Με το Νίκο μεγαλώσαμε μαζί, στην ίδια γειτονιά, στις ίδιες αλάνες, στο ίδιο σχολείο… Εγώ έγινα υπάλληλος, εκείνος ελεύθερος επαγγελματίας.
Είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια και κρατήσαμε τη σχέση μας, παρ΄ όλες τις εξελίξεις, (παντρειές, οικογένειες κλπ).
Πολλές φορές, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, περάσαμε δύσκολες στιγμές και χρειάστηκε ο φίλος το φίλο, για βοηθό και συμπαραστάτη. Αρκετές, επίσης φορές, τσακωθήκαμε, για ένα σωρό θέματα, όλα όμως περνούσαν και ξεχνιούνταν.
Τελευταία, έχουμε πάλι ψυχρανθεί για ένα ζήτημα έντονα πολιτικό, που αφορά όμως την τσέπη μας : το φορολογικό !
΄Εχοντας σπουδάσει οικονομικά, κάνω μόνος μου, πάντα, τα σχετικά με την Εφορία κι εδώ και πολλά χρόνια, συμπληρώνω και τις δηλώσεις του φίλου μου του Νίκου και σαν ελεύθερου επαγγελματία, στην αρχή και σαν έμπορου - καταστηματάρχη, στη συνέχεια.
Παρ΄ όλο που ο παιδικός μου φίλος βρίσκεται, πάντα, σε πολύ καλύτερη οικονομική και περιουσιακή κατάσταση από μένα, ποτέ δεν δήλωσε στην Εφορία, περισσότερο από το 1/3 των δικών μου εισοδημάτων, τα οποία, σημειωτέον, προερχόμενα από μισθούς, δηλώνονται άπαντα ! >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το φορολογικό, έχουν εξοργίσει το Νίκο κι απ΄ την πρωτοχρονιά και μετά, αν και ΠΑΣΟΚτζης, βρίζει το ΠΑΣΟΚ και το Γ. Παπανδρέου. Τρεις φορές καυγαδίσαμε άσχημα και την τελευταία – πριν μια εβδομάδα – του είπα τη βαριά κουβέντα, που αποτέλεσε την αφορμή για – προσωρινή ελπίζω – διακοπή, των διπλωματικών και των άλλων σχέσεών μας.
΄Εχοντας βγει απ΄ τα ρούχα μου, ακούγοντάς τον να μιλάει γα φορολογική επιδρομή, μίλησα κι εγώ για «φοροκλέπτες», που στην ουσία μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν εμάς τους – υποχρεωτικά - συνεπείς στις δηλώσεις μας, φορολογούμενους.
«Νίκο, είναι καιρός να σταματήσεις να μπουκάρεις στο σπίτι μου και να με κλέβεις...», του πέταξα.
Το θεώρησε βαρύ και προδοτικό, μίλησε για ζηλοφθονία (!) και βρόντηξε την πόρτα πίσω του…
Αν κι έχω στενοχωρηθεί για τις βαριές κουβέντες μου και σκέπτομαι ν΄ αναλάβω πρωτοβουλία για μια ακόμα αποκατάσταση σχέσεων, πρέπει να ομολογήσω, πως όσο κι αν το παίδεψα το ζήτημα, θεωρώ, ότι είχα κι έχω δίκιο στην εκτίμησή μου : οι φοροφυγάδες, μπορεί να λέγεται, πως κλέβουν το κράτος, στην ουσία, όμως, δια της τεθλασμένης, κλέβουν εμάς, τα χρόνια και μόνιμα υποζύγια, του φορολογικού συστήματος.
Δεν είναι καιρός, να σταματήσει, κάποτε, αυτό ;
Είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια και κρατήσαμε τη σχέση μας, παρ΄ όλες τις εξελίξεις, (παντρειές, οικογένειες κλπ).
Πολλές φορές, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, περάσαμε δύσκολες στιγμές και χρειάστηκε ο φίλος το φίλο, για βοηθό και συμπαραστάτη. Αρκετές, επίσης φορές, τσακωθήκαμε, για ένα σωρό θέματα, όλα όμως περνούσαν και ξεχνιούνταν.
Τελευταία, έχουμε πάλι ψυχρανθεί για ένα ζήτημα έντονα πολιτικό, που αφορά όμως την τσέπη μας : το φορολογικό !
΄Εχοντας σπουδάσει οικονομικά, κάνω μόνος μου, πάντα, τα σχετικά με την Εφορία κι εδώ και πολλά χρόνια, συμπληρώνω και τις δηλώσεις του φίλου μου του Νίκου και σαν ελεύθερου επαγγελματία, στην αρχή και σαν έμπορου - καταστηματάρχη, στη συνέχεια.
Παρ΄ όλο που ο παιδικός μου φίλος βρίσκεται, πάντα, σε πολύ καλύτερη οικονομική και περιουσιακή κατάσταση από μένα, ποτέ δεν δήλωσε στην Εφορία, περισσότερο από το 1/3 των δικών μου εισοδημάτων, τα οποία, σημειωτέον, προερχόμενα από μισθούς, δηλώνονται άπαντα ! >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το φορολογικό, έχουν εξοργίσει το Νίκο κι απ΄ την πρωτοχρονιά και μετά, αν και ΠΑΣΟΚτζης, βρίζει το ΠΑΣΟΚ και το Γ. Παπανδρέου. Τρεις φορές καυγαδίσαμε άσχημα και την τελευταία – πριν μια εβδομάδα – του είπα τη βαριά κουβέντα, που αποτέλεσε την αφορμή για – προσωρινή ελπίζω – διακοπή, των διπλωματικών και των άλλων σχέσεών μας.
΄Εχοντας βγει απ΄ τα ρούχα μου, ακούγοντάς τον να μιλάει γα φορολογική επιδρομή, μίλησα κι εγώ για «φοροκλέπτες», που στην ουσία μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν εμάς τους – υποχρεωτικά - συνεπείς στις δηλώσεις μας, φορολογούμενους.
«Νίκο, είναι καιρός να σταματήσεις να μπουκάρεις στο σπίτι μου και να με κλέβεις...», του πέταξα.
Το θεώρησε βαρύ και προδοτικό, μίλησε για ζηλοφθονία (!) και βρόντηξε την πόρτα πίσω του…
Αν κι έχω στενοχωρηθεί για τις βαριές κουβέντες μου και σκέπτομαι ν΄ αναλάβω πρωτοβουλία για μια ακόμα αποκατάσταση σχέσεων, πρέπει να ομολογήσω, πως όσο κι αν το παίδεψα το ζήτημα, θεωρώ, ότι είχα κι έχω δίκιο στην εκτίμησή μου : οι φοροφυγάδες, μπορεί να λέγεται, πως κλέβουν το κράτος, στην ουσία, όμως, δια της τεθλασμένης, κλέβουν εμάς, τα χρόνια και μόνιμα υποζύγια, του φορολογικού συστήματος.
Δεν είναι καιρός, να σταματήσει, κάποτε, αυτό ;
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου