Για το καταραμένο φίδι

Διαβάζω για το τέλος της μεταπολίτευσης, της κοινωνικοπολιτικής εκείνης αναγκαιότητας που ακολούθησε μια σκοτεινή περιόδο που κορυφώθηκε με τη χούντα, και ανατρέχοντας σε αναλύσεις και δημοσιευμένες σκέψεις σκοντάφτω πάνω στις βαρύγδουπες λέξεις-ορόσημα που αναδεικνύουν τελικά πώς καθορίστηκε η συλλογική μας συνείδηση γύρω από αυτή την αναγκαιότητα:

"Επταετής επανάσταση",  αλλαγή, κάθαρση, εκσυγχρονισμός, ολυμπιάδα, επανίδρυση του κράτους, "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Κάθενα από τα παραπάνω, στριμωγμένα όλα τους σε διάστημα 40 ετών, αποδεικνύονται πολύ περισσότερα σε αριθμούς ορόσημα από αυτά που απαιτούνται για να αποδείξουμε τελικά στους εαυτούς μας ότι γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε από τις ζωές μας και τη κοινωνία που αποτελούμε.  Όλα αυτά, τόσα πολλά για μια τόσο μικρή ιστορική περίοδο, καταδεικνύουν μαζί και μια συλλογική συναισθηματική νοημοσύνη λιγότερο ώριμη για τις υψηλές απαιτήσεις που οι συγκεκριμένες λέξεις ορόσημα θέτουν.
Αντίθετα, έννοιες όπως ραγιάς, χατζηαβάτης, ρουσφέτι, ραχάτι, παζάρι, νταραβέρι, νταηλίκι, χαϊρι φαντάζουν διαχρονικές στη πορεία του κατασκευασμένου μας έθνους. Και είναι έννοιες ιστορικά τιμημένες από εμάς και μέχρι τώρα θρησκευτικά εφαρμοσμένες. Και οι λέξεις που τις εκφράζουν -ωραιότατα δάνεια από τη τουρκική γλώσσα- αδυνατούν να μη με κάνουν καχύποπτο για το πόσο στενά συνδεδεμένες είναι τελικά οι έννοιες αυτές με τον πολιτισμικό μας γενετικό κώδικα.
Είναι παράλογο να μη συμπεράνω έτσι ότι το ρουσφέτι αναμοχλεύει το θυμικό μας καλύτερα από ότι η "επανάσταση". Ότι το νταραβέρι είναι πιο οικείο από τη "κάθαρση" και ότι η χριστιανορθοδοξία σαφώς προτιμότερη από τον "εκσυγχρονισμό" (σημ. η επανάσταση, η κάθαρση και ο εκσυγχρονισμός προφανώς και δε φέρουν εδώ το νεοελληνικό φορτίο που τους έχουμε προσδώσει). Είναι αυτονόητο πια ότι σε επίπεδο λαού οι επιλογές μας έχουν γίνει και είναι σαφώς καθορισμένες δεκαετίες τώρα. Αναρωτιέμαι αν αυτή η μοντέρνα μορφή απώλειας της "εθνικής" ανεξαρτησίας που αποτελεί η παραχώρηση της εξουσίας στο ΔΝΤ θα είναι και η τελευταία ευκαιρία επανακοθορισμού των αυτοκαταστροφικών μας επιλογών. Ή στη πραγματικότητα θα αποτελέσει μόνο έναν κύκλο από αυτούς που αυτούσια επαναλαμβάνονται στην ιστορία του δύσμοιρου νεοέλληνα.   

stahtikaiburberry

ΟΧΙ, ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ !...

Το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα στις εκλογές του 2007, στρώθηκε και διαμόρφωσε ένα συγκροτημένο Πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας, με προτάσεις – τομές, στα χρόνια και διαρθρωτικά προβλήματα της Ελλάδας.
Κεντρική θέση στο πρόγραμμα αυτό, είχε ο οικονομικός τομέας, όπου υπήρχε ένα πλέγμα πολιτικών και μέτρων, έξω από την νεοφιλελεύθερη πεπατημένη, με την σταθερότητα και την παραπέρα ανάπτυξη της Οικονομίας, να συνδυάζεται με την προστασία, αλλά και την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας.
Αυτό το Πρόγραμμα τέθηκε στο λαό κι εκείνος το επέλεξε με 43,9%, δίνοντας στο ΠΑΣΟΚ 10 και πλέον μονάδες διαφορά, από τη Ν.Δ.

Τα δεδομένα, που λήφθηκαν υπ΄ όψη για την διαμόρφωση του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, ήταν εκείνα που η κυβέρνηση της νεοδημοκρατίας παρουσίαζε, τόσο στον ελληνικό λαό, όσο και στα όργανα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Με βάση τα στοιχεία για το έλλειμμα, το χρέος, τον πληθωρισμό, την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων κλπ, δούλεψαν οι διάφορες επιτροπές και τα όργανα του Κινήματος, διαμορφώνοντας την εκτίμησή τους για την κατάσταση της χώρας, με βάση τις επίσημες τοποθετήσεις και τα επίσημα στοιχεία των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων και οργάνων.

Δεν χρειάζεται ειδική καταγραφή δηλώσεων, ανακοινώσεων, συνεντεύξεων, επιστολών και άλλων ντοκουμέντων της εποχής για την τεκμηρίωση της παραπάνω άποψης. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο και πλήρες και, ενδεικτικά, μπορεί κανείς ν΄ ανατρέξει εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ !... 

Το Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, εξαγγέλθηκε και στις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, άρχισε να εξειδικεύεται ανά υπουργείο, όπως άρχισε και η εφαρμογή του, με τα πρώτα νομοσχέδια να διαμορφώνονται…
Και τότε ήρθε η …πραγματικότητα !...

 Οι υπηρεσιακοί παράγοντες, ενημερώνοντας τους νέους πολιτικούς προϊσταμένους των υπουργείων, άρχισαν να λένε διάφορα «περίεργα» πράγματα, κυρίως εκεί στο κτίριο της πλατείας Συντάγματος, για μαγείρεμα στοιχείων, για κρυφά ελλείμματα, για υποβαθμισμένο χρέος… Ο Παπακωνσταντίνου, δύσπιστος επεστράτευσε τον Προβόπουλο, πλην, όμως, άκουσε τα ίδια !
Στην οδό Πειραιώς ο Λοβέρδος με τον Κουτρομάνη δεν πίστευαν στ΄ αυτιά τους μ΄ όσα άκουγαν για τα αποθεματικά των Ταμείων και τις υποχρεώσεις τους. Η Πετραλιά, πριν παραδώσει και φύγει, δεν είχε πει κουβέντα, ούτε στο λαό, ούτε στο νέο υπουργό, για την αδυναμία πληρωμής του δώρου των Χριστουγέννων, στους συνταξιούχους !... ΄Εφυγε πανηγυρίζοντας για τον ασφαλιστικό της Νόμο, που …έσωζε το σύστημα !...
Στην Αριστοτέλους ο κ. Τίποτα, υπαρχηγός σήμερα του …κατήγορου Σαμαρά, είχε φυλάξει ως επτασφράγιστο μυστικό τα χρέη των Νοσοκομείων και τάχει κρύψει – εξαιρέσει και απ΄ το έλλειμμα και απ΄ το χρέος ! Πιο κάτω στην Αχαρνών ο Χατζηγάκης, έκανε το κορόϊδο για τα χρέη του ΕΛΓΑ και έκρυψε, ως το τέλος, το γεγονός, πως η Κομισιόν είχε βγάλει off, τα 500 εκατ. €, πούχει δώσει στους αγρότες γα να φύγουν απ΄ τα μπλόκα…

Στις Βρυξέλλες, την ίδια στιγμή, οι μέχρι χθες εναγκαλιστές του Αλογοσκούφη και του Παπαθανασίου, την έπεφταν στον Παπακωνσταντίνου, για τις ματσαραγκιές των πρώην του ! Οι μερκελοσαρκοζήδες έχοντας εξαντλήσει την εκθειαστική συμπεριφορά τους προς τον Καραμανλή, βρήκαν τον Παπανδρέου για να κάνουν τα παράπονά τους και να ζητάνε τα ρέστα για τα «κατορθώματα» του ευνοούμενού τους !...

Όχι, γι αυτή την κατάσταση, που αναδύθηκε μετά τις εκλογές του Οκτώβρη, το ΠΑΣΟΚ δεν είχε επεξεργαστεί πρόγραμμα ! Υπήρχε σχέδιο και πρόγραμμα για μια ελλειμματική και προβληματική οικονομία, δεν υπήρχε σχέδιο για μια φαλιρισμένη και στο χείλος της χρεοκοπίας οικονομία !
Οι πολιτικές και τα μέτρα είχαν διαμορφωθεί με μπούσουλα την κατάσταση που εμφανίζονταν, μέσω των επίσημων στοιχείων, που ανακοινώνονταν κι όχι των άλλων, των πραγματικών, απ΄ ό, τι αποκαλύφθηκε, που οι πολιτικοί απατεώνες της Δεξιάς έκρυβαν κάτω από τα ακριβά χαλιά των χλιδάτων γραφείων τους.

Για την επίθεση, που η άμοιρη Ελλάδα δέχτηκε όταν το καπάκι ανασηκώθηκε και τα βοθρολύματα της πολιτικής Καραμανλή ξεχείλισαν, από τα ευρωπαϊκά, αλλά και τα παγκόσμια κοράκια του σύγχρονου καπιταλισμού, τις ύαινες του νεοφιλελευθερισμού, τους διεθνείς απατεώνες με την ιδιότυπη ασυλία και βέβαια το ΠΑΣΟΚ κι ο Γ. Παπανδρέου, δεν είχαν λεπτομερές σχέδιο…
Σήκωσαν τα μανίκια και ρίχτηκαν στη δουλειά και τον αγώνα εκ των ενόντων, μ΄ όση δύναμη, εμπειρίες και δυνατότητες διέθεταν, με μοναδικό στόχο, το αυτονόητο : τη σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία, στο παρά ένα της οποίας την είχαν παραλάβει !

Κάποιοι, επιμένουν να ψειρίζουν τη μαϊμού, να μιλάνε για εναλλακτικές λύσεις (χωρίς να δίνουν συγκεκριμένα, καμιά !...), ν΄ αναζητούν και να επικεντρώνονται σε ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα, μιλώντας για σοσιαλιστικές πολιτικές και μέτρα, σε μια συγκυρία και μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στην κατρακύλα, η μάρκα του φρένου, που προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις, σε μάρανε ;

Τέσσερις μήνες, τώρα, όλη η υφήλιος παρακολουθεί, με κομμένη την ανάσα, τον καινούργιο και πρωτοεκλεγμένο πρωθυπουργό μιας μικρής χώρας, να αντιπαρατίθεται και να πολεμάει με την πολιτική νομενκλατούρα της Ευρώπης, το γραφειοκρατικό κατασκεύασμα της Ε.Ε., τα μεγαθήρια του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συμπλέγματος, τις αδηφάγες στρατιές των νόμιμων, σύγχρονων, κουρσάρων «ανθρώπων των αγορών», τους κάθε είδους και συναπαντήματος κερδοσκόπων και τοκογλύφων.

Με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αυτή την προσπάθεια την παρακολουθεί ο ελληνικός λαός, μιας και ο ίδιος καλείται να συμμετάσχει στον αγώνα για τη σωτηρία της χώρας, συνεισφέροντας από το εισόδημά του, το υστέρημά του. Ο λαός, που φωνάζει, γκρινιάζει, εξοργίζεται, πολλές φορές βρίζει, αλλά που κατανοεί, υπομένει και ελπίζει. Οι κεραίες του αλάνθαστου – όπως χαρακτηρίζεται – κριτηρίου του, υψωμένες βλέπουν, καταγράφουν, μετρούν, αξιολογούν, υπολογίζουν κι όταν έρθει η ώρα, θα κάνουν τον λογαριασμό.

Ποιοι αποτελούν την παραφωνία, στο όλο σκηνικό ; Οι πολιτικοί απατεώνες, που επί πεντέμισυ χρόνια λεηλάτησαν τη χώρα, εξαπάτησαν το λαό και οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Αυτοί, οι οποίοι, αφού καταψηφίστηκαν, άλλαξαν αρχηγό και πίστεψαν, πως εξαγνίστηκαν και πως νομιμοποιούνται να κάνουν και κριτική, από πάνω ! Οι λωποδύτες !... 

logoplokies

Κύπελλο hellas online: Άρης Παναθηναϊκός-Άρης 1-0

Ο Παναθηναϊκός επικράτησε του Άρη στον τελικό του Κυπέλλου hellas online με 1-0 χάρις στο τέρμα που πέτυχε ο Σεμπαστιάν Λέτο στο 63' και οι "πράσινοι" στέφθηκαν Κυπελλούχοι Ελλάδας για 17η φορά στην ιστορία τους.

H τακτική, η ταχύτητα, το πάθος, οι σημαντικές ευκαιρίες, οι εντυπωσιακές αποκρούσεις αλλά και η απουσία του γκολ ήταν τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το πρώτο ημίχρονο του τελικού του Κυπέλλου hellas online. Σε ένα 45λεπτο με καλό ρυθμό και πλούσιο θέαμα ο Άρης μπήκε δυνατά, απειλώντας με το "καλημέρα" την εστία του Τζόρβα. Ο Παναθηναϊκός μπόρεσε στη συνέχεια να ισορροπήσει και να βγει με αξιώσεις στην επίθεση, όμως στις ευκαιρίες που δημιούργησε είχε απέναντί του έναν εξαιρετικό Σηφάκη, ο οποίος όποτε χρειάστηκε επενέβη σωτήρια.

Σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, τα πρώτα λεπτά της επανάληψης δε χρίζουν ιδιαίτερης μνείας, με το παιχνίδι να κυλάει σε χαμηλό τέμπο και την σκοπιμότητα να παίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά το θέαμα. Ο Παναθηναϊκός ωστόσο είχε την υπεροχή και με... εμπνευσμένο σουτ του Σεμπαστιάν Λέτο πήρε το προβάδισμα στο 63' βάζοντας πλώρη για το νταμπλ. Τίποτα δεν άλλαξε στη συνέχεια και το τελευταίο σφύριγμα του Κάκου βρήκε τον Παναθηναϊκό νικητή με 1-0, Κυπελλούχο Ελλάδας για 17η φορά και νταμπλούχο για 8η φορά στην ιστορία του.

Ένα γκολ λοιπόν ήταν αρκετό για να κρίνει τον τίτλο του Κυπελλούχου Ελλάδας για τη σεζόν 2009-2010. Επιστέγασμα μίας φανταστικής όπως εξελίχθηκε χρονιάς για τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε έπειτα από 6... άνυδρα από τίτλους χρόνια (σ.σ. νταμπλ τη σεζόν 2003-2004), οι πράσινοι επιθυμούν αυτή η χρονιά να αποτελέσει τον οδηγό για τη δημιουργία "πράσινης κυριαρχίας" στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.

Ο Άρης από την πλευρά του παρουσιάστηκε συνεπής στις επιταγές του συγκεκριμένου ματς, ωστόσο για ακόμα μία φορά του έλειψε το γκολ. Για τέταρτη φορά την τελευταία δεκαετία οι Θεσσαλονικείς έφτασαν στην πηγή, αλλά δεν κατάφεραν να πιουν... νερό. Κατάρα του Άρη; Κατάρα του Κούπερ που σε έναν ακόμα τελικό δεν ευτύχησε να πανηγυρίσει το τρόπαιο; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά...

sport24.gr