Μια νέα ευκαιρία. Να αναλάβουμε τον κυρίαρχο πολιτικό και θεσμικό μας ρόλο. Απέναντί μας δυσχέρειες, στρεβλώσεις και οικονομικά συμφέροντα.Οι κοινωνικο-οικονομικές τάξεις με τα χαρακτηριστικά και τον ρόλο τους, έτσι όπως πολλά χρόνια τώρα ήταν αναγνωρίσιμες, έχουν προ πολλού δυσδιάκριτα όρια. Ο πνευματικός κόσμος στην νέα πολιτική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα επιλέγει την αφωνία.
Η κοινωνική διαβάθμιση με τις τάξεις της έχει μετατραπεί σε κεφάλαιο και εργαζόμενους στην υπηρεσία του.
Η τοπική πολιτική ηγεσία αγνόησε το ρόλο της Κέρκυρας στην Αδριατική, στο Ιόνιο Αρχιπέλαγος και στο σκαλοπάτι προς την ηπειρωτική Ελλάδα.
Δεν εκμεταλλευτήκαμε ως κοινωνία την υπεραξία του πολιτισμού μας.
Υποχώρησε η πολιτική, οικονομική και αναπτυξιακή καθοδήγηση του Νομού από τους θεσμικούς φορείς.
Tα ιδιωτικά συμφέροντα καθοδηγούν την “ανάπτυξη” του τόπου μας.
Στην νέα πραγματικότητα που πάει να διαμορφωθεί το πολιτικό φορτίο πρέπει να εμπεριέχει όρους αναπτυξιακούς στην κατεύθυνση οργάνωσης του τουριστικού προϊόντος, ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα, αναγκαίων υποδομών, προστασίας του περιβάλλοντος, αξιοποίησης του πολιτιστικού μας πλούτου, αναδόμησης της κοινωνικής αλληλεγγύης και της δημοκρατίας με την έννοια μεγαλύτερης συμμετοχής του Λαού στην λήψη αποφάσεων.
Μας οδηγούν έντεχνα στο μονόδρομο της λογικής της δόμησης της κοινωνίας μας σε ισχυρότερες οικονομικές μονάδες. Αντιστεκόμαστε!
Γιατί με αυτή τη λογική η μέγιστη πλειοψηφία του Λαού έχει να ωφεληθεί πολύ λιγότερα από τις θυσίες του.
Το βέβαιο είναι ότι κυοφορούνται ισχυρότεροι οικονομικοί όμιλοι.
Ισχυρίζομαι ότι με τον “Καλλικράτη” πρέπει να γεννηθούν ισχυρότερες δημοκρατικές μονάδες.
Μόνο με αυτό τον τρόπο θα προκύψει ικανή πολιτική ηγεσία, αιρετή και συμμετοχική, θα αναλάβει την καθοδήγηση και τον πλήρη έλεγχο του τόπου προς όφελός των κατοίκων του συνολικά.
Δεν χρειάζεται να παρασυρόμαστε στην λογική που μας έχουν επιβάλλει:
“όσο λιγότεροι Δήμοι, τόσο ισχυρότεροι”. Ισχυρότεροι για ποιόν;
Στην αντίπερα όχθη αντιπαραθέτω για προβληματισμό γεγονότα:
Μικρότερες ή κατά τι μεγαλύτερες σε έκταση και πληθυσμό χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την πατρίδα μας, χώρες που αναγνωρίζουμε ως πολύ περισσότερο αναπτυγμένες, (Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία κ.α.) διαθέτουν σήμερα περισσότερους Δήμους ή Περιφέρειες από όσες ο Καλλικράτης προτείνει.
Και αυτό γιατί συνειδητά και έντεχνα αποσιωπούμε την κρατική δομή, τον συγκεντρωτισμό, την λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και τον σχεδόν ανύπαρκτο έλεγχο του δημοσίου χρήματος στο Ελληνικό κράτος.
Για την Κέρκυρα με την λογική που αναφέρθηκε θα μπορούσε να ισχύσουν οι εξής συνενώσεις Δήμων:
Δήμος Αγίου Γεωργίου με Δήμο Εσπερίων,
Δήμος Θιναλίων με Δήμο Κασσωπαίων,
Δήμος Φαιάκων με Δήμο Παλαιοκαστριτών,
Δήμος Παρελίων με Δήμο Αχιλλείων,
Δήμος Μελιτιαίων με Δήμο Κορισσίων και Λευκιμμαίων,
Δήμος “Διαποντίων Νήσων” εφόσον οι κάτοικοί τους το επιλέξουν.
Διαφορετικά, κοινότητες Μαθρακίου-Οθωνών και Ερρείκουσας,
Δήμος Κερκυραίων και Παξέων, ως έχουν.
Η εναλλακτική πρόταση, εφόσον η κοινωνία μας το αποφασίσει:
Δήμος Αγίου Γεωργίου-Εσπερίων-Θιναλίων-Κασσωπαίων,
Δήμος Φαιάκων-Παλαιοκαστριτών-Παρελίων,
Δήμος Αχιλλείων- Μελιτιαίων-Κορισσίων-Λευκιμμαίων,
Δήμος “Διαποντίων Νήσων” εφόσον οι κάτοικοί τους το επιλέξουν.
Διαφορετικά, κοινότητες Μαθρακίου-Οθωνών και Ερρείκουσας,
Δήμος Κερκυραίων και Παξέων, ως έχουν.
Την πρώτη πρόταση θεωρώ ως ίδρυση δημοκρατικών μονάδων τοπικής αυτοδιοίκησης στο Νομό μας, την δεύτερη πάντρεμα δημοκρατικών-οικονομικών μονάδων.
Εφόσον ξεπεραστεί αυτό το όριο, κατά την δική μου θεώρηση, εισερχόμαστε στο πεδίο της οικονομικής μονάδας των Δήμων με υποχώρηση των δημοκρατικών διαδικασιών ως προς τη λήψη των αποφάσεων.
Αναγκαίος και αποκλειστικός όρος της όλης θεώρησης, τα ισχυρά τοπικά συμβούλια, με θεσμοθετημένες αρμοδιότητες και συγκεκριμένους πόρους που θα αντιστοιχούν στις αρμοδιότητες.
Έτσι φρονώ ότι θα πάμε μπροστά και θα αναδυθεί ο Νομός μας εκ νέου σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη με όρους ανάπτυξης, υποδομών, περιβάλλοντος και πολιτισμού. Με αυτούς τους όρους ως δεδομένα, ακολουθεί εκ του ασφαλούς η οικονομική ανόρθωση του τόπου μας.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου