας είναι μόνο να προστατεύσουμε τον εργαζόμενο που μπήκε στη δουλειά ξέροντας γραφομηχανή και να μην του πούμε ποτέ πως πρέπει να μάθει να αξιοποιεί και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Και μάλιστα αυτές οι δυνάμεις κηρύσσουν απεργίες κάθε φορά που επιχειρούμε να αλλάξουμε κάτι, να εφαρμόσουμε καινοτομίες. Αυτό όμως δεν είναι παρά η άλλη όψη του συντηρητισμού. Που συνεπάγεται πως κάποια μέρα θα ξυπνήσεις απότομα και όλα γύρω σου θα έχουν αλλάξει, ενώ εσύ θα έχεις μείνει τραγικά πίσω. Και τότε θα βρίσκεσαι σε κρίση. Εχουν λοιπόν καθήκον όσοι θέλουν να λέγονται αριστεροί να απορρίψουν το δογματισμό, αλλά να κρατούν στάση ευθύνης. Και στάση ευθύνης είναι επίσης να προασπίζεσαι την πατρίδα σου απέναντι στην κερδοσκοπία και στις άγριες επιθέσεις των αγορών. Η δε στάση των συνδικαλιστών του ΚΚΕ δεν θα μ' ενοχλούσε αν στρεφόταν όπως λέτε εναντίον της κυβέρνησης. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον στρέφεται εναντίον των εργαζομένων, της κοινωνίας, της ίδιας της χώρας. Αδικείται η Ελλάδα, π.χ., όταν στα μάτια των ξένων, των τουριστών, αντί για τη φιλοξενία, χαρακτηρίζεται από τις εικόνες βίας και αυθαιρεσίας στα λιμάνια τους τελευταίους μήνες. Οι μόνοι που δεν βοηθιούνται από τέτοιες συμπεριφορές είναι οι εργαζόμενοι. Κατανοώ τη διάθεσή τους να γίνει η επανάσταση ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά όχι και να το πληρώσει ο ελληνικός λαός και η πατρίδα μας. Εντός της Κεντροαριστεράς στην οποία ανήκουμε σαφώς και υπάρχει σε όλες τις χώρες βάση συνεννόησης. Με την πραγματική Αριστερά. Την Αριστερά της υπεύθυνης στάσης απέναντι στα πράγματα, την Αριστερά που παλεύει για την πρόοδο της κοινωνίας και υποβάλλει δημιουργικές προτάσεις». 
fimotro