Στην αρχή της δεκαετίας του 2000 και μέχρι το μέσον της, η περίπτωση της Ιρλανδίας παρουσιάζονταν, ως το ιδανικό οικονομικό μοντέλο, που ταίριαζε κι έπρεπε να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα. Οι θαυμαστές – θιασώτες του ιρλανδικού …θαύματος, πολλοί και φανατικοί, τόσο ανάμεσα στους εκσυγχρονιστές του Σημίτη, όσο και στους νεοδεξιούς του Καραμανλή…Στο τέλος της δεκαετίας, η Ιρλανδία επανέρχεται στο προσκήνιο και ξαναπαίζει ως πρότυπο, όχι ως θαύμα, αλλά ως δράμα ! ΄Ολος ο συρφετός της διεθνούς, της ευρωπαϊκής, αλλά και της εγχώριας νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής και πολιτικής αγκύλωσης, πιέζουν την Ελλάδα και τη νέα κυβέρνηση, να μιμηθεί τους ιρλανδούς, στη λήψη σκληρών, αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας, όπως η μείωση των μισθών, (-10% εκεί…), την αύξηση του ΦΠΑ, τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών και την μείωση – μέσω απολύσεων – των δημόσιων υπαλλήλων.
Από χθες, η συνταγή της ιρλανδέζικης σούπας, επιδεικνύεται, προτείνεται, αποστέλλεται παντοιοτρόπως, στο Μαξίμου, ως το ενδεδειγμένο «μενού», που πρέπει ο Γ. Παπανδρέου, να σερβίρει στους έλληνες, εν όψει των Χριστουγέννων.
Πρόκειται για σύγκρουση σκληρή, με εθνικά χαρακτηριστικά – το τονίζει, συνέχεια, ο πρωθυπουργός - στην διάρκεια της οποίας, δοκιμάζονται θεμελιακές έννοιες, όπως η αξιοπιστία, αλλά και η αξιοπρέπεια…
Η έκβαση πολυαναμενόμενη, με πάμπολλες σηματοδοτήσεις και προεκτάσεις, πιθανά και εξελίξεις !...
http://logoplokies.blogspot.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου