Ο νέος αρχηγός της ΝΔ, που δεν είναι καθόλου νέος, (κοντεύει τα 60 κι έχει στην πολιτική κοντά στα 35 χρόνια !...), προσπαθεί, απεγνωσμένα, να πλασαριστεί ως η διάδοχη λύση. Το βήμα του Συνεδρίου του, μπορεί να έδωσε στον ίδιο την ευκαιρία για κορώνες, έδωσε, όμως, τη δυνατότητα στους απ΄ έξω να διαπιστώσουν την κενότητα των σκέψεων και την παντελή απουσία μιας συγκροτημένης στρατηγικής, όχι διακυβέρνησης της χώρας, αλλά, απλά, πορείας της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας.
Ο σπαραξικάρδιος μονόλογος του εγκλωβισμένου Α. Σαμαρά, μάλλον δεν έπεισε κανέναν για το ότι μπορεί να λειτουργήσει, υποφερτά, το κόμμα της ελληνικής Δεξιάς. Φυσικά ούτε λόγος για απαγκιστρώσεις, για συσπειρώσεις και για δημιουργία ρεύματος νίκης.
΄Οταν διώχνεις τους κακούς καραμανλικούς και κρατάς αγκαλιά τον ίδιο τον Καραμανλή, ποιον θα πείσεις, πως αλλάζεις πορεία ;
΄Οταν δαιμονοποιείς τη συμφωνία με την τρόϊκα, αλλά δεν λες κουβέντα για το τι θα μπορούσε να γίνει, αντ΄ αυτής, ποιος θα πιστέψει, πως έχεις διαφορετική λύση ;
Όταν επιτίθεσαι στην κεντροαριστερά και παρουσιάζεσαι σαν ο σύγχρονος ηγέτης της Δεξιάς, πως θα μαζέψεις τα κουκιά για να νικήσει στις εκλογές ;
Η στρατηγική του αδιέξοδου του νέου αρχηγού της Δεξιάς, μονοπωλείται από την τυφλή αλαζονεία του, καθώς θεωρώντας τον εαυτό του «μεγάλο ηγέτη» τα βάζει με όλους, αντιμετωπίζει τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αφοριστικά, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μοναχική πορεία στο μέλλον, άρα και για αυτόνομη και αυτοδύναμη διεκδίκηση της εξουσίας.
Με τον Καραμανλή «τιμή και καμάρι», το κομπλεξικό «όχι σε όλα στον Παπανδρέου» και το κοντέρ των δημοσκοπήσεων καρφωμένο στο 20%, μάλλον σε αρχηγίσκο εξελίσσεται ο Αντώνης, ο οποίος δεν αποκλείεται, νάναι κι αυτός που θα κλείσει, οριστικά, την πόρτα της εξουσίας για τη Ν.Δ. !...
Ο σπαραξικάρδιος μονόλογος του εγκλωβισμένου Α. Σαμαρά, μάλλον δεν έπεισε κανέναν για το ότι μπορεί να λειτουργήσει, υποφερτά, το κόμμα της ελληνικής Δεξιάς. Φυσικά ούτε λόγος για απαγκιστρώσεις, για συσπειρώσεις και για δημιουργία ρεύματος νίκης.
΄Οταν διώχνεις τους κακούς καραμανλικούς και κρατάς αγκαλιά τον ίδιο τον Καραμανλή, ποιον θα πείσεις, πως αλλάζεις πορεία ;
΄Οταν δαιμονοποιείς τη συμφωνία με την τρόϊκα, αλλά δεν λες κουβέντα για το τι θα μπορούσε να γίνει, αντ΄ αυτής, ποιος θα πιστέψει, πως έχεις διαφορετική λύση ;
Όταν επιτίθεσαι στην κεντροαριστερά και παρουσιάζεσαι σαν ο σύγχρονος ηγέτης της Δεξιάς, πως θα μαζέψεις τα κουκιά για να νικήσει στις εκλογές ;
Η στρατηγική του αδιέξοδου του νέου αρχηγού της Δεξιάς, μονοπωλείται από την τυφλή αλαζονεία του, καθώς θεωρώντας τον εαυτό του «μεγάλο ηγέτη» τα βάζει με όλους, αντιμετωπίζει τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αφοριστικά, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μοναχική πορεία στο μέλλον, άρα και για αυτόνομη και αυτοδύναμη διεκδίκηση της εξουσίας.
Με τον Καραμανλή «τιμή και καμάρι», το κομπλεξικό «όχι σε όλα στον Παπανδρέου» και το κοντέρ των δημοσκοπήσεων καρφωμένο στο 20%, μάλλον σε αρχηγίσκο εξελίσσεται ο Αντώνης, ο οποίος δεν αποκλείεται, νάναι κι αυτός που θα κλείσει, οριστικά, την πόρτα της εξουσίας για τη Ν.Δ. !...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου