ΤΥΧΑΙΟ...;;;ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ...

Η ημερήσια πληροφόρησή μας αποτελεί αντικείμενο διόγκωσης της μιζέριας αλλά και του όλου οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας όσο και η υπόλοιπη «γηραιά» ήπειρος. Τα Μ. Μ. Ε. έχουν καταφέρει να μας τρομοκρατούν εξαπολύοντας, σε καθημερινή βάση και δίχως «απουσία»…, «τορπίλες» όξυνσης των όσων αντιμετωπίζουμε σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε ή ορθότερα, μας ανάγκασαν να βρεθούμε λόγω των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης τα οποία και υιοθετήθηκαν έπειτα από το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της χώρας μας και του Δ. Ν. Τ.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών έχει αρχίσει να καταγράφεται η σύγχρονη ελληνική μυθολογία …με τη βοήθεια, πάντοτε, των «έγχρωμων» τηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι συμμετέχοντας σε ανιαρές και διαρκώς μεταβαλλόμενες πολιτικές συμμαχίες «σπιλώνουν» ακόμα περισσότερο το πολιτικό σύστημα το οποίο ήδη διακρίνεται από σήψη, δολοπλοκία, αδιαφάνεια και διαφθορά…
Μύθος πρώτος: Εντός ολίγων μηνών χρεοκοπία.
Κάποιοι πόνταραν και συνεχίζουν να ποντάρουν διαδίδοντας «ψίθυρους» άγχους και απελπισίας σχετικά με επερχόμενη χρεοκοπία και πτώχευση της χώρας μας με το «έτσι θέλω…» ώστε να αποφύγουν προσωπικό τους «ναυάγιο» οικονομικό… Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Αυτό που πραγματικά δηλώνει παρόν αποτελεί το γεγονός ότι αυτοί οι απρόσωποι «κάποιοι»…, που δεν είναι άλλοι από…τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ταμεία, θεωρούν τη χρεοκοπία ως δεδομένη και οι πιο μετριοπαθείς εξ αυτών ως την πιο ρεαλιστική λύση.
Προτού προχωρήσουμε στην ανάλυση και του δεύτερου μύθου θα πρέπει να γίνει αναφορά στον οικονομικό όρο CDS (Credit Default Swaps) ώστε να γίνει αντιληπτό και από αναγνώστες οι οποίοι δεν έχουν ιδιαίτερες επαφές με τις αρχές της πολιτικής οικονομίας. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για συμβόλαια παραγωγών χρηματοοικονομικών προϊόντων. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και αποτελούν «ασφάλιστρα» έναντι ομολόγων που εκδίδουν είτε κράτη, είτε επιχειρήσεις, τα οποία οι επενδυτές αγοράζουν για να καλυφθούν από τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους ή της επιχείρησης. Σε περίπτωση που υπάρξει η υπόνοια ή η εκτίμηση ότι ο εκδότης του ομολόγου θα δυσκολευτεί να το αποπληρώσει, τότε η τιμή του αντίστοιχου ασφαλίστρου (CDS) ανεβαίνει.
Μύθος δεύτερος: Δε θα μας αφήσουν να πτωχεύσουμε διότι θα χάσουν τα χρήματά τους.
Καταρχήν, αν ισχύει ο συγκεκριμένος μύθος τότε δεν ισχύει ο πρώτος και το ανάποδο. Η αλήθεια είναι ότι τα μεγάλα κεφάλαια που έχουν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα, όπως διαβάσαμε και στον πρώτο μύθο, έχουν ασφαλίσει τα χρήματά τους μέσω CDS έναντι χρεοκοπίας άρα είτε πτωχεύσουμε είτε όχι, κάνει το ίδιο για αυτούς αφού τα κέρδη τους είναι διασφαλισμένα.
Μύθος τρίτος: Αν κηρύξουμε πτώχευση και γυρίσουμε στη δραχμή θα έχουμε απώλεια των χρημάτων μας της τάξεως του 30%.
Αυτό που πραγματικά θα γίνει σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ είναι ότι οι καθημερινές συναλλαγές θα συνεχίσουν να γίνονται σε ευρώ, οι καταθέσεις θα παραμείνουν σε ευρώ ως συνάλλαγμα και το μόνο που θα προσμετρείται σε δραχμές θα είναι το μηδαμινό σχεδόν χρέος μας, αφού θα έχουμε κηρύξει πτώχευση, και το «έλλειμμα» το οποίο θα έχει θετικό πρόσημο εξαιτίας του ότι ένα τεράστιο ποσό αποπληρωμής δανείων θα έχει διαγραφεί με αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός της χώρας μας θα ήταν κατά πολύ «ελαφρύς» και light…
Βέβαια, θα αντιμετωπίζαμε κάποια δυσκολία όσον αφορά την ισοτιμία ευρώ-δραχμής αλλά αυτό θα έβρισκε λύση έπειτα από σωστές τοποθετήσεις αποθεματικών μας, μετατροπή δηλ. ευρώ σε δολάριο ή χρυσό. Το ευρώ θα κατρακυλούσε μετά την έξοδό μας από την Ο. Ν. Ε. ακόμη και έναντι της δραχμής!!! Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ισχύουν τα λεγόμενα του πρώην πρωθυπουργού κ. Σημίτη (ας κρατηθώ, ας μην αναφέρω το παρατσούκλι…) ότι δηλ. θα χάσουμε το 30% των χρημάτων μας, τότε θα πρέπει να αναφέρουμε στον ίδιο, ο οποίος και προφανώς είναι στην κοσμάρα του και «αποστειρωμένος» από το ελληνικό περιβάλλον και την ελληνική κοινωνία…όπως και πολλοί ακόμα, αν έχει καταλάβει πόσο επί τοις εκατό είναι η ήδη υπάρχουσα απώλεια από τα κυβερνητικά μέτρα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την αύξηση του πληθωρισμού και τι πρόκειται να χάσουμε ακόμη…;;;
Μύθος τέταρτος: Τα μέτρα θα διαρκέσουν για τρία χρόνια και από το ναδίρ θα επιστρέψουμε στο ζενίθ.
Η χώρα καλείται να πραγματοποιήσει τρία οικονομικά ρεκόρ παγκόσμιας κλάσεως…
Αναλυτικότερα:
1ο παγκόσμιο οικονομικό ρεκόρ: να καταφέρει η χώρα μας να φτάσει σε ανάλογο οικονομικό επίπεδο ώστε να «εκδιώξει» το Δ. Ν. Τ. εντός τριετίας… Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο με άλλη χώρα του κόσμου όπου το Δ. Ν. Τ. «κράτησε το τραπέζι» για λιγότερο από 15-20 χρόνια μέχρις ότου η οικονομία να ανακάμψει.
2ο παγκόσμιο οικονομικό ρεκόρ: να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα κατά 11 μονάδες εντός τριών ετών, όπως προβλέπει και το μνημόνιο. Επίσης δεν υπάρχει χώρα - όπου ακόμη και με τις καλύτερες οικονομικές συνθήκες των προηγούμενων χρόνων - να έχει κατορθώσει κάτι παρόμοιο, πόσο μάλλον η χώρα μας η οποία και χαρακτηρίζεται από μειωμένη ανάπτυξη, μείωση των επενδύσεων, αύξηση του πληθωρισμού και της ανεργίας κατά τη διάρκεια της χειρότερης οικονομικής συγκυρίας διεθνώς, κατά τα τελευταία έτη.
3ο παγκόσμιο οικονομικό ρεκόρ: να πείσει τις αγορές ότι τα ελληνικά ομόλογα αξίζουν, ώστε σε χρονικό ορίζοντα τριετίας να «ξαναβγεί» στη διεθνή αγορά για να δανειστεί. Καμία μα καμία χώρα της οποίας τα ομόλογα έχουν χαρακτηριστεί ως «junk» - σκουπίδια, άχρηστα δηλ. - από τους οίκους αξιολόγησης δεν έχει καταφέρει να γυρίσει πίσω σε θετικές αξιολογήσεις.
Γιατί, λοιπόν, το Δ. Ν. Τ. προσπαθεί να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα για το οποίο παραδέχεται ότι δε θα πετύχει…;;; Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Η Ε. Ε. δεν είχε κανέναν μηχανισμό για να πραγματοποιήσει υποτίμηση, κίνηση στην οποία θα μπορούσε να προβεί οιαδήποτε άλλη χώρα σε παρόμοια περίπτωση.
Είναι λοιπόν, τα όσα βιώνουμε τον τελευταίο καιρό τυχαία…;;; Δε νομίζω…

ΚΟΥΤΡΑΣ ΝΙΚΟΣ
Απόφοιτος Πολιτικής Επιστήμης
Μεταπτυχιακός Τ.Α.Β. Ιονίου Πανεπιστημίου
Υποψήφιος Διδάκτορας Ιονίου Πανεπιστημίου