Η ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο είναι σαν την Αριστερά στην πολιτική. Μονίμως κατακερματισμένη, διαχρονικά πληγωμένη, βιωματικά συμπλεγματική,αθεράπευτα εσωστρεφής. Τρέφεται απο τον ελάσσονα ρόλο της στο περιθώρειο,ζει γι' αυτόν, παράγει τα -όμετρα (ποιος είναι πιο ΑΕΚ, ή αντιστοίχως πιο Αριστερά, απο τον άλλον), εχει το χάρισμα να επινοεί τον εξωτερικό εχθρό που συνωμοτεί, απο τη διαιτησία έως τον ιμπεριαλισμό, ή την ίδια στιγμή να ενοχοποιεί το εσωτερικό εξιλαστήριο θύμα και να ορμά καταπάνω του για να του σκίσει τις σάρκες.Και ακριβώς εκεί, επέρχεται ο πλήρης αποσυντονισμός. Στην ελληνική Αριστερά έχει πάρει καμιά εξηνταπενταριά χρόνια, για να είναι ακόμη συζήτηση και τριβή εάν καλώς ή όχι, παρέδωσαν τα όπλα το "45' στη Βάρκιζα. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έτσι όπως το βλέπω ,στην ΑΕΚ θα τραβήξει έως περίπου το 2050 η ζύμωση για την 'κίτρινη' πενταετία 2004-2009. Τι καλό έκανε, τι κακό έκανε.
Εν τω μεταξύ, ενώ η ζύμωση μόλις άρχισε, ένας φίλος που ακόμει έχει το κουράγιο....να τα μετρά, μου υπενθύμισε χθές το μεσημέρι ότι η ΑΕΚ φέτος έδωσε 24 αγώνες σε Πρωτάθλημα,Κύπελλο, Ευρώπη και έχασε τους 12.Πενήντα τοις εκατό. Θέλει, όσο να πείς, ταλέντο. Ευτυχώς δηλαδή, να λέμε, που ακόμη υπάρχει ένας πρόχειρος ΝΤΕΜΗΣ να φταίει για όλα. Εάν δεν υπήρχε, θα ήταν ζωτική ανάγκη να επινοηθείlistonplace
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου