Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

ΟΧΙ κ.ΒΕΝΙΖΈΛΟ...



Νόμιζα ότι  δια βοής  ο βους επιδιώκει την εκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ …

Αλλά το πάει, μέσω των υπασπιστών του, και ένα βήμα παρα πέρα. Θέλει  τη βοή ελεγχόμενη ώστε να ηχήσει  ευχάριστα στα αυτιά των εντολοδόχων του, του Ψυχάρη, του Λιβάνη, του Σάλα, του Πρετεντέρη και των λοιπών.

Αποκαλύπτεται όμως σήμερα ότι ΟΥΤΕ  η βοή  του κάνει ως εκλογική διαδικασία...

Πασχίζουν οι γνωστοί άγνωστοι  με νύχια και με δόντια εδώ και λίγους μήνες να  κάνουν τον Βενιζέλο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με το έτσι θέλω. Χωρίς πολλές κουβέντες,  χωρίς πολιτική συζήτηση, χωρίς διαδικασίες. Επικαλούνται  την κρισιμότητα των στιγμών και την αναγκαιότητα ανασύνταξης και επαναπροσδιορισμού της φυσιογνωμίας και της στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ.  Επικαλούνται δηλαδή τους λόγους για τους οποίους είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η συμμετοχή των μελών και των φίλων του Κινήματος για να τους αποκλείσουν από  τη λήψη των πιο κρίσιμων αποφάσεων.

Έτσι ήταν πάντα, πειρατές και σαλταδόροι με σημαία ευκαιρίας, έτσι παραμένουν. Χωρίς αρχές, χωρίς αξίες αλλάζουν θέσεις και στρατόπεδα στο όνομα της πολιτικής επιβίωσης της πολιτικής συμμορίας που έχουν συγκροτήσει.

Προσπαθούν να απαξιώσουν και να ευτελίσουν  ώρα  την ώρα, μέρα  τη μέρα, εβδομάδα την εβδομάδα, με τον πιο χυδαίο και κυριολεκτικά μαφιόζικο τρόπο τον Γιώργο Παπανδρέου. Εκβίασαν και έπαιξαν με την χρεοκοπία της χώρας απαιτώντας  να παραιτηθεί από την Πρωθυπουργία ο Παπανδρέου επειδή ζήτησε την ετυμηγορία του λαού με δημοψήφισμα για τις αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον των επόμενων γενεών.   

Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν ως επιχείρημα εναντίον του Παπανδρέου την οργή των Μερκελ και  Σαρκοζί  παριστάνοντας ταυτόχρονα τους πατριώτες που   διαπραγματεύονται με τους δανειστές μας μέχρι ασφαλώς  του σημείου εκείνου που τα αφεντικά δεν εξοργίζονται... Αντί να συνταχθούν με το μέρος του δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού και του υπουργικού συμβουλίου της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης της πατρίδας τους συντάχθηκαν και εξακολουθούν να συντάσσονται με το "δικαίωμα" της Μερκελ και  του Σαρκοζί να εξοργίζονται  με το αληθινό δικαίωμα του ελληνικού λαού να επιλέξει με δημοψήφισμα.

Βρήκε έτοιμη ο Βενιζέλος την συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου  από  τον Γιώργο Παπανδρέου, ανέλαβε και έφερε σε πέρας ο Παπανδρέου τις τελικές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα μαζί με τον Παπαδημο και τους άλλους αρχηγούς και προσπαθεί να πλασαριστεί  ο Βενιζέλος ως διασώστης της χώρας. Ακόμα και στο Eurogroup ήταν αναγκαία η επιστράτευση του Παπαδήμου για να επιτευχθεί η συμφωνία.  Ακολουθεί κατά γράμμα και αυτός και όλη η κυβέρνηση  την πολιτική Παπανδρέου  και θέλει να παρουσιάσει εαυτόν ως σωτήρα, και τον Παπανδρέου ως ανύπαρκτο...

Εκμεταλλεύεται ο Βενιζέλος  την οργή, την απόγνωση, τα αδιέξοδα, την απελπισία, τον πόνο των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ και θέλει να κάνει ρεσάλτο στην ηγεσία του κινήματος. Με συμμάχους  εκδότες και κανάλια και δημοσκόπους-καιροσκόπους, προσπαθεί να εδραιώσει τη δική του θέση και των κολλητών του σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό ώστε να στρωθεί το έδαφος της συγκυβέρνησης με τον Σαμαρά. Και όλα αυτά στο όνομα του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατίας.

Εκμεταλλεύεται  ο Βενιζέλος την κρίση και την σύγχυση των πολιτών για να κερδίσει εκλογική πελατεία  με κραυγές και  αντικομουνιστική υστερία. Θέλει να μιλάει στο όνομα της δημοκρατικής παράταξης ενώ προσπαθεί   με κάθε τρόπο να στερήσει από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ  από το  βασικότερο δικαιώμα  τους,  να εκλέξουν αυτοί τον Πρόεδρό τους.  Να αποφασίσουν για το μέλλον του κόμματός τους.

Το 2007 έτρεξε στο Ζάππειο που τον περίμεναν συνεννοημένα τα κανάλια των αφεντικών του.
Σήμερα, πιο προσεκτικός, στέλνει το μήνυμα με τους υπασπιστές του.

«Επειδή όμως σε περιόδους κρίσης οι ηγεσίες αναδεικνύονται στην πράξη, ως φυσικές ηγεσίες, μέσα από σκληρή δοκιμασία και εξετάσεις πριν φτάσουμε στην διαδικασία εκλογής τους, θεωρώ ότι για το ΠΑΣΟΚ το θέμα έχει κλείσει. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος επιστρατεύτηκε στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και απέδειξε τελικά ότι αποτελεί ένα κεφάλαιο για τον τόπο…»

Άρα ούτε δια βοής ο βους...

Δεν χρειάζεται καν η βοή γιατί και αυτή την φοβάται η συμμορία του Βαγγέλη. Έχει ήδη γίνει η εκλογή αρχηγού  και αρχηγός είναι ο Βαγγέλης. Δεν χρειάζεται να ερωτηθεί κανένας. Το αποφάσισαν στον ΔΟΛ και στην Ένωση Τραπεζών. Το ανακοίνωσε η Αντωνίου και τα σκυλιά δεμένα…

Έλεγα να μην ασχοληθώ με αυτό το κακόγουστο θέατρο υποκρισίας και σαλταδορισμού. Οι άνθρωποι όμως ΔΕΝ μαζεύονται. Προκαλούν και δεν σέβονται τίποτα…

Και σας λέω, σας το ορκίζομαι, εγώ η τελευταία τρύπα του ζουρνά, πως ΟΧΙ δεν θα περάσει χωρίς μάχη η πρόκληση και η φασιστική νοοτροπία. Πως θα δώσω τον αγώνα μέχρι τέλους και όσο  αντέχω για τη δημοκρατία στο Κίνημα, για την αξιοπρέπεια μου, για τα 36 χρόνια της ζωής μου στο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που δεν είναι πια μαζί μας και έδωσαν τη ζωή τους σε αυτό και γι αυτό το Κίνημα

Όχι δεν θα υπάρξει  ΕΝΑΣ  υποψήφιος  μακάρι να υπάρξουν πολλοί.  Ναι,  θα στηθούν κάλπες  και συλλογικά θα αποφασίσουμε. Ακόμα κι αν πρέπει να το διαλύσουμε το ΠΑΣΟΚ αυτό θα το αποφασίσουν τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ.

 ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!