Γράφει ο Θανάσης Ι. Νικολαΐδης ΠΑΙΖΟΥΝ τον ρόλο τους οι αιχμάλωτοι. Ρίχνουν τους τόνους των εμπολέμων, είναι αντικείμενο επικοινωνίας και συνομιλιών, με τέλος καλό κι όλα καλά. Στις μέρες μας, της μεγάλης απάτης των απατεώνων και του διαγουμίσματος του εθνικού μας πλούτου, δεν τον κατάλαβαν οι «εμπόλεμοι» πως επιβάλλεται να ξεχάσουν ψήφους και κεφαλάκια, να τα βρουν και να (συν)αποφασίσουν. Με στόχο τους κλέφτες και ....
κλεφταράδες. Να τους αρπάξουν απ' το γιακά και στο κελί. Χωρίς καλοσύνες, υποκρισίες και σκοπιμότητες. Για το ΕΝΑ (1) ευρώ που καταχράστηκαν κι ας αφήσουν τα κόλπα με τη σκοπούμενη υποβάθμιση της αμαρτίας. ΚΙ αν οι πολιτικοί μας δεν το κατάλαβαν πως «τώρα ή ποτέ», κακό του κεφαλιού τους. Αν ανέχονται Τζαβάρες να κάνουν χαρούλες που κατατρόπωσαν τον αντίπαλο, θα τους πάρουν παραμάζωμα. Ο κόσμος που τους έδωσε κάποιες προθεσμίες και τους περιμένει με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Και, βέβαια, δεν καταλαβαίνει από εχθρούς και φίλους, «δικός μου και δικός σου» και μη τολμήσουν να κουρντιστούν πολιτικοί μας σε γάμο, βάφτιση είτε κηδεία. Κι αν ο Μητσοτάκης και το σόι του πόνταραν σε κουμπαριά, άσε τον Κυριάκο να τον πνίγουν λεμονοστύφτες με τη Ντόρα δίπλα του παρηγορήτρα.
ΠΕΡΝΑΜΕ φάση τραγική κι αυτοί ανταλλάσσουν...αιχμαλώτους. «Εσύ κι εγώ, εμείς κι ατοί. Μία σου και μία μου και τα κορόιδα θα το χάψουν. Όπως μέχρι τώρα και χωρίς να τους δώσουμε λογαριασμό. Τόσους εγώ, άλλους τόσους εσύ (βρωμιάρηδες, απατεώνες, μιζαδόρους, κλεφταράδες) και πατσίσαμε. Ξανά για την έδρα, ξανά προς τη δόξα και πάλι βουλευτιλίκι και προνόμια, υπουργιλίκι και καμάρι.
«ΘΑ μας πάρουν με τις πέτρες» ξεστόμισε ο Πρωθυπουργός και τον τιμά. Ως που να φτάσει στο κεφάλι μας η απόχη, έχουμε καιρό. Από κεκτημένη ταχύτητα και σε καθεστώς που δεν άλλαξε. Ποιος, πώς και γιατί να τ' αλλάξει; Η νομοθεσία παραμένει, η ατιμωρησία δεδομένη, το κύκλωμα με τα μέλη του, οι μαφιόζοι ανενόχλητοι, η πιάτσα όπως την ξέραμε κι έχει ο Θεός. Στη Ελλάδα που για να τιμωρήσεις χρειάζεται να διαβάσεις 300.000 σελίδες(!) κατηγορητηρίου. Ενώ η «δίκη των εξ» και τα πρακτικά της, η φιλοσοφία και η απόδοση δικαιοσύνης για τη μικρασιατική τραγωδία, για να πειστεί ο κάθε(;) έλληνας, χρειάστηκαν μόνο.800 σελίδες (θα επανέλθουμε).
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου