Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Μονόδρομος και «αποχή»

captainsΓράφει ο Θανάσης Ι. Νικολαΐδης Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
ΒΓΗΚΑΝ απ’ τη σύσκεψη οι αρχηγοί. Τα μικρόφωνα μπροστά, οι κάμερες στημένες κι εμείς με την ελπίδα μισοπεθαμένη. Κι άρχισαν τα «πρέπει» και «θα δούμε». Σαν παρατηρητές και άτολμοι στην πράξη και την εφαρμογή, κι εμείς τους κράζουμε κραυγάζοντας: Τέλος τα «πρέπει» σας και πάρτε το απόφαση. Όπως εμείς τα μέτρα. Κι αν έτσι νομίζετε οι αρχηγοί, ο κόσμος δεν το εννοεί, δεν σας κατανοεί και περιμένετε δεινά. Κι εσείς οι απάνω κι εμείς οι από κάτω.
ΚΑΙ βέβαια είναι μονόδρομος τα μέτρα. Για το αύριο; Όχι. Και για το χτες. Με νόμους που θα υπογράψουν, θέλουν δεν το θέλουν και που θα ισχύσουν αναδρομικά. Όπως για τόσα και τόσους που οι νόμοι, ξένοι και ντόπιοι, αφορούν, πιάνουν και τον συντρίβουν κάθε παρακατιανό, που «άλλο δεν έχει να χάσει από τις αλυσίδες του». Τους «προλετάριους» (που δεν είναι και τόσο αθώοι και απονήρευτοι) και περιμένουν. Καιρός να τρομάξουν και οι δράστες με τα ανεξέλεγκτα «πόθεν έσχες» τους και με την ειρωνεία στο μάτι πως δεν τους τρομάζει φοβέρα καμιά. Καιρός να ετοιμάζουν τα μπογαλάκια τους για το φευγιό κλέφτες και κλεφταράδες. Με τα στοιχεία τους στα σύνορα και τη φάτσα τους στην αφίσα. Με νόμους που δεν θα προβλέπουν να .....
«βγάλει κόρακας κοράκου μάτι». Κι αν ξέρει ο πολιτικός που θα τους κάνει πλάτες τι τον περιμένει, δεν θα…ξανακουνήσει το μαντήλι σε Χριστοφοράκους. ΑΣ πάμε και στην (λεγομένη) αριστερά της ανευθυνότητας. Κάτι ξέρει από «αποχή» και μόνο τις συνέπειες δεν θυμάται και τα πάθη της. Πολλά ξέρει και από «συμφωνίες» γι αυτό τις αποφεύγει. Τότε που όφειλε να διακρίνει τις παγίδες, έσπευδε σε Λιβάνους και Καζέρτες για βάλει τη θηλιά στο λαιμό της και να στήσει το σκηνικό για την τραγωδία του Εμφυλίου». Κι όταν ξύπνησαν οι «ηγέτες» της ψαχουλεύοντας τις αλυσίδες που τους φόρεσε ο Τσώρτσιλ και η ντόπια δεξιά, το’ παιξαν νταήδες κι άρπαξαν τα όπλα. Ήταν αργά. Δεν πρόλαβαν-τόσο έφτανε το μυαλό των μπαρμπέρηδων, καπνεργατών και τσαγκαράδων σε ρόλο «ηγέτη». Σήμερα; Απλά επαναλαμβάνουν την ιστορία τους ως…φάρσα και την αποχή τους ως άμυνα. Φόρεσαν την αρματωσιά του αντάρτη σε περίοδο που οι πόλεμοι είναι οικονομικοί, σε χώρα που σχοινοβατεί πάνω σε γκρεμό.
activistis