Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Γ.Παπανδρέου: Το μεγάλο μειονέκτημα που έγινε ατού

Ο Γιώργος Παπανδρέου ταξιδεύει πολύ. Για την ακρίβεια, πάντα ταξίδευε πολύ. Και με χρόνους που συναγωνίζονται ανθρώπους της δουλειάς: πιλότους και αεροσυνοδούς. Τον καιρό που ήταν υπουργός Εξωτερικών, ήταν συνεχώς σε ένα αεροπλάνο. Το αποτέλεσμα είναι ορατό τώρα, στα διάφορα διεθνή fora. Τον Ιανουάριο του 2006 όταν ανακοινώθηκε ότι είναι υποψήφιος για τη θέση αυτή, ελάχιστοι έδωσαν σημασία. Πολλοί στο ΠΑΣΟΚ σκέφτηκαν ότι πρόκειται για ένα αξίωμα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Άλλοι, ότι θα ήταν ακόμη μία ευκαιρία για να «λείπει ο πρόεδρος σε ταξίδια». Σήμερα αντιλαμβάνονται, ειδικά αυτοί οι τελευταίοι, ότι το αξίωμα είχε και ουσία και περιεχόμενο. Τον εγκατέστησε στο κέντρο της διεθνούς πολιτικής σκηνής χωρίς να διαθέτει κυβερνητικό αξίωμα. Το πρώτο διάστημα θεωρήθηκε μεγάλο μειονέκτημα. Πολυήμερες απουσίες στο εξωτερικό, μακριά από τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα, συνεννόηση από το τηλέφωνο για τις κινήσεις, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό- και γκρίνια. Από πολλούς. Και από δικούς του. Που περνούσε στην κομματική βάση- δεν θέλουν και πολύ αυτά.

Το ότι αδιαφόρησε γι΄ αυτά και συνέχισε τελικά, του έκανε καλό, το παραδέχονται ακόμα και οι άσπονδοι φίλοι του. Γιατί όσο κυλούσε ο χρόνος οι εσωκομματικές τριβές μειώθηκαν και παράλληλα ανέβηκε στα μάτια του Έλληνα ψηφοφόρου όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Την Πέμπτη, ο Γιώργος Παπανδρέου ταξίδεψε στο Πεκίνο για να μετέχει σε ένα ακόμη συνέδριο υπό την ιδιότητά του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Με το που έφτασε στην κινεζική πρωτεύουσα, τον περίμενε μια πρόσκληση: να συναντηθεί με τον Κινέζο πρόεδρο Χου Ζιντάο. Και αυτό κάτι δείχνει λένε συνεργάτες του. Ότι «όπως και αλλού, έχει πλέον την αντιμετώπιση υποψήφιου πρωθυπουργού...» Άμεση προσφυγή. Απόψε αργά επιστρέφει στην Ελλάδα και αύριο μιλάει στην Πάτρα- εκεί από όπου παραδοσιακά άρχιζαν οι Παπανδρέου τις προεκλογικές τους εκστρατείες. Ο Γιώργος πιστεύει- και οι δικοί του το εισπράττουν- ότι από την έκβαση αυτής της μάχης, των ευρωεκλογών, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η επόμενη, των εθνικών εκλογών. Από τη νύχτα κιόλας της 7ης Ιουνίου. Αν το αποτέλεσμα είναι καθαρό, καταγράψει δηλαδή μιαν αναμφισβήτητη νίκη του ΠΑΣΟΚ, το ίδιο εκείνο βράδυ θα ζητήσει άμεση προσφυγή στις κάλπες για να δοθεί λύση στο πολιτικό αδιέξοδο της χώρας. Ανεξαρτήτως διαφοράς. Άλλωστε, κανένας δεν ξεχνάει ότι στις ευρωεκλογές του 2004 το ΠΑΣΟΚ είχε χάσει με 9 ολόκληρες μονάδες από τη Νέα Δημοκρατία- και αυτή θα είναι η πρώτη νίκη του Γιώργου επί του Κώστα Καραμανλή. Λογικό δεν είναι, το αίτημα αυτό να επαναλαμβάνεται συνεχώς μέχρις ότου ο Κ. Καραμανλής πάει τη χώρα σε εκλογές;