του Σταύρου Θεοδωράκη «Θα μπει κανείς φυλακή;». Και μετά : «Θα σωθούμε;».
Αυτά είναι τα 2 ερωτήματα που άκουγα την εβδομάδα των διακοπών μου. Και συνήθως με αυτή τη σειρά. Οι περισσότεροι ξεκινούσαν με μια θετική παραίνεση: «Σαν δημοσιογράφος κάτι παραπάνω θα ξέρεις…». Άλλοι, δεν έκρυβαν εξαρχής την καχυποψία τους: «Αν και δημοσιογράφος εσύ τι πιστεύεις;». Που πάει να πει :«Δεν έχουμε και πολύ εμπιστοσύνη στη φάρα σου, αλλά μια που σε βρήκαμε μπροστά μας, πες μας και εσύ τη γνώμη σου». Μερικοί ρωτούσαν δυνατά , άλλοι πάλι υπέβαλλαν τα ερωτήματα ψιθυριστά λες και ήταν ένα μυστικό που έπρεπε να το μοιραστούμε οι δυο μας μόνο. Ας πω λοιπόν δημοσίως τις δικές μου σκέψεις στα δημοφιλή ερωτήματα του καλοκαιριού.
«Θα μπει κανείς φυλακή;». Θα μπει! Αν το σύστημα εξουσίας (πολιτικοί, δικαστικοί, συνδικαλιστές, ανώτατοι κρατικοί υπάλληλοι, δημοσιογράφοι – τρομάρα μας) δεν θέλει να χαθεί αύτανδρο, κάποιοι θα πρέπει επιτέλους να τιμωρηθούν. Και δεν εννοώ απαραιτήτως κάγκελα – αν και για κάποιους είναι απαραίτητα – αλλά όλους τους τρόπους με τους οποίους μπορείς να τιμωρήσεις κάποιον που πλούτισε παρανόμως. Καθαίρεση από τα αξιώματα, δημόσια διαπόμπευση και δήμευση περιουσιών, αρχίζοντας από τους πολιτικούς που μας έκλεψαν (ανεξαρτήτως αν οι υποθέσεις τους έχουν παραγραφεί). Ήδη έχουμε κάποιους στη φυλακή από τις υποθέσεις των «κουμπάρων», της Ζίμενς, των «δομημένων ομολόγων» δεν μπορούν όμως να μένουν ατιμώρητοι οι πρόεδροι των ασφαλιστικών ταμείων που από την μια μέρα στην άλλη έγιναν εκατομμυριούχοι, ούτε να διαφεύγουν τα μεγάλα κεφάλια του σκανδάλου της Ζίμενς. Στο Βατοπέδι πρέπει τάχιστα να ξεκαθαριστεί το τοπίο όχι μόνο για τα πολιτικά πρόσωπα αλλά και για τους … μοναχούς που δημιούργησαν το σκάνδαλο. Δεν μπορούν να δίνουν συνεντεύξεις, να κάνουν δημόσιες σχέσεις με ακριβές εκδόσεις και μόλις τους φωνάζει ο εισαγγελέας να δηλώνουν … Αγιορείτες.
Έπειτα έχουμε όλους αυτούς τους υπουργούς που διαχειρίστηκαν τεράστια κονδύλια (στην Εθνική Οικονομία, στην Άμυνα, την Υγεία και το Μεταφορών συνήθως). Οι περιουσίες που έχουν αποκτήσει (αυτοί, οι γυναίκες τους, τα αδέλφια τους, οι γαμπροί τους και τα παιδιά τους) και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, πρέπει να περάσουν στο κράτος. Ας αρχίσουμε τους έλεγχους από αυτούς τους συγκεκριμένους πολιτικούς - της τελευταίας 10 ετίας ας πούμε - και μερικούς άλλους που έχουν κατηγορηθεί πλειστάκις για μίζες (για να μην ξεχάσουμε και τις Άγονες Γραμμές του Παυλίδη, μέρες που είναι) θέτοντας συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα ελέγχου. Ένα μήνα – δύο μήνες… όχι πάντως δύο και πέντε χρόνια γιατί η κατάσταση που περνάει η χώρα είναι έκτακτη και δεν δικαιολογούνται εσαεί εκκρεμότητες.
Ένας ξένος αναλυτής έκανε τον χειμώνα μια πρόταση που πέρασε μάλλον απαρατήρητη. Είπε ότι πρέπει να δώσουμε φορολογική αμνηστία σε όλους αυτούς που πλούτισαν λάθρα τα τελευταία χρόνια. Με μια προϋπόθεση όμως: ότι οι περιουσίες τους – τα κλεμμένα δηλαδή - θα δηλωθούν από τους ίδιους! Και μετά θα έρθει το κράτος και θα επιβάλει πρόστιμα από 50% έως 90%. Όλοι οι άλλοι που έκλεψαν, πλούτισαν και δεν θα το δηλώσουν – πρότεινε ο ξένος αναλυτής - να οδηγηθούν στη φυλακή. Η πρόταση του, μπορεί να ηχεί κάπως μπακαλίστικη αλλά εγώ την βρίσκω ενδιαφέρουσα για την βαλκανική μας νοοτροπία. Την συζήτησα μάλιστα με δύο υπουργούς οι οποίοι περίπου μου είπαν το εξής: «ωραία ακούγεται αλλά άντε να βρεις όλους αυτούς που έκλεψαν».
Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι πιο απλό από όσο μας το παρουσιάζουν. Κοιτάξτε γύρω σας και δείτε πόσοι άνθρωποι ζουν πάνω από το όριο που τους επιτρέπουν τα εισοδήματα τους. Ο ένας γιατρός ζει σε ένα σπίτι 100 τετραγωνικών και ο άλλος έχει βίλλα, εξοχικό, δυο Φιλιππινέζες, τζιπ το πρωί, κάμπριο το βράδυ και τα παιδιά του σκορπάνε κάθε μέρα στο ψιλικατζίδικο όσα θέλει μια οικογένεια για να τραφεί. Και δεν είναι μόνο οι γιατροί και όλοι όσοι εμπλέκονται στο Σύστημα Υγείας, είναι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών, του Δημοσίων Έργων, τα στελέχη των αναπτυξιακών επιχειρήσεων των Δήμων, οι προμηθευτές και οι εργολάβοι του δημοσίου. Χάος; Δεν νομίζω. Αρκεί να πάρει κανείς την τελευταία έκθεση του Συνηγόρου του πολίτη, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Μάρτιο.
Εφορίες, Τοπική αυτοδιοίκηση, προμηθευτές του δημοσίου και όλες οι υπηρεσίες που εμπλέκονται με την έκδοση κάθε είδους άδειας (από πολεοδομικές μέχρι άδειες οδήγησης και κάρτες καυσαερίων). Αυτοί είναι οι πρωταθλητές στην διαφθορά. Τα ίδια λέει και ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Ας πει λοιπόν η κυβέρνηση ότι δίνει διορία 10 ημερών σε αυτές και αυτές τις κατηγορίες υπαλλήλων να δηλώσουν όλα τα άδηλα εισοδήματα τους. Με το τέλος της προθεσμίας και σε ένα μήνα το ΣΔΟΕ θα ελέγξει -δειγματοληπτικά έστω - την συγκεκριμένη κατηγορία υπαλλήλων και όσες περιουσίες εντοπίζονται αδήλωτες θα κατάσχονται και οι επίορκοι θα μπαίνουν φυλακή.
Ναι, το ξέρω χρειάζονται καινούργιοι νόμοι και νέες υπηρεσίες (ας πούμε ΣΔΟΕ μαζί με την υπηρεσία εσωτερικών υποθέσεων της αστυνομίας – που έχει πιάσει αρκετούς διεφθαρμένους μπάτσους), ο άλλος δρόμος όμως της γραμμικής εξέλιξης των πραγμάτων που έχει επιλέξει η κυβέρνηση δεν οδηγεί πουθενά. Και τέλος πάντων αντί η κυβέρνηση να σπαταλά φαιά ουσία προβληματιζόμενη τόσους μήνες, ποιο είναι τo χρηματικό όριο πάνω από το οποίο ένα δώρο προς έναν πολιτικό θεωρείται εξαγορά, ας επεξεργαστεί ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την απόδοση δικαιοσύνης. Ξεκινώντας με αυτούς που έκλεβαν τόσα χρόνια το δημόσιο χρήμα. Αυτό άλλωστε πρωτίστως μας λείπει και μας εμποδίζει να δώσουμε μια απάντηση στο άλλο δημοφιλές ερώτημα του καλοκαιριού : «Θα σωθούμε ή όχι;».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου