Τελικά τι μου λέτε εμένα ο κυρίαρχος λαός με το αλάνθαστο κριτήριό του, η λαική ετυμηγορία, η δύναμη της ψήφου κλπ. κλπ. πράσινα άλογα;
Την τύφλα του δεν ξέρει ο έλληνας αφού πήγε και μαύρισε έναν Πρωθυπουργό που ακούστε τι έκανε μέσα στα 5,5 χρόνια της θητείας του, όπως τα είπε προχθές ο ίδιος βουκωμένος στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του:
«Δρομολόγησα τη μεταρρυθμιστική στρατηγική, που έχει ανάγκη ο τόπος μας, αναλαμβάνοντας σοβαρό πολιτικό κόστος».
«Γνωρίζω ότι λίγοι τις αποδέχθηκαν τις μεταρρυθμίσεις μας από την αρχή. Γνωρίζω ότι μόλις ανακοινώνονταν, οι περισσότεροι έσπευδαν να τις αμφισβητήσουν. Γνωρίζω ότι όταν ψηφίζονταν, οι πιο πολλοί τις απέρριπταν και όταν εφαρμόζονταν, οι περισσότεροι έλεγαν πως έπρεπε να ήμασταν πιο τολμηροί».
«Πίστεψα και πιστεύω στην αναγκαιότητά του σχεδίου μας για την κρίση».
«- Δώσαμε λύσεις σε χρονίζοντα κοινωνικά προβλήματα, που ούτε καν τολμούσαν να αγγίξουν οι κυβερνήσεις που τα δημιούργησαν.
- Υπερασπιστήκαμε, με τόλμη, τα εθνικά μας ζητήματα και δώσαμε πραγματική υπόσταση σε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, οδηγώντας τη χώρα σε νέους δρόμους διεθνούς συνεργασίας.
- Ανοίξαμε τον κύκλο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη ο τόπος, συγκρουόμενοι με κατεστημένα συμφέροντα και βολεμένους εκφραστές της συντήρησης.
- Ενισχύσαμε τις αντοχές της οικονομίας μας.
- Αυξήσαμε δραστικά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις.
- Πετύχαμε σταθερή μείωση της ανεργίας»
.Άρα; Πού είναι η λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος κυρίες και κύριοι πολιτες; Πού είναι η περιλάλητη δύναμη της ψήφου σας, αφού δεν μπορείτε να στηρίξετε έναν τέτοιον μεταρρυθμιστή πολιτικό;
Που «δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του», κατά δήλωσή του, παρά μόνο καμμιά εκατοστή λαμόγια; Μύγα όμως ποτέ! Δεν είναι δα η καημένη η μύγα και κανένα αρπακτικό. Σιγά μην άφηνε να καθίσουν στο σπαθί του οι κουμπάροι, οι ζημενσιανοί, οι Βατοπεδινοί ή οι Παυλίδηδες και οι λοιποί από τον εσμό από μύγες που είχε γύρω του!
Που ουδέποτε δεν έπνιξε σκάνδαλο, αλλά αντίθετα τροποποίησε τη νομοθεσία για να στείλει πρώτους πρώτους τους δικούς του αετονύχηδες στη φυλακή;
Που ούτε για μια στιγμή δεν του πέρασε η ιδέα να κλείσει νωρίτερα τη Βουλή για να επιφέρει μια ώρα αρχήτερα την παραγραφή των αδικημάτων των υπουργών του;
Που ούτε που καταδέχτηκε να στείλει στη φυλακή την έρημη την Τσέκου, αλλά τιμώρησε παραδειγματικά το άντρα το σωστό, τον γόη, τον κολλητό του Γάμμα Γάμμα;
Που του ήταν αδιανόητο να κατατρέξει με τη Δικαιοσύνη καταλύοντας κάθε θεσμό απόδοσής της τον Χριστοφοράκο ο οποίος έδωσε και να μη μάθουμε ούτε καν τα ονόματα των παρατρεχαμένων του που τα πήραν; Ούτε μπορούσε να δεχθεί αντί για τους δωροδοκηθέντες να προφυλακίζονται κοριτσάκια παιδιά δωροδοκούντων.
Που κάθε άλλο παρά έμπλεξε στην ανάκριση της Ζήμενς έναν νεαρό ανακριτή τριάντα και κάτι ετών, αφού τον έβαλε και εφάρμοσε τις παράτυπες και παράνομες εντολές των ανωτέρων του στο τέλος τον παρέπεμψε για ποινικά και υπηρεσιακά αδικήματα;
Που μεταρρύθμισε την Υγεία, την Παιδεία, τη Δημόσια Διοίκηση, την απονομή Δικαιοσύνης, τη Φορολογία, το Στρατό έτσι όπως κανείς ποτέ δεν μεταρρύθμισε στο παρελθόν. Και που αφού άφησε την Γιαννάκου να γίνει ο σάκκος του μποξ εφαρμόζοντας τη δική του πολιτική στο τέλος ούτε που διανοήθηκε να αποπέμψει κακήν κακώς στέλντοντάς την στου Χάρου τα νύχια;
Που χωρίς αυτόν η Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο θα γινόταν παρανάλωμα πυρός, ενώ με την παρέμβασή του δεν άναψε ούτε φλογίτσα, ούτε καταστράφηκε το παραμικρό, από τις εξεγέρσεις των θυμωμένων νέων, των οποίων είναι ψέμμα πως ούτε τα μικρά ονόματα δεν μάθαμε;
Που ποτέ άλλοτε δεν είχε γνωρίσει ο πολίτης τόση ασφάλεια όσο επί Πρωθυπουργίας του, στο δρόμο, στο σπίτι του, παντού;
Που ποτέ ο έλληνας δεν είδε περισσότερα λεφτά στην τσέπη του.. κλπ. κλπ. με την παγκόσμια πατέντα εξόδου από την κρίση που εκπόνησαν οι υπουργοί του να χαρίσει στις τράπεζες 22 δις, ενώ το έλλειμμα είναι λίγο παραπάνω, 27 δις;
«Στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση δεν μπόρεσα να πείσω την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και οφείλω να σας πω ότι για εμένα ήταν ακόμα πιο οδυνηρό ότι δεν μπόρεσα να πείσω ούτε έναν σημαντικό αριθμό από εκείνους που σταθερά ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία» κατέληξε ο κ. Καραμανλής.
Με άλλα λόγια: «Και μετά από όλα αυτά που έκανα για σας, ποιο το ευχαριστώ; Δέκα τοις εκατό μείον! Τέτοιος λαός, όμως, είμαστε οι έλληνες»! Αχάριστος!
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ
ΥΓ. Φαίνεται πως οι τόσοι opinion makers που είχε προσλάβει ο κ. Καραμανλής για να μας παρουσιάσει τη νύχτα μέρα και να μας ηλιθιοποιήσει τόσο ώστε να μας πείσει για την θαυμάσια διακυβέρνησή του, τελικά κατόρθωσαν να πείσουν μόνο τον ίδιο !
Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι εξακολουθεί να μας δουλεύει.
Βλέπετε και τρίτη;
http://www.politismospolitis.org
Δίπλα στον σύντροφό της, Νίκο Μπελογιάννη, θα ταφεί το Σάββατο στις 10:30 το πρωί, η αγωνίστρια και συγγραφέας Έλλη Παππά, που άφησε τα ξημερώματα την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 89 ετών. Η Έλλη Παππά -γόνος μικρασιατικής οικογένειας και αδελφή της Διδώς Σωτηρίου- συνέδεσε τη ζωή της με τους αγώνες της Αριστεράς και υπέφερε διώξεις και εξορίες μέχρι την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια, μετά την απόσυρσή της από τη δημοσιογραφία, είχε αφιερωθεί στο συγγραφικό της έργο που περιλαμβάνει δοκίμια φιλοσοφίας και πολιτικής σκέψης.
Παππούς έκρυβε ηρωίνη σε κρυσταλλική μορφή μέσα στις πάνες του εγγονού του. Ο ασυνείδητος χονδρέμπορος ηρωίνης, που διακινεί ναρκωτικά σε ολόκληρη τη χώρα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας του παράδοσης σε εμπόρους από το Ναύπλιο έπεσε στα δίχτυα του νόμου. Οι αστυνομικοί του τμήματος Ασφάλειας του Μενιδίου του έστησαν καρτέρι κοντά στο «στρατηγείο» του και κατάφεραν να αποτρέψουν τα σχέδιά του. Ο «παππούς της ηρωίνης» και η συμμορία του συνελήφθησαν και σήμερα θα οδηγηθούν ενώπιον ειδικού ανακριτή προκειμένου να απολογηθούν για εμπορία ναρκωτικών σε βαθμό κακουργήματος.
Χωρίς νικητή έληξε το σημερινό ντέρμπι στην Καισαριανή ανάμεσα στον Εθνικό Αστέρα και τον ΑΟ Κέρκυρα, αφού οι δύο αντίπαλοι αναδείχτηκαν ισόπαλοι με 1-1. Σε αυτή την αναμέτρηση, η οποία έγινε υπό άσχημες καιρικές συνθήκες, ο καθένας από τους δύο αντιπάλους είχε από ένα καλό ημίχρονο, με αποτέλεσμα το τελικό σκορ να θεωρείται δίκαιο.
