ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, περι δημοκρατών και πατριωτών...
Δύο μήνες τώρα κερδοσκόποι, πληρωμένοι αναλυτές, τα απόλυτα εργαλεία του διεθνούς παρασιτικού κεφαλαίου, δηλαδή οι "διεθνείς οίκοι" αξιολόγησης, οι εκπρόσωποι των δεξιών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, επιτίθενται με μανία στην ελληνική κυβέρνηση, στην ελληνική οικονομία, στον έλληνα πρωθυπουργό.
Το μοτίβο της πίεσης, παρά την αριθμοπλημμύρα που το συνοδεύει, είναι απλό. Το σχέδιο σας, μας λένε, για την έξοδο από την οικονομική κρίση ΔΕΝ περνάει.
Η προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, η θωράκιση των εργασιακών σχέσεων σε όφελος των εργαζομένων, το ουσιαστικό χτύπημα της διαφθοράς, η διαφάνεια, το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών με παράλληλη αύξηση των κονδυλίων για την υγεία και την παιδεία, η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική αγορά, η χαλιναγώγηση της ασυδοσίας των τραπεζών, η αναθέρμανση της οικονομίας και η ανάπτυξη είναι συνταγή ΜΗ αποδεκτή.
Όχι γιατί θα αποτύχει αλλά γιατί δεν πρέπει να υπάρξει ως εναλλακτική λύση.
Η μόνη συνταγή που έχει άδεια κυκλοφορίας είναι η συνταγή της ασύδοτης αγοράς, η συνταγή των απολύσεων, της φτώχειας, της με κάθε τρόπο προστασίας των υπερκερδών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Στη χώρα μας πριν δύο μήνες είχαμε εκλογές. Τις κέρδισε ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με προεκλογικό πρόγραμμα όσα ακριβώς σήμερα παρουσίασε στην σύνοδο κορυφής ως ελληνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Με, εκνευριστική για κάποιους, συνέπεια επαναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό το σχέδιο της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση. Το γεγονός αυτό καθαυτό γεμίζει ικανοποίηση τους περισσότερους Έλληνες. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι…
Οι "έγκυροι" αναλυτές, παπαγαλάκια των γνωστών συμφερόντων-ιδιοκτητών των καναλιών, οι κάθε είδους και φυράματος Προβόπουλοι, επιμένουν πως μόνη λύση είναι η συμπίεση με κάθε τρόπο των χαμηλών εισοδημάτων, οι ελεύθερες απολύσεις, τα μεγάλα έργα με τις μίζες κάτω από το τραπέζι. Νεοφιλελευθερισμός με κάθε τρόπο, με όποιο κόστος.
Ζητάνε με άλλα λόγια την εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας που αποδοκιμάστηκε με τον πιο σκληρό πολιτικά τρόπο. Ζητάνε από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές να ΜΗΝ εφαρμόσει το πρόγραμμα που ψήφισαν οι πολίτες αλλά εκείνο που καταψήφισαν. Καλούν τον έλληνα πρωθυπουργό να καταργήσει στην πράξη και στην ουσία την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Πιέζουν αφόρητα για νομιμοφανές πραξικόπημα…
Η επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου στις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα έπρεπε λογικά να έχει τη στήριξη, έμμεση έστω, των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε ότι τουλάχιστον αφορά την δημοκρατική νομιμότητα στη λειτουργία του πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τον οπαδό της λαϊκής, τάχα μου, δεξιάς Σαμαρά να διαπιστώνει ανήσυχος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εγκαταλείπει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Αρχίζει έτσι σιγά σιγά να ξεχνάει την ρητορική του για τους φτωχούς και τους άνεργους και να προσανατολίζεται ολοένα και περισσότερο, μέρα με τη μέρα, στην μεσαία τάξη… Στο βάθος και στο τέλος της διαδρομής τον περιμένουν οι πραγματικοί του πελάτες. Το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεργολάβοι κάθε είδους και κάθε πραμάτειας.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν και στηρίζουν τις ελπίδες τους στις ίδιες παραμέτρους. Στην μετεκλογική κωλοτούμπα του ΠΑΣΟΚ, στην υποταγή στις εντολές Τρισέ και Μπαρόζο. Ακόμα και όταν ακούν τον Πρωθυπουργό να επιμένει με τον πιο επίσημο τρόπο, εκείνοι είναι σίγουροι πως θα καταργηθεί ο 14ος μισθός, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις, δεν θα ενισχυθεί η υγεία και η παιδεία, θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ. Μόνο εκεί στην ΑΥΓΗ άρχισαν να σκέπτονται ότι μπορεί και να τα εννοεί ο πρωθυπουργός και κρατάνε μια πισινή. Θα παρθούν τα σκληρά για τους εργαζόμενους μέτρα αλλά …λίγο αργότερα, ισχυρίζεται στον σημερινό της τίτλο…
Που μας βρίσκουν όλα αυτά σήμερα;
Μας βρίσκουν στο σημείο που νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός παρουσιάζει και εφαρμόζει με επιμονή όσα προεκλογικά είπε. Ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Τότε έλεγαν ότι είναι καλό και ωραίο αλλά δεν πρόκειται να το εφαρμόσει. Σήμερα λένε ότι δεν έχει σχέδιο ή ότι θα το εγκαταλείψει υποκύπτοντας στις πιέσεις των Βρυξελλών. Κι όταν τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει εύχονται και παρακαλάνε για την καταστροφή. Παραφράζοντας τον σύντροφο Ιλιτς θα έλεγα ότι το σλόγκαν τους είναι: Χαιρεκακία, το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού.
Κοντολογίς όταν είσαι συνεπής με τις προεκλογικές σου δεσμεύσεις είσαι επικίνδυνος, όταν δεν σκύβεις το κεφάλι στους κερδοσκόπους δεν έχεις σχέδιο, όταν δεν υπακούς στις εντολές του Τρισέ είσαι ανεύθυνος και δεν ξέρεις τι σου γίνεται...
Αφορμές όλα τα παραπάνω για να σκεφθούμε και να ξανασκεφθούμε πώς, πότε και σε ποιες συγκυρίες αποκτούν νόημα ουσιαστικό όσα περί δημοκρατίας και πατριωτισμού ισχυρίζονται κάποιοι…
Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης.
http://alekos.blogspot.com
Το μοτίβο της πίεσης, παρά την αριθμοπλημμύρα που το συνοδεύει, είναι απλό. Το σχέδιο σας, μας λένε, για την έξοδο από την οικονομική κρίση ΔΕΝ περνάει.
Η προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, η θωράκιση των εργασιακών σχέσεων σε όφελος των εργαζομένων, το ουσιαστικό χτύπημα της διαφθοράς, η διαφάνεια, το νοικοκύρεμα των κρατικών δαπανών με παράλληλη αύξηση των κονδυλίων για την υγεία και την παιδεία, η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική αγορά, η χαλιναγώγηση της ασυδοσίας των τραπεζών, η αναθέρμανση της οικονομίας και η ανάπτυξη είναι συνταγή ΜΗ αποδεκτή.
Όχι γιατί θα αποτύχει αλλά γιατί δεν πρέπει να υπάρξει ως εναλλακτική λύση.
Η μόνη συνταγή που έχει άδεια κυκλοφορίας είναι η συνταγή της ασύδοτης αγοράς, η συνταγή των απολύσεων, της φτώχειας, της με κάθε τρόπο προστασίας των υπερκερδών και του μεγάλου κεφαλαίου.
Στη χώρα μας πριν δύο μήνες είχαμε εκλογές. Τις κέρδισε ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με προεκλογικό πρόγραμμα όσα ακριβώς σήμερα παρουσίασε στην σύνοδο κορυφής ως ελληνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Με, εκνευριστική για κάποιους, συνέπεια επαναλαμβάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός στο εσωτερικό και στο εξωτερικό το σχέδιο της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση. Το γεγονός αυτό καθαυτό γεμίζει ικανοποίηση τους περισσότερους Έλληνες. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι…
Οι "έγκυροι" αναλυτές, παπαγαλάκια των γνωστών συμφερόντων-ιδιοκτητών των καναλιών, οι κάθε είδους και φυράματος Προβόπουλοι, επιμένουν πως μόνη λύση είναι η συμπίεση με κάθε τρόπο των χαμηλών εισοδημάτων, οι ελεύθερες απολύσεις, τα μεγάλα έργα με τις μίζες κάτω από το τραπέζι. Νεοφιλελευθερισμός με κάθε τρόπο, με όποιο κόστος.
Ζητάνε με άλλα λόγια την εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας που αποδοκιμάστηκε με τον πιο σκληρό πολιτικά τρόπο. Ζητάνε από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές να ΜΗΝ εφαρμόσει το πρόγραμμα που ψήφισαν οι πολίτες αλλά εκείνο που καταψήφισαν. Καλούν τον έλληνα πρωθυπουργό να καταργήσει στην πράξη και στην ουσία την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Πιέζουν αφόρητα για νομιμοφανές πραξικόπημα…
Η επιμονή του Γιώργου Παπανδρέου στις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα έπρεπε λογικά να έχει τη στήριξη, έμμεση έστω, των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε ότι τουλάχιστον αφορά την δημοκρατική νομιμότητα στη λειτουργία του πολιτεύματος. Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τον οπαδό της λαϊκής, τάχα μου, δεξιάς Σαμαρά να διαπιστώνει ανήσυχος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εγκαταλείπει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Αρχίζει έτσι σιγά σιγά να ξεχνάει την ρητορική του για τους φτωχούς και τους άνεργους και να προσανατολίζεται ολοένα και περισσότερο, μέρα με τη μέρα, στην μεσαία τάξη… Στο βάθος και στο τέλος της διαδρομής τον περιμένουν οι πραγματικοί του πελάτες. Το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεργολάβοι κάθε είδους και κάθε πραμάτειας.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν και στηρίζουν τις ελπίδες τους στις ίδιες παραμέτρους. Στην μετεκλογική κωλοτούμπα του ΠΑΣΟΚ, στην υποταγή στις εντολές Τρισέ και Μπαρόζο. Ακόμα και όταν ακούν τον Πρωθυπουργό να επιμένει με τον πιο επίσημο τρόπο, εκείνοι είναι σίγουροι πως θα καταργηθεί ο 14ος μισθός, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις, δεν θα ενισχυθεί η υγεία και η παιδεία, θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ. Μόνο εκεί στην ΑΥΓΗ άρχισαν να σκέπτονται ότι μπορεί και να τα εννοεί ο πρωθυπουργός και κρατάνε μια πισινή. Θα παρθούν τα σκληρά για τους εργαζόμενους μέτρα αλλά …λίγο αργότερα, ισχυρίζεται στον σημερινό της τίτλο…
Που μας βρίσκουν όλα αυτά σήμερα;
Μας βρίσκουν στο σημείο που νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός παρουσιάζει και εφαρμόζει με επιμονή όσα προεκλογικά είπε. Ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Τότε έλεγαν ότι είναι καλό και ωραίο αλλά δεν πρόκειται να το εφαρμόσει. Σήμερα λένε ότι δεν έχει σχέδιο ή ότι θα το εγκαταλείψει υποκύπτοντας στις πιέσεις των Βρυξελλών. Κι όταν τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει εύχονται και παρακαλάνε για την καταστροφή. Παραφράζοντας τον σύντροφο Ιλιτς θα έλεγα ότι το σλόγκαν τους είναι: Χαιρεκακία, το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού.
Κοντολογίς όταν είσαι συνεπής με τις προεκλογικές σου δεσμεύσεις είσαι επικίνδυνος, όταν δεν σκύβεις το κεφάλι στους κερδοσκόπους δεν έχεις σχέδιο, όταν δεν υπακούς στις εντολές του Τρισέ είσαι ανεύθυνος και δεν ξέρεις τι σου γίνεται...
Αφορμές όλα τα παραπάνω για να σκεφθούμε και να ξανασκεφθούμε πώς, πότε και σε ποιες συγκυρίες αποκτούν νόημα ουσιαστικό όσα περί δημοκρατίας και πατριωτισμού ισχυρίζονται κάποιοι…
Για μένα πάντως το κριτήριο αξιολόγησης αυτής της κυβέρνησης είναι η συνέπεια στην εφαρμογή του προγράμματος που ψήφισε ο Ελληνικός λαός. Όσο κι αν σκούζει ο Τρισέ, η Αλέκα, ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος, ποτέ δεν θα συνταχθώ με το όραμά τους για μια "πολιτισμένη", "υπεύθυνη" και πολύ "καθώς πρέπει" ευθυγράμμιση με την διεθνή και ντόπια αλητεία που θέλει την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση εκατομμυρίων συμπολιτών μου.
Κι αυτό για λόγους δημοκρατίας, πατριωτισμού, δικαιοσύνης.
http://alekos.blogspot.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου