Ευρωπαϊκά stress test: Αλήθειες και ψέματα

Γράφει ο Αρμαγεδδών

 «Θαυμάζω τούτη την επιμέλεια, τούτη τη μεθοδική υπομονή! Όταν δεν έχεις χαρακτήρα, θα πρέπει τουλάχιστον να υιοθετήσεις μια μέθοδο»

Αλμπέρ Καμύ

 Δεν ξέρω αν η Ε.Ε. έχει χαρακτήρα – πιθανολογώ ότι τον έχει χάσει – ωστόσο, όπως όλα δείχνουν έχει υιοθετήσει μια μέθοδο: αυτήν της μετριοπάθειας, που θεωρεί ότι θα την βγάλει από την κρίση. Και, ασφαλώς, αναφέρομαι στα περιβόητα stress test που διενεργήθηκαν στις ευρωπαϊκές τράπεζες...και τις έβγαλαν «λάδι»!

 Ως γνωστόν, από τις 91 τράπεζες που εξετάστηκαν, «κόπηκαν» οι επτά και τα συνολικά κεφάλαια που τους επιβλήθηκε να συσσωρεύσουν είναι μόλις 3,5 δισ. ευρώ. Όπως έγραψε ένας αναλυτής σε γνωστό αμερικανικό διαδικτυακό τόπο, «πρόκειται για ποσό μικρότερο από εκείνο που θα δαπανήσουν οι Έλληνες για να καταβάλουν συντάξεις σε 50χρονους συνταξιούχους μέσα στις επόμενες εβδομάδες».

 Χάριν συγκρίσεως αναφέρουμε ότι στα αντίστοιχα αμερικάνικα stress tests του 2009, από τις 19 τράπεζες που εξετάστηκαν διαπιστώθηκε ότι οι 10 είχαν ανάγκη επιπλέον κεφαλαίων ύψους 74,6 δισ. δολ.!

 Εντάξει, αν θέλει κανείς να βρει δικαιολογίες, μπορεί. Για παράδειγμα, οι αναλυτές της Credit Suisse, η οποία, μάλιστα, συγκαταλέγεται μεταξύ των "ταύρων" και αισιόδοξων παρατηρητών των πραγμάτων στα ευρωπαϊκά δρώμενα, εκτίμησαν ότι τα τεστ αντοχής ήταν αρκετά αυστηρά ώστε να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα. Και στέκεται στο ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατάφεραν να αντεπεξέρθουν διότι ο κλάδος στο σύνολό του κατάφερε να συσσωρεύσει 220 δισ. ευρώ μέσα στους τελευταίους 18 μήνες για να ενισχύσει την κεφαλαιακή του επάρκεια.

 Εγώ, πάλι, πιστεύω ότι πίσω από την όλη διαδικασία υπάρχει μια μέθοδος: να καλυφθούν αυτή τη στιγμή κάποιες «μαύρες τρύπες» μέσω των «θετικών αποτελεσμάτων» των τεστ ώστε να κερδηθεί χρόνος για τον ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό τομέα, ώστε οι όποιες ανάγκες (π.χ. αυξήσεις κεφαλαίων) να λάβουν χώρα με πιο ευνοϊκές συνθήκες.

 Να είναι τυχαίο ότι τα τεστ δομήθηκαν, καθορίστηκαν και διεξήχθησαν από τους ίδιους κεντρικούς τραπεζίτες, των οποίων η βασική δουλειά είναι να προστατέψουν τα εθνικά, και όχι τα ευρωπαϊκά ή παγκόσμια, τραπεζικά συστήματα;

 Ή να αναφέρουμε τη σκανδαλώδη αποκάλυψη των βρετανικών Financial Times, βάσει της οποίας οι γερμανικές ρυθμιστικές αρχές δεν επέβαλλαν στις εγχώριες τράπεζες να αποκαλύψουν όλες τις λεπτομέρειες για τα κρατικά ομόλογα που κρατούν στο χαρτοφυλάκιό τους;

 Οι εκτιμήσεις ποικίλουν, αλλά μια μερίδα αναλυτών θεωρούν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να προκύψει ανάγκη να ξαναγίνουν σχετικά τεστ στην Ευρώπη και ότι τελικά οι τράπεζες να χρειαστεί να προβούν σε αυξήσεις κεφαλαιακής επάρκειας, οι οποίες μπορεί να φτάσουν και στα 15 δισ. ευρώ. Από όπου κι αν το δει κανείς το θέμα, τα τεστ αντοχής απέτυχαν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στο θέμα της αξιοπιστίας.

theinsider