Από το 2004 έως και σήμερα, κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει σε τι φάση βρίσκεται η Ελλάδα. Ερχόμενοι στην εξουσία τότε μετά βαΐων και κλάδων, η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή υποσχέθηκε πως θα αλλάξει τα κακός κείμενα των προηγούμενων κυβερνήσεων και θα εφαρμόσει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης στην εξωτερική μας πολιτική. Μέχρι σήμερα όμως δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι το συνταρακτικό που να έχει γίνει. Κάτι που με την αποχώρηση της η σημερινή κυβέρνηση θα θυμίζει ότι είχε συμβάλει στην επίτευξη ενός εθνικού στόχου.Έχοντας κληρομήσει την αναγνωσιμότητα της Ελλάδας απέναντι στους υπόλοιπους Ευρωπαίους Εταίρους, δεν εκμεταλλεύτηκε την παραμικρή ευκαιρία για να προχωρήσει έστω ένα βήμα. Σε όλες τις συνόδους κορυφής ήμασταν απλά το 27ο μέλος για συμπληρωθεί η επιτροπή. Σε όλα τα κρίσιμα Ευρωπαϊκά ζητήματα απλά ο σημερινός πρωθυπουργός κοιτούσε μια δεξιά την Υπουργό Εξωτερικών, μια αριστερά των Υπουργό Οικονομίας. Για να μην υποθέσω ότι κοιτούσαν το ταβάνι σφυρίζοντας αδιάφορα, ευχόμενοι να μην έρθει η σειρά της Ελλάδας να τοποθετηθεί.
Ακούγαμε στις ειδήσεις ότι η Ελλάδα ασκούσε συνεχώς Βέτο. Γυρνούσαν στην χώρα και πανηγύριζαν πως με την άσκηση του Βέτο κατάφεραν να μην περάσουν θέσεις που δεν συμφέρανε την Ελλάδα. Θα αναρωτιέστε αν πραγματικά το να ασκεί κανείς Βέτο θεωρείτε διπλωματική επιτυχία ή διπλωματική αποτυχία. Η ερμηνεία είναι όμως απλή. Όταν φτάνει κανείς στο σημείο να ασκεί Βέτο, τότε δεν έχει διπλωματικά εργαλεία για να διαπραγματευτή και να υπερασπιστή τις θέσεις της Χώρας του.
Σκεπτόμενοι με ωριμότητα, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι ως Έθνος καλούμαστε να επιβιώσουμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο στερέωμα και σε μια νέα Ευρώπη με διαφορετικές συνθήκες από την ίδρυση της. Είναι απαραίτητη η διεκδίκηση στόχων από την χώρα μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την πολιτική που ακολούθησε η σημερινή κυβέρνηση γυρνά τους Έλληνες στην περίοδο 1980-1981, τότε που επικρατούσε ένας σκεπτικισμός του γιατί η Ελλάδα έγινε μέλος της. Μετά το 2004, η Ελλάδα έχει περιθωριοποιηθεί από το Ευρωπαϊκό Σύνολο και επικρατή ένας προβληματισμός για την Ελληνική πορεία μέσα στην Ευρώπη.
Μια μερίδα της κοινωνίας θεωρεί πως η Ευρώπη είναι καλή. Μια άλλη, θεωρεί πως είναι κακή. Δεν είναι όμως έτσι. Υπάρχουν κακές κυβερνήσεις που δεν έχουν το θάρρος και την δύναμη να αγωνιστούν για να διεκδικήσουν στόχους για την χώρα τους. Τέτοια φαινόμενα εντοπίζονται κυρίως σε χώρες που έχουν Συντηρητικά Καθεστώτα διακυβέρνηση όπως γίνεται σήμερα και στην Ελλάδα. Επικεντρώνονται σε μια συντηρητική εσωτερική πολιτική, αδιαφορώντας για την εξωτερική. Υποβαθμίζοντας έτσι τις δυνατότητες που έχουμε στο να γίνουμε συμμέτοχοι στις Ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Ως Σοσιαλιστικό Κίνημα θεωρούμε πως υπάρχουν δυνατότητες διεκδίκησης εθνικών στόχων, αρκεί να υπάρχει θέληση και σχέδιο. Έχουμε την δυνατότητα να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των υπολοίπων Ευρωπαίων Εταίρων μέσα από την λείψει πρωτοβουλιών, που θα κάνουν την Ελλάδα ξανά αξιόπιστη. Μια αξιοπιστία που θα μας καταστήσει ξανά ως προνομιακό συνομιλητή στην λύση των προβλήματων που αφορούν την Ευρώπη και τον Κόσμο.
Νικολούζος Τάσος
Μέλος Περιφερειακής Επιτροπής Ιονίων Νήσων ΠΑ.ΣΟ.Κ
* Δημοσιεύτηκε στο : europeancitizenscfu.blogspot.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου