Του Δημήτρη ΜητρόπουλουΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ. Ο Γιώργος Παπανδρέου πονοκεφαλιάζει για το πώς θα σώσει τη χώρα. Ο Αντώνης Σαμαράς προβληματίζεται για το αν θα διαγράψει την Ντόρα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ απαισιόδοξους, η κατάληξη είναι δεδομένη. Ούτε η χώρα σώζεται εύκολα, αφού τα ξεχαρβαλωμένα δημοσιονομικά δεν μαζεύονται σε μια νύχτα. Ούτε η Ντόρα θα αποφύγει εύκολα τη διαγραφή, αφού δεν βάζουν ποτέ μυαλό οι Νεοδημοκράτες. Συνήθως, την εκλογή νέου αρχηγού της συντηρητικής παράταξης ακολουθεί ο εξοστρακισμός του αντιπάλου του. Έχουμε πολλές παραλλαγές στο θέμα αυτό, μένει να δούμε αν Ντόρα και Αντώνης θα προσθέσουν άλλη μία στο υπάρχον ρεπερτόριο. ΑΝ Ο...
ΣΑΜΑΡΑΣ είναι κυρίαρχος στο εσωκομματικό πεδίο, η παρουσία του στην κεντρική πολιτική σκηνή αρχίζει να διαφοροποιείται. Τους πρώτους τρεις μήνες της ηγεσίας του ο Αντώνης έπαιξε το παιχνίδι της συναίνεσης. Και φλέρταρε με ένα ηγετικό προφίλ ανάλογο με το θεληματικό σαγόνι του. Κάποια στιγμή βγήκε ακόμη και μπροστά από τον Παπανδρέου, όταν, από το βήμα της Βουλής, του είπε: «Πάρτε τα μέτρα!». Τώρα όμως που η κυβέρνηση πήρε τα μέτρα, βρίσκει τον Αντώνη απέναντι.
ΤΙ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ; Πρώτον, η συναίνεση δεν έχει ψωμί αν είσαι αντιπολίτευση. Δεύτερον, ο Σαμαράς άλλαξε γραμμή μετά την Εξεταστική για την οικονομία. Μπορεί η Ρηγίλλης να δηλώνει σε όλους τους τόνους πως δεν καλύπτει κανέναν και ο ίδιος ο Αντώνης να καταλογίζει ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση για την οικονομική της πολιτική, ωστόσο, είναι πολιτικά δύσκολο για τον Σαμαρά να αφήσει έκθετο προσωπικά τον Κώστα Καραμανλή. Όχι μόνο γιατί υπάρχει μια μεγάλη καραμανλική ομάδα στο κόμμα που οι σαμαρικοί δεν έχουν ακόμη ενσωματώσει πλήρως. Αλλά και γιατί δεν μπορείς να γυρίσεις τελείως την πλάτη σε έναν πρωθυπουργό πενταετίας χωρίς να προκαλέσεις αποσυσπείρωση στην παράταξή σου. Αυτό γίνεται ακόμη δυσκολότερο, καθώς ο Παπανδρέου- όπως φάνηκε και στις δραματικές πρωθυπουργικές ομιλίες του τελευταίου 48ώρου- έχει επιλέξει να στοχοποιήσει χοντρά την προηγούμενη διακυβέρνηση. Εξ αντανακλάσεως, ο Αντώνης είναι υποχρεωμένος να εναντιωθεί στο ΠΑΣΟΚ.ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ τους ψυχαναγκασμούς, υπάρχουν και οι σκοπιμότητες. Τα μέτρα θα φθείρουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Σαμαράς θέλει να εισπράξει τη φθορά. Άρα, υιοθετεί την κλασική - ισοπεδωτικά αρνητική- στάση της αντιπολίτευσης. Δηλαδή, κάνει ακριβώς ό,τι έκανε και ο Καραμανλής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στον Κώστα Σημίτη.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου