του Lupus Ec(onomicus)(το παραμύθι για μεγάλα παιδιά)
“Κερδοσκοπικά παιγνίδια γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται από συγκεκριμένα funds -αυτοί είναι οι κανόνες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δουλειά της κυβέρνησης είναι, με διαφάνεια, να εφαρμόζει τις πολιτικές της ώστε να αποτρέπονται τέτοιες κινήσεις”.
Τάδε έφη αυτολεξεί ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010, δηλαδή τη στιγμή ακριβώς που:
Το κόστος (για το ελληνικό δημόσιο) και η απόδοση (για τους -όποιους θαρραλέους ή άπληστους- δανειστές του ελληνικού κράτους έχουν παραμείνει στις επάλξεις) ξεπερνούσε τα αστρονομικά επίπεδα του 6,20%, κινούμενο στα επίπεδα των 306 μονάδων βάσης έναντι του γερμανικού αντιστοίχου, καταγράφοντας υψηλό 11μήνου,
ενώ παραλλήλως η απόδοση (yield) στο 2ετές έντοκο εκτινασσόταν στο 4,96% από 1,70% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2009, λίγο πριν από τις περιλάλητες πρόωρες εκλογές που είχε προκηρύξει η -αλήστου μνήμης- κυβέρνηση της Ν.Δ., η κυβέρνηση που εύκολα (και δίκαια) θα μπορούσε να καταταγεί ανάμεσα στις 5 χειρότερες μεταπολεμικές και στις 3 καταστροφικότερες μεταπολιτευτικές στην Ελλάδα.
Ο υπουργός των Οικονομικών, ωστόσο, μοιάζει να είναι από τους λίγους στην Ελλάδα που, επειδή κατανοούν τα αυτονόητα, δεν τα βάζουν με ανεμόμυλους, ούτε ψάχνουν για Δουλσινέες (τουλάχιστον στα λόγια)....Η δημοσιονομική κατάσταση στη χώρα σήμερα κυρίες και κύριοι, δεν είναι ούτε για κλάματα, ούτε χωρίς λύση. Απλώς και μόνον απαιτεί κρύο μυαλό και άμεση, στιβαρή αντιμετώπιση.
Τα δεδομένα έχουν ως εξής:
Η διαρροή καταθέσεων στο εξωτερικό (3,5 δις ευρώ με στοιχεία Οκτωβρίου Νοεμβρίου 2009) προς το παρόν είναι μια (αναστρέψιμη) τάση, η οποία, ωστόσο, αν γίνει χιονοστιβάδα μπορεί εύκολα να ανατρέψει τις ισορροπίες του τραπεζικού μας συστήματος.
Τα spreads των 5ετών CDS (ασφάλιστρο του ελληνικού χρέους έναντι αθετήσεως πληρωμών) κατέγραψαν στα τέλης της περασμένης εβδομάδας ιστορικό υψηλό πολύ κοντά στις 350 μονάδες βάσης. Η διαφορά αυτή είναι πολλαπλάσια της αντιστοίχου για την Ιταλία (155 μονάδες) και αισθητά υψηλότερη των CDS χωρών που κοιτούν την ευρωζώνη με το κιάλι όπως η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, αλλά ακόμη και η Τουρκία (104 μονάδες, από τις 378 τον Ιανουάριο του 09) και είχαν όλες τους βρεθεί στη δίνη δημοσιονομικών κρίσεων εντός του προηγουμένου έτους. Κοντολογίς η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν επιθυμεί (εν τοις πράγμασι) να την δανείζει.
Το αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθεροποίησης & Ανάπτυξης μπορεί να “έπεισε” τους Ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά δεν φαίνεται να έπεισε τους δανειστές μας. Οι διεθνείς αγορές (όχι μόνον αυτές, αλλά και ο κάθε εχέφρων φορολογούμενος πολίτης εντός της χώρας) επιθυμούν το ελληνικό κράτος να μειώσει δραστικά τις δαπάνες (διάβαζε σπατάλες) του και όχι απλώς να αυξήσει τα έσοδά του. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε τις προάλλες φίλος Αθηναίος βιβλιοπώλης: “Ακόμη και στη θεωρητική περίπτωση που βρισκόταν σήμερα κάποιος φιλέλληνας μεγιστάνας του πλούτου και πλήρωνε ολόκληρη την τρύπα των 400 δις ευρώ, -με τα μυαλά που κουβαλάμε ως κυβέρνηση, αλλά και ως κοινωνία- το έλλειμμα σ' ένα χρόνο θα βρισκόταν πάλι στα ίδια επίπεδα...” Ακόμη κι όσοι από σας βρίσκετε το σόφισμα υπερβολικό, θα δεχθείτε πως η υπερβολή βρίσκεται μόνον στο χρονικό διάστημα που οι δαπάνες θα οδηγήσουν το χρέος της χώρας ξανά στα τρέχοντα επίπεδα. Θα συμφωνήσω μαζί σας. Για να ξανανοίξει η τρύπα (με τους ρυθμούς που βαδίσαμε ως τώρα) θα χρειαζόταν πέντε ως δέκα χρόνια και όχι μόνον ένα...
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμυθάκια και να πείσουμε τις αγορές, τα μέτρα άμεσης εφαρμογής για μείωση των δαπανών πρέπει να περιλαμβάνουν:
αναστολή εξοπλιστικών δαπανών
πάγωμα μισθών αιρετών εκπροσώπων σε όλα τα επίπεδα
πάγωμα μισθών ανωτάτων δικαστικών
αναστολή επιδομάτων δημοσίων υπαλλήλων
σύνδεση μισθών δημοσίων υπαλλήλων (εφοριακών) με παραγωγικότητα
πάγωμα του αριθμού δημοσίων υπαλλήλων στις 500.000
άρση μονιμότητας νέων δημοσίων υπαλλήλων
άρνηση νέων παροχών σε αγρότες (και λοιπούς εκβιαστές)
πλήρης διαφάνεια και έλεγχος κρατικών προμηθειών σε μηνιαία βάση
πλήρης και οριστικός διαχωρισμός κράτους & εκκλησίας
κατάργηση μισθοδοσίας ιερωμένων από το κράτος
κατάργηση δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης στρατιωτικών
άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων
άμεση διεύρυνση (μεταναστευτικής) ασφαλιστικής βάσης
Αυτά, για πρόγευμα, και μόλις τα spreads πέσουν κάτω από τις 200 μονάδες βάσης βγαίνουμε στην αγορά και σηκώνουμε με ομολογιακά 5ετίας ή 10ετίας όσα περισσότερα μπορούμε... μέχρι το Πάσχα.
Κι ύστερα βλέπουμε. Βήμα, βήμα.
www.protagon.gr
Τάδε έφη αυτολεξεί ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010, δηλαδή τη στιγμή ακριβώς που:
Το κόστος (για το ελληνικό δημόσιο) και η απόδοση (για τους -όποιους θαρραλέους ή άπληστους- δανειστές του ελληνικού κράτους έχουν παραμείνει στις επάλξεις) ξεπερνούσε τα αστρονομικά επίπεδα του 6,20%, κινούμενο στα επίπεδα των 306 μονάδων βάσης έναντι του γερμανικού αντιστοίχου, καταγράφοντας υψηλό 11μήνου,
ενώ παραλλήλως η απόδοση (yield) στο 2ετές έντοκο εκτινασσόταν στο 4,96% από 1,70% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2009, λίγο πριν από τις περιλάλητες πρόωρες εκλογές που είχε προκηρύξει η -αλήστου μνήμης- κυβέρνηση της Ν.Δ., η κυβέρνηση που εύκολα (και δίκαια) θα μπορούσε να καταταγεί ανάμεσα στις 5 χειρότερες μεταπολεμικές και στις 3 καταστροφικότερες μεταπολιτευτικές στην Ελλάδα.
Ο υπουργός των Οικονομικών, ωστόσο, μοιάζει να είναι από τους λίγους στην Ελλάδα που, επειδή κατανοούν τα αυτονόητα, δεν τα βάζουν με ανεμόμυλους, ούτε ψάχνουν για Δουλσινέες (τουλάχιστον στα λόγια)....Η δημοσιονομική κατάσταση στη χώρα σήμερα κυρίες και κύριοι, δεν είναι ούτε για κλάματα, ούτε χωρίς λύση. Απλώς και μόνον απαιτεί κρύο μυαλό και άμεση, στιβαρή αντιμετώπιση.
Τα δεδομένα έχουν ως εξής:
Η διαρροή καταθέσεων στο εξωτερικό (3,5 δις ευρώ με στοιχεία Οκτωβρίου Νοεμβρίου 2009) προς το παρόν είναι μια (αναστρέψιμη) τάση, η οποία, ωστόσο, αν γίνει χιονοστιβάδα μπορεί εύκολα να ανατρέψει τις ισορροπίες του τραπεζικού μας συστήματος.
Τα spreads των 5ετών CDS (ασφάλιστρο του ελληνικού χρέους έναντι αθετήσεως πληρωμών) κατέγραψαν στα τέλης της περασμένης εβδομάδας ιστορικό υψηλό πολύ κοντά στις 350 μονάδες βάσης. Η διαφορά αυτή είναι πολλαπλάσια της αντιστοίχου για την Ιταλία (155 μονάδες) και αισθητά υψηλότερη των CDS χωρών που κοιτούν την ευρωζώνη με το κιάλι όπως η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, αλλά ακόμη και η Τουρκία (104 μονάδες, από τις 378 τον Ιανουάριο του 09) και είχαν όλες τους βρεθεί στη δίνη δημοσιονομικών κρίσεων εντός του προηγουμένου έτους. Κοντολογίς η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν επιθυμεί (εν τοις πράγμασι) να την δανείζει.
Το αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθεροποίησης & Ανάπτυξης μπορεί να “έπεισε” τους Ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά δεν φαίνεται να έπεισε τους δανειστές μας. Οι διεθνείς αγορές (όχι μόνον αυτές, αλλά και ο κάθε εχέφρων φορολογούμενος πολίτης εντός της χώρας) επιθυμούν το ελληνικό κράτος να μειώσει δραστικά τις δαπάνες (διάβαζε σπατάλες) του και όχι απλώς να αυξήσει τα έσοδά του. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε τις προάλλες φίλος Αθηναίος βιβλιοπώλης: “Ακόμη και στη θεωρητική περίπτωση που βρισκόταν σήμερα κάποιος φιλέλληνας μεγιστάνας του πλούτου και πλήρωνε ολόκληρη την τρύπα των 400 δις ευρώ, -με τα μυαλά που κουβαλάμε ως κυβέρνηση, αλλά και ως κοινωνία- το έλλειμμα σ' ένα χρόνο θα βρισκόταν πάλι στα ίδια επίπεδα...” Ακόμη κι όσοι από σας βρίσκετε το σόφισμα υπερβολικό, θα δεχθείτε πως η υπερβολή βρίσκεται μόνον στο χρονικό διάστημα που οι δαπάνες θα οδηγήσουν το χρέος της χώρας ξανά στα τρέχοντα επίπεδα. Θα συμφωνήσω μαζί σας. Για να ξανανοίξει η τρύπα (με τους ρυθμούς που βαδίσαμε ως τώρα) θα χρειαζόταν πέντε ως δέκα χρόνια και όχι μόνον ένα...
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμυθάκια και να πείσουμε τις αγορές, τα μέτρα άμεσης εφαρμογής για μείωση των δαπανών πρέπει να περιλαμβάνουν:
αναστολή εξοπλιστικών δαπανών
πάγωμα μισθών αιρετών εκπροσώπων σε όλα τα επίπεδα
πάγωμα μισθών ανωτάτων δικαστικών
αναστολή επιδομάτων δημοσίων υπαλλήλων
σύνδεση μισθών δημοσίων υπαλλήλων (εφοριακών) με παραγωγικότητα
πάγωμα του αριθμού δημοσίων υπαλλήλων στις 500.000
άρση μονιμότητας νέων δημοσίων υπαλλήλων
άρνηση νέων παροχών σε αγρότες (και λοιπούς εκβιαστές)
πλήρης διαφάνεια και έλεγχος κρατικών προμηθειών σε μηνιαία βάση
πλήρης και οριστικός διαχωρισμός κράτους & εκκλησίας
κατάργηση μισθοδοσίας ιερωμένων από το κράτος
κατάργηση δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης στρατιωτικών
άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων
άμεση διεύρυνση (μεταναστευτικής) ασφαλιστικής βάσης
Αυτά, για πρόγευμα, και μόλις τα spreads πέσουν κάτω από τις 200 μονάδες βάσης βγαίνουμε στην αγορά και σηκώνουμε με ομολογιακά 5ετίας ή 10ετίας όσα περισσότερα μπορούμε... μέχρι το Πάσχα.
Κι ύστερα βλέπουμε. Βήμα, βήμα.
www.protagon.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου