ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ !...

Σ΄ αυτή την ωμά εκβιαστική και τρομοκρατική συμπεριφορά της τρόϊκας, η χώρα κι ο λαός της είναι ανυπεράσπιστοι, καθώς το πολιτικό προσωπικό - οι εκπρόσωποι - από δω το πάνε, από κει το φέρνουν, όλο στη διαπίστωση, πως "είμαστε σε δεινή διαπραγματευτική θέση..." καταλήγουν κι όλο πιο κάτω κατεβάζουν τα βρακιά τους, μπροστά στους χοντρομαλάκες και τα κωλόπαιδα με τα κουστούμια και τα ταγέρ.

Ο μόνος παράγοντας, που θα μπορούσε να μπει στη μέση, ν΄ ανακόψει το ρεσιτάλ αναίδειας και την αποικιοκρατική συμπεριφορά των υπαλληλίσκων των τοκογλύφων δανειστών μας, είναι ο λαός, αυτός, όμως, έχει παροπλισθεί, έχει απηυδήσει κι έχει μπει στην άκρη. Μεγάλα τμήματά του έχουν
εμποτιστεί με μένος και εκτονώνονται - παρορμητικά, αλλά και αποπροσανατολισμένα - κατά του Παπανδρέου, κατά τρόπο απόλυτο και μονοσήμαντο, προσωποποιώντας τις αιτίες και τις ευθύνες, σ΄ αυτόν που τόλμησε να σηκώσει το ...χαλί !

Σ΄ αυτή την τραγική και θλιβερή κατάσταση, πως να μην τεθεί η επισήμανση για τη λαθεμένη αντιμετώπιση της πρότασης του ΓΑΠ, γα το Δημοψήφισμα ; Πως να μην εμφανιστεί, σ΄ όλη της την έκταση η αναγκαιότητα αυτής της διαδικασίας, που στόχευε να ξαναβάλει το λαό στο "παιχνίδι" και να τον κάνει, όχι απλά συμμέτοχο, αλλά κυρίαρχο των εξελίξεων ;

Και πως να μην υποστηριχθεί, τώρα πιο βάσιμα, ότι ο ρόλος όλων αυτών που σιγοντάρισαν, με τις ηλίθιες εκτιμήσεις τους και τους ανερμάτιστους αφορισμούς, τους ξοφλημένους δεξιόστροφους ηγετίσκους της Ευρωζώνης, ήταν, πέρα για πέρα, υπονομευτικός, των συμφερόντων του ελληνικού λαού, αποτρέποντας την καθοριστική παρέμβασή του στα κρισιμότερα γεγονότα, που διαδραματίζονται στη χώρα, την μεταπολεμική περίοδο ;
Επειδή ποτέ δεν είναι αργά και η ώρα του λαού είναι παντοτινή, ας επιλεγεί, τώρα, αυτή η κορυφαία δημοκρατική έκφρασή του κι ας τεθούν οι ξεσαλωμένοι τροϊκανοί, αντιμέτωποι με τον άμεσα ενδιαφερόμενο και τον πραγματικό αποδέκτη της προκλητικότητάς τους και υποφέροντα από τις μαλακίες τους !...                                                                    

ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ

…αυστηρά πασοκικόν!

τι θα λέγατε να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά; Και να πούμε αλήθειες;

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Ανδρέας! Απο τότε γέμισε ο τόπος Παπανδρεϊκούς! Αγνούς παρθένους πασόκους (με την καλή έννοια), άπειρους (και άβγαλτους και κατά χιλιάδες) Παπανδρεϊκούς! Ρομαντικούς, αριστερούς, αντιδεξιούς, φερέλπιδες, ορεξάτους, φανατικούς. Το …πασοκόμετρο (με την καλή έννοια) στα τέρματα!

Στη συνέχεια γίνανε διάφορα κακά πράγματα που δε θα θελα να αναφερθώ, ενδιάμεσα ο Ανδρέας πέθανε και κει που έλεγες πως ο Παπανδρεϊσμός εκφυλίζεται, την ίδια στιγμή που οι πασόκοι (πάντα με την καλή έννοια) γίνανε πια στελέχη ολκής οι περισσότεροι, μπασμένοι και φτασμένοι πια με επιρροή, έμπειροι σαν από καιρό, φτάσαμε αισίως στο 2004. 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑ!!!

«Κάψτε τα πλοία» της επιστροφής: φυγή προς τα μπρος!

Ο νέος πατριωτισμός του Made in Greece! Η Ελλάδα των παραγωγών, των καινοτόμων, των δημιουργών, η Ελλάδα των νέων “Αργοναυτών”, η Ελλάδα της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης και της αριστείας μπορεί και πρέπει να υπερκεράσει την “Ελλάδα” της μιζέριας, του παρασιτισμού, της διαφθοράς, της καταστροφής και αυτοκαταστροφής, της υστερικής δημαγωγίας! Καιρός να τελειώνουμε με την επιτάφια θρηνολογία!

Μετά το PSI τι; Μετά τον τερματισμό, τουλάχιστον το αμέσως επόμενο διάστημα της θεμελιώδους αβεβαιότητας “χρεωκοπία και κατάρρευση προς τη δραχμή”, τι; Μετά τι; Η αναδιάρθρωση και η διαγραφή χρέους είναι μόνο μια σημαντική μάχη. Ο πόλεμος είναι μπροστά. Το καθοριστικό του μέτωπο έχει όνομα: Νέο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο. Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Κοινωνικής Συνοχής με ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση πέρα από τους σημερινούς διαχωρισμούς. Εθνική Επιτροπή υψηλού κύρους και ειδικής επιχειρησιακής ικανότητας για τη χάραξη και υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης με by pass σε μεγάλο βαθμό των παράλυτων γραφειοκρατικών διεφθαρμένων μηχανισμών. Ο Πρόεδρός της θα είναι είναι ισχυρή προσωπικότητα με αναγνωρισμένες αναλυτικές, εκτελεστικές και επιχειρηματικές ικανότητες και χρήσιμο θα ήταν να είναι αντιπρόεδρος της εκάστοτε κυβέρνησης της επόμενης τουλάχιστον πενταετίας αποκλειστικά για το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης. Το πείραμα “Παπαδήμου” πρέπει να επαναληφθεί στην ηγεσία και τη σύνθεση της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης - Ανασυγκρότησης. Η Βουλή των Ελλήνων με Ειδικό Ψήφισμα θα εγκρίνει με καταλυτική πλειοψηφία το Εθνικό “Μνημόνιο” Ανάπτυξης - Ανασυγκρότησης - Συνοχής και θα το υποβάλει στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα Κοινοβούλια των κρατών - εταίρων, στο Ευρωκοινοβούλιο, για να στηριχτεί στα πλαίσια ενός Νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου για την Ανάπτυξη και Συνοχή, προϋπόθεση για την ψήφιση και την αποτελεσματική λειτουργία της νέας Δημοσιονομικής Συνθήκης.

ΕΚΤΟΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΗΛΙΘΙΕ.

Ζούμε ένα παρατεταμένο εφιάλτη, από τον οποίο δεν ξεφεύγουμε ξυπνώντας.
Έχουμε αρχίσει να βαδίζουμε στην έρημο και ξέρουμε πως έχουμε μπροστά μας ολόκληρη τη Σαχάρα.
Μετά την υπερψήφιση  της νέας ταφόπλακας από τα 199 ανδρείκελα, αυτά που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια, περικοπές, εργασιακές ανατροπές, απολύσεις, εφεδρείες, ανεργία, πείνα, νεόφτωχοι, νεοάστεγοι κλπ κλπ θα λογίζονται ωq μερικές σκηνές από το έργο. Η ταινία αρχίζει μόλις τώρα.
Κι όμως! Ακόμη και αυτή τη στιγμή κάποιοι πείθονται πως υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Και μάλιστα το βλέπουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως είναι το τρένο που έρχεται κατά πάνω μας.
Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος το είπε γλαφυρά. Θα έχουμε, μέσα σε δυο χρόνια , μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά μια τουλάχιστον δεκαετία.
Πρόκειται για μια μεθοδευμένη γενοκτονία. Την είδαμε να συμβαίνει κι αλλού. Όπου πάτησε το πόδι του το ΔΝΤ, άφησε πίσω του καμένη γη, εκατομμύρια εξαθλιωμένους, χιλιάδες αυτοκτονημένους.
Όπου συγκροτήθηκε λυκοσυμμαχία, σαν την Ε.Ε, έβαλαν τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα και δε βρέθηκε ούτε η προβιά τους.
Και ενώ μας τυλίγει η φρίκη, άλλοι μιλούν για αεροπορικούς μαζικούς ψεκασμούς με κατασταλτικά (πώς γίνεται όμως κάποιοι να κρατούν ομπρέλα;), άλλοι προσποιούνται πως αν δεν μιλούν για όλ’ αυτά, μπορούν κιόλας να τα ξορκίζουν, πως  συνεχίζει να υπάρχει μια «κανονικότητα», πως όσο η Τρέμη και ο Καψής βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα, όλα  ‘βαίνουν καλώς’, πως αν πάρουμε το μπακαλοδέφτερο και λογαριάσουμε πώς θα μοιράσουμε τις πενταροδεκάρες, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, ή τέλος πάντων να κοιμόμαστε, έστω και ανήσυχοι.