Οικονομική ανάλυση από τον οικονομολόγο Βασίλη ΒιλιάρδοΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ: Οι τέσσερις μεγάλοι προβληματισμοί, τα δέκα από τα πλέον χρεωμένα κράτη και μία μερική παρουσίαση των διαφόρων «περιοχών» του πλανήτη, στην αρχή της δεύτερης φάσης του πρώτου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου...
Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά προβλημάτων - «απόρροια» της συγκέντρωσης πλούτου σε λίγους (το 10% των αμερικανικών νοικοκυριών κατέχει το 71% των πόρων, ενώ στο κατώτατο 40% του πληθυσμού αντιστοιχεί μόλις το 1%), της μη ισορροπημένης κατανομής ελλειμμάτων/πλεονασμάτων (εντός της ΕΕ και παγκοσμίως), της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της εσφαλμένης ενίσχυσης αρκετών τραπεζών (με έσοδα προερχόμενα από τους πολίτες) και της υπερχρέωσης πολλών κρατών - τα οποία αφορούν πολλές διαφορετικές «περιοχές» του πλανήτη:
(α) Με ένα παγκόσμιο πρόβλημα «διαρθρωτικής» (δομικής) ανεργίας, το οποίο «ανάγεται» ήδη στο 2002, όσον αφορά τουλάχιστον τις Η.Π.Α. - μία πραγματική ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του καπιταλιστικού συστήματος, την οποία δεν μπόρεσε να «απασφαλίσει» το χαμηλό βασικό επιτόκιο που διατήρησε ο τότε πρόεδρος της Fed, ο κ. A. Greenspan, προκαλώντας, αντίθετα, την κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης.
(β) Με ένα Ευρωπαϊκό πρόβλημα συνοχής (έλλειψη αλληλεγγύης), το οποίο προκάλεσε ανεύθυνα η Γερμανία (λίγες ημέρες μετά την κατάθεση/έγκριση του προγράμματος σταθερότητας εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης, «σύσσωμος» ο γερμανικός τύπος συμπεραίνει ότι, η μείωση των δαπανών και η αύξηση των φόρων θα έχουν σαν αποτέλεσμα την «ενίσχυση» της οικονομικής αδυναμίας της Ελλάδας – η χώρα θα εισέλθει σε μία εκτεταμένη περίοδο ύφεσης, τα φορολογικά έσοδα θα μειωθούν και ο προϋπολογισμός της θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο).
(γ) Με ένα συναλλαγματικό πρόβλημα, στο οποίο συμμετέχουν οι Η.Π.Α., η Ευρωζώνη και η Κίνα (οι αγορές συναλλάγματος σήμερα είναι τόσο «άναρχες», όσο ποτέ, ενώ οι τιμές των νομισμάτων, όταν εξελίσσονται αυθαίρετα – κατά το παράδειγμα του δολαρίου, όπου ενώ «τυπώνονται» αφειδώς νομίσματα, η τιμή του παραδόξως αυξάνεται - θεωρούνται ωρολογιακές βόμβες στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας, αφού με τη «βοήθεια» τους μπορεί κανείς να διεξάγει καταστροφικούς «εμπορικούς» πολέμους), καθώς επίσης
(δ) Με ένα πρόβλημα «εθνικής αναξιοπιστίας» («απόγονο» της τραπεζικής αναξιοπιστίας – Lehman Brothers), το οποίο ξεκίνησε μεν από την Ελλάδα, αλλά αφορά πολλές Οικονομίες του πλανήτη (οι αγορές ήδη «υποψιάζονται» ότι, αρκετά κράτη έχουν χρησιμοποιήσει ανάλογα τη «δημιουργική λογιστική», με στόχο τη «σκιαγράφηση» μίας πιο ελκυστικής πιστοληπτικής «εικόνας» - εν όψει των διαρκώς αυξανόμενων δανειακών αναγκών τους).
Όσον αφορά την υπερχρέωση των «δυτικών» Οικονομιών από την οποία, μεταξύ άλλων, πηγάζουν τα τέσσερα παραπάνω κεντρικά προβλήματα, ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει την εξέλιξη του δημοσίου χρέους, σε σχέση με το ΑΕΠ, για δέκα επιλεγμένες «δυτικές» Οικονομίες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας:
Η συνέχεια στο http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/1681.aspxΣήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά προβλημάτων - «απόρροια» της συγκέντρωσης πλούτου σε λίγους (το 10% των αμερικανικών νοικοκυριών κατέχει το 71% των πόρων, ενώ στο κατώτατο 40% του πληθυσμού αντιστοιχεί μόλις το 1%), της μη ισορροπημένης κατανομής ελλειμμάτων/πλεονασμάτων (εντός της ΕΕ και παγκοσμίως), της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της εσφαλμένης ενίσχυσης αρκετών τραπεζών (με έσοδα προερχόμενα από τους πολίτες) και της υπερχρέωσης πολλών κρατών - τα οποία αφορούν πολλές διαφορετικές «περιοχές» του πλανήτη:
(α) Με ένα παγκόσμιο πρόβλημα «διαρθρωτικής» (δομικής) ανεργίας, το οποίο «ανάγεται» ήδη στο 2002, όσον αφορά τουλάχιστον τις Η.Π.Α. - μία πραγματική ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του καπιταλιστικού συστήματος, την οποία δεν μπόρεσε να «απασφαλίσει» το χαμηλό βασικό επιτόκιο που διατήρησε ο τότε πρόεδρος της Fed, ο κ. A. Greenspan, προκαλώντας, αντίθετα, την κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης.
(β) Με ένα Ευρωπαϊκό πρόβλημα συνοχής (έλλειψη αλληλεγγύης), το οποίο προκάλεσε ανεύθυνα η Γερμανία (λίγες ημέρες μετά την κατάθεση/έγκριση του προγράμματος σταθερότητας εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης, «σύσσωμος» ο γερμανικός τύπος συμπεραίνει ότι, η μείωση των δαπανών και η αύξηση των φόρων θα έχουν σαν αποτέλεσμα την «ενίσχυση» της οικονομικής αδυναμίας της Ελλάδας – η χώρα θα εισέλθει σε μία εκτεταμένη περίοδο ύφεσης, τα φορολογικά έσοδα θα μειωθούν και ο προϋπολογισμός της θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο).
(γ) Με ένα συναλλαγματικό πρόβλημα, στο οποίο συμμετέχουν οι Η.Π.Α., η Ευρωζώνη και η Κίνα (οι αγορές συναλλάγματος σήμερα είναι τόσο «άναρχες», όσο ποτέ, ενώ οι τιμές των νομισμάτων, όταν εξελίσσονται αυθαίρετα – κατά το παράδειγμα του δολαρίου, όπου ενώ «τυπώνονται» αφειδώς νομίσματα, η τιμή του παραδόξως αυξάνεται - θεωρούνται ωρολογιακές βόμβες στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας, αφού με τη «βοήθεια» τους μπορεί κανείς να διεξάγει καταστροφικούς «εμπορικούς» πολέμους), καθώς επίσης
(δ) Με ένα πρόβλημα «εθνικής αναξιοπιστίας» («απόγονο» της τραπεζικής αναξιοπιστίας – Lehman Brothers), το οποίο ξεκίνησε μεν από την Ελλάδα, αλλά αφορά πολλές Οικονομίες του πλανήτη (οι αγορές ήδη «υποψιάζονται» ότι, αρκετά κράτη έχουν χρησιμοποιήσει ανάλογα τη «δημιουργική λογιστική», με στόχο τη «σκιαγράφηση» μίας πιο ελκυστικής πιστοληπτικής «εικόνας» - εν όψει των διαρκώς αυξανόμενων δανειακών αναγκών τους).
Όσον αφορά την υπερχρέωση των «δυτικών» Οικονομιών από την οποία, μεταξύ άλλων, πηγάζουν τα τέσσερα παραπάνω κεντρικά προβλήματα, ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει την εξέλιξη του δημοσίου χρέους, σε σχέση με το ΑΕΠ, για δέκα επιλεγμένες «δυτικές» Οικονομίες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας:
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου