Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Το έγκλημα


Μία μόνο μπορεί να είναι η αντίδραση κάθε πολιτισμένης χώρας στο νέο έγκλημα της ισραηλινής ακροδεξιάς κυβέρνησης στα ανοιχτά της Γάζας: η πιο σαφής καταδίκη της. Όχι μόνο λεκτική αλλά και έμπρακτη· με μέτρα και κυρώσεις. Το Ισραήλ δολοφόνησε (ξανά) στα διεθνή ύδατα άοπλους πολίτες. Αντίπαλους; Ασφαλώς. Αλλά που με τα καραβάκια τους και με τη βοήθεια που μετέφεραν εκεί δεν οργάνωναν κάποια απόβαση, δεν πήγαιναν να πατήσουν τα (αμφισβητούμενα) χώματα του Ισραήλ. Αλλά να ανοίξουν ένα παράθυρο ελπίδας σε ένα απαράδεκτο στρατόπεδο συγκέντρωσης απελπισμένων ανθρώπων. Σε ένα σύγχρονο γκέτο. Είναι σίγουρα απεχθής σε πολλούς ο φανατισμός της Χαμάς που κυριαρχεί στη Γάζα. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι η Χαμάς. Είναι η τύχη της Παλαιστίνης και των κατοίκων της. Η παρατεταμένη τραγωδία τους εξηγεί τη Χαμάς. Και αυτή οφείλεται στους κυβερνήτες του Ισραήλ και στην επεκτατική πολιτική τους σε όλη τη Δυτική Οχθη. Μακροπρόθεσμα το Ισραήλ, παρά τους συμμάχους του, δεν θα επιζήσει χωρίς να συνυπάρξει με τον Αραβικό Κόσμο. Ισχυρίζεται ότι το επιδιώκει. Το χθεσινό διεθνές έγκλημα αποδείχνει ότι λέει ψέματα. 
ΤΟ ΒΗΜΑ