Οι εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι καταιγιστικές κι όλα δείχνουν πως το 2011, θ΄ αποτελέσει τη χρονιά σημαντικών ανακατατάξεων.Ευτυχώς ή δυστυχώς, μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο, το «ελληνικό ζήτημα» έπαψε νάναι μεμονωμένο, τα προβλήματα της οικονομίας μας, δεν αντιμετωπίζονται, πια, ως τα μοναδικά κι έτσι στο «παιχνίδι» μπαίνουν περισσότεροι, μπαίνουν όλοι και το χοντραίνουν πολύ !
Σε λιγότερο από ένα χρόνο ο Γ. Παπανδρέου δικαιώνεται στην εκτίμησή του (που κανείς δεν έπαιρνε τοις μετρητοίς), πως η ελληνική κρίση αντανακλά δυσμορφίες και δυσλειτουργίες της Ευρωζώνης κι όχι την τεμπελιά ή την πονηριά των Ελλήνων.
Η Μέρκελ, έπαψε νάναι κακιά κι αντίθετη μόνο με την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό της κι εμφανίζεται απέναντι σε πολλούς άλλους, αρκετοί των οποίων με θεσμικά καθήκοντα : τον Γιούνγκερ, τον Τρισέ κ.α.
Στο τραπέζι πέφτουν βαρύγδουπα θέματα, όπως π.χ. η δημιουργία και η έκδοση του Ευρωομολόγου, ενώ οι επιλογές και οι επιδιώξεις της Γερμανίας, έπαψαν, πια, ν΄ αντιμετωπίζονται ως θέσφατα και συγκεντρώνουν όλο και περισσότερα πυρά αμφισβητήσεων.
Μέσα στο χαμό, εμείς προσπαθούμε να επωφεληθούμε και να περάσουμε τις αποφάσεις που μας συμφέρουν, με πρώτη την επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. €, μπας κι αλαφρώσουμε τις ασήκωτες υποχρεώσεις μας για τα αμέσως επόμενα χρόνια και κατανείμουμε τα τοκοχρεωλύσια σε περισσότερες ετήσιες δόσεις.
Ο Παπανδρέου προσπαθεί να ελιχθεί στα στενά περιθώρια που του αφήνει το Μνημόνιο και οι ντιρεκτίβες του, ενώ επιχειρεί να παίξει κι όποιο χαρτί άξιο λόγου και δύναμης, μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο στους σκληρούς και τις έξαλλες της Ευρωζώνης.
Σ΄ αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η επίσκεψη του Στρος Καν, του οποίου η διαφορετικότητα, έχει εκφρασθεί, ήδη, σε τρία βασικά και άκρως σημαντικά για την Ελλάδα, ζητήματα : την επιμήκυνση της αποπληρωμής, την έκδοση του Ευρωομολόγου και την ενίσχυση, με παραπέρα πόρους, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στήριξης.
Αν και πολύ ενδιαφέροντα όλ΄ αυτά, δεν φαίνεται, πάντως να επηρεάζουν στα ίσια και άμεσα, τα νέα «αγγούρια» που έχουν προκύψει για τον μέσο ΄Ελληνα και κυρίως τον εργαζόμενο, με τις επί θύραις νέες περικοπές των αποδοχών του, στο μεν δημόσιο τομέα με το νέο μισθολόγιο, στο, δε, ιδιωτικό με τις ρυθμίσεις για τις συλλογικές συμβάσεις και μειώσεις, που συνεπάγονται.
΄Οσο κι προχωράμε, όσο κι αν εξελισσόμαστε, ως ανθρωπότητα και ως κοινωνίες, κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα, ως φυσικοί άτεγκτοι νόμοι, όπως π.χ. το «όταν στο βάλτο παλεύουν οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα βατράχια « !...
Αν και πολύ ενδιαφέροντα όλ΄ αυτά, δεν φαίνεται, πάντως να επηρεάζουν στα ίσια και άμεσα, τα νέα «αγγούρια» που έχουν προκύψει για τον μέσο ΄Ελληνα και κυρίως τον εργαζόμενο, με τις επί θύραις νέες περικοπές των αποδοχών του, στο μεν δημόσιο τομέα με το νέο μισθολόγιο, στο, δε, ιδιωτικό με τις ρυθμίσεις για τις συλλογικές συμβάσεις και μειώσεις, που συνεπάγονται.
΄Οσο κι προχωράμε, όσο κι αν εξελισσόμαστε, ως ανθρωπότητα και ως κοινωνίες, κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα, ως φυσικοί άτεγκτοι νόμοι, όπως π.χ. το «όταν στο βάλτο παλεύουν οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα βατράχια « !...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου