Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Έναν μύθο θα σας πω: Όταν οι πέτρες έπεφταν βροχή στο Π. Φρούριο...

http://www.market-talk.net/images/uploads/hydra.jpgΣωρεία ψεμάτων, διογκωμένων και διαστρεβλωμένων ειδήσεων ακούστηκαν με αφορμή την κινητοποίηση των (επιτέλους) αγανακτισμένων Κερκυραίων.
«Μας πέταξαν πέτρες, μάλιστα μια μεγάλη έσκισε την τέντα του εστιατορίου που δειπνούσαμε», είπε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττός.
«Είχαμε κι ένα μικρό παιδί μαζί μας που κινδύνεψε», «κάποιος ξένος αξιωματούχος σκαρφάλωσε στο ύψωμα και συνομίλησε με τους διαδηλωτές, οι οποίοι του είπαν ότι θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ», οι άλλες «ειδήσεις». Και η μόνιμη επωδός: «τι εικόνα δίνουμε για την Κέρκυρα; Τι πλήγμα θα φέρει αυτή η κίνηση στον τουρισμό;» (Μήπως, το ίδιο πλήγμα που επέφεραν οι κινητοποιήσεις στη Βαρκελώνη, το Παρίσι, το Λονδίνο;).
Τι αθλιότητες είναι αυτές, επιτέλους! Πως μπορούν να μιλούν και να ξεδιπλώνουν λεπτομέρειες για το τι έγινε δημοσιογράφοι που δεν ήταν καν παρόντες και μες τη σύγχυσή τους έκαναν λόγο για σκαρφαλώματα σε πλαγιές και βροχή από πέτρες, για ακροαριστερούς και αναρχικούς και πάει λέγοντας;
Τι είδους πολιτικοί είναι εκείνοι που παρουσιάζονται ως ανυπεράσπιστοι και καημένοι, απειλούμενοι από πολίτες, και κραυγάζουν για αναγκαιότητα προστασίας της δημοκρατίας και του διαλόγου;
Τι είδους ενημέρωση από πολιτικούς και δημοσιογράφους είναι αυτή; Και μετά απορούν που ο κόσμος αγανάκτησε, ξεχύθηκε στους δρόμους και φωνάζει μπας κι ακουστεί.
Εμείς ήμασταν εκεί. Στο Παλαιό Φρούριο μαζί με Κερκυραίους όλων των ηλικιών, μαμάδες με καρότσια, ηλικιωμένοι και νέα παιδιά, μια πολύχρωμη και ανήσυχη λαοθάλασσα, που «ξύπνησε» και ζήτησε το δίκιο της. Ούτε πέτρες (για τους γνωρίζοντες, στο χώρο υπάρχει μόνο αμμοχάλικο) ούτε απειλές, ούτε – πολύ περισσότερο – κίνδυνος, υπήρξε για κανέναν από τους συνδαιτυμόνες του επίσημου δείπνου.
Είναι ντροπή να διασύρονται έτσι οι άνθρωποι που βγήκαν στους δρόμους γιατί βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης.
Αντί λοιπόν οι πολιτικοί να ψάξουν και να θεραπεύσουν τους λόγους που μας έχουν εξαγριώσει όλους, γυρνούν από ραδιόφωνο σε κανάλι και τούμπαλιν, μιλώντας για τη δημοκρατία (που οι ίδιοι δολοφόνησαν).
Όποιος από αυτούς μπορεί ας βγει στον κόσμο. Ούτως ή άλλως, αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί την «λαϊκή εντολή» για να επιστρέψει στην, κατά τα άλλα, βαριά και ανθυγιεινή εργασία του βουλευτή.
Και τότε δεν θα τους σώσει ούτε η εύνοια και το κουκούλωμα των μεγαλοδημοσιογράφων, ούτε η επίκληση στα ιδεώδη της αρχαίας Ελλάδας...
Και τούτο το μικρό σημείωμα έρχεται ως απλή αποκατάσταση μιας είδησης που χρησιμοποιήθηκε στρεβλά (από τους συνήθειες υπόπτους).

Υ.Γ. Ας καταλάβουν οι βουλευτές μας ότι δεν είναι εκπρόσωποι των Ελλήνων, αλλά αντιπρόσωποι με ότι αυτή η διαφορά συνεπάγεται. Κι όσο εξασκούν βία στο λαό με τα όλο και σκληρότερα μέτρα που ψηφίζουν, οι αντιδράσεις θα πρέπει να είναι αναμενόμενες. 
corfupress.com