Να γλιτώσουμε από τα κοράκια της δραχμής

Απορώ με εκείνους που εκπλήσσονται, και ανοίγουν ένα στόμα νααααα με το συμπάθιο, από την είδηση ότι ο Σημίτης από το Βερολίνο και ο γνωστός Σόρος από το Νταβός δήλωσαν πως επιχειρηματικά συμφέροντα επιζητούν την επιστροφή της χώρας στη δραχμή διότι ευελπιστούν ότι με τον τρόπο αυτό θα ξεχρεώσουν εύκολα τα χρέη που έχουν! Δηλαδή, ποιο ακριβώς είναι το θέμα μας για να ξέρω. Οτι υπάρχουν... δραχμιστές; Μα φυσικά και υπάρχουν, αλλά είναι δύο ειδών. Οι βλάκες που στην ασχετοσύνη που τους δέρνει νομίζουν ότι αν φύγουμε από το ευρώ και επιστρέψουμε στη δραχμή θα σωθεί η χώρα, ενώ θα πρόκειται για την τέλεια καταστροφή. Και οι μαφιόζοι, αυτοί που έχουν παρκάρει τα λεφτά στην Ελβετία, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, στον εξαποδώ τέλος πάντων και περιμένουν πώς και πώς να καταρρεύσει η χώρα, να γυρίσει στη δραχμή και να έρθουν αυτοί, είτε να ξεχρεώσουν ό,τι χρωστούν είτε να αγοράσουν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί.

Διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα

 

Ούτε τους πρώτους λυπάμαι ούτε τους δεύτερους υπολογίζω. Και δεν τους υπολήπτομαι φυσικά. Σε ποια υπόληψη να έχεις κάποιους που ελπίζουν ότι θα καταστραφεί ο τόπος τους για να κονομήσουν; Φυσικά, και πρέπει να το πω αυτό, δεν θεωρώ ότι αποτελούν και κάτι εντυπωσιακό ως τάση. Γιατί, λυπάμαι αν κάποιοι ενοχληθούν, είναι στο DNA αυτής της φυλής και η προδοσία και η εκμετάλλευση και ο ατομικισμός εις βάρος του συνόλου. Τι να λέμε τώρα; Πάρε την Ιστορία να δεις τι γίνεται, να φρίξεις. Για προσωπικότητες που οι διαστρεβλωτές της ιστορικής πραγματικότητας (τάχα μου ιστοριογράφοι και ιστορικοί) μας τους έχουν παραδώσει ως ήρωες, ευεργέτες κ.λπ. και στην πραγματικότητα ήταν κάτι πουλημένα τομάρια, τα οποία εκμεταλλεύθηκαν τους αγώνες του λαού για την πάρτη τους. Θα χρειαζόταν μια εφημερίδα να γράψω γι' αυτούς, αλλά επειδή το θέμα μας είναι η χρεοκοπία και οι επιχειρηματίες που την εύχονται για να κονομήσουν, κάντε μια βόλτα στο Google να διαβάσετε για τον «ευεργέτη» Ανδρέα Συγγρό. Ναι, αυτόν της λεωφόρου. Και μετά τα ξαναλέμε...

Περιμένουν τη χρεοκοπία

Οι δραχμιστές μού θυμίζουν κάτι κοράκια που παλιά ήταν αραγμένα στα σκαλιά των νοσοκομείων. Και με το που έβλεπαν καμιά γυναικούλα να κλαίει και να οδύρεται για την απώλεια του ανθρώπου της, έπεφταν από κοντά για να πάρουν την κηδεία. Τέτοιοι είναι, και μακάρι να διαψευστούν και να χάσουν ό,τι έχουν επενδύσει πάνω στη χρεοκοπία. Φυσικά, εκτός από αυτούς, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν επενδύσει πολιτικά στη χρεοκοπία της χώρας. Κόμματα και αποκόμματα, παράγοντες, ειδικοί με ή χωρίς εισαγωγικά, δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι, αλλά και νούμερα κάθε είδους, που περιμένουν πώς και πώς να επισυμβεί η χρεοκοπία για να έχουν να λένε πως αυτοί τα είχαν πει από καιρό, ότι είχαν προειδοποιήσει, αλλά τα πουλημένα κόμματα και οι πολιτικοί τους του δικομματισμού δεν τους άκουσαν και άλλα πολλά. Συμπέρασμα: η χώρα μπορεί να γλιτώσει, εμείς δεν βλέπω να γλιτώνουμε από όλους αυτούς...

Το ΠΑΣΟΚ θα μείνει εδώ!

Δεν θα γλιτώσουμε επίσης από το ΠΑΣΟΚ. Διατυπώνω την προειδοποίηση να την έχουν υπόψη όλοι εκείνοι που τρίβουν τα χέρια τους, διότι οι δημοσκοπήσεις μέσω... εκτιμήσεων (άκου έρευνες τώρα) δείχνουν το ΠΑΣΟΚ... πέμπτο κόμμα. Τους ενημερώνω, και αυτούς αλλά και τους τάχα μου και δήθεν επιστήμονες που παραγνωρίζουν εσκεμμένα ότι οι ερωτώμενοι πολίτες απαντούν με βάση την οργή, την πικρία, την απογοήτευση, τον θυμό και όχι με νηφαλιότητα, πως ό,τι και να κάνουν το ΠΑΣΟΚ (θα) είναι εδώ! Ενωμένο δεν ξέρω, δυνατό επίσης δεν μπορώ να προβλέψω, αλλά ότι θα είναι εδώ, θα είναι, όσο κι αν προσπαθούν διάφοροι, όπως ο φίλος Μιχάλης Χρυσοχοΐδης που καταβάλλει άοκνες προσπάθειες, να εξαφανιστεί από τον χάρτη. Τα κόμματα υπάρχουν γιατί εκφράζουν συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες και έχουν σημείο αναφοράς την ίδια την κοινωνία. Και δεν υπάρχουν ούτε για χάρη των συμφερόντων ούτε για χάρη των δημοσκόπων. Συνεννοηθήκαμε;

Να παραιτηθείς Μιχάλη...

Το ελπίζω, διότι το τελευταίο διάστημα έχω αρχίσει να χάνω κι εγώ την εμπιστοσύνη μου στην κοινή λογική. Λόγου χάρη, αν ήμουν υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου, που υπέγραψε και εφήρμοσε το Μνημόνιο της πιο σκληρής λιτότητας επειδή ακριβώς αυτό απαιτούσαν οι δανειστές της χώρας για να μην καταρρεύσει, υπήρχε ποτέ πιθανότητα να δήλωνα ότι «δεν το διάβασα»; Και μετά να επανερχόμουν και να επέμενα ότι είναι τιμή μου και καμάρι μου που δεν το διάβασα; Ακόμη κι αν συνέβαινε, που δεν θα συνέβαινε αυτό, θα καθόμουν να ξεστραβωθώ μια, δυο, τρεις μέρες, όσο χρειαζόταν για να ξέρω τι περιλαμβάνει. Οχι για μένα, αλλά για τον λαό μου που με ψήφισε. Και αυτό δεν χρειάζεται να είσαι διάνοια για να το καταλάβεις, Μιχάλη μου. Επίσης, αφού λες όσα λες, και επιμένεις, ολοκλήρωσε τις κινήσεις σου: πες εγώ παραιτούμαι τώρα και πάω στη βάση να εξηγήσω τη θέση μου. Να σου πούμε μπράβο όλοι. Διάνοιες και μη...

Προστάτευσαν τα συμφέροντα
ΘΑ  ΗΘΕΛΑ να διατυπώσω έκκληση προς τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου που κάνουν όσα κάνουν, να μην μας προκαλούν από πάνω. Ας λειτουργήσουν όπως νομίζουν, εμείς θα εκτιμήσουμε  τη στάση τους, και στις εκλογές που έρχονται, όποτε κι αν αυτές πραγματοποιηθούν (8 Απρίλη πάντως που ζητάει ο Σαμαράς, ούτε με σφαίρες) θα τους ανταμείψουμε αναλόγως! Το λέω αυτό, διότι μετά την προστασία που πρόσφεραν την περασμένη Τρίτη σε διάφορα  συντεχνιακά συμφέροντα (φαρμακοποιοί, δικηγόροι κ.λπ.) και το κράξιμο που ακολούθησε από όλα τα μέσα πλάκωσαν τις δηλώσεις για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δικαίωμά τους, δεν λέω. Αλλά μου ακούγεται ως εμπαιγμός να μου λένε ότι δεν ψήφισαν τη διάταξη για τα φαρμακεία διότι είχε υπερβεί το εδάφιον ψ’, της διάταξης χ’, του άρθρου κ’ του Κανονισμού της Βουλής. Διότι σ’ αυτή την περίπτωση, πρόεδρε Κακλαμάνη, θα απαντήσω «σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου». Ε, μα πια!.. 

tanea.gr