Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ


Διαμαρτύρομαι για τους αγρότες που κλείνουν τους δρόμους, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για τους απεργούς της ΔΕΗ που κάθε φορά που απεργούν έχουμε προβλήματα στην ηλεκτροδότηση, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για τους δημοσίους υπαλλήλους που κάθε φορά που απεργούν έχουμε προβλήματα στην λειτουργία του δημοσίου, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για τους ανέργους της που κάθε φορά που διαδηλώνουν έχουμε προβλήματα στην κυκλοφορία, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για τους αντιδραστικούς μαθητές και τους καθηγητές τους , δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για την κυβέρνηση που αφήνει να κλείνουν τα κέντρα των ελληνικών πόλεων κάθε φορά που κάποιοι οι διαδηλώνουν αντιδρούν και όλο ζητάνε και ζητάνε και ζητάνε, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι γιατί κάθε λογής άνθρωποι νέοι, μεσήλικες και ηλικιωμένοι μην έχοντας τι να κάνουν κάθε μέρα κλείνουν εδώ κι εκεί τους δρόμους, έτσι για πλάκα, χωρίς λόγο, τάχαμου και καλά για να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Διαμαρτύρομαι για όλες τις γενικές απεργίες και κινητοποιήσεις που έγιναν κι ακόμα και γι αυτές που θα γίνουν γιατί κάνεις δεν έχει το δικαίωμα να χαλάσει την ησυχία μου φωνάζοντας και κλείνοντας τους δρόμους, δεν με νοιάζει τι ζητάνε τι θέλουν και γενικά κανένα από τα προβλήματα τους δεν μ αγγίζει.
Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να κλείνω δρόμους όταν απαιτώ κάτι.
Μόνο εγώ πρέπει να απεργώ όταν ζητώ αυξήσεις και παροχές.
Μόνο εγώ έχω ανάγκες και δικαιώματα σε αυτό το κράτος.
Μόνο εγώ έχω όνειρα οράματα και διεκδικήσεις για ένα καλύτερο αύριο, από ένα κράτος που αυτοί που επιλέγω κάθε φορά να με ¨σώσουν¨ με πνίγουν ολοένα περισσότερο στην άβυσσο της απελπισίας της αγωνιάς και της απόγνωσης.
Ποιος είμαι εγώ άραγε θα αναρωτιούνται κάποιοι…
Εγώ είμαι απλά ένας απ όλους μας και σίγουρα είναι το μόνο για το οποίο δεν διαμαρτύρομαι τελικά….